Heb jij al een kindje of is dit je eerste? Ben wel benieuwd hoe je reageert als jouw kleintje van 7 weekjes straks huilt om zijn mama eigenlijk....
Eens met Rozemarijke. Jij voelt je zomaar aangesproken, als jij je goed voelt bij het laten huilen moet je dat vooral doen. Ik zeg alleen dat ik het nooit zou doen omdat ik van mening ben dat als een baby alleen door te huilen kan communiceren en hij zich veilig en geborgen moet voelen. Als hij huilt (voor lange tijd, zeg langer dan 5 minuten onafgebroken voor onder de 6 maanden en langer dan 10 minuten daarboven en nu heb ik het niet over even jengelen, dat doet mijn dochter ook weleens) en niemand komt, leert hij niet vertrouwen op zijn ouders/verzorgers. En van dat verwennen, dat is echt waar dat dat niet kan. Dan kun je wel van mening zijn dat dat wel kan, biologisch en fysiologisch gezien is een baby onder de 7 a 8 maanden (ik ben van mening nog later) niet in staat in het onderscheiden van oorzaak en gevolg. Dus je zal je eigen mening hierin moeten bijstellen, de biologie spreekt het tegen
Het is vooral de toon waar het mij om gaat. Ze vroeg het netjes en vervolgens zijn er reacties bij die ik persoonlijk hard vind.
Gaan we weer hoor!! Van de week was hier ook een topic over en toen kwamen er ook allemaal opmerkingen. Tuurlijk mag je je mening geven maar het is de toon die de muziek maakt. Sommige dames moeten is hun eigen berichtjes terug lezen!! Misschien kunnen ze dan eens zien hoe ze op een ander overkomenen en hoe je het zelf zou vinden als er op zo'n toon wat tegen je gezegd word!! Geef vooral geen mening terug want die MOET je dan bijstellen, pff doe normaal hoor!!
Ik heb nooit laten huilen en nu nog niet. Een baby huilt niet om mama te pesten maar omdat het mama nodig heeft. Of dat nu een reden heeft of huid honger je kind heeft het nodig. Een avond op schoot vind ik helemaal niet erg.
Baby van 8 weken laten huilen.. wat zielig!!! Je kindje heeft 9 mnd lekker warm, in je buik gezeten. Lekker bij je pakken! Mijn dochter is 2.5 em heb haar nog nooit laten huilen, alleen als ze boos is, valt dan huilt ze..
Je hebt mij niet gequote, maar ik denk dat het over (onder meer) mijn reactie gaat omdat ik zei dat aurora5 haar mening zou moeten bijstellen omdat het biologisch en fysiologisch gezien (en dus niet omdat ik dat toevallig vind) niet juist is. Dat mag je dan niet zeggen, je moet het altijd maar met elkaar eens zijn, ook als iemand iets beweert wat gewoon niet juist is? Ik vind de reacties hier enorm meevallen. Wat mij wel verbaast is dat de dames die hier zo enorm geprikkeld reageren op de reactie van iemand anders, juist zo hard en onverdraagzaam overkomen. Al die uitroeptekens, de opmerking "gaan we weer hoor", "pff", "doe normaal zeg", je zou je eigen bericht eens terug moeten lezen!
En weer lees je niet!! Ik schrijf volgens mij duidelijk dat iedereen een eigen mening mag hebben alleen het gaat op de manier waarop. Ik lees idd mijn berichtjes vaak terug en normaal zou ik zeker niet zo reageren maar dat is hier voor sommige toch normaal? Actie, reactie, mensen zullen niet voor niks zo reageren.
Mag het wat minder? Wat geeft jou het recht zo tegen mij tekeer te gaan? Lees ik niet? Ik lees juist heel goed, maar denk dat jij niet leest! Ik heb gezegd dat ik de manier waarop hier gereageerd wordt helemaal niet grof vind, en dat de mensen die zo aangebrand reageren zich (onterecht volgens mij) aangesproken voelen. Die mensen zetten de toon in dit topic, niet de (uitgesproken) reacties op dit topic. Ik denk dat jij met jezelf een probleem hebt, want dit is al de tweede keer dat je zo uit de bocht vliegt in een topic over dit onderwerp. Ik laat het hierbij en ga van de zon genieten.
