Mijn dochter is nu ruim 10 maanden oud, maar gecorrigeerd bijna 9 maanden. Volgens het Wiechenschema, dat het CB gebruikt, loopt ze enigszins op schema qua grove motorische ontwikkeling. Het is een grensgevalletje, net wel net niet op schema. Het CB sprak al van fysiotherapie, maar vindt dit nog niet direct noodzakelijk. Voor nu wordt mijn meisje in de gaten gehouden en is het uiteraard de bedoeling dat er vooruitgang blijft in de grove motorische ontwikkeling. Maar.... ... mijn dochter studeert voor zoutzak. Er is haast geen beweging in te krijgen! We hebben van alles geprobeerd, maar niks interesseert haar. Speelgoed vind ze max 10min interessant, daarna verveelt ze zich te pletter, maakt niet uit of het leeftijdsgeschikt is of niet. Samen spelen helpt hierbij ook niks. Het lijkt alsof we bijna niks kunnen verzinnen dat haar aandacht trekt. Sinds we een tweepersoons dekmatras in de woonkamer hebben gelegd wil ze soms nog wel eens omrollen (eindelijk!). Zitten vind ze ook leuk, maar houdt dat maar een paar minuten vol. Het enige wat ze leuk vindt om te doen is tv kijken, wandelen en soms ook fietsen (maar ja, daarbij zit/ligt ze dus ook alleen maar stil). Buiten spelen lijkt ze ook niks te vinden, zoals bijvoorbeeld in de speeltuin. We krijgen dan meestal geen reactie van haar, of ze begint te huilen. Dus... wie heeft er tips om mijn dochter in beweging te krijgen?
Onze jongste was ook geen snelle, maar hij had wel interesse en was ook uit te lokken en aandacht vond hij heerlijk. Als eerste punt zeg ik; niet meer op de billen neerzetten. Vanuit zit gaan kindjes niet of veel lastiger naar tijgeren of kruipen. Ook is staan lastiger vanuit zit. Je beperkt de ontwikkeling als je een kindje neerzet op de billen. Ookal doe je het niet vaak, het is beter om helemaal niet te doen. Verder vind ik het vreemd om te lezen dat ze geen interesse toont in jullie. Misschien lees ik het verkeerd hoor, maar zo 'klinkt' het wel. Ik ben snel geneigd om te zeggen 'geef het kind de tijd om te ontwikkelen ipv pushen', maar mogelijk is het niet onverstandig om langs een kinderfysio te gaan voor tips.
Niet teveel pushen en even aankijken, het niks leuk vinden en geen interesse in jullie tonen vind ik persoonlijk wel opvallend. Een keer een fysio zien voor tips is nooit verkeerd. Fietsen lijkt me niet zo handig in een zitje als je kind nog niet goed zelf gaat zitten enzo...
Ik zou een fysio bellen. Kost je niks (verzekerd), komen meestal bij je thuis en ze kunnen je vaak heel erg op weg helpen met oefeningen. Heb het zelf ook een paar keer gedaan, ivm voorkeurshouding en later omdat die van ons met 15 maanden nog steeds niet zelf wil gaan zitten. Gewoon zelf een afspraak maken, heb je geen verwijzing voor nodig.
"Mijn dochter studeert voor zoutzak" haha hilarisch! Ok ff serieus.. Mijn dochter heeft nooit gerold. Moest ook fysio van het CB. Nooit gedaan. Nu is ze 10 jaar, en ja hoor! Ze kan rollen. Haha Het is natuurlijk nooit verkeerd om eens een fysio mee te laten kijken. Doe wat jij denkt dat goed is.
