Bij het 1e geluidje dat uit haar wieg komt pak ik haar al op..Heb geen draagzak dus soms laat ik haar heel een huilen als ik naar de wc moet maar dat is maximaal 2 minuten..
Ik laat haar echt nooit gewoon huilen, ze huilt niet voor niets. Of er zit haar wat dwars of ze heeft mij gewoon nodig.
Natuurlijk ben je niet abnormaal! Ik laat hem regelmatig even jengelen, huilen! Hij moet mijn inziens leren dat hij niet bij elke kik krijgt wat hij wil/opgepakt word. Volgens mij lijd hij daar niks mee! Is nog steeds een blije baby in elk geval die goed eet en slaapt + zit er zeker een verschil in de huiltjes, je merkt als moeder denk ik direct aan een huiltje wanneer het ernstig is, dan pak ik hem natuurlijk wel direct. vind het persoonlijk juist zielig om dit pas later aan te gaan leren ( bij bijv. 1 jaar) dan heeft hij altijd bij elke kik aandacht gekregen en daar stop je dan ineens mee....
bij jengelen laat ik haar wel even jengelen hoor, maar ook niet lang eigenlijk... word er ook gek van .... vaak heb ik haar sneller in slaap als ik even naar boven loop, haarn een kusje geef of op de arm neem dan dat ik haar eerst laat jengelen, wat op huilen uitdraait en dan te troosten... Oh ja, vaak als ze jengelt en ik kom dan de kamer in gelopen, dan krijg ik echt een BIG smile van dr, zo blij is ze dan dat ik aan haar geroep gehoor geef daar wil ik wel 10x de trap voor oplopen!
Jengelen is van een heel andere orde, maar een kindje van 8 weken? Zou ik echt niet laten huilen, ze geeft dan aan dat ze iets nodig heeft! Sowieso hebben ze heel veel mamahonger. Het opvoeden begint pas met 1,5 jaar joh, geniet gewoon van zo'n kleintje! Verwennen kan echt niet en ik vind het alleen maar goed dat mijn dochter weet dat als ze huilt, ik er voor haar ben. Ik geloof echt dat ze daarom een heel sterk vertrouwen in ons heeft gekregen en vanuit die basis nu heel veel durft. Ze slaapt ook altijd goed, en ook goed in. Dit doet ze vanaf 4 maanden en ze heeft nog nooit in bed hoeven huilen. Natuurlijk zijn er baby's die even huilen in bed om zich af te reageren, en als je dan zou gaan troosten maak je het alleen erger. Maar een baby die huilt op schoot zou ik direct terugpakken.
Direct oppakken met deze leeftijd joh. Zelf laat ik mijn kinderen het liefst helemaal niet huilen, maar zeker niet zo jong al zeg. En jengelen dus ook niet, bij de jongste gebeurt het wel eens, maar dat doet hij eigenlijk de hele dag door, dus daar ontkom ik soms niet aan (andere kids helpen op de wc etc).
mijn beide meiden huilden niet veel overdag maar 's avonds hadden ze allebei echt een huiluurtje(s). Ik gaf bv en ze waren dan ook aan het clusteren maar soms wilde ze niet drinken maar gewoon rondgedragen worden. Wat we dan ook maar deden.
Pff wat doen er hier sommige mensen overdreven zeg! Ze vroeg het netjes en vind sommige antwoorden best hard! Zullen mijn hormonen wel zijn..... iedereen ze eigen mening en ja onderzoek dit en dat! Vroeger wisten mensen veeeel minder en de mensheid bestaat nog steeds!
Onze kleine man aan ruim 14 weken huilt vooral s avonds als hij echt moe wordt. We proberen het aan om hem op bed te leggen. Soms valt hij lekker in slaap, soms heel hard huilen. Dan haal ik hem eruit en slaapt hij lekker bij mij en dan naar bed of hij slaapt beneden tot laatste fles. Overdag huilt hij vaak ook een minuutje in bed. Hij vindt het heel moeilijk om toe te geven aan de slaap. Maar dat is echt een slaap huilde. Dan laat ik hem liggen. Maar zoals iemand eerder al zei, vind ik ook dat er verschil is in huilen. Ik hoor vrijwel meteen of hij een beetje moppert omdat hij echt heel erg slaap heeft of dat er iets is. Als er iets is haal ik hem er ook meteen uit. Maar soms begint hij juist op mijn arm te mopperen en als ik hem dan op bed leg gaat hij lekker slapen. Ik denk dus je eigen gevoel volgen.... Zo doe ik het in ieder geval.
