Wanneer voor het eerst peutergedrag??

Die meid van ons heeft al maanden zulk soort 'peutergedrag' (als baby dus al): heel boos huilen en stampen (vanuit lig heel hard beide voetjes op de grond gooien, ze wipt er soms bijna mee van het aankleedkussen af), dingen wegslaan als ze ze niet wil hebben, ze heeft zelfs een tijdje gehad dat ze mij sloeg en kneep

Ik noemde het nooit driftbuien, maar zei altijd dat ze héél goed boos kon zijn Ik weet niet wat officieel het verschil is, maar ze voelt voor mij niet driftig. Ze kan bijvoorbeeld goed zelf spelen en geduldig volhouden als iets niet in 1x lukt. Maar ze heeft wel een temperamentvol karaktertje, vrees ik 8)

Het hielp hier om het boze gedrag te negeren of streng 'niet doen!' te zeggen en haar handjes vastpakken als ze sloeg of kneep. Daar ligt wel een grens voor mij.

Verder helpt het erg goed om haar vooral dingen zelf te laten doen, ze heeft blijkbaar een grote behoefte aan autonomie. Ze vindt het bijvoorbeeld heel vervelend om in een houding gedwongen te worden (liggen als ze wil zitten, knuffelen als ze wil spelen). De speen aanbieden om haar te sussen als ze boos is is echt Not Done (die wordt woedend weggeslagen) maar als we hem naast haar neerleggen grijpt ze er meteen naar en wordt ze rustig. Zelluf doen, dus. Ze heeft een heel sterke eigen wil, volgens mij.

We doen vaak 'plaag-spelletjes' en daar kan ze dan weer heel erg om lachen: dingen 'afpakken', haar (voorzichtig) omduwen of achteruit trekken als ze vooruit wil kruipen, wild kietelen en stoeien, etc. Ze gaat daar eigenlijk altijd om lachen, dus op die manier bieden we toch een beetje speels tegenwicht aan haar 'behoefte aan autonomie'.

Verder is ze wel heel 'gul': ze vindt het heel leuk om dingen weg te geven. De tijd van 'hebbe hebbe' komt denk ik nog wel

Ik doe zelf in ieder geval mijn best om haar 'woede-aanvallen' niet als heel negatief te zien, maar eerder als uitingen van haar eigen wil. Ze kan nu eenmaal nog niet zeggen wat ze wel of niet wil of zelf actie ondernemen. Als ze zo boos wordt komt dat denk ik voort uit onmacht om ons op een andere manier duidelijk te maken wat ze wel of niet wil. Als ze dus met zo'n boze bui haar grenzen aangeeft, probeer ik die te respecteren.

Ze heeft zulke buien trouwens niet vaak ingezet om haar zin te krijgen, daar had ze snel genoeg van door dat dat niet werkte, omdat we haar dan juist gingen negeren.

 

Ja, er is een 17 maanden sprong, hier zitten we er nu ook middenin. Brullen als hij zijn zin niet krijgt. Negeren werkt hier het beste en standvastig zijn, nee is ook echt nee.
Hij wil ook alles hebben en als hij iets doet waarvan hij weet dat hij het niet mag, kijkt hij eerst of je wel ziet wat hij doet, anders is het natuurlijk niet leuk, hahaha.
Dit sprongetje is de voorloper van de peuterpubertijd. Ik kan aan mijn zoontje ook merken dat hij niet altijd weet wat hij met zichtzelf aan moet, het lijkt me ook niet meevallen al die emoties die je ineens hebt en mee om moet leren gaan.
Het is weer een nieuwe fase, waar hij mee om moet leren gaan en papa en mama ook.

 

Bij Djenno begon het met 16 maanden ongeveer. Drammen, dreinen, driftbuien, alles draait om hem in zijn ogen en als hij zijn zin niet krijgt dan gooit hij zich achterover op de grond en loopt soms zelfs blauw aan van drift. Volgens Oei ik groei boek is het de 17 maanden sprong en die zou ongeveer 4 tot 6 weken kunnen duren... nou ... kan je vertellen. Djenno is nu 17 maanden en 1 week oud en hij is er nog steeds mee bezig hoor!!
Alle andere ontwikkelingen merk ik wel inderdaad maar de driftbuien zijn er nog niet minder om geworden.

 

heeeeel herkenbaar alles wat je beschrijft , dat van dat speentje ook haha. Ze is er zooo dol op! Maar ook met haar flesje. Dan drinkt ze weer slecht, blijft hem wegslaan en dan zet ik hem weg en 2 tellen later pakt ze hem zelf en drinkt weer wat.

En aan de andere kant dat hele rustige, geconcentreerde spelen.

 

Liam is vandaag precies 18 maanden en wij zijn pas net klaar met dit "sprongetje"
Dit was de heftigste die we tot nu toe hebben gehad.... Als dit de voorloper van de peuterpubertijd is..... pppffff. Dan ga ik me nu vast voorbereiden. Echt precies hetzelfde gedrag als de TS beschrijft. Ik kan maar 1 "tip" geven. Wees consequent....
Ze hebben het heel snel door als ze met een beetje extra drammen wel hun zin krijgen.

 

Ooo... dat is hier al maanden bezig!
Ze kan zooo vreselijk boos worden, niet normaal!! Ook als baby al.

Ze trapt van zich af wanneer je haar aan het verschonen bent, ze bijt je als je d'r handen en toet schoon maakt en ook irritant, overstrekken als ze boos is tot een plank zodat er niks mee te beginnen valt. Pffff... En krijsen kan ze tot kokhalsend toe.

Het is ook wel peutergedrag, maar het zit ook wel in haar karaktertje ben ik bang, we krijgen hier nog wel wat mee te stellen denk ik...

