Ons zoontje is vandaag opgenomen in het ziekenhuis. Hij valt onder het protocol onrustige baby's. Wij denken dat hij echt last heeft ergens van waardoor hij onrustig en is snachts veel wakker wordt. Nu moet hij een week blijven. Eerste 2 dagen doen ze ongeveer zoals thuis alleen krijgt hij nu ineens geen nachtvoeding meer, geen medicatie en van comfort naar standaard voeding. Dus helemaal een realistisch beeld zoals het thuis is krijgen ze niet.... Maar goed daarna gaan ze overleggen wat ze gaan doen om hem verder te helpen. Heeft iemand ervaring met zo'n ziekenhuisopname? Hoe ging het die week en vooral heeft het geholpen?!!! Is er wat uitgekomen of is het een patroon dat doorbroken moest worden? Ik heb vooral wel veel moeite met het feit dat hij snachts ineens geen nachtfles meer krijgt en dat ze hem best lang laten huilen. Ik weet dat hij hard huilt van ook pijn en dat vind ik toch geen prettig idee. maar goed ik hoop echt dat er iets uit komt wat hem gaat helpen! Toen we er vanavond waren was hij lekker rustig ( dat kan hij ook wel zijn) en kreeg ik bijna het idee alsof ik het verkeerd heb gezien en hij er voor niets ligt maar dat is echt niet zo hoor maar dat gevoel kreeg ik wel een beetje mede door reactie van die verpleegkundige.....
Hier ervaring mee. Zoon is ook opgenomen geweest volgens het huilprotocol. Ten eerste: wat je heel vaak ziet is dat die kleintjes zich de eerste dag soms 2 dagen "koest" houden deed die van mij ook, andere omgeving, andere mensen etc. Bij ons keken ze ook naar wat er aan de hand was dus vooral observeren en kijken hoelang hij huilt en wanneer. Het is ontzettend moeilijk want je kan dan niets. Wij mochten er ook niet snachts bij blijven maar waar we wel voor zorgden was dat zodra de kleine wakker was wij er waren en pas weggingen als hij de nacht in ging. Mag ik vragen hoe oud je zoontje is en wat hij drinkt per dag? Btw hier kwam eruit dat hij reflux had. Later bleek ook dat hij KMA had maar dat was helaas niet met de opname gezien. En als JOUW gevoel zegt dat het pijn is meid laat je niet op andere gedachten dan brengen want 9 van de 10x heeft het moedergevoel gelijk. Heel veel sterkte en je mag me altijd PB-en als je vragen hebt of er even doorheen zit, ik begrijp je gevoel.
Geen ervaring met een dergelijke opname, wel beide dochters huilbaby. Wat betreft zo'n opname: je moet niks he? Het is jouw kind, als jij bepaalde dingen niet OK vindt, dan doe je het gewoon niet en zoek je andere wegen. Ik heb het dus altijd anders gedaan en dan kom je er ook.
Onze dochter is 2x opgenomen, toen ze drie en zes maanden was. Beide keren ongeveer twee weken. Heftig vond ik het. Maar het kon niet meer. We waren allemaal stuk. Ik duik nu mijn bed in, maar als je meer wilt weten pb me maar. Dan reageer ik morgen. Voor nu: sterkte meid. Het is niet makkelijk.
Hier wel ervaring met opname onrustige baby, en ik heb nergens spijt van.. Bij ons was het patroon wat doorbroken moest worden en er kwam uit dat het een gevoelige baby was die rust en ritme nodig had. Ook hielp bij ons het inbakeren heel erg maar dat zullen ze misschien wel voorstellen. Ik ben ook wel benieuwd hoe oud je zoontje is?
Geen ervaring mee, wij hebben het zelf uitgezocht. En eerlijk, als ik al die verhalen hier lees van dokters die zeggen dat KMA niet bestaat bij baby's, dat ze maar uit reflux moeten groeien zonder medicatie, dat alles medisch ok is terwijl ze chronische oorproblemen hebben... No way dat ik mijn dochter dan achterlaat voor zo'n opname. En geloof me, wij hebben ook we een stevig traject achter de rug. Maar zoals rozemarijke al zei: je moét niets. Doe alleen waar je je zelf goed bij voelt. En hopelijk hou je er concrete oplossingen aan over!
