Hallo allemaal Ik loop in het dorp met mijn dochter van 14 maanden. Dl is echt op ontdekkingstocht en bekijkt alles.. dus ook ALLE mensen! Ze is dol op mensen en de meeste mensen ook dol op haar. De meeste lopen door en lachen een keer naar haar. Dan komen er twee mannen aan (vader en zoon bleek later) mijn dochter gaat stil staan en bekijkt de mannen aandachtig. Ik sta voor haar. Een van de mannen (de jongste) gaat op zijn hurken zitten "ben je lekker met mama mee wandelen?" De oudere man legt mij uit dat hij binnenkort opa word. De jongere man raakt mn dochter heel even kort aan bij haar jas (2x) "ga maar lekker verder wandelen" zegt hij. En tegen mij zegt hij "ik vind dat kleine spul toch zo leuk he" Ik ga er vanuit dat dit allemaal vriendelijk bedoelt is want zo kwam het over. Toch weet ik niet wat ik moet vinden. Het gebeurd vaker dat er zomaar iemand een aai over haar bol, wang oid geeft..en voordat ik t weet is het al gebeurd. een vriendin heeft een kindje met een handicap en die zegt dan tegen mij " wees blij want naar mijn kindje kijkt niemand!" ik heb dus een dubbel gevoel. Aan de ene kant heb ik zoiets: ik ben erbij, dl zet t wel op een gillen als ze t eng vind maar aan de andere kant.... Hoe gaan jullie ermee om?
Lastig is dat hè. Hier duikt dl gelijk al weg of weert af met handen. En dan zeg ik gelijk, ze vindt het niet zo fijn als vreemden haar aanraken. Meestal is dat voldoende. Maar in de wagen kan ze niet wegkruipen en dan gaan mensen door. Dan draai de wagen dus om. Dat je zo de lichaamstaal van een kind negeert... Snap dat niet. Laatst in de apotheek een meisje van jaar of 13 a 15. Die bleef maar doorgaan ook al maaide dl haar handen elke keer weg. Toen heb ik gezegd, dit is vindt ze niet fijn, ze vindt het leuker als je gewoon met haar praat of gek doet. Maar ze ging weer proberen! Tja, dan pak ik haar op en neem haar helemaal weg.
Als dl in de wagen zit dan draai ik haar ook gewoon om en eigenlijk is het me toen ook bijna nooit gebeurd..maar nu loopt ze. En ze vind alles en iedereen leuk.
Dan denk ik dus: moet ik er nu wat van zeggen omdat ik anders mn eigen kind niet respecteer? Of is dit gewoon oke als het gebeurd, snap je? Aangezien mijn dochter het allemaal niet lijkt te interesseren
Met de voorbeelden die je noemt heb ik zelf niet zo'n probleem. Het word een ander verhaal als ze d'r oppakken of eten geven oid
Ik vind persoonlijk niet dat er iets was om je druk over te maken. Het was zoals jij beschrijft duidelijk lief bedoeld. Je kindje zal het zelf ook aangeven als ze iets wel of niet leuk vindt... Mijn dochter krijgt in de supermarkt ook weleens een aai over d'r wangetje van een oud omaatje of opaatje en de jongens en meiden achter de kassa geven d'r ook weleens iets ofzo.. Lijkt mij alleen maar goed dat ze kennis maken met verschillende manieren van interactie met andere mensen.. En wat je vriendin zegt klopt wel hoor!
Haha oh nee dat gebeurd niet dat iemand dat in zn hoofd zou kunnen halen he? Jij zou dit gewoon zo laten gaan dus? Incl wangetjes aaien etc.?
Ik plaats mezelf even in de aanraker Ik heb die neiging nl ook snel Kinderen zijn soms gewoon zo schattig, haha. Maar ik let wel op de lichaamstaal van een kind. Zal nooit iets doen als ik zie dat het kind daar niet van gediend is. Dafne vindt ook iedereen leuk, echt aan dr zitten doen vreemden eigenlijk nooit. Als ze het ok vindt, vind ik het ook ok. Zo niet, zeg ik er wat van.
