Mijn zoontje (10 mnd) is eigenlijk altijd een goede slaper geweest. Maar sinds anderhalve week is het elke nacht prijs, huilen, brullen en niet meer (in eigen bedje) willen slapen. Hij is duidelijk nog wel erg moe. Naar de HA gegaan en ja hoor, oorontsteking rechts. Die is nu weer over gelukkig, maar 's nachts is het nog steeds drama. Hij wordt tussen 1-3 uur wakker en wil dan niet meer slapen, is helemaal overstuur. We hebben hem een aantal keer tussen ons in genomen, maar dat wilde hij zelfs niet meer afgelopen nacht. En eigenlijk wil ik hem daar ook helemaal niet aan wennen (maar je kiest vaak voor de makkelijkste weg 's nachts ) Het zou verlatingsangst kunnen zijn, maar hoe kan ik dat nou het beste aanpakken? Als ik hem weer neerleg in zijn bedje, gaat ie gelijk zitten en onbedaarlijk huilen. Ook even laten huilen helpt niks, hij raakt dan echt overstuur, heel sneu. Ook een nachtvoeding heb ik geprobeerd, die drinkt ie graag, maar slaapt er verder niet door. Dus dat vind ik ook niet de oplossing. Ook heb ik gehoord dat het met het doorkomen van kiezen te maken zou kunnen hebben? Iemand ervaring daarmee? Ik voel en zie niks in zijn mondje en van zijn andere tandjes heeft ie verder ook geen last gehad. Hij kwijlt momenteel wel heel erg en heeft vaak rode wangetjes. Iemand een tip voor me... ik wil graag mijn goede slaper terug
Misschien helpt het om te weten dat het hier na een tweetal onrustige weken gewoon weer over is gegaan!! Wat het is geweest zullen we nooit weten.
Oh dat is een geruststelling! Hier is het ook al ruim een week drama 's avonds. Terwijl het overdag wel goed gaat... Ik lees mee voor goed tips
Hoi, Hier het zelfde. Na een oorontsteking aan beide oren ook een drama met slapen maar hij komt nu weer in z'n eigen ritme en slaapt weer lekker van 18.30 tot 6.00/6.30. Zil
Bedankt voor je antwoord! Klinkt hoopvol Hoe lang heeft het geduurd voordat hij zijn ritme weer terug gevonden had?
hier hetzelfde, volgens mij is het de bekende ´37-weken´sprong (voor allen die in sprongen geloven. Ik wel!) Zodra ons kindje (nu ruim 9 mnd) zijn bed ziet, gaat hij al krijsen, hij is moe maar hij blijft huilen. (zeer slecht voor mijn moederhart). Daarnaast is hij veel aanhankelijker, hij hangt soms letterlijk aan mijn benen, doet jullie kindje dat ook? ik hoop echt dat die slaapdrama´s snel voorbij zijn, want ik ben moeeee.... sterkte allemaal! Amber
Hoi, Hier slaapt hij al vanaf half november tussen ons in. S'avonds valt hij bij mij op de armn in slaap, leg hem in bed en 2 uur later word ie wakker, wil niet meer slapen, tenzij ie tussen ons in ligt. Hier is het ook gekomen door ziekte. Hij was ook altijd een hele goede slaper. Ik weet ook niet hoe ik er vanaf kom. Ik heb alles, maar dan ook alles al geprobeerd. Tips zijn welkom!
Hier ook de periodes gehad en ze slaapt sinds een kleine week weer goed door. Pff, zo vermoeiend! Hier was het een combi: verlatingsangst, gewenning en tandjes. Wij schrokken ons in het begin rot omdat ze eigenlijk nooit huilde met het naar bed gaan. We haalde haar dus naar beneden en dat was niet zo slim. Ik ben op een gegeven moment bij haar bedje blijven staan totdat ze in slaap was en ging dan weg. Werdt ze weer wakker, dan deed ik precies hetzelfde, even troosten en dan stil blijven staan totdat haar ogen dicht vielen. Erg vermoeiend maar na een paar dagen was ik met 10 min weer beneden. We hebben van alles geprobeerd en waren dan tot laat op de avond bezig. Hier hielp het dus met deze manier. Ook hebben we haar niet meer tussen ons in gelegd. Op een gegeven moment ging het weer beter en was er ook een tandje door en werd ze minder eenkennig. En denk maar zo: tis een fase