Hier ben ik het mee eens. Ik, persoonlijk, begrijp niet dat je je baby dan naar het ziekenhuis brengt en hem daar hulpeloos alleen achter laat. Het is je goed recht hoor. Maar ik zou dat niet kunnen. Mijn zoon heeft KMA. Moest naar provocatietest in zh. Op kinderafdeling. Daar lag een huilbaby. Constant te krijsen. Nou echt niet dat er een verpleegkundige om de zoveel min kwam. Nee baby bleef huilen. En toen kwam de moeder uiteindelijk een keer om 12 uur 's middags. Wooow. Dat ging zo tegen mijn moedergevoel in. Ik begrijp dat niet zo dat je je kind daar achter kunt laten en dan pas weer de volgende dag klmt om 12 uur. Poeh. Mijn zoon heeft ook weken gekrijsd. Echt urenlang. In draagzak. In wieg. In bed. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om mijn kind daar alleen te laten. Hij bleek trouwens ernstige KMA te hebben. Zware tijd en pas doorslapen bijv van 12-6 toen hij 8 maandwn was. Ja so be it. Kennis van ons. Ook huilbaby (huilde 4 uur per dag. Vond ik nog meevallen aangezien zoonlief zo'n 18-20 uur per dag krijsde).Heeft kind laten opnemen zodat ze weer kon doorslapwn. Nou sorry hoor. Kind van 6 weken. Wat verwacht je nou? Gek mens.
van alle opnames volgens het protocol onrustige baby, wordt bij ongeveer 65-70% van alle babies geconstateerd dat er een patroon doorbroken moet worden en dat het waarschijnlijk een wisselwerking is tussen ouders en baby (uitwisselen van spanningen). Na een weekje ziekenhuis is er een nieuw patroon ontstaan en wanneer dit thuis wordt voortgezet, zijn de problemen dus vaak opgelost. Maar.. helaas niet altijd. Heel veel sterkte!
Wat ik nooit zo goed snap waarom we toch altijd een oordeel klaar hebben? De ene persoon is niet de ander en niet elke baby is hetzelfde. De wordt hier niet gevraagd als je het zelf wel of niet zou doen Maggie sterkte en hopelijk vinden ze de onrust
Sorry hoor, maar vind deze reactie wel heel erg kort door de bocht. Dat jij hier op jou manier door heen bent gekomen, prima, maar iedereen doet dit op zijn eigen manier. Is niet zo dat ze haar kind hulpeloos daar alleen laat omdat ze ff bij wilt slapen. Nee, ze heeft echt het sterke gevoel dat er iets mis is met haar zoontje en hoe moeilijk ook, moet dit goed uitgezocht worden. Heb alstublieft niet zo snel een oordeel klaar. Deze super goede moeder gaat nu door een moeilijke tijd. Doet dat wat haar moederhart denk dat het beste is en dan reageer jij zo, sorry, maar daar is dit forum niet voor bedoeld. Lieve maggie, laat je niet ontmoedigen door dit soort botte reacties en ga zeker niet twijfelen aan jou moedergevoel!!!
zo jij hebt je oordeel wel klaar he? Dat jij het niet zou doen en dat jij 4 uur per dag níet als zwaar ervaart zegt niet gelijk wat over anderen. Anyway, wil jou ook niet veroordelen. Mijn dochter heeft na 8 weken wél in het zkh gelegen vanwege het vele huilen dag en nacht. Ik kón niet meer, had nog een zoontje thuis lopen (ben alleenstaand) en het kwam hem ook niet ten goede. Mijn dochter groeide niet meer goed. Ze was al dysmatuur maar met 8 weken woog ze net 3 kilo. Nutramigen e.d. al geprobeerd (omdat zoonlief kma had, ook met hem een heel traject achter de rug, wel huilbaby maar geen opnames na zijn vroeggeboorte). Ik was blij dat ik een paar nachtjes kon bijtanken maar natuurlijk was ik er niet blij mee dat ik haar achter moest laten. En ik kan me niet voorstellen dat andere ouders wel blij zijn hun kind achter te laten ook al snakken ze naar een nachtje slaap. Bij mijn dochter werd er overigens wel een medische oorzaak gevonden. Andere voeding, forlax en inbakeren hebben haar heel goed gedaan. Doorslapen doet ze nog steeds niet dus 8 maanden vind ik persoonlijk wel meevallen, maar dat is gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring. En deze opname was (na haar geboorte dan) slechts de eerste van vele opnames.
Bedankt voor de meeste lieve reacties! Mijn zoontje is 3,5 maand van 6,5 kilo en 64,5 cm en heeft al een heleboel meegemaakt in z'n korte leventje. En inderdaad ik moet niet twijfelen aan m'n moedergevoelens. Het is momenteel heel zwaar als je al die tijd nog geen 2 uur achterelkaar kunt slapen en je oudste van 2 ook steeds wakker wordt van de kleinste. Maar. Bovenal hij heeft ergens last van. Medicatie heeft hij gehad maar helpt niet. Wat het ook is het wordt alleen maar erger. Op deze manier wordt hij goed in de gaten gehouden en hoop ik dat ze mij kunnen vertellen waar hij last van heeft! Ik laat hem zeker niet daar zodat we straks allemaal kunnen doorslapen!! Eruit gaan vind ik niet erg maar dat hij pijn heeft wel! Liever dat hij hiermee geholpen is dan aan blijven modderen en een kind hebben dat onnodig pijn lijd! Hij krijgt 6 x 150/5 en snachts ook nog een fles van 120/3. Grotere flessen hebben we geprobeerd maar laat er daardoor niet meer tijd tussen waardoor hij aan 6x 180/6 zat en snachts ook nog een fles. Hij laat er amper 3 uur tussen nu. Ik ga nu snel slapen zodat we morgenochtend weer naar ons ventje kunnen. Ik ben erg benieuwd naar zijn nacht!
