Ja dat maakt het gewoon allemaal nog erger, een ongeluk,hoe triest ook kan gebeuren,maar dit had gewoon niet gehoeven Denk echt er nog steeds aan, als ik bijvoorbeeld savonds in bed lig denk ik : zullen zij nu ook in bed liggen,zullen ze überhaupt kunnen slapen, naast een leeg kamertje..... Wat zouden ze overdag doen.... Wat lijken mij de dagen voor hun vreselijk om door te komen...... Zouden alle kaarten en kadootjes nog in de huiskamer staan....vind het echt nog zo vreselijk voor ze...
Dat denk ik dus ook. Constant. Ik kan echt oprecht zeggen dat als mijn dochtertje zou overlijden, ik ook echt niet meer wil leven
Ik ook, het leven zou voor mij geen enkele zin meer hebben... Op deze manier je kind verliezen valt gewoon niet te accepteren, vreselijk Zou ze zo graag iets willen zeggen, een knuffel geven ...
Dronken achter het stuur.. Voor de zoveelste keer dat hij met drank in de auto is gestapt. Nooit meer vrijlaten!!! Dat is de enigste manier om ervoor te zorgen dat zo'n persoon niet weer in een auto kan rijden. Bah wat een naar persoon. Zo'n iemand zal het nooit leren.
ik heb een berichtje gestuurd, ook namens deze topic, hallo, u kent mij niet, en ik voel me erg bezwaard om dit bericht te sturen, maar ik wou u en man en u familie heel veel sterkte wensen met deze ondragelijke verlies, niet alleen ik, maar ook heel veel medelevende vrouwen van www.zwangerschapspagina.nl. heel veel sterkte MVG (mijn naam) ik weet niet of ze er wat aan heeft, maar ik heb begrepen van heel veel mensen dat zelfs steun van onbekende heel erg goed zijn, ik hoop niet dat jullie denken dat iets verkeerd heb gedaan nu ik probeer zelf zo min mogelijk aan te denken, omdat gewoon zoveel verdriet doet, als ik naar mijn kinderen kijk en dan aan die kleine jochie denk dan schiet behoorlijk vol. ik wil niet weten hoe verschikkelijk die ouders zich voelen, ik hoop dat ze heel veel mensen om hen heen hebben die hun troosten in deze moeilijk tijd
Pff, elke keer kom ik dit tegen in het topic en staan de tranen al in mijn ogen. Ik kan het me zo niet voorstellen om mijn kleintje nu al weer te moeten missen. Wat zullen de ouders en alle familie en vrienden het zwaar hebben. Inderdaad, echt je grootste nachtmerrie. Net ook filmpje gezien van de rouwstoet, tja en dan rollen die tranen gewoon verder over mijn wangen. Echt vreselijk, de dader mogen ze opsluiten en aan die weg (als ik dat verhaal van de buurman mag geloven) mogen ze ook wel wat doen. Je moet toch geen 180 kunnen op een 50 weg?
Ik vind het goed wat je gedaan hebt! Zat er zelf ook aan te denken om een bericht te sturen! Ben heel benieuwd of ze terug reageerd. Ze weet in ieder geval dat er heel veel mensen met hun meeleven.. Ik heb hetzelfde als jouw, probeer er ook zo min mogelijk aan te denken, puur omdat ik elke weer zit te huilen als ik er aan denk. Nu dus ook weer. Maar het valt niet mee,kan het echt niet loslaten, voel me precies zoals jij het opschrijft!!
Nogmaals vind ik het ook fijn om hier met mensen over te praten die zich ook zo voelen, dat lucht ook op als je hier je ei kwijt kunt! Schreef ook op een ander topic mee maar daar waren de mensen echt hard tegen elkaar,daar kom ik niet meer! Ik probeerde daar ook mijn gevoelens kwijt te kunnen en werd daar een obsessief ramptoerist genoemd. Nou sorry hoor, dat vind ik echt heel wat anders, ik leef gewoon ontzettend met deze mensen mee!en ben er gewoon verdrietig van...
Mamsvan, ben benieuwd of je al wat terug gehoord hebt? Wat een mooie foto weer van haar met kleine Milan......zucht....
nee nog niet, denk dat dat inbox vol staat, wie weet ooit, ik hoop dat ze er troost uit haalt dat echt heel veel andere mensen met hun meeleven, ik las net jullie berichten naar mijn post en even weer mijn laatst post in de topic en ik zit bijna weer te huilen,