Ik wou het eerst niet...dan toch gedaan, ongeveer 2 weken in een wiegje bij ons. Hij bleek zo'n woeler en kreuner, zodat wij totaal geen rust hadden. Werden wakker bij de minste kik... Dan maar in zijn eigen bedje gelegd in zijn kamer en het beviel prima! Volgens mij sliep hij zelf ook beter.
Onze meid heeft tot een week of 10 bij ons op de kamer geslapen. Ik vond het wel en niet fijn. Wel fijn om ze dicht bij me te hebben en makkelijk met voeden, maar ze sliep soms zo onrustig 's nachts dat ik ook niet kon slapen. Toen we haar naar haar eigen kamer verhuisden kon ik zelf ook beter slapen en had ik het gevoel de slaapkamer weer terug te hebben. Ze slaapt tegenover onze kamer met de deuren open. En ondanks dat ze niet in dezelfde kamer ligt kan ik haar gewoon goed horen als ik in bed lig en dat vind ik fijn. Op vakantie ligt zo overigens soms wel bij ons op de kamer te slapen en dat gaat goed.
Bij mij liggen ze alle drie vanaf hun geboorte op mijn kamer vanwege ruimtegebrek. We liggen echt dichtbij elkaar. Toen vond ik het wel handig. Maar nu op deze leeftijd vind ik het niks. Gelukkig ga ik aankomende week verhuizen, gaan ze met zijn drieen op een eigen kamer. Groetjes Brez
vanaf dag 1 (nouja 3, eerst 2dg ZH) op zijn eigen kamer(met de deur open). in het ZK lag hij zelfs op de 3e en ik op de 5e verdieping :-?
Mijn eerste heeft maar drie dagen bij ons op de kamer geslapen. Maar dat was net een aardvarkentje dat liep te wroeten. Mijn tweede slaapt nu al bijna 12 weken bij ons op de kamer (wegens een verbouwing) maar dit gaat hartstikke goed. Hij murmelt af en toe wel eens maar daar ben ik nu wel aan gewend. Ook met voeden vind ik het prettig, ik til hem uit zijn wiegje en kan lekker in mijn eigen warme bed voeden.
nee absoluut niet! met 17 maanden was hij er echt aan toe, en wij ook! het is vanaf de 1e nacht perfect gegaan, hij heeft helemaal niet gehuild en was helemala niet van slag. we hebben hem wel al weken voorbereid, al klussende in zijn kamertje zijn we iedere dag voor het slapengaan er even binnengelopen, en dan vertelden we hem dit is jouw kamertje! jouw bedje komt erin, je kast, je knuffels, blabla we hebben er echt een feestje van gemaakt. we gebruiken wel de babyfoon nog, anders hoor ik hem pas als hij helemaal overstuur is, en dat vind ik niet nodig. ik heb wel het volumeniveau afgebouwd ik was zo gewend dat ik hem hoorde ademen dat ik onbewust wakker werd omdat ik dacht er klopt iets niet. dus eerst op het hardste niveau, en binnen 2 weken staat ie op half, dan word ik pas wakker als hij echt uit bed wil en niet als hij in zichzelf loopt te kletsen en zich prima vermaakt
onze optie stond er niet bij: nooit gedaan, maar toch heb ik maar voor de bovenste gekozen, want onze kids sliepen/slapen niet bij ons op de kamer.
Jaydienne slaapt nog steeds bij me op de kamer,heel vaak ook naast me op bed,lekker knuffelen snachts. Zit wel te denken wanneer het tijd wordt om haar in haar kamer te laten slapen....maar het probleem is dat ik bang ben als ze alleen slaapt in haar kamer.Voor dingen die fout kunnen gaan,heeft niemand dat?
Daarom heb ik onze kids en mezelf er niet aan willen wennen. Juist omdat het me zo moeilijk lijkt om een moment te bepalen wanneer ze dan naar hun eigen kamer gaan. En je wilt natuurlijk ook niet dat ze tot hun twaalfde bij je op de kamer blijven.
