Dames, Ik heb ff jullie raad/advies nodig. Mijn schoonouders zijn op zich aardige mensen maar wel heel raar. Eigenlijk komt het er op neer dat ze altijd super aardig doen maar ondertussen is het gewoon nep. Als wij bijvoorbeeld iets duurs kopen zouden ze heel enthousiast zeggen dat we groot gelijk hebben omdat we er hard voor werken blabla en later horen we dat ze tegen mijn schoonzus hebben gezegd dat wij ons geld verbrassen. In ieder geval irriteer ik me al aan mijn schoonmoeder sinds de geboorte van mijn zoon. Mijn schoonouders kwamen in het zkh steeds zonder te bellen (had ik duidelijk aangegeven dat dat moest) en namen steeds hun andere kleinkinderen mee (daar zat ik niet op te wachten aangezien ik een keizersnede had gehad en de kids steeds aan mijn bed lagen te trekken). Ondanks dat we dat een paar keer hebben aangegeven bleven ze met kids komen. Mijn zoon heeft een paar weken in het zkh gelegen en dus konden ze hem niet vasthouden (hij lag in de couveuse). Toen hij eenmaal thuis was kwamen ze steeds als hij net in bed lag of ze hadden weer de kids bij waardoor het heel druk was. uiteindelijk hebben ze hem dus pas na 3 weken kunnen vasthouden (waarvan hij 2 weken in het ziekenhuis lag). Ik heb het idee dat haar dat nog steeds dwars zit ofzo. Nou dat ff als achtergrond....Sinds we gewoon thuis zijn doet mijn schoonma nog raarder als normaal. Het lijkt net alsof ze me een beetje aan het uitlokken of testen is. Steeds als ze mijn zoon ziet roept ze dat ze hem een lange vinger wilt geven (al vanaf dat hij 2 maanden is). Als ik dan zeg dat ie dat niet mag krijg ik een heel verhaal dat dat vroeger best kon. Ook zegt ze steeds dat we hem op de buik moeten leggen (hij slaapt prima op zijn rug) en ook dan krijgen we weer een verhaal van vroeger. Vervolgens spuugde hij zijn speen uit en toen zei ze dat je er wat stroop op moest doen. Toen een andere tante zei dat dat niet mocht zei ze ja maar als hun er niet bij zijn kan dat best hahaha. Nou ik vind het echt irritant hoe ze doet en ik vertrouw haar dus ook niet meer. Ik wil mijn zoon dus eigenlijk niet zonder dat wij er bij zijn naar hun brengen. Alleen voordat ik bevallen was hadden we gevraagd of ze 2x per maand konden oppassen.... Ik wil dat nu dus gaan cancelen maar ik vind het best lastig wat ik moet doen. Aan de ene kant wil ik het gewoon eerlijk zeggen. Aan de andere kant zal ze dan wel alles gaan ontkennen en het zal niet echt bevorderlijk zijn voor de sfeer. Hebben jullie nog tips? En ik stel met toch niet aan??
Kan je vriend/man niet even met zijn moeder gaan praten? Dat valt vaak iets beter als dat de wederhelft dat doet. Je bent en blijft nu eenmaal `de koude kant` voor hun...sorry. Verder vind ik dat je je helemaal niet aanstelt, het enige wat je moet proberen is om geen hekel aan ze te gaan krijgen. Het blijven tenslotte wel de opa en oma van je zoon. En sowieso denk ik dat het makkelijker is om je kind bij je eigen ouders te brengen als bij je schoonouders, zo ervaar ik het in ieder geval wel. Succes!!
Nou, ik vind ook niet dat je je aanstelt. Het is jouw kindje en jij wilt doen wat jij het beste vind voor hem. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Wanneer iemand - wie dan ook - tegen die wensen in gaat, al is het voor de grap bedoelt, dan steekt dat. Dat lijkt niet iedereen te beseffen (helaas). Ik denk dat je duidelijk moet zeggen - bij de eerstvolgende grap in die vorm - iets in de trant van: ik vind het niet prettig dat je dat soort grappen maakt, het maakt dat ik minder vertrouwen in je krijg wanneer het op oppassen aankomt. Dan maak je geen ruzie, maar zeg je gewoon hoe het voor jou voelt en hoe het op jou overkomt. Dan mag zij zich eventueel gaan verdedigen of de boel proberen te herstellen; maar dan heb jij het aangegeven.
Idd meid, ik zou me hier ook erg oncomfortabel doorgaan voelen. Maak het bespreekbaar en dan zien of zij daar volwassen mee im kan gaan. En zou toch eens je partner vragen of die met zn moeder kan praten.
Laat je man eerlijk met zijn moeder praten. Dat als ze zulke opmerkingen maakt, jij hem niet met een gerust hart achterlaat. Eerlijk duurt het langst denk ik dan.
