Bij ons de eerste 2 maanden in de co sleeper naast ons, kon ik hem goed in de gate houden wat ik erg fijn vond.
Voor mij is het altijd heel simpel: het is veiliger en beter voor mijn kind. Ik snap eigenlijk niet dat je een pasgeboren baby apart legt, elk onderzoek laat zien dat het andersom beter is. Een baby is biologisch gezien ook ingesteld op het samen zijn. Dat wil ik mijn kinderen sowieso niet ontnemen. Voor de borstvoeding is het trouwens essentieel om samen te slapen.
Mijn dochter heeft de eerste paar maanden bij mij op mijn kamer gelegen. Zo kon ik haar goed in de gaten houden en aangezien ik borstvoeding gaf was dat ook erg handig. Nu bij baby nummer 2 wil ik het precies zo doen. Tot het moment dat wij wakker van elkaar worden wat uiteindelijk ook zo was met mijn dochter.
Dochter slaapt nog steeds bij ons en we vinden het allebei héérlijk. Af en toe begint ze nu wat te 'praten' voor het in slaap vallen, maar zolang dat maar een paar minuutjes is vind ik dat niet erg. Als kleintje gromde, bromde en piepte ze 's nachts enorm, maar dat was achteraf bezien maar een maandje. En niets waar oordopjes niet tegenop konden Zo héérlijk om je hand op haar te kunnen leggen als ze onrustig is, om haar zo uit haar wiegje in je bed te scheppen voor een voeding of voor knuffels, zo genieten om wakker te worden en dan die kleine oogjes in te staren.. Met 1 of 2 maanden is ze denk ik uit haar wieg. Liefst zou ik haar ledikantje naar onze kamer slepen zodat ze nog langer bij ons slaapt (en dan niet direct naast ons maar aan ons voeteneind), maar ik denk dat onze kamer wel eens te warm voor haar zou kunnen zijn deze zomer. Ze is, net als ik en in tegenstelling tot mijn man, erg warmbloedig, en onze kamer wordt >25 graden in de zomer...
Hier heeft mijn zoon ook weken bij ons op de kamer geslapen. Moet eerlijk bekennen dat ik pas goed kon slapen toen hij naar zijn eigen kamertje ging. Werd van ieder geluidje wakker. Maar....het is wel een gedoe met voeden. Wij gaan nu dus toch maar een co-sleeper proberen omdat ik dan niet iedere keer mijn bed uit moet. Mocht ik toch weer slecht gaan slapen, gaat mannetje naar zijn eigen kamer.
Mijn dochter heeft 10 maanden in haar wiegje naast ons gelegen. Toen ging ze zich over de rand heentrekken en is ze naar haar ledikant op haar kamer gegaan (daar sliep ze al wel overdag in). Als de 2e er is wil ik haar weer zo lang mogelijk in het wiegje laten slapen. Vond het bij de eerste heerlijk om naar haar te als ik ging slapen
Mijn dochter slaapt al 8 maanden naast ons, wel handig want ze wordt nog vaak huilend wakker en kan haar dan troosten zonder​ uit bed te moeten. Haar kamer is ook nog lang niet af dus het zal nog even zo blijven. Mijn zoon heeft ook ruim een jaar bij ons geslapen maar we waren er slechts aan toe dat hij lekker zijn eigen plek had. Ik kan het zeker aanraden en voor mij voelt het ook niet natuurlijk om een baby zo vanuit je buik in een aparte kamer te doen
Ik vind 'essentieel' wel een zware woordkeuze ... Ik denk dat ernstig slaapgebrek op een gegeven moment zwaarder weegt (en ook een ernstiger nadelig effect op BV kan hebben!) dan wat een onderzoek zegt. Zo zwart-wit is het leven (gelukkig) niet. De hechting en BV is hier prima gelukt zonder het samen slapen en ik ben vast niet de enige. Het is goed om je bewust te zijn van wat het 'beste' in het algemeen is en dat ook te willen nastreven, maar het er is geen man overboord als dit op individueel niveau niet werkt. Er zijn meerdere wegen naar Rome en een baby kan wat dat betreft best wel een stootje hebben ...
Dat voornemen hadden wij ook hahahaa hier hebben ze beiden 6 weken in bed gelegen (vanwegen ernstige reflux) en daarna op de kamer en toen pas na 4 mnd naar eigen kamer
Bij de eerste was ons huis niet af en moesten we wel met zijn drieen op 1 kamer slapen, dit heb ik trouwens als prettig ervaren. Bij de tweede hebben we haar de eerste weken op onze kamer laten slapen (tot ze doorsliep) omdat we niet wilde dat onze oudste wakker zou worden en zo konden wij haar snel pakken wanneer ze begon te huilen.
