Hier heeft de kleine ongeveer 4 maanden in een wiegje op onze kamer geslapen, ik vond het heerlijk en zo gezellig om die geluidjes te horen, dus had van mij wel langer gemogen. Maar met 4 maanden ging hij idd van ons wakker worden. Daarnaast werd hij zo groot dat ik hem bijna alleen nog maar met een schoenlepel in het wiegje kreeg gepropt
Onze dochter slaapt nog steeds bij ons,zelfs bij ons in bed. Ze heeft in het begin wel in d'r eigen bedje gelegen maar toen sliep ze heel slecht,en wij dus ook.Sinds ze bij ons ligt gaat het goed. Je moet doen wat je zelf het beste vind.
Hier slaapt ze in haar ledikantje, aan het voeteneind van ons bed. Wiegje was hier ook al erg snel te klein
Onze kleine heeft tot 5mnd naast ons gelegen, ook op advies van therapeuten toen naar haar eigen kamertje verhuist omdat men dacht dat wij haar misschien wel wakker zouden maken snachts. Ze slaapt niet beter nu ze op haar eigen kamer ligt. Ik slaap wel beter nu ze neit meer naast me ligt! maar vind het wel een stuk ongezelliger hoor!
Eerste weken sliep zoonlief bij ons in bed, toen langzaam aan over naar het wiegje naast ons bed en daarna naar z'n eigen kamer. Maar ik vond het heerlijk met hem in/naast ons bed. Ook lekker om op een gegeven moment slaapkamer weer voor jezelf te hebben, maar de periode dat kindjes je op die manier nodig hebben duurt maar zo kort, wij hebben ervan genoten. Laatst op vakantie was onze zoon vaak 's ochtends al om 6 uur wakker, dan pakte ik hem nog even bij ons in bed en zo doezelden me nog lekker 2 uurtjes met z'n drieën. Echt heerlijk, zo'n warm, slapend kindje tegen je aan gekropen TS: vooral doen wat voor jullie goed voelt. Je kunt het proberen om je kindje op de eigen kamer te leggen en lukt het nog niet, probeer je het over een maandje weer eens.
Hier ging de eerste met 3 maanden naar haar eigen kamertje. Ze sliep toen al een tijdje de nachten door. Dit was meer omdat papa het graag wilde. Straks bij de 2e heeft hij pech. Er komt waarschijnlijk een co-sleeper en de kleine blijft in elk geval 6 maanden bij ons op de kamer. Even offtopic, wat voor co-sleeper hebben jullie?
Hier tot 3 maanden. Had met vriendlief de afspraak gemaakt tot mijn verlof maar daar kreeg ik spijt van toen het moment naderde . Toch gedaan en jawel, vanaf dat moment sliep ze wel beter en langer (oke, ikzelf sliep enkele dagen niet ). Ik vind het dus zeker niet raar en nu nogsteeds als ze sochtends wakker wordt en drinkt slaapt ze daarna lekker naast me verder. Ik vind het heerlijk en als we geen afspraak gemaakt hadden, lag ze er misschien nog wel .
Bij nummer 2 zou ik inderdaad ook heel graag een cosleeper willen! Zeker als ik weer een KS krijg want ik scheurde haast opnieuw open door al dat omhoog geklim om in de wieg te kijken of ze nog wel ademde en goed lag
Onze jongste is naar een eigen kamertje gegaan toen ze ruim 2.5 jaar was, slaapt dus nog maar een heel korte tijd op een eigen kamertje. Wij vonden het altijd prettig, zij vond het altijd prettig, maar ergens dacht ik toch ook van 'ze heeft haar eigen plekje nodig' en dat heeft ze dus ook gekregen. Helemaal goed gegaan, totaal geen problemen gehad. Ze zeggen ook nogal eens van als je 'lang' wacht nou berg je dan maar dat gaat moeilijk worden, nou dus totaal niet uitgekomen hier, we waren er blijkbaar allemaal gewoon klaar voor . Onze oudste twee hebben (achteraf helaas) nooit bij ons op de kamer geslapen, weleens bij ons in bed, maar nooit echt op de kamer met hun eigen bedje . Ik zou dus zeggen, blijf lekker bij elkaar slapen zolang het voor jullie prettig en fijn is! Liefs Hanneke.