Sluit me hier bij aan. Ik heb ook hele bijzondere schoonouders. Mijn ouders wonen ver weg, schoonouders wel in de buurt maar ik zal geen gebruik meer maken van hun oppasaanbod. Daarvoor heeft vooral mn schoonvader iets te eigenwijze opvattingen (zoals dat hij toen mn nichtje te logeren was gewoon ging roken terwijl de ouders hadden gevraagd om dat niet in huis te doen waar zij bij was. Toen mn schoonmoeder dat zei was zijn antwoord 'het is toch mijn huis' en rookte lekker verder. Nu ontkent hij het maar ik was er zelf bij. Vertrouwen is er absoluut niet en als je dat besproken hebt maar dat niet beter wordt vind ik dat je uit belang van je kind mag kiezen het dan maar op zon manier op te lossen hoe spijtig ook. Sowieso was zijn eerste reactie ook schandalig toen mijn man belde dat ons zoontje geboren was. Waarom we niet verteld hadden dat we al in het ziekenhuis waren en waarom we zo laat belden na de geboorte (was uiteindelijk een spoedkeizersnede en wilden eerst lekker even met zn drieën zijn. En alsof ik erop zat te wachten dat zij de gehele bevalling in de gang zitten te wachten! Hij heeft ons pas gefeliciteerd toen ze op kraamvisite kwamen. ..) Maak het bespreekbaar en dan is het aan haar hoe ze daarmee omgaat
In gesprek gaan. Ik zou samen gaan en met zijn 4en om tafel en je man het woord laten doen. Duidelijke afspraken maken en ook aangeven dat als ze zich er op wat voor manier er niet aan houden dat het oppassen dan niet kan, omdat jij dan de hele tijd onzeker op je werk zit. Maar ook aangeven waarin ze wel vrijheid hebben. Bijvoorbeeld dat ze de kleine rustig een keer mee naar buiten mogen nemen, of mee op visite of dat je minder streng bent in de slaaptijden of whatever.. Ik heb een zeer goede band met schoonouders, maar mijn schoonvader kan ook grapjes maken over het eten. En daar ben ik super streng in, helaas voor hem. Daar en tegen als ze oppassen denk ik met de slaapjes als jij haar vast wilt blijven houden terwijl ze slaapt, moeten ze maar zelf weten (ik leg haar zelf bij de eerste signalen in bed en ze slaapt dan ook prima thuis, en ze weten dat ik het zo doe en het liefst zie dat zij het ook zo doen) Ze vinden dat ze haar anders te weinig zien op zo,n dag omdat ze dan zoveel tijd in bed door brengt.. Tja, het is soms lastig zoeken, maar ik vind dat als wij als ouders iets echt niet willen hebben, gebeurt het niet, punt.
pff ik ben dus niet de enige slechte schoondochter ik kan me ook mateloos ergeren aan zulke opvattingen en opmerkingen! mijn schoonouders zijn ook wat je zegt "apart" voor mijn gevoel draait het sinds de komst van onze kinderen niet meer om ons maar vooral om onze kinderen als we mijn schoonouders zien. ons word niets meer gevraagd hoe het gaat ofzo en er kan geen normaal gesprek gevoerd worden, alles moet in de foutste kindertaal en tegen mn kind ipv tegen mij. idd wel belangrijk om ze een beetje "te vriend te houden" t zijn tenslotte wel de ouders van je vriend en de opa en oma van je kind... en ik zou ook in gesprek gaan idd ik heb mijn schoonmoeder een paar keer heel duidelijk gemaakt hoe wij het willen en wat we absoluut niet willen en na een jaar begint ze te luisteren ooit komt het goed bedenk ik me altijd maar... maar t blijft een frusterend iets schoonouders en ik denk altijd maar dat hun denken dat schoondochters hebben ook niet al te makkelijk is... we zijn en blijven idd toch de koude kant en gaan sneller naar onze eigen ouders
Bij ons is het juis andersom. Mijn schoonouders doen precies wat wij willen, mijn moeder daarentegen... Ik heb geprobeerd mij er een beetje overheen te zetten. Ik durfde mijn kindje ook niet naar ze toe te brengen, omdat ze bleef zeggen dat ze hem wel eens lekker een glas melk of kom yoghurt ging geven met 6 maanden. Ik ben zelf allergisch voor het spul, hij kreeg hyppoallergeen, en dat wist ze ook wel, maat melk was goed voor elk. We hebben er goed over gepraat en ik heb er uitgelegd wat ik wel en niet belangrijk vind. Toen hij eenmaal groente at heb ik haar moeten uitleggen dat ze bijvoorbeeld nog moest oppassen met koolsoorten en niet te vaal spinazie. En melk krijgt hij nog streeds niet. Nu denk ik wel dat we soms wat te krampachtig zijn met voeding. Opas en omas zijn er om het kind lekker te verwennen. Ik denk dat het echt geen kwaad kan als een baby van 3 maanden 2 keer per maand een stukje lange vinger krijgt... Ik zou gewoon met haar gaan praten, misschien met je man. Maar ik zou hem niet alleen het laten oplossen, daar wordt de relatie niet beter van. Leg ook uit waarom je iets niet wil en wanneer het dan eventueel wel zou mogen, dan hebben ze iets om naar uit te kijken. Het is nu eenmaal zo dat we tegenwoordig andere opvattingen hebben dan vroeger en ze begrijpen dat niet. Ze hebben al eens kinderen grootgebracht en in hun beleving is dat waarschijnlijk prima gegaan en dus kan het wel weer zo.... Succes, sta op je strepen, het is jouw kindje.
Bedankt voor jullie reacties. Heb al tegen mijn man gezegd dat hij het met zijn ouders moet bespreken. Op zich wilt hij dat wel maar het zijn thuis niet zo een praters dus ben benieuwd wat het gaat opleveren. Ik denk dat ze gaan zeggen dat ze precies doen wat wij willen en dat ze ondertussen denken ' we doen wat we willen'. Ik vraag me overigens af of mijn svhoonmoeder uberhaupt wel zin heeft om op te passen. Ik denk dat ze het alleen doet omdat ze 2 dagen per week op de kids vanijn schoonzus past (die hebben het overleefd ) en dat ze daarom niet kan maken om niet op onze zoon te passen. Mijn schoonzus is overigens super relaxed dus die zal niet snel iets raar vinden. Zelfs niet toen mijn schoonmoeder de kids na het tanden poetsen fanta gaf om na te spoelen.......