Onze zoon sliep tot 4 maand bij ons. Vanaf dat moment mocht hij 6 uur tussen de voedingen 's nachts en is hij in zijn eigen bed gegaan. Ook kon hij niet veel langer meer in de wieg. Onze dochter komt ook bij ons te liggen. En ik denk totdat ze uit de wieg is gegroeid. Als mijn zoontje ziek is ligt bij ook bij ons in het campingbedje. Vind het heerlijk als hij weer bij ons slaapt. Last van geluidjes heb ik niet. Word alleen wakker als hij spuugt op of huilt.
Onze zoon heeft de eerste negen maanden bij ons geslapen. Het advies is om je baby de eerste zes maanden bij je te houden, wat logisch is aangezien een baby onder de zes maanden nog echt bepaalde behoeftes heeft. Wij vonden het heerlijk. Heb een cosleeper genomen en vond het echt een genot om zo dichtbij onze baby te kunnen zijn. Heerlijk om midden in de nacht even contact te maken, bovendien vond ik het veel makkelijker aangezien je direct op j baby kan reageren. Maar dat is dan ook wat een baby nodig heeft.
Onze dochter heeft maar 6 maanden bij ons geslapen, daarna ging ze te licht slapen en werd ze dus wakker van ons. Baby's hebben behoefte aan nabijheid en warmte. Niet aan een kamertje waar ze moederziel alleen in liggen.
Zoontje 8 maanden daarna was hij wel echt toe aan zn eigen plekje want werd hij ook vaak wakker als ik me omdraaide.
Mijn dochter word volgende week 1 en slaapt bij ons in bed in de nacht (wel bed van 220 breed). Overdag in haar eigen bedje op haar eigen kamer. Toen ze net geboren was sliep ze in een cosleeper bij ons op de kamer. Hier heeft ze in geslapen tot ze 6 maanden was en van de een op de andere dag kon gaan zitten en uit het bedje viel. Toen hebben we de cosleeper omgebouwd tot ledikant en deze omlaag gezet. Maar omdat ik last heb van nekklachten had ik moeite haar hieruit te tillen als ze snachts wakker werd hebben we deze vrij snel weg gedaan en hebben we haar bij ons in bed genomen. Soms slaapt ze snachts op haar eigen kamer maar dan mis ik haar en slaap ik zelf minder goed. Dus zolang ze nog bij ons in bed wil slapen blijven we dat doen denk ik.
Ik wil nog even reageren op het feit dat je vooral twijfelt omwille van je man. Wij hebben voor nr 2 duidelijke afspraken gemaakt. Co-sleeper is besteld en we lenen een uitklapbed van mijn schoonouders. Als mijn man dan wil doorslapen dan moet hij maar bij onze oudste op de kamer of in de bureau slapen. Als je borstvoeding geeft, dan is het de eerste weken minstens om de 3u een voeding, dus je kan dan meestal max 2u tussendoor slapen. Bij de eerste hoopte mijn man dat ik haar in de zetel in de andere kamer ging eten geven. Ik denk dat ik het 1 keer heb gedaan 😀. Met borstvoeding heb je juist het voordeel dat je geen flesje moet gaan opwarmen, maar dat je gewoon in je bed kan blijven liggen of zitten. Die eerste weken zijn zo al zwaar genoeg dus hoe minder tijd je verliest bij zo'n nachtvoeding en hoe sneller je terug kan slapen, des te beter!
Ik heb beide kids allebei bij ons op de kamer gehad totdat ze doorsliepen. Bij de eerste was dat met 8 weken en de tweede met 9 weken ongeveer. De jongste heeft overigens heel in het begin ook een paar keer op mn borst geslapen. Hij was dan zo onrustig en sliep op mijn borst wel goed en aangezien ik ook wel wat wilde slapen was dat voor mij geen punt. Ik ben erg voor om je kind de eerste tijd bij je op de kamer te hebben. Ik gaf beide borstvoeding en vond het ook gewoon makkelijk dat je je kamer niet perse uit hoefde. Ik merkte trouwens wel dat ik rustiger ging slapen toen ze niet meer bij ons op de kamer sliepen. Ik werd snel wakker van hun geluidjes. Mn man sliep overal doorheen. Die miste complete voedingen haha. Nou hij heeft goed geslapen, of niet? Schat, ik heb hem 3 keer moeten voeden vannacht...😂