Dit topic kan gesloten worden, moderators. Meiden, ik ben jullie heel dankbaar dat jullie me hebben bijgestaan en met mij wilde meedenken. Echter, ik ben de enige die een keus kan maken. ik ken mezelf het beste.. Ik ga doen wat het beste is voor mij en mijn meisje.... Daar moet ik nu sterk voor zijn. Ik wou met heel mijn hart dat het anders was...maar ik weet wat ik wel en niet (meer) aankan..
Hoi Assi, Ik lees al die tijd al mee, en normaal reageer ik niet zo gauw... maar ik kan het toch niet laten. Ik vind het heel erg dat je in deze situatie zit, heel verdrietig en ik snap heel goed dat het een hele moeilijke keuze is waar je voor staat. Ik zou het heel jammer vinden als je er niet voor ging, je weet niet hoe de toekomst eruit gaat zien.... je weet ook niet zeker of je een baan gaat vinden met 1 kindje, niks is zeker. Maar het ergste zou zijn als je spijt krijgt, het is nu allemaal zo vers met je ex maar dat gevoel dat slijt ook met de tijd... maar spijt dat je je kindje hebt weggehaald dat slijt niet meer. Ik persoonlijk zou het niet kunnen mijn kindje weghalen, maar begrijp me niet verkeer ik veroordeel je zeker niet! Ik respecteer iedere keus die je maakt en wens je heel veel sterkte toe! Maar uit je berichten te lezen ben je een sterke en intelligente vrouw... onthou met de tijd komt alles goed. Ik heb misschien ook makkelijk praten, ben gelukkig getrouwd. Heb een kleintje van 1,5 en een baby van 3 maanden en qua zorg valt de zwaarte reuze mee hoor!! Iedereen had mij ook gewaarschuwd en was dus voorbereid dat het pittig zou zijn, maar dit vind ik zelf niet. Iedereen ervaart dit natuurlijk anders. Ik hoop gewoon dat als je het weg laat halen er ook 100% achter staat! Ik zou het zo erg vinden als je er spijt van zou krijgen, dan vraag ik me af wat nou zwaarder is om mee te leven. De kindjes worden gauw groot en je krijgt er zoveel moois voor terug... en werk ja.. hoe ik erover denk, dat zou voor mij geen goede reden zijn... dat zal er altijd wel zijn. Nou nogmaals heel veel sterkte!!!!
Meid je hebt gewlijk wanneer je zegt dat je ook aan STRAKS moet denken.. helemaal waar.. Ook zeg je dat je bang bent voor depressiviteit etc.. wat heeft jou dochter er dan aan wanneer je geweten gaat knagen en je om komt in schuldgevoelens....?? nou ja....ik heb mijn zegje gedaan... wil je heel graag tot steun zijn en hoop dat je de jusite keuze maakt... Wel MOET t mij van t hart... Een kindje voelt zich bij mama altijd veilig..zelfs dusdanig dat het na de geboorte zo dicht bij mama vaak de veiligheid zoekt die ht in de baarmoeder altijd heeft gehad.. de baarmoeder...HET VEILIGSTE plekje op aarde...
Nou zo veilig is het daar dus niet......... Ik vind het jammer dat er beslist wordt op basis van het past nu even niet en ik weet niet wat de toekomst brengt. Iedereen zijn eigen keus. T is niet mijn leven. Ik ga me nu ook niet meer in dit onderwerp mengen en zal wijselijk mijn mond houden.
Lekker kort door de bocht. Wel heel makkelijk oordelen vanaf de andere kant... Ben jij ook alleenstaand? Ik krijg nu toch echt het gevoel dat ik maar niet voor een abortus moet gaan puur om anderen tevreden te stellen hier. Terwijl IK degene ben die straks zou moeten zorgen voor 2 kindjes, in mijn uppie.
nee ik zie dat zo niet assi!!! het is net alsof jij meer aan de negatieve dingen denkt dan de positieve... mensen zeggen tegen jou dat je het niet kan en het niet zal gaan lukken.. en vervolgens begin jij weer te twijfelen meiss... je moet niet naar andere mensen luisteren.. je moet echt de dingen aan de positieve kant bekijken/.. maar toch meiss,ik vind het een hele moeilijke situatie waarin jij verkeerd.. en ik zie ook hoe sterk jij bent.. en echt meiss je kan het gewoon met 2 kindjes echt!! dat weet ik zeker.. werk is bijzaak op dit moment,dat is echt niet hetgeen waar je je het drukst om moet maken.. ik veroordeel je niet.. en sta achter elke keus die je maakt (ook al vind ik abortus TE!!) maar echt meiss je kan het!!! heel erg veel sterkte,en geluk gewenst voo jou meiss.. **knuffel**
Ik ben wel alleenstaand, maar als ik nu zwanger zou raken van een 2e zou ik er echt voor gaan. Dan zit ik straks inderdaad met 2 kindjes, in m'n eentje, zou ik het nog moeilijker hebben dan nu, maar alles lijkt mij beter met het idee m'n eigen kindje vermoord te hebben. Ik zeg het nu misschien heel gemeen, maar in mijn ogen is dat wat je doet als je een leven afbreekt, een hartje laat stoppen met kloppen. Hoe ik het allemaal zou doen zou ik niet weten, maar ik ben ervan overtuigd dat er, op wat voor manier dan ook, uiteindelijk wel een oplossing zal komen. Je zegt nu dat je het gevoel krijgt dat je anderen tevreden moet stellen, maar, zoals ik al eerder zei, dit is een ZWANGERschapsforum, en geen abortusforum. Het was dus wel een beetje te verwachten dat je zulke reacties zou gaan krijgen toch? Als je dat niet op prijs stelt denk ik dat je hier geen topic had moeten plaatsen..
@shadixx zoals je zelf al aangaf zitten hier mensen die zwanger willen worden, zwanger zijn of een kindje hebben, assi heeft een kindje en zit hier al een tijd op het forum, ik begrijp heel goed dat ze hier dan haar verhaal kwijt wil,
Beste Assi, Nu snap ik waarom voor jou de tijdsdruk is. Het is voor ons heel makkelijk om te zeggen dat je de kleine moet houden en dat je het echt wel lukt, maar wij staan niet in jouw schoenen en kennen (denk ik) ook niet jouw hele situatie. Wij kunnen niet voor jou beslissen, je alleen advies geven. Mijn laatste advies is: Welke beslissing je ook neemt, zorg dat jij er mee kunt leven. Daarom wens ik je nogmaals alle sterkte en kracht toe met het nemen van een beslissing die voor jou, je kleine meid en de kleine goed is. Liefs Wendy
Ik neem aan dat je wel begrijpt dat ik bedoelde dat het hier voornamelijk om mensen gaat die blij zijn met een zwangerschap.. Ik weet dat Assi al een dochter heeft, maar ik vind het nog steeds niet meer dan logisch dat je op een zwangerschapsforum zulke reacties krijgt. Je verhaal kwijