Hallo dames! Ik ben een beetje op zoek naar ervaringen want ik ben een beetje radeloos Onze zoon van 11 maanden is altijd echt een baby 'uit het boekje' geweest.. eten-luier verwisselen-slapen enz. Ook bij het ouder worden (hij is nu 11 maanden oud, bijna een jaar) ging alles perfect. Overdag was hij wat meer wakker, maar ging 's avonds lekker slapen en werd 's morgens weer wakker rond een uurtje of 7/half 8. Sinds mijn vakantie (ik denk een week of 5 geleden nu) is het drama. niet willen slapen, huilen tot de max en dan maar weer mee naar beneden. Terwijl je ziet dat hij gewoon kapot is. Ik laat hem echt wel eens huilen, maar niet als het zo hysterisch is. Neem je hem mee naar beneden, dan is alles oké. Ik ben wat kids betreft niet helemaal uit een ei gekropen, dit is mijn tweede maar bij mijn dochter heb ik hier nooit zo'n problemen mee gehad. Die ging naar bed en sliep gewoon. Nu moet ik opeens een nachtvoeding weer gaan geven terwijl dit van tevoren gewoon voldoende was (eet overdag gewoon alles mee, boterhammen 's morgens en 's middags, fruithapje, soepstengeltje als tussendoortje en avondeten plus toetje. Hierbij gewoon nog mijn borstvoedingen).Zou het dan te min zijn wat ik geef? Ik heb al van alles uitgeprobeerd, maar het baat niet. Hij heeft zijn onderste twee tandjes door sinds vorige week, dus ik dacht: aha! Eindelijk! Daar is het euvel! Maar helaas wordt gewoon weer wakker. 11 maandensprong dacht ik ook aan, maar zoveel weken achter elkaar? Nog nooit van gehoord. We zijn 5 weken geleden ook overgestapt op puckababy the bag maar daar zou hij nu toch wel aan gewend moeten zijn denk ik? Na dit ellenlange verhaal: is er iemand die dit ook heeft meegemaakt en nog belangrijker: wat was de oorzaak? Heb je evt. tips die ik nog kan uitproberen? Want ik weet het: een baby doet natuurlijk niet alles volgens het boekje maar ik hoop dat er nog meer mama's zijn die deze ervaring en/of de gouden tip hebben! Anders moet ik nog maar wat meer op de tandjes bijten en doorzetten haha!
Hier is M momenteel ook een draakje. Kan doen alsof de wereld vergaat tijdens het naar bed brengen. Ik laat haar wel huilen, want ze gaat gewoon echt niet meer mee naar beneden. Bed is bed hier thuis. Wel loop ik om de 5 minuten haar kamertje in om haar even gerust te stellen, aai over dr bol etc. Als ze dan nog steeds huilt loop ik dr kamer weer uit en ga na 10 min weer naar binnen. Vaak slaapt ze dan wel. Snachts kwam ze ook weer, maar ik wil echt niet meer terug naar de nachtvoedingen, dus ze kreeg alleen een slokje water. Klinkt absoluut niet te weinig wat hij overdag krijgt trouwens. Ik zou iets kiezen waar jij achter staat en dit consequent volhouden. Het is namelijk erg verwarrend als hij bijvoorbeeld de ene avond wel mee naar beneden mag en de volgende avond ineens niet.
