Sinds gisteren voel ik mij raar. Lamlendig, lusteloos, onrustig, veel maagzuur, 2 pijnlijke steken in mijn onderbuik.. Gewoon het gevoel van 'niet lekker in je vel zitten', ofzo. Nu zitten wij nog middenin onze verhuizing; we wonen er al een week, maar het is voorlopig nog niet voorbij. Onze slaapkamers zijn wel zo goed als klaar (behangen, geschilderd, etc), maar er moet nog genoeg opgeruimd worden. Babydump heeft kapotte meubels geleverd, dus de babykamer kan ik ook nog steeds niet afmaken; ze komen de spullen nog omruilen. Dit knaagt wel enorm aan me, want ik wil het nu gewoon graag klaar hebben, maar daar is even niets aan te doen. Al met al denk ik dat de vermoeidheid er bij mij nu gewoon even uitkomt. Ik krijg genoeg hulp aangeboden bij het uitpakken van onze spullen, maar ik wil alles 'lekker' zelf doen! Ik heb voor niemand geheimen, maar ik vind het prettiger om zelf (en op mijn eigen tempo) de spullen een plekje te geven in huis. Geen idee wat dat is, heb het altijd al gehad.. Ik heb het gevoel dat ik geleefd word in mijn eigen huis en ik merk dat ik daar steeds minder goed op reageer. Doe ik mijn best om iets schoon te maken, maakt een ander er weer een zooi van. Weet ik eindelijk een goed plekje voor een bepaald voorwerp, wordt het door een ander weer verplaatst of bepaalt een ander dat het op een andere plek handiger/beter/leuker staat. Heb ik het zus bedacht, wil een ander het zo hebben. Gisteren waren we eindelijk een dagje saampjes, heerlijk! Heb 2 rekjes opgehangen in de keuken en daarna heb ik eerlijk gezegd vrij weinig gedaan, behalve hangen op de bank. Toen pas drong het echt goed tot me door hoe erg ik er doorheen zit! Vandaag wil ik onze garderobekast gaan inruimen, maar tot nu toe heb ik nog niet echt aanstalten kunnen maken. Ik voel me gewoon echt vreemd! Zojuist ging de telefoon; het was mijn moeder, om te vragen wat we gisteren hadden gedaan, wat ik vandaag ga doen en of ze me morgen moet komen helpen met uitpakken. Heel lief bedoeld, maar ik moet me continu verantwoorden over waarom ik niet wil dat ze helpt en waarom ik zelf dan vandaag nog niks heb gedaan. Verdorie, laat me allemaal lekker met rust ofzo .. Wat wil ik hiermee? Geen idee. Denk dat ik gewoon even mijn verhaal kwijt wilde.. Wat voel ik me raar! Grieperig misschien, maar zonder griepverschijnselen.. Is dat voor iemand herkenbaar? Zou het komen doordat het allemaal teveel voor me is? Of zou dit al een voorteken zijn?
Heeeeel herkenbaar! de laatste loodjes.. helaas zegt het niks over of je snel gaat bevallen ed. Ik zou even wat extra hulp aanpakken meid. Al wil je liever concoonen. Maar misschien is met een weekje extra hulp met opruimen het wel zo goed als af en kan jij je terugtrekken in je nestje.
Dankje voor je reactie! Vandaag is eigenlijk de eerste dag dat ik echt alleen ben. Afgelopen weken hebben we heel veel hulp gehad, met name van mijn ouders.. Die zijn hier afgelopen week elke dag geweest! Kan echt bijna geen mensen meer verdragen om me heen..
Ahhh dat snap ik.. Wij zaten met de zwangerschap van onze dochter ook in een verbouwing . Met 37 weken heb ik iedereen eruit gezet en ben ik in m'n nest gekropen. herken het gevoel heel erg. Heb je geen vriendin/familielid met wie je aan een half woord genoeg hebt. Die je kan helpen? Die ook even lief kan zijn voor jou? En dan 1 persoon zodat je niet allemaal mensen om je heen hebt?
Misschien merkt je nu ook doordat je vandaag alleen bent dat de afgelopen tijd toch wel pittig was en moet je er even aan toegeven? In bed even niks ofzo? Morgen nieuwe dag?
Dat gevoel van zelf inpakken is helemaal niet zo raar.. Straks woon je er en kan je de koffiekopjes niet vinden.. want die heeft vriendin X ineen andere kast dan gewenst gezet. Wil je eten koken, staan de pannen in een andere kast omdat je moeder die daar heeft neergezet. Dus nee ik begrijp dat het niet lukt. Tip die ik je mee wil geven; neem een dag gewoon rust. Geen verhuizing, laat de boel de boel. Dan bel je je moeder op (of een vriendin) en dan ga jij gewoon rustig op een stoel zitten, maar dan commandeer jij wat jij in welke kast wil hebben. Want wees eerlijk; je bent op en top zwanger. Je kan niet alles wat je wilt kunnen. Buigen gaat niet goed, maar strekken is ook niet lekker. Gewoon bewegen is eigenlijk niet erg fijn. Dus je moet gewoon een slaafje arresteren Iemand die alles doet wat jij zegt. Heel veel succes !!