Wij slaan dit jaar de familiebijeenkomsten ook over met kerst (en oud en nieuw). Gaan wel even koffiedrinken overdag bij onze ouders (allebei in onze woonplaats) maar gaan niet daar eten. Bij mijn schoonfamilie is het eten met de ooms, tantes en nichtjes (bij een tante). Ik vind het gewoon te druk, rond etenstijd heeft hij zn wakker en huilen moment en zit dan gewoon ook niet fijn. Komt een ander jaar wel weer. Gelukkig begrijpen ze het wel (of dat zeggen ze in ieder geval) en anders hebben ze pech. Ons leven hoor.... Met oud en nieuw blijven we thuis. Zal de hele kindloze-vriendengroep raar vinden ('dan breng je je kind toch een nachtje te logeren of neem hem mee') maar daar komen ze nog wel op terug als ze zelf met een baby zitten. En zo niet, ook pech gehad. Vind het eigenlijk ook wel lekker om een goed excuus te hebben met de feestdagen, kunnen we lekker eens met zulke dagen met zn drieen zijn zonder al te veel verplichtingen. (En wanneer komt het moment dat ouders niet meer verwachten dat kinderen met kerst komen eten? Doen ze zelf hier ook niet bij hun ouders...Ik heb dat als kind nooit meegemaakt dat we met kerst bij oma gingen eten nl.)
Ik heb er even een paar stukjes uitgefilterd waar ik graag even op wil reageren.. Het klinkt zo herkenbaar!! Mijn zoontje is vorig jaar eind november geboren (36 weekjes) en heeft 2 weekjes in het ziekenhuis gelegen en is met sonde naar huis gekomen. Mijn zoontje was (en is!) zo prikkel gevoelig. Als er iemand op bezoek was en het was wat onrustig dan zaten we daarna met een gillend/krijsend kleintje. Op een gegeven moment was ik het helemaal zat. Met kerst moest en zou het gevierd worden. Dus hadden we iedereen maar bij ons uitgenodigd voor cadeautjes, geen eten verder, zomaar een paar uurtjes. Ik vond het vreselijk. Ik was op een gegeven moment versleten (zoontje bleek achteraf reflux te hebben en kiss.. het was huilen huilen huilen als je hem neer legde, dus slaap zat er nagenoeg niet in) maar ik voelde me te gegeneerd om te zeggen, kunnen jullie gaan? Uiteindelijk ben ik met alle verplichtingen gestopt en alles rindom mijn zoontje gaan plannen. Dat in combinatie met medicijnen voor reflux, behandeling van een ostheopaat heeft er voor gezorgd dat de rust een beetje terug kwam. Wat ik er van heb geleerd en graag aan je me wil geven: Je schrijft 'toen ze weg waren heeft het een tijd geduurd voor hij weer rustig was" en dat ik nou net het lastige. Vaak beoordelen familieleden alleen wat ze zien. Maar jullie zitten daarna met het gillende/huilende kind.. Jullie weten het dus beter dat wie dan ook wat hij nodig heeft en/of nog niet trekt!! Daarna schrijf je, met kerst VERWACHT de familie... Ook zo'n leuke.. Mijn familie kan zich soms ook niet aan de nieuwe situatie aanpassen. Maar ze hebben niks te verwachten. (ik heb een hekel aan verwachtingen ) Jullie bepalen!! Daarna schrijf je dat je moeder vind dat het nu moet kunnen, dat je overbezorgd ben.. Tsja. zij is niet de moeder, zij is de oma. Oma's hebben ze 's nachts niet. Jij bent de moeder. Jij weet echt wel wat beter voor je kindje is dan je moeder! Niet dat oma's niet belangrijk zijn. Maar in dit geval moet je moeder zich er niet mee bemoeien vind ik. Ik kan niets voor je beslissen. Maar dat je er nu al buikpijn van hebt is natuurlijk niet goed. Als je het niet ziet zitten, heb je gewoon het recht om niet te gaan. Jullie zijn nu zelf een gezinnetje, het kan super leuk zijn om kerst bij oma te vieren, maar er volgen nog zoveel jaren! Succes met je beslissing! (ps; al is mijn mannetje nu 1, zelfs wij zitten nu al te puzzelen hoe we dit gaan doen. Oma's denken nu helemaal dat het makkelijk moet kunnen, maar de adviezen die ik aan jou heb gegeven ga ik zelf nog een keer na lezen voor ik de discussie met hun weer aan ga hi kan namelijk nog steeds totaal niet tegen onregelmatigheden/veranderingen/prikkels. En hoe hij zich voelt is toch het allerbelangrijkst!!)
Nou wat heerlijk om te lezen dat ik niet de enige ben .... . Mijn zoon is ook met sonde naar huis gekomen, die heeft er daarna nog 7 weken ingezeten. Hij doet dus nog maar net alles zelf. Naar de osteopaat ben ik ook 3 keer geweest, heeft goed geholpen tegen de reflux maar niet tegen onrust, krampen en prikkelbaarheid. Mijn moeder kaart ook altijd aan dat 'anderen ( bv haar geweldige vrienden, kinderen daarvan) niet zo moeilijk doen' en 'heel relaxed zijn en het kind gewoon aan iedereen uit handen geven'. Pffff.... Ik krijg dan steeds minder zin om haar een keer uit te nodigen. Of als hij bij opa's/oma's op de arm ligt 'nou ik vind het wel een heel lekker rustig kereltje hoor' en 'nou hij ziet er heel goed uit hoor!'. Alsof ik het allemaal zelf verzin.