 

Hmm ja herkenbaar.
Alyna heeft ook serieus een eigen willetje!
Ze kan gerust uren braafjes (nou ja... ) op 'ontdekkingstocht' zijn in de woonkamer maar OH WEE als het haar niet zint!

Krijsen/huilen, tot ze kokhalst inderdaad, zich achterover werpen in haar stoel, of met een bonk op de grond gaan zitten en dan daar verder 'huilen'.(mamamamamaaaaa)
Meestal is dat als ze iets wilt dat ze niet hebben mag.
Of als ze aan het eten is en iets gezien heeft om mee te spelen, maar het op dat moment niet krijgt. Dan moet je heeeel goed oppassen dat je de inhoud van de lepel/bord niet over je heen krijgt!

In het openbaar heeft ze dat eigenlijk bijna niet.(ja in de winkel als ze ballonnen ziet )Ik hoor altijd van m'n familie 'oooh, 't is toch zo'n lief, rustig meisje!' Dan is ze gewoon , raar genoeg, verlegen voor al die mensen. Ik zeg dan altijd maar; 'ja hoor!'

Dat heeft ze, volgens mijn schoonmoeder, van m'n vriend.
Maar die was als kind (en is nu nog) heel rustig, dus ik heb goede hoop.
(helaas wel ongelooooflijk koppig )

 

Athina, leuk hè zo'n kleintje met een uitgesproken wil Dus onze meiden lijken wel op elkaar. Ze schelen ook niet veel in leeftijd. Gefeliciteerd nog met Fae's eerste verjaardag!

Wij leggen brood of iets anders dat we graag willen dat ze eet ook wel eens expres een beetje nonchalant naast haar neer ipv dat we het echt aan haar geven. Als ze het zelf 'vindt' wil ze het vaak beter eten dan wanneer wij het aanreiken... Ze moest eens weten hoe goed we haar door hebben

Ik ben soms wel een beetje huiverig voor de 'echte' peuterpubertijd, jij ook Athina? Ik vrees dat Ise dan helemaal uit de bocht vliegt. Of juist niet, omdat we ze al meer gewend is te experimenteren met nee-zeggen en andere manieren om haar eigen zin duidelijk te maken. Ik vind het wel superleuk om zo'n pittig dametje te mogen zien opgroeien!

 

Mamamuts bij jou is het de 13 mnd sprong waarschijnlijk


TS er is idd een sprong rond de 17 mnd de laatste sprong voor de peuterpuberteit. Het gedrag van je kind is heel herkenbaar, hier meer van hetzelfde.

 

Hier ook zo'n gevalletje. Alles wordt op de grond gesmeten of tussen de spijlen van de box/ledikant gedrukt als ze er boos op is. En daarna huilen als ze het weer hebben wil. Haar handjes wijzen naar het speeltje en het moet weer opgepakt worden. Doe je dit niet of niet snel genoeg dan wordt er gekrijst als of er brand is of zeer heeft gedaan. Hoe vaak ik al wel niet naar haar toegestormt ben omdat ik dacht dat er echt iets was...
Wil je haar in de box zetten terwijl ze niet wil (omdat ik even wat doen moet) dan wordt ze driftig. Gaat haar lijfje overstrekken, krijsen, stampvoeten enz enz.
Wat een ramp af en toe. Het gaat vast wel weer over.

 

alyssa heeft ook zo`n lekkere eigen wil en kan een echte drama queen zijn.

alles wil ze hebben en als ze het heeft gooit ze het weg en begint het weer opnieuw.
met verschonen wil ze altijd zitten ipv liggen of staan en dan is het een hele uitdaging om die luier weer om te krijgen.
de knopjes van de tv en dvd zijn nog steeds (al maanden) favoriet en ik krijg het er maar niet in dat ze eraf moet blijven.

met eten is ze ook zo aan het uitproberen.
ik ben nu heel hard voor dr als ze weer gaan etteren met eten.
als ze gaat etteren probeer ik nog 1hap en wil ze dan niet is het klaar en gaat het eten weg.
ik moet zeggen dat ik daar gelukkig de vruchten nu al van begin te plukken, ze gaat steeds beter eten.

het is flink doorbijten, maar het heeft ook wel weer wat als ze zich super aan het uitsloven is om iets voor elkaar te krijgen.
hoe bozer alyssa wordt hoe harder ik soms moet lachen en dan is de bozen bui ook snel weer over.

succes allemaal met onze terperamentvolle kindjes.

liefs doris

 

Met dat brood doen we ook inderdaad. Ik vond het ook zo moeilijk toen ze zo slecht at en alles op de grond gooide, wat ik moest doen.
Opruimen vanaf de grond en weggooien? Of laten liggen zodat ze het later al spelend lekker op zou peuzelen,want dat deed (en doet!) ze dan...
Verder merk ik dat ik soms toch wat strenger moet zijn. Sinds gisteren gaat ze ineens klimmen! Erg leuk om te zien. Echt een ontwikkeling vind ik dat. Maarja, ze mag natuurlijk niet als ze op schoot zit, op het dressoir klimmen... Maar in eerste instantie dacht: Wauw! Wat knap!
Maar ik ben erg benieuwd hoe erg het nog wordt! Vandaag lag ze eventjes bij ons op bed, even spelen, maar ze mocht iets niet, dus ik hield haar stevig vast om te voorkomen dat ze het ging doen. Whoeee drama! Na 5 minuten gaf ze het op en toen lag ze 10 minuten voor pampus bij me, met de oogjes open, zo moe was ze van die strijd .
Maar oke ik hoop niet dat het nog veel erger wordt, want ik vind het nu soms al zo moeilijk vol te houden... Ook het drama met verschonen sinds een paar dagen.
Maar wie weet groeien we erin .