Ik heb zelf een dochtertje van 4,5 maand die al met 2 weken haar nekje best onder controle had en die ook nog eens kon draaien van rug naar buik met 3 maanden! Langs de ene kant leuk dat ze snel is, maar langs de andere kant denk ik: waar is mijn lieve kleine kroelbaby die alleen maar drinkt, slaapt en knuffelt hihi. Maar nu mijn vraag. Mijn dochtertje was al met bepaalde dingen heel snel. Nu heb ik ook een neefje die 14 weken is. Alleen mijn zwager en schoonzus hebben ook nog twee dochters. De oudste van 4 vrij veel aandacht nodig, wordt verwend en mag alles, en een 1,5 jarige middelste dochter. Met als gevolg dat mijn neefje continu in de box gelegd wordt, speen erin en klaar. Hij kan nog steeds niet zijn hoofdje ook maar een beetje rechtop houden. Echt net een prematuurkindje (ook vrij klein, lijkt maar 8wk qua grootte). Maar ze leggen hem ook niet even op de buik om hem te leren zijn nekspieren te trainen. Best wel sneu voor hem, want hij ligt ook continu in de box of in de kinderwagen bak en doet verder ook niks. Is het normaal dat een baby van 14 weken dit nog totaal niet kan? Nu snap ik dat 2 andere dochters erbij echt zwaar is en ik er maar 1 heb en dus alle aandacht maar ik vroeg mij af of dit normaal is? Ik wil echt geen wedstrijdje houden met welk kind het snelst is (had zelfs liever gewild dat mijn dochter soms wat trager ging en lekker wil knuffelen.. ) maar is mijn vraag meer of dit niet vrij traag is dat hij zijn hoofdje nog niet zelf op kan tillen, dit ook een beetje aan hun kan liggen en of ik me aanstel dat ik het sneu vind dat ie continu in de box ligt (behalve voor de fles of luier) en ze zo weinig met hem doen? Ik snap dat de oudste vermaakt moet worden maar daar wordt vanalles mee gedaan, de middelste continu in de kinderstoel voor de tv en de baby áltijd in de box. Niet altijd even eerlijk in mijn optiek... Of zie ik het verkeerd? Ze zeggen dat de baby gewoon traag is met alles, dat hij daarom nog zijn nekje niet onder controle heeft, maar ik vraag me dan af of dat ook niet deels hun eigen invloed is omdat hij niet wordt gestimuleerd?
Hm een 4-jarige die vermaakt moet worden, een dreumes van 1,5 in de kinderstoel voor de tv en baby in de box. Klinkt als een zeer normale situatie op een hectisch moment zoals tijdens het eten koken en voor bijv een half uurtje geen probleem. Maar als dit continu zo gebeurt vind ik het zeker niet normaal! Het is wel zo dat je met 1 kind veel meer 1-op-1 tijd hebt. Met mijn oudste was ik (en ook oppasoma beaamt dit) bezig met boekjes lezen, liedjes zingen ed als met de jongste. Wat de jongste weer als voordeel heeft is dat hij alles af kan kijken van zijn zus en daardoor juist op andere fronten weer veel verder is en meer doet dan zijn zus op die leeftijd. Maar ik ben van mening dat je wel altijd met elk kind apart elke dag even quality time moet hebben. Dat kan 5 min knuffelen zijn of samen een boekje lezen, hoeft niet ingewikkeld of lang. Wat het nekje betreft, dat verschilt natuurlijk erg per kindje. Ik heb even niet paraat wat ze op die leeftijd precies 'moeten kunnen' maar het zou een combi kunnen zijn van een 'trage' ontwikkeling en weinig stimulans wat elkaar natuurlijk niet helpt. Wel lastig zo van afstand te beoordelen omdat he ook niet weet of de situatie die je schetst continu is of op bepaalde momenten op de dag.
Eens met Ikkie, je bent er niet 7 dagen per week 24 uur per dag bij. Sommige kinderen zijn gewoon niet zo sterk en snel, dat kan ook gewoon.
Vriendin van me legde nooit baby op de buik. Bij drie maanden eerste keer en hij kon gelijk terugdraaien. Lijkt me niet aan jou hier iets mee te doen ieder doet het op z'n eigen manier. Als je nog maar 1 kindje hebt is her makkelijk oordelen over een gezin van 3. Ofwel, niet mee bemoeien
Ik legde mijn zoontje ook vrijwel nooit op zijn buik. Hij hield er echt niet van en werd dan helemaal gefrustreerd. Hij kon wel al met een paar weken zijn hoofd optillen en met 3 maanden draaide hij van rug naar buik en de volgende dag terug. Wat betreft de opvoeding van jou neefje en nichtjes. Iedereen op zijn manier. Jij bent er niet 24/7 dus daar wil ik verder niet over oordelen.