Heb mijn berichtje teruggelezen en moet toegeven dat ik inderdaad wat aangebrand reageer. Reden is echter dat enkele hun eigen visie zo stellig plaatsen. Ik irriteer me daar dan aan en ga zelf nog stelliger terug reageren. Eigenlijk geloof ik niet dat er 1 juiste manier is. Elk kindje is anders en heeft een andere benadering nodig. En mogelijk werken alle benaderingen even goed...heb geen idee eigenlijk. Ik handel in elk geval naar mijn gevoel. Ik geloof dat de personen die anders handelen en mijn manier niet goed keuren ook naar hun eigen gevoel luisteren...en het beste met hun kindje voor hebben net als ik. Geloof zelf dat we het over enkele dingen allemaal eens zijn, zo laten we ons kindje allemaal niet alleen bij serieus hysterisch huilen, gelukkig denk alleen wel echt dat alle kindjes anders zijn en ben overtuigt dat mijn zoontje soms om aandacht jengelt, die hij dan niet altijd direct krijgt. Geloof ook echt dat hij het oorzaak-gevolg al kan opmerken. Hij zal het echter nog niet bewust inzetten
@Melletje: als je niet normaal kunt reageren, houd dan gewoon op met reageren. Dit is behoorlijk vermoeiend.
Zo nu mijn mening. Heb mijn kinderen ook nooit laten huilen wel eens vijf minuten als ik echt er door heen zat en beter even een sigaret op het balkon kon gaan roken om af te koelen. soms dan he. Denk bij beide in totaal 4 keer voor gekomen. Maar dat had niks met de kinderen te maken maar met mijn eigen onrust. Gaf ik me weer over aan de kinderen kon ik ook beter tegen het huilen en waren ze beter te troosten. zoon vaak bij me gehad in het wippertje dochter ook. Nam ze overal mee naartoe.Box wel gehad zelden beide er in gezeten ze gingen altijd huilen. Even een paar min huilen dat kan je gewoon niet altijd voorkomen maar wel de intentie hebben om zo snel mogelijk er aan te komen. Bijvoorbeeld je zit op de wc en je bent echt nog niet klaar toch even uit poepen plassen hahaha. Of je bent aan het koken en de aardappelen moeten toch echt af gegoten worden anders hou je pap over. Snel afgieten en hoppa naar je kind. Dus hier nooit bewust laten huilen op die momenten na dat ik me zelf even moest kalmeren. ( heel mensenlijk beter dan ze de wieg in terug gooien) of dat gevoel hebben. Dan even afstand nemen ik ging een sigaret roken op het balkon duurde net 5 min precies genoeg om tot me zelf te komen. Of en even snel een glas water drinken ook even afstand nemen. En laten we wel wezen ik ken weinig moeders die het huilen van hun kinderen leuk vinden. Ik zelf woord er nerveus van en troost ze dan maar liever dan dat ze huilen.
Eens, maar ook na 1 jaar kan het zijn dat ze je nodig hebben. Je komt er dan wel sneller achter of het nodig is of niet....
Wat een herkenbaar verhaal haha. Vooral dat wc en kook verhaal!! En dat afstand nemen heb ik helaas ook wel eens nodig, soms wel langer dan 5 min. Je word soms zo wanhopig, dan heb ik liever dat hij even in zijn bedje ligt te huilen/krijsen (huilbaby met kisssyndroom) dan dat hij mijn frustratie merkt.
Weet je ik ben vrij eerlijk. En als een hoop moeders eerlijk zouden zijn zouden ze ook van die momenten hebben van help. Misschien omdat ik van me zelf al onrustiger van naturen ben maar ik zou liegen als ik altijd gelijk getroost heb. En dan komt het verhaal van even afstand nemen en afkoelen om de hoek kijken. En de gene die wel het engelen geduld hebben of het zo laten over komen bravo. Door eerlijker te zijn help je een mede moeder beter dan de gevoelens er om heen te verzwijgen.
Zo bijzonder om toch altijd weer te lezen dat er mama's zijn die precies weten wTt babies bedoelen (terwijl zelfs de meest doorgewinterde onderzoekers / medici) het niet weten) en dat die kennis altijd vertaald naar heel belangrijke rol voor mama... Feit is: - we weten niet altijd waarom babies huilen - huilen is niet alleen een communicatiemiddel maar ook een stressverlager (niet brullen naar huilen..) - langdurig (!) laten huilen is bewezen negatief voor de ontwikkeling en welzijn van het kind - babies maakt het niet uit wie troost... mama's denken dit beter te kunnen (maar dat heeft meestal met geduld te maken)
Precies en het sluit dus ook mijn stukje boven jou niet uit. En denk dat sommige ook echt te veel denken het beter te kunnen en te weten ect ect en dat vind ik schadelijker dan een paar minuten huilen. Geen uren geen dagen. Op tijd aan geven als je het even niet ziet zitten door als er niemand in de buurt is door even afstand te nemen of als er wel iemand in de beurt is die genen even de baby te laten troosten. Toen mijn kids klein waren en mijn moeder stapte binnen kreeg ze ze ook meteen even opschoot. A ik kon even adem halen of eten of even douchen of ik vroeg ma mag ik even een boodschapje doen. Even zuurstof halen. soms met kleine ukkies kunnen de muren op je afkomen.