Goeie tip om niet meer op de billen neer te zetten. Ik wist niet dat dit de ontwikkeling in de weg zou kunnen gaan zitten! Maar klinkt inderdaad logisch. Weer wat geleerd! Misschien toch maar eens gaan nadenken over fysio. We kunnen het altijd proberen, wie weet helpt het wel. Maar ik wil inderdaad ook niet te veel pushen. Kinderen moeten al zo veel tegenwoordig... O ja, het fietsen doen we trouwens nog met de maxi-cosi achterop. We willen inderdaad wachten met een stoeltje totdat ze goed zelf kan zitten. Het niks leuk vinden en het weinige interesse in ons vind ik persoonlijk ook best vreemd. Het zit me al maanden dwars. In het begin dacht ik dat dit gewoon een fase was. Maar het is niet bijgetrokken. Ze maakt wel regelmatig oogcontact, en lacht ook wel eens naar ons of om ons. Maar ik merk wel dat ze vaak in haar eigen wereldje zit. Vooral als ik leeftijdsgenootjes vergelijk, zie ik dat die veel meer met de wereld en de mensen om hen heen bezig zijn. Terwijl mijn dochter zich liever terug trekt en zich afsluit.
Je hebt van Vtech ballen met lichtjes en muziek. Ik heb een gruwelijke hekel aan het ding maar Lotte kroop er altijd graag achteraan.
Wij deden veel kiekeboe, of speelgoed onder deken verstoppen, en hadden een houten bal waar dingetjes uitsteken als je m rolt. Dl wilde altijd wel speelgoed pakken, en dat legde ik dan ter stimulans net buiten haar bereik
Misschien is ze meer een 'denker'? Onze oudste was ook zo. Geen beweging in te krijgen, want ze vond niks leuk genoeg om moeite voor te doen. Wandelen en tv kijken vond ze idd ook leuk en...hééééél veel boekjes lezen. Uuuuuuren heb ik dat kind voorgelezen. Krijgen ze natuurlijk niet meer beweging van, maar toen ze eenmaal wél ging praten en bewegen bleek ze alles in zich opgenomen te hebben en toe te kunnen passen. Kun je dus ook nog proberen! Onze tweede was ook zo, al vond die wel veel leuk. Maar net zo'n slakkie. En de derde lijkt ook weer zo. Bij de eerste hebben we ons helemaal suf geoefend en het heeft naar mijn idee niets geholpen behalve dan dat ze het vreselijk vond en dat voor haar echt de naarste uurtjes van de dag waren. Ik blijf de oefeningen dus aanbieden, ik heb geen wipper en hij ligt plat op zijn rug. Maar fysio begin ik niet meer aan. En als hij lezen en wandelen leuker vindt, doe ik dat lekker. De oudste zit nu ook op paardrijden en op hockey met haar vriendinnen, de middelste zit in de zwemselectie, ik geloof echt wel dat het met de jongste ook goed komt. Laat je niet gek maken. En als je bang bent dat er iets anders achter zit (wb dat niets leuk vinden en in haar eigen wereldje zitten) zou ik dáár mee verder gaan.
Misschien is het dan handig om niet langs een fysio, maar langs je ha te gaan. Cb is in mijn ogen niet voor medische zaken. En zoals ik al schreef, de ontwikkeling vind ik nog niet zorgwekkend klinken (de motoriek), maar wat jij omschrijft vind ik anders klinken dan mijn jongens of de kindjes die ik ken. En juist omdat het jouw dwars zit denk ik dat je daar wat mee moet doen. Moeders kunnen zoveel aanvoelen. Misschien is het niets, maar dan ben je zelf ook gerust gesteld, lijkt mij.
Inderdaad niet meer zittend neer zetten. En ze af en toe gefrustreerd laten raken. Vaak kunnen ze dan meer dan ze denken. Ons dochtertje heeft een paar keer gerold daarna niet meer een paar maand. Omdat ze zo gefrustreerd werd al ze lag, zetten wij haar vaak zittend neer. Wat fout was dus. Niet meer zittend neer gezet. En ze is flink gefrustreerd geweest, maar daar rolde ze toch. En niet lang daarna tijgerde ze de hele kamer door.