Ik heb twee zinnen even vet gemaakt, om even te benadrukken dat -ook als JIJ denkt dat er niets is- er dus wel degelijk iets kan zijn. Je kindje huilt niet voor niets en dus is de conclusie dat hij jou nodig heeft. Verwennen kun je hem nu nog echt niet, hij is nog zoooo klein! En als het nodig is dat jij hem dan de hele avond vast moet houden, dan is dat dus zo, (en ik spreek hier uit ervaring met twee keer een huilbabietje!). Als we op visite zijn/waren en het werd huilen, pakten wij ze zelf altijd. Ook dan vat ik huilen op als signaal dat ze naar ons toe wilden en ons nodig hadden. Bij een ander huilen ze dan altijd veel langer dan bij jou, dus lekker bij mij dan Mijn ouders hebben wel geholpen toen het huilen hier op een hoogtepunt was, (oudste 12-16 uur per dag, jongste 10-14 uur per dag), en dan nam mijn moeder het wel eens van me over. Maar verder dus niemand.
Hier laat ik zo min mogelijk huilen. De eerste 6 maanden stond ik in elk geval bij de 1e kik bij ze of bleef ik tot ze sliep als ze wat jengelde. Jongste is snel overprikkeld en kan alleen zelf in slaap vallen. Vanaf een maandje of 8 laat ik haar wel even jengelen. Meestal is ze eigenlijk stil als ik beneden ben of ik zet bijv. even een was aan en als ik haar dan nog hoor, ga ik erheen. Dus meestal max. 5 minuten. 's Avonds is het momenteel brullen als ik haar in bed wil leggen. Als het haar niet lukt om in slaap te vallen, neem ik haar bij me op ons bed. Dan huilt ze vaak ook wel even maar hoeft ze niet alleen te huilen. Als ze dan slaapt, laat ik haar liggen en leg ik haar een half uurtje later in haar eigen bed.
Ik vind de antwoorden hier ook netjes. En ieder z'n eigen mening is leuk en wel, maar feit is dat een kindje niets anders kan dan huilen. Dus je moet daar als ouder aan beantwoorden. Ook al is dat bij de eerste kik, snappen dat ze iets gedaan krijgen van jou door te huilen begrijpen ze gewoon pas veel later (met een jaar ofzo). Daarvoor kun je ze dus niet verwennen. De mensheid bestaat inderdaad nog steeds, maar feit is dat het grootste deel van de mensheid niet doet aan baby's laten huilen en alleen in een bed leggen.
Vind het lastig dat je dit zo stellig hier neer zet! Zo denk ik er niet over en het staat mijn inziens niet vast dat dit de juiste manier is...ik 'moet' helemaal niet direct antwoorden als mijn zoontje een kik geeft en ben niet direct slecht bezig als ik het anders doe dan jij...zo komt je berichtje nu namelijk over... Jammer dat als de andere kant wordt belicht -> van het niet direct reageren of een baby even laten huilen, er direct felle reacties als hierboven naar voren komen.
Dat is hier ook. Soms ben ik even met de oudste bezig en kan ik dat echt niet stante pede onderbreken. Tenzij Caitlyn dan echt vanuit het niets begint te krijsen, maak ik toch even af wat ik met de oudste aan het doen ben. Maar dat is nooit lang en meestal op momenten dat de jongste me wel kan zien en dus niet alleen in bedje ligt. Maar da's wel wat anders dan een piepjonge baby bij een vreemde laten huilen of in bedje alleen laten huilen. Als je KUNT troosten bij zo;n kleintje, moet je dat gewoon niet nalaten...
Ik vind niet dat Nescio fel is of zou laten doorschemeren dat je slecht bent als je het anders doet Dat is dan jouw conclusie en die moet je dan misschien voor eigen rekening nemen en niet toeschrijven aan een ander...