Hallo meiden! Tja waar zal ik eens beginnen, onze zoon is geboren 15 mei na een zeer heftige ingeleide bevalling. Ik had zw vergiftiging en Jesper zat vast, zijn hoofd was al geboren maar de rest kwam maar niet. Na 24 uur ter observatie mochten we naar huis. Toen we net anderhalve dag thuis waren kwam onze vk langs en vond hem nogal geel zien, nou dat kan zou je denken maar ze stuurde ons naar de eerste hulp om toch maar bloed te laten afnemen. We werden na het bloed afnemen in een fam kamer gezet omdat Jesper nog te klein was om tussen al die mensen te zitten. Na een klein uurtje kwam de kinderarts binnen RENNEN. Het was niet goed met ons kleine mannetje zijn bilirubine gehalte was toren hoog en we moesten met spoed naar de kinderafdeling. Ze probeerde een plan op te stellen voor de behandeling van Jesper alleen de keuzes werden steeds beperkter. Hij had een bloed wissel nodig maar omdat zijn naveltje er die morgen afgevallen was was het niet mogelijk in dat ziekenhuis. Alles was al aangevraagd om overgebracht te worden naar een ander ziekenhuis om alsnog de wissel te laten doen, tot we er achter kwamen dat vanaf het moment we beneden bij spoed waren tot het moment we boven op de 5e etage waren zijn gehalte al erg veel gestegen was. Hij zou de reis naar een ander ziekenhuis wellicht niet overleven.... Er zat niks anders op dan hem daar te houden en onder zeer intensieve lichttherapie te leggen en hem te spoelen met vocht. Ons werd het steeds duidelijker wat de gevolgen zouden zijn van dit alles. Het zou zo kunnen zijn dat Jesper hersenbeschadigd is, en tot de dag van vandaag is het bij elk ding dat hij doet waarvan wij denken... dat heb ik nog nooit bij een baby gezien maar de vraag of hij dit eraan heeft over gehouden. Na dus een lange intro is onze vraag. Jesper word s'nachts wakker en is dan compleet maar dan ook compleet over de flos. Hij huilt zoooooooo hard echt niet normaal! Ik heb nog nooit een baby zo hard horen huilen. Ik krijg hem praktisch niet stil en na flink wiegen ,sussen en speen/fles (die hij eerste instantie ook echt niet wil) word hij dan toch stil. Hij blijft zich achterover gooien en zijn lichaam overstrekken. Is dit normaal gedrag voor een baby? We hebben al een dochter en zij is altijd een super rustige baby geweest dus echt een baby die je kan ''vergelijken'' Bedankt voor het lezen!
Je zou eens bij een osteopaat langs kunnen gasn. Misschien is er door de heftige bevalling een werveltje verschoven.
Wat een heftig verhaal zeg! Dat overstrekken en hele harde huilen klinkt een beetje als krampjes volgens mij. mijn dochter hebben het zelf nooit gehad gelukkig, dus weet het natuurlijk ook niet zeker. Heel erg veel sterkte in ieder geval! en bij twijfel kan je altijd het CB bellen toch?
Thanks voor het lezen dames! Osteopaat zaten we idd ook aan te denken om daar naar toe te gaan. Mamachantal. nee overdag niet dat is het gekke
Krampjes had ik ook aan gedacht maar vond het zo raar hij doet het alleen s'nachts en dat is dan ook ruim 3 uur na zijn fles
is er overdag iets anders dan snachts? zit hij bv overdaf veel in wipper/schoot/maxi cosi o.i.d.? hoelang heeft hij dit al?
Ik besef me nu dat ik iets heel gevoelig ga vragen maar ik vraag het toch. Zijn er mama's met kindjes met een hersenbeschadiging? Waaraan merkte dat je kindje iets ''mankeerde''?