Ik vond de periode rond 10 mnd erg zwaar. Mijn dochter had toen ook amper interesse in speelgoed, maar kon wel kruipen, en kroop dan de hele dag naar mij toe. Als ik haar weer bij haar speelgoed zetten kwam ze weer naar me toe, en buiten in speeltuintjes wilde/kon ze ook niks. Maar goed, wat ik van jouw dochter begrijp vind ze én het speelgoed niks, maar voelt ze zich ook niet erg tot jullie aangetrokken. Dat klinkt inderdaad wel een beetje zorgwekkend/afwijkend van normaal (los van het motorische). Ik geloof niet dat ik zelf al meteen naar de huisarts zou gaan nu, ze is nog wel best jong. Ik zou haar nog even tijd geven tot 11 mnd bezoek bij CB. Als zij ook iets opmerken heb je nog tijd zat om naar de huisarts te gaan. Afsluiten van de wereld klinkt als mogelijk autisme gerelateerd, maar ook genoeg andere oorzaken, of gewoon normaal wat vertraagde ontwikkeling. Ik zou het nog even aankijken (motorisch en gedragsmatig). Ik ken trouwens een kinderfysio die gevestigd zit in plaats B. (tussen jouw woonplaats W. en E. in). Zij heeft expertise met fysio bij prematuren, en ze komt aan huis. Is ook een poosje bij mij thuis (in V.) gekomen. Als je de naam wil weten stuur maar even berichtje, het wordt vergoed.
Onze zoon is ook langzaam in de grove motoriek. We hebben vanaf 11 maanden tot 22 maanden fysiotherapie gehad. Ze kwam thuis, leerde ons trucjes om hem spelenderwijs uit te dagen en te helpen. Nooit werd hij gedwongen. Had hij zijn bui niet, dan gebeurde er die dag niks. Ik heb het als heel fijn ervaren om mijn zoontje te kunnen helpen op deze manier. Na 1 sessie ging hij al vooruit in zijn ontwikkeling. Ik kan het echt aanraden!
Ik herken mijn dochter wel als een "denkertje". Ze observeert duidelijk dingen: een hele tijd lijkt ze niks te doen, en opeens kan ze iets vlekkenloos. Als je dan beter kijkt, zie je dat ze dingen uitvoering bestudeert en in zich opneemt, voordat ze er zelf mee aan de slag gaat. Ik herken daar heel erg mijzelf ook in. Maar ik moet eerlijk bekennen, dat autisme ook wel door mijn hoofd is gegaan. Vooral omdat ze prematuur is en er het eerste half jaar problemen waren met haar schedelvorm, blijf ik alert op de hersenontwikkeling. En er zitten in mijn familie wel autistische trekjes hier en daar, bij mijzelf ook. Maar ja, dat kan ook gewoon een kwestie van persoonlijkheid zijn natuurlijk. Ik probeer me er niet al te druk om te maken, met name omdat ze nog zo jong is en er dan toch nog niks aan gedaan kan worden. Maar ik vind het prettig dat het CB wel een oogje in het zeil houdt nu. Over een aantal weken hebben we de 11 maanden controle, dan zal het zeker weer ter sprake komen. En misschien dan toch maar eens achter die fysio aan. (Kiwi, dank je voor je tip over de fysio, ik houd het zeker in gedachte!)
Mijn dochter doet ook echt niks nog, ze zit wel super stevig maar dan moet je dr wel neerzetten. Rollen kan ze wel maar doet ze nooit. Op dr buik vindt ze vreselijk en begint ze na 30 sec te krijsen. Maar ze vermaakt zich wel goed, kijkt graag naar dr broer of haalt dr speelgoedmand leeg om alles 1 voor 1 te bekijken. Ook zwaait en klapt ze en kletst ze veel. Doet jou dochter qua fijne moteriek wel ook al wat? Mijn zoon wat ook erg traag, die kon eerder woordjes zeggen dan kruipen. Dat is helemaal goed gekomen ook.
De fijne motoriek gaat volgens mij wel goed. Denk ik. Ze kan makkelijk dingen oppakken, ook met de pincetgreep. Houd dingen vast in haar handje. Ze kan ook heel zachtjes met 1 vingertje iets onderzoeken. En de katten aaien doet ze ook heel zachtjes. Zwaaien en klappen doet ze nog niet. En kletsen af en toe. Ze is dan meer geluidjes aan het maken dan een heel verhaal aan het vertellen ofzo. Meestal gaat het "aaah aaah waaah" en dan begint ze te mopperen of te jammeren. Soms lijkt het ook alsof ze om zichzelf moet lachen, maar ze lacht dan heel vreemd en griezelig vind ik.