Maggie sterkte!! Laat je door niemand ontmoedigen, wat je ook doet je doet het goed voor je kleine man.
Maggie sterkte meid. En naar je eigen geval luisteren is het aller belangrijkste. Hoop dat er wat uit gaat komen nu.
Werkelijk, wat een ontzettend onaardige reactie! Dat jij het wel volhield is mooi, maar dan hoef je nog niet zo te oordelen over mensen die een andere keuze maken. Die doen dat ook niet voor hun plezier hoor. En om dan af te sluiten met 'gek mens', kom op zeg :x TS heb je een beetje kunnen slapen vannacht?
Hoi meid, ik heb alleen je openingspost gelezen. Maar even een hart onder de riem: Je ziet bij een opname heel vaak bij onrustige baby's dat ze de eerste dagen veel slapen en weinig huilen. Dus trek je niks aan van die vpk. Ik ben zelf ook kindervpk. Vaak gaan ze na een paar dagen weer het gedrag van thuis vertonen. Als een kindje de leeftijd heeft dat het in theorie zonder nachtvoeding kan, dan proberen ze dat misschien idd, maar als dat niet lukt laten ze hem echt niet hongeren. Wij veranderen in ons zh niet meteen de voeding bij opname. Dat doen we hier alleen als er tijdens de opname aanleiding toe is, zoals verdenking KMA. Jij bent en blijft de moeder, dus uit vooral je zorgen en stel je vragen. Het schiet ook niet op als jij thuis zit met het gevoel dat je er niet achter staat! Jij bent de baas. Succes! Ik zie veel kindjes die baat hebben bij de opname.
Pfffff, jij hebt je oordeel wel klaar he? Ik zie op mijn werk ouders die finaal overspannen zijn en gewoon niet meer kunnen. Wie ben jij om daar een oordeel over te vellen. Ik vind je post ontzettend kort door de bocht en TS bovendien een misplaatst en onnodig schuldgevoel aanpraten.
Even ter verduidelijking op mijn reactie: elke ouder moet voor zijn/haar kind kiezen wat je het beste acht. Daar ga ik geen oordeel over vellen, zoals dat in een post hierboven ergens wel gebeurt. Ik zou het persoonlijk niet kunnen, heb het dus ook nooit gedaan, maar dat is geen waarde-oordeel over een ander. Wat ik wel vaak zie, is dat ouders -soms 'geholpen' door de houding van artsen- het vertrouwen in hun eigen intuitie volledig kwijtraken en denken dat ze moeten doen wat een arts dan zegt. Mijn post was bedoeld om TS iig een hart onder de riem te steken: mocht je ergens het gevoel hebben of krijgen dat wat ze aan behandeling insteken bij je kind, niet OK is, dan heb je ten allen tijde de mogelijkheid om je kind mee naar huis te nemen en zelf te kijken hoe je verder wilt. Verder heb je ook gewoon de mogelijkheid en het recht om bij je kind in het ziekenhuis te overnachten. Ik hoop dat er een oplossing komt! Sterkte!
@KimK: misschien moet je even realiseren dat er soms omstandigheden zijn waardoor een ouder niet 's ochtends om 7 uur alweer in het ziekenhuis kan staan. Onze jongste bijvoorbeeld is met 3 weken opgenomen vanwege een hartritmestoornis en omdat er op de kinderafdeling op dat moment geen plaats was, kwam ze op de neonatologie terecht aan de hartbewaking. Een afdeling waar je niet bij je kind kunt blijven 's nachts, want tussen elk bedje/couveuse zit 1 meter met enkel een stoel. Het (academische) ziekenhuis was voor ons een uur rijden en ook wij konden toen, mede vanwege onze oudste, maar een beperkt deel van de dag bij onze jongste dochter zijn. Jij kijkt alleen maar naar het feit dat die moeder pas om 12 uur kwam, maar je hebt geen idee wat ze daarvoor heeft gedaan en welke verplichtingen ze allemaal had. Niet zo oordelen dus, want ik kan me op basis van onze eigen ervaring niet voorstellen dat er ouders zijn die voor de lol hun kind achterlaten in het ziekenhuis of die op hun dooie gemakje thuis op hun gat gaan zitten. Geloof me: elk moment dat je dan bij je kind KUNT zijn, ben je er ook.