Wat een verhaal zeg! Pfff.. Het overstrekken is vaak een teken van ongemak of pijn. Langs een osteopaat kan misschien helpen. Het vastzitten tijdens de bevalling zal niet bevoordelijk zijn voor het lichaam. Wel vreemd dat dit alleen 's nachts gebeurd. Heb je dit al eens overlegt met je ka (als je daar nog bij loopt)?
Ik snap dat je erg bang bent voor een hersenbeschadiging, maar voor zover ik weet houdt zoiets zich niet aan de klok om maar zo te zeggen. Hoe slaapt hij? Ik zit namelijk eerder te denken dat hij misschien wakker wordt van de kou? Tenminste dat gedrag herken ik wel enigszins van onze oudste zoon, toen duurde het even voor we doorhadden dat het kou was.
Ik zou met zijn achtergrond niet uitgaan van de dingen waar "normale" baby's last van hebben. Het klinkt mij namelijk als extreme pijn en niet als krampjes. Ik zou dit ook voorleggen aan de kinderarts! Als je moedergevoel zegt dat er iets niet goed is, moet je dat uitsluiten. En als je door de geschiedenis "onnodig" bezorgd bent: jammer dan!
Gezien de achtergrond zou ik hiermee naar de KA gaan. Het kan iets 'normaals' zijn, zoals KMA, krampjes of KISs, maar ik zou het risico toch niet nemen en er professioneel advies voor inwinnen.
Ik herken het van mijn zoon. In het ziekenhuis dachten de aan (nachtelijke) epilepsie. Na een eeg bleek dit gelukkig niet het geval. Na nog wat onderzoeken kwam eruit: night terror/nachtangst. We zijn toen bij een kinesioloog terecht gekomen en die heeft of geweldig geholpen.
Mijn zoontje heeft een hersenbeschadiging, hij overstrekte ook heel erg (te hoge spierspanning). Maar hij deer dat niet alleen 's nachts maar de hele dag. Wij moesten hem ook altijd rond dragen, dus op de arm met knietjes ondersteund richting zijn buik en niet tegen je borst oid aan. Maar omdat het dus alleen in de nacht is, zou ik echt aan iets anders denken.. Na hoeveel uur begint het 's nachts? En hoe lang ligt hij overdag maximaal plat aan een stuk? Hebben ze ooit een mri gemaakt? Want je weet niet zeker toch of hij daadwerkelijk een hersenbeschadiging heeft?
Wat een heftig verhaal! Mees is ook snel geboren en heeft ook ff vast gezeten. Bij hem zat dus ook wat vast in de nek en was de osteopaat de oplossing... In de nek lopen allemaal zenuwen en daar kan er een van klem zitten. Ik zou het gewoon proberen, baat het niet dan schaadt het niet. Kunnen ze trouwens niet zien of hij beschadiging heeft? Of is dat een domme vraag? Sterkte met alles!!
Wat hebben jullie veel meegemaakt, heftig. Ostheopaat kan zeker geen kwaad, wellicht kan hij helpen. Ga er wel naar 1 die gespecialiseerd is in baby's. Dat zijn ze niet allemaal. Als je je erge zorgen maat over dat overstrekken zou ik je kindje nog eens na laten kijken bij de kinderarts. Wellicht kunnen ze nog onderzoeken doen. Maar de belasting van onderzoek bij je kindje moet natuurlijk wel opwegen tegen de baten... wat wil men weten, komt dat waarschijnlijk uit dat onderzoek naar voren en is dat nu al belangrijk om te weten, kun je wel iets met de uitslag e.d. Kan natuurlijk ook zijn dat je kindje veel te verwerken heeft, hij heeft het ook allemaal meegemaakt en wellicht heeft hij daardoor stress of angst.
Toen ik dit onderwerp las moest ik ook meteen aan zoiets denken. Wat heftig zeg! Verder zou osteopaat sowieso geen kwaad kunnen. Heel veel succes in ieder geval.
Bedankt voor alle reacties meiden! Ik maak me soms zo veel zorgen om hem, ik ga morgen osteopaat bellen dat kan sowieso geen kwaad.