Ja sommigen.. Maar inderdaad wangetjes aaien of een aai over d'r bol vind ik niet zo erg. Ligt het natuurlijk wel aan de persoon (ziet deze er een beetje fatsoenlijk uit, schone handen bv) en het hoeft ook geen minuut te duren maar even vind ik prima.
ja dat is zeker zo..daarom het dubbele gevoel. Dl kan goed duidelijk aangeven wanneer ze iets niet wil maar ze is nog maar zo jong!
Leuk juist, mijn dochter houdt van aandacht en ik vind het leuk als mensen haar aanspreken/ naar haar lachen oid. Soms ook als ze een huilbui heeft proberen vreemden haar te entertainen en op te vrolijken, vind ik zo lief!
Ik vind interactie tussen een vreemde en m'n dochter ook super schattig. In de supermarkt stonden we laatst naast een man van plusminus 40, zegt ze "hey! Opa!" Die man vond het prachtig. Is al een paar keer gebeurd dat ze iemand opa noemt :')
Zeker als ze wat groter zijn en die aandacht zelf opzoeken vind ik het eigenlijk wel leuk. Beter dan mensen die kinderen gewoon negeren. En ik denk dat het ook goed is voor kinderen, contact met veel verschillende (soorten) mensen.
Toen Aiden 1,5 jaar oud was, waren we eens bij Tuinland tijdens de Kerstshow. Er was een kerstdorpje opgebouwd en er stond een zitbankje voor zodat je er naar kon kijken.Er zat een oudere heer op het bankje aan een kant. Had Aiden op de andere kant van het bankje gezet. Zegt die man plots tegen Aiden: "je mag wel dichter bij me komen zitten" en zou hem zo naar zich toe trekken! Ik vond dit een beetje apart (ook als het een vrouw geweest zou zijn trouwens) ookal was het wellicht goed bedoeld. Ik hou er niet van als een wildvreemde mijn kind zomaar naar zich toe trekt. Heb de beste man vriendelijk gegroet en ben maar verder gelopen met Aiden.
Het is maar net wat voor gevoel ik erbij heb. Sommige aaien m'n zoontje even over z'n wang of pakken z'n handje. Maar laatst was ik ook verbaasd over wat er gebeurde. Mijn zoontje zat in de buggy en ik stond in de rij van kassa. Ik gaf hem een kusje op z'n wang. Zegt die oude vrouw voor me: daar word ik jaloers van' en voor ik het wist gaf ze hem ook een kus, op z'n voorhoofd. Dat vond ik wel een beetje ver gaan. Maar vind het wel lastig om daar dan wat van te zeggen.
Een kus vind ik ook echt niet kunnen. Een aai over de bol of wangetjes vind ik niet erg. Moet zeggen dat mijn zoontje wel goed laat merken als jij er niks van moet weten.
we hebben met de oudste veel gereisd, en ze is zelf super sociaal. Dus hoe vaak die al niet een aai over haar bol heeft gehad van wildvreemden... En in het buitenland krijgt ze vaak snoepjes waar ik dan weer de boeman in ben door t af te nemen (niet alleen geen snoepjes van vreemden maar ook geen zuurtjes voor een kind van 20 maanden). Het gebeurt op semi-besloten gelegenheden als een bruiloft ook regelmatig dat ik haar bij een wildvreemde vrouw op schoot vind. Ach, zolang iedereen het leuk vindt, vind ik het best.
Goh, ik vind het altijd juist positief als mijn zoontje contact maakt met andere mensen. Dan leert hij met iedereen omgaan en ontwikkelt hij sociale vaardigheden. Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand te ver ging, bijvoorbeeld om een kus te willen geven. Maar aanraken, een handje geven, een aai over de bol, niks mis mee hoor.
Een kus? Mijn hemel...nee dat heb ik nog nooit meegemaakt. Mijn dochter vind het allemaal wel best geloof ik..dus dan zal het wel oke zijn en maak ik me toch zorgen om niks Misschien is het ook omdat ik dit zelf nooit zou doen! Ik zal nooit zomaar een kind aanraken. Een praatje vind ik heel wat anders, leuk juist.. maar aanraken, nooit gedaan en ga ik ook nooit doen. Ik zie het nut er nirt van in om een wildvreemd kind over dr wang oid te aaien