Josianne, ik vind het ook nog steeds niet prettig (na 3 maanden) dat Eva in haar eigen kamer slaapt, maar het went wel. Eva had juist behoefte om alleen te slapen, ze kan ook niet (meer) bij mij of naast me in bed slapen, helaas, lijkt me heerlijk! Ze had met 6 maanden echt meer ruimte en rust nodig en dat was er niet in de wieg, vandaar dat ze eruit wou klimmen . Ledikant is te groot voor onze kamer en vriend wil het ook niet, dus is ze naar haar eigen kamer gegaan.
Mijn zoontje heeft 2 weken bij ons op de kamer geslapen in zijn wieg . Na 2 weken lekker in zijn eigen bed . Hij maakte zoveel geluid in zijn slaap dat ik er niet van kon slapen . hij heeft ook lange armen en sloeg steeds tegen de zijkant van de wieg aan .
@josianne... Ja dat heb ik ook! Heel erg. Zoals vannacht ook, we zijn allemaal ziek en ze is ook verkouden. Ze heeft gewoon naast me in bed geslapen, (ook omdat ze vaak kwam) gewoon omdat ik bang ben dat er wat gebeurd, terwijl ze normaal gesproken aan het voeteneinde ligt (in dr ledikant hé?)
Ons zoontje heeft 2,5 week bij ons op de kamer in een wieg geslapen. Vond ik heerlijk, maar ik werd ook wakker van elk geluidje. Sinds hij op zijn eigen kamer ligt, slaap ik een stuk beter en hij vindt het prima, weet natuurlijk ook niet beter! Ik moet zeggen dat ik het ook helemaal niet vervelend vind. Ik heb eigenlijk zelden 'de drang' om te checken of het goed gaat. Mijn man heeft dat veel meer. Gisteravond vroeg hij of ik nog even bij hem wilde kijken, omdat hij bang was dat hij het lakentje te strak had ingestopt. Ik heb dan echt iets van 'joh, het zit wel goed. Hij ligt lekker te slapen.'
Dames bedankt voor het peptalk.Dacht dat ik de enige was.Maar waar ik juist bang voor ben,is niet de overgang maar meer de enge gedachtens,zoals wakker worden en ze ligt niet meer op haar kamer(ontvoerd) ofzo iets dergelijks. dit weerhoudt mij er telkens van. Het lijkt stom op het moment....maar als het gebeurd dan zal ik me op de kop slaan.
Josianne.. Het lijkt wel alsof ik mezelf hoor praten. Ze ligt dus in dr ledikant tussen ons bed en de deur in. De deur MOET gewoon dicht, anders ben ik bang dat ze haar zomaar meenemen. Hoe bedoel je para? (nou heb ik dat ook bij mezelf, mn voeten moeten onder de dekens, omdat ik bang ben dat er iemand aan trekt)
Jeetje wendyp dat heb ik ook,als mijn voeten uitsteken denk ik ook dat iemand aan mijn voeten gaat trekken. Maar ik heb heel vaak dat ik bijv. iets beneden wil pakken maar haar niet mee wil sleuren,maar dit toch doet omdat ik bang ben dat iemand binnen die kleine sec. haar toch meenemen.Soms denk ik dat ik iets mankeer,maar daar ben ik gelukkig bij van gekomen.Weet nu dat ik haar alleen teveel koester....zoveel van haar hou dat ik teveel zorgen maak.Hoop dat dit snel opgelost is.....dit nare gevoel...pfff.
hebben we nooit gedaan. vanaf dag één 's nachts op eigen kamer. heb wel een babyfoon aanstaan. anders ben ik niet gerust
Ow nee dat doe ik niet. Maar ze moeten dan langs mij naar boven, dus dan zal ik 'ze' sowieso tegenkomen. hihi. IK vraag me af of dat ooit weggaat.