Het is ook absoluut niet mijn bedoeling om mij er mee te bemoeien of hen erop aan te spreken hoor. Voor degene die zeggen dat ik er geen 24/7 op kijk: heb je gelijk in. Máár, we hebben een 'gezins'-app waarin zij elke dag tig foto's sturen en er zelden een foto is waar de middelste eens voor de verandering niét voor de tv zit. En ik ben daar ook zeer regelmatig of zij bij mijn schoonouders en dan exact hetzelfde verhaal. Ze geven het ook zelf toe (ik laat mij er nooit over uit maar zowel broer en zus van mijn zwager als schoonouders wijzen hen hier op, schoonmoeder past daar elke zondag t-m woensdag op) dat ze heel veel met de oudste doen en eigenlijk meer met de middelste zouden moeten doen maar gewoon tijd tekort hebben. (Komt uit hun eigen mond!) Ik wil hier ook verder niets mee, maar ik vind het nogal storend als ik zelf continu op dingen wordt gewezen ("Zo zou ik het nooit doen, volgens mij klopt het niet wat je zegt hoor maar heeft ze "dit en dat" wel, zo hoort dat niet, je verpest haar zo, etc.) alsof ik mijn eigen kind niet kan aanvoelen maar zij zelf soms ook steken laten vallen (oudste duwt middelste met neus op de grond en wordt niets gezegd bijv. Of op dr middelste haar handjes laten springen) en ik mijn mond daarover houd. Misschien was dit berichtje ook meer om stoom af te blazen... . Over de jongste zijn nekje: was meer nieuwschierig vraagje. Omdat zoals ik zei hij continu in de box ligt en ik me afvraag of dat samen kan hangen of dat dat niets hoeft te betekenen.
Mijn dochter is nu 11 weekjes, heeft inmiddels al een sterk nekje, maar als ze op haar buik ligt, laat ze altijd haar hoofd op haar handjes rusten, doet ze geen moeite om omhoog te kijken. . Buikligging vind ze ook niks aan. Verder verder is ze al wel erg sterk. T ene kindje is het andere kindje ook niet
Ik denk dat je beter haar , op haar gedrag kan aanspreken. Dat je het niet prettig vind om steeds gecorrigeerd te worden of aangesproken wordt.
Ik heb een vriendin die ook net als mij 4 kids heeft en die doet haar zoontje altijd in maxi cosi die is nu bijna 8 maanden en kan nog niet omrollen ook zijn hoofdje is best plat ze legt hem ook nooit op ze buik Heb al gevraagd waarom en dat beter is wel de doen ze heeft al 4 kids dus denk dat ze best wel Weet maar het is meer uit gemakzucht Ze begrijpt ook niet waarom ik mijn kleintje van nu 14 maanden altijd maar laat rondlopen en niet in box doet die heb ik al weg gedaan Ik ben van mening kinderen horen te ontdekken en tuurlijk bij het koken of andere dingen die ik hem ook wel is vast in maxi cosi of eet stoel maar verder gewoon lekker laten lopen ook toen die kroop Ik vind dat best zielig hij is nu 8 maanden en is ook niet sterk in zijn spieren Ze vind fijn dat ze hele dag huishouden alles kan bijhouden en dat niks vies word haha Zo ieder zijn ding
Snap je frustratie wel. Iedereen heeft altijd maar commentaar (ofja, tips en goedbedoelde adviezen ) terwijl zij zelf ook niet altijd het beste voorbeeld zijn. Iedereen weet t beter hoe jij het zou moeten doen.. Slikken en doorgaan Als ik het zo lees vind ik het ook een beetje sneu. Maarja, geen idee hoe het is met 3 kinderen en wat ik in zo'n situatie zou doen.
Bij mij was het juist precies het tegenovergestelde. Mn oudste kreeg alle aandacht en lag altijd bij mij te kroelen. Ik legde haar achteraf misschien wel veel te weinig op haar buik en ze was ook heel langzaam met alle motorische acties (hoeft natuurlijk niet door buikliggen te komen ). Voor mn tweede had ik veel minder aandacht en ik legde haar daarom vrijwel altijd op haar buik in een hoekje op een kleedje naast de oudste die dan met mij aan het spelen was. Jongste lag er dus altijd maar een beetje bij, maar wel op haar buik. Met 6 maanden ging zij al zelf loszitten en kruipen, met 10 maanden liep ze los, misschien wel door mn liefdevolle verwaarlozing . Ik snap best dat ze met twee jonge kids minder tijd voor de derde hebben. Ik denk echt niet dat dit per sé zielig is hoor. Grote kans dat de derde juist heel relaxed wordt en zichzelf veel beter kan vermaken dan die oudste, die voor alles papa en mama nodig heeft. Misschien is hij door het rugliggen straks wat langzamer, maar hij kan zich hierdoor bijvoorbeeld ook op andere zaken in zn ontwikkeling richten. Ik zie nu bij mn jongste dochter echt veel voordelen van er niets steeds bovenop zitten. Ze kan véél beter zelfstandig spelen dan haar zus en lijkt ook veel meer zelfvertrouwen te hebben. Ze durft en doet alles en is voor niets en niemand bang, terwijl haar grote zus vaak bevestiging van mij nodig heeft voor ze iets probeert. Misschien komt dat wel omdat ik me wat minder met haar bemoei. Je moet een kindje natuurlijk wel regelmatig stimuleren, maar het wat minder aandacht geven omdat je met anderen bezig bent hoort er voor jongere kinderen toch gewoon bij.