@boomm: idd, dit kan wel verschillen in aanpak omdat mijn man stronteigenwijs is. Maar misschien nog wel eens handig om rond de tafel te gaan zitten! Het kan idd wel verwarrend zijn ja.. dus jij houdt gewoon vol? Dat ze in of rond het bed blijft? Ik begon echt al te twijfelen over voedingspatroon en volgens mij moet hij door al het eten wat hij doet niet meer afhankelijk zijn van de borstvoeding (tenminste, dat denk ik). Dus wanneer ik hem voedt (laat in de avond/nacht) dan zal het wss alleen maar om te troosten zijn... ik ga het nog maar eens met manlief bespreken denk ik
Zou inderdaad 1 plan afspreken en daar dan allebei aan houden. Is veel makkelijker en je zoontje snapt dan waar hij aan toe is. Ja, M blijft als ze in bed ligt, in bed. Ik til haar ook niet op om te troosten. Hier ziet M dr dag er zo uit; 07.30 150/5 melk 09.30 broodje 11.30 fruit 13.00 broodje + water 13.15 150/5 melk 16.00 snack (rijstwafel/Liga/avocado etc) 18.30 groente + beetje yoghurt 18.50 150/5 melk
Nou dan weet ik in elk geval zeker dat hij niet te weinig binnen krijgt! Mijn eerste heeft door omstandigheden flesvoeding gehad dus daar zat gewoon in wat er in de fles zat. Nu zit ik gewoon aan mezelf te twijfelen of ik wel voldoende melk geef! Je kunt het niet controleren he Fijn dat je je eet schema hebt opgeschreven, dan heb ik wat vergelijkingsmateriaal! En je tip gaan we zeker meenemen, bedankt!
Ik vind dit altijd hele lastige onderwerpen om op te reageren, omdat ieder kindje zo anders is en andere dingen nodig heeft. Wij hebben hier af en toe periodes (dagen of soms nog wat langer) dat ons zoontje 's avonds huilend wakker wordt. We kijken dan heel erg naar zijn behoefte, soms is een speentje voldoende, maar soms raakt hij helemaal overstuur daarvan en dan halen we hem eruit en nemen hem even mee naar beneden. Dan kalmeert hij en gaat daarna gewoon weer slapen. Dit hebben we soms meerdere dagen achter elkaar, en dan weer een tijd niet. Laten huilen doen we hier sowieso niet. Wij gaan er vanuit dat een kindje bepaalde behoeftes heeft, en huilen geeft bij hem echt aan dat hij even getroost moet worden en even nabijheid nodig heeft. Maar ik snap dat het na meerdere weken even lastig is. Toch denk ik dat we in jou geval wel zoveel mogelijk zouden toegeven aan zijn behoefte op dat moment. Qua eten denk ik inderdaad ook niet dat je te weinig melk geeft of dat hij te weinig binnenkrijgt. Blijkbaar heeft hij 's nachts even behoefte aan nabijheid, so be it. Hier ook periodes dat hij doorslaapt en dat hij 's nachts wakker wordt en een speen of even een flesje water nodig heeft om weer in te kunnen slapen. Succes in ieder geval.. Ik had trouwens wel gelezen dat de 11 maanden sprong echt heel erg lang kan duren (als je daarvan bent tenminste).
Hier ook 1 van 11 mnd. Afgelopen week hadden wij ook een paar dagen hommeles met het naar bed brengen. Ik neem hem sowieso niet mee naar beneden, hij kan op zn kop gaan staan maar dat gebeurd gewoon écht niet. Ik laat hem altijd een kwartiertje huilen, als het dan nog niet over is troost ik hem of krijgt hij een slokje water. Meer leuks zit er niet in ons avondpakket Meestal is dit trouwens niet nodig, en slaapt ie binnen dit kwartiertje. Succes in ieder geval. Ik zit momenteel met een draakje die het 's nachts leuk vind om de clown uit te hangen. Ooit worden ze een tiener, en zijn ze hun bed niet uit te krijgen. Zoals mijn dochter nu. Heerlijk contrast bij ons thuis.
Die sprongen kunnen lang duren. Laatste sprong duurde hier 6 weken. Slapen was een drama. Tussen 22.00 en 23.30 uur wakker worden en dan niet op bed te krijgen tot 1.30 uur. Of om 3.00 uur wakker worden en pas na een uur weer op bed te krijgen. Van de ene op andere dag was het weer over en hadden we onze fantastische slaper weer terug. Wat ik deed (en soms nog bij een enkele slechte nacht): bij eerste keer huilen weer goed terug in bed leggen, speentje weer geven en knuffeltje en dan weer gaan. Bij tweede keer huilen uit bed halen, luier verschonen even samen knuffelen en daarna het bed ritueel herhalen. En vaak ook blijven wiegen tot ze diep genoeg sliep om terug te leggen. Het is een fase, het gaat over