Ik weet het gewoon niet meer, onzere dochter luistert helemaal niet. Of je moet het 10 keer zeggen, dan luistert ze misschien. Zeg ik het op misschien toch op een te strenge manier? Hoe doen jullie dat? zeggen jullie het met een rustige stem of gelijk met een strenge toon erin. En als ze de zin niet krijgt, ga ze de laatste tijd ook vaak slaan en als ik dan zeg je mag mama of papa niet slaan, gaat ze soms uit haar eigen in de hoek staan. Ik moet wel zeggen, dat er ook dagen bij zitten waar ze wel beter luistert.. maar op dit moment
tja hoort er echt bij.. de 1 luistert sneller/beter als een ander. Gewoon volhouden, ooit komt er een tijd dat ze weet wat haar grenzen zijn.
Denk dat het aan de leeftijd ligt. Ik zie dat Vigo en jouw dochter niet veel schelen. Vigo luisterd op het moment ook totaaaaaaaaaaaaaal niet! Ik ben streng, gelijk vanaf het begin al geweest zodat hij 'weet' dat het menus is! Dus ik heb ook een strenge toon. De aanhouder wint in dit geval. En net wat Patroes zegt; ooit weten ze wat haar grenzen zijn (praat mezelf ook moed in met die zin )
Nu weet ze echt niet waar haar grenzen zijn, ze blijft maar doorgaan. Ik denk ook omdat dat komt dat ze vroeger (en nog soms) te veel van papa mag. Hij kan moeilijk nee zeggen...
Volhouden en consequent zijn! Het is soms heel vermoeiend. Mijn dochtertje is nu 18 maanden en ze heeft absoluut ook haar momenten dat ze niet wilt luisteren. En deze momenten lijken meer dan de momenten dat ze wel luistert, hehe....Wel merk ik dat dat meer gebeurt als ze bv moe is. En soms negeer ik dingen die ze fout doet als ik zeker weet dat het is om aandacht te trekken. Dan doe ik net alsof ik het niet zie. Als ze iets doet wat niet mag zeg ik 2 of 3 keer dat het niet mag. Als ze door gaat, dan zet ik haar ergens anders neer. Ik ben ook een beetje aan het 'oefenen' met in de hoek zetten. Maar dat begrijpt ze nu nog niet. Als ik zeg dat ze anders de hoek in gaat, dan loopt ze zelf al lachend naar de hoek, draait zich om naar de muur en blijft even staan.
Het is dus zeker ook belangrijk dat papa en mama op 1 lijn zitten met dingen die wel of niet mogen! En niet dat ze de ene keer het wel mogen omdat je er bij bent en de andere keer niet. BV.: papa laat dochtertje de tv uit doen als ze gaat slapen. Normaal mag ze niet aan de tv komen. Tja, dat begrijpt zo'n kindje dus niet. Dus gewoon helemaal niet aan de tv laten zitten!
Ik kan het soms gewoon 5 keer zeggen en dan luistert ze nog niet. Maar zeggen jullie het van begin af aan rustig en dan steeds strenger worden of gelijk met een stenge toon? En idd., ze weet donders goed dat ze ons niet mag gaan slaan, want als ik dat zeg gaat ze vanzelf in haar hoekje staan, mar ze lacht niet en weet denk ik wel dat ze fout zit. Maar hoezo blijft ze het dan doen?
Ik doe het altijd wel met een redelijk strenge stem. Wat wellicht ook helpt is als je nee zegt, dit doen als je op ooghoogte bij haar bent (dus knielen) en dus zorgen dat ze jou aankijkt. Dus dat je oogcontact hebt. En er geen uitgebreid verhaal van maken. Gewoon, nee dat mag niet, of alleen maar nee.
@ssgerundt: Je mag direct streng zijn hoor! Dat betekent trouwens niet dat je hoeft te schreeuwen ofzo, maar met een rustige, strenge toon (dingen die niet mogen moet je dus echt op een andere toon zeggen dan als je een complimentje geeft of zomaar iets zegt). Dat betekent dat je met een lage stem en ietsje harder dan normaal zegt: Nee, dat mag niet. Of expliciet benoemen wat niet mag, da's eigenlijk nog beter: Nee, je mag mama niet slaan. Het beste is om dat te doen terwijl je oogcontact maakt, dus ff op je hurken, armpje beetpakken, zodat je de aandacht trekt of haar naar je toe kunt trekken en zodra je oogcontact hebt zeggen: Nee, je mag dit-of-dat niet. Ga het ook niet eindeloos herhalen: bij de tweede keer is het gewoon straf. Dat snappen ze echt wel, alleen moet je iets vinden dat voor je kindje ook echt als straf voelt. In de hoek is blijkbaar niet straf genoeg? Misschien werkt op de gang, de trap, op een strafstoeltje? Bij mijn stiefzoon zijn we op een gegeven moment over gegaan op snoepmomenten afpakken: de hoek of de trap hielp niet genoeg meer, (maar toen was ie al 2 geweest), en niet snoepen vond ie wel zo erg, dat ie dan wel wilde luisteren... Maar op deze leeftijd moet het in principe voldoende zijn om ze op een strafplek te zetten. Het is soms alleen even vogelen welke plek voor hen echt voelt als strafplek. Belangrijk is dus wel dat je dan ook echt even helemaal geen contact met je kindje maakt: het heeft straf en dan ga je niet kletsen o.i.d. En erg belangrijk dat jij en je man dezelfde regels hanteren! Als hij van alles goed vindt, wat jij niet goed vindt, is dat funest! Maak dus echt afspraken met je man over wat jullie wel en niet OK vinden, probeer daarin elkaar ook tegemoet te komen. Beter samen een compromis sluiten, waardoor voor je kindje duidelijk is wat wel en niet mag, dan dat de een dit doet en de ander dat... daar gaat je kind vreselijk misbruik van maken en dan ga je een draak van een kind krijgen! En dat wil je beide niet,
Je kunt ook proberen om te zeggen wat je wel van haar verlangt. (Tip van mijn vader) Dus in plaats van bv. "Je mag niet rennen in huis" kun je ook zeggen "ik wil dat je rustig loopt in huis." De betekenis van het woordje niet begrijpt een kindje vaak nog niet zo goed. Werkt trouwens ook bij volwassenen. "Denk niet aan een roze olifant" Waar denk je nu aan? hihihi....Sorry ik dwaal af. Mijn vader is een mental coach die dit soort dingen heel interessant vindt.