Meid, Jij bent de moeder. en als Jij het niet ziet zitten dan kom je dus niet!! Je souders en ouders komen dan maar een keertje bij jou langs hoor! Laat je aub niet overhalen ofzo maar doe waar jij je goed bij voelt. Als je dit nu op deze manier aanpakt weten ze gelijk hoe jij erin staat en hebben ze hopelijk meer begrip voor je de volgende keer. Ik zou het dus echt niet doen, of maar naar 1 familie..
Ik heb niet alles gelezen maar als jouw zoontje hier niet tegen kan zou ik echt niet gaan. Jouw zoontje is nu het belangrijkste en jij kent hem het beste. Ik heb zelf ook vaak commentaar gehad van (schoon)familie omdat ik mijn kinderen lang heb laten slapen 'smiddags. Mijn dochter was 2.5 toen het middagslaapje eraf ging. Mijn zoontje is nu 2.5 jaar en slaapt 'smiddags ook nog. Ik vind het heerlijk maar wat heb ik een commentaar gehad als we niet eerder op visite kwamen als dat zoon of dochter wakker was. Of dat we het slaapje nooit oversloegen. Vooral commentaar van schoonzusje want zij had een makkelijk kind die overal in sliep. Totdat ze de 2e kreeg, die een huilbaby was en ook snel overprikkeld was. Commentaar krijg je toch altijd, trek je er niets van aan! Wat hebben jullie eraan als jullie ventje helemaal overstuur word door alle drukte? Nee ik was zekers te weten mooi thuis gebeleven!
Ik kan me wel voorstellen hoor dat je er tegenop ziet. Bij ons was het toen zo dat mijn zoontje heel onrustig werd als hij steeds door andere werd vastgehouden. Mijn familie en schoonfamilie die vliegen ook altijd meteen naar hem toe en voor hem is dat gewoon echt too much. Maarja, ze zijn allemaal zo enthousiast dus je wil ze daarin ook niet remmen. Vorig jaar was mijn zoontje ook ongeveer 7 a 8 maanden met kerst. Zag er ook vreselijk tegenop en inderdaad familie zal het gewoon niet snappen. Die vinden dat je niet zo flauw moet zijn en ze zeggen dan ook "als je hem overal mee naartoe neemt zal hij daaraan wennen" zal ook vast zo zijn maar dat kan ook als ie wat ouder is toch? Doe wat goed voelt bij jou. Als jij er zo naartoe gaat met een "spanning gevoel", zo van oh wat als ie straks overstuur raakt etc dan zal je baby dat ook aanvoelen en die zal dan al overstuur zijn voordat je bij je familie binnen stapt is mijn ervaring Bij je eigen ouders heb je dan minder keus omdat ze ver wonen, maar zeg anders tegen je schoonouders dat jullie gewoon alleen op visite komen en het dit jaar gewoon rustig aan willen doen. Wanneer je zoontje groter is, dan kan hij ook meer hebben dus volgend jaar zal het al heel anders zijn.
Je vraagt om tips. Mijn advies: doe het niet! Hier vorig jaar ook een mannetje van drie maanden, ook met een ziekenhuisstart en erg overprikkeld. Wij hebben hem van hot naar her gesleept tijdens de kerst en dat hebben we geweten! Niet geslapen de nachten na de kerst en een heel onrustig kereltje, wekenlang. En vergeet het enorme schuldgevoel niet! Dit jaar doen we het anders, we vieren één dag kerst bij mijn schoonouders en mijn moeder komt daarheen. Timo is nu een jaar ouder en kan meer hebben dan vorig jaar, maar het blijft een klein en snel geprikkeld ventje.
meid, laat je niet gek maken door gezemel van schoonouders, ouders etc. Jij bent de moeder en jij weet wat het beste is voor je kindje. Jij ziet hem immers het meest en hebt die band die niemand anders heeft Ons zoontje was ook snel geprikkeld, bleek achteraf... En iedereen maar roepen dat het zo'n makkelijk kindje was. Ja dat was hij ook, maar bij thuiskomst was het uren huilen.... Zit je daar tot 1 uur snachts met een huilend kind op je armen te lopen door huis, onder de douche etc. Twijfel je of het goed gaat? Ga dan gewoon niet, of ga alleen ff koffie drinken wat al gezegd is. Hij is 3 maanden en er komen echt wel meer kerstdagen aan hoor Deze kerst krijgt hij er toch niks van mee, behalve de stress achteraf en dit geldt ook voor jou
Schoonfam verwacht ook dat we gewoon kids te pas en onpas overal heen gaan met kids, deden en doen zij ook.. Nou ik niet! We gaan niet naar schoonfam omdat ik daar ruzie mee heb..(schoonmams heeft gisteren wederom bevestigd wat ze vorig jaar voor kerst al riep: je hebt mijn zoon en kleinzoon(s) afgepakt en ik zal nooit mijn zegen geven..ze verwijt mij dat we 2 uur verderop zijn gaan wonen in mijn geboorteplek) Mijn moeder is juist heel begripvol, we wonen 3 km uit elkaar. Zij zegt geef jij maar aan hoe laat we kunnen eten en wat voor jullie makkelijk is. Ze zegt ook tegen mijn broer en schoonzusje (die wonen 400km verderop in duitsland) dat we met de kinderen rekening moeten houden. Ik wil gewoon om 20.00 thuis zijn en kids in bed hebben. (de jongste gaat normaal al rond 1800/1830 dus of hij het allemaal trekt weet ik niet, eten vroeg 1700, dus mocht hij t niet trekken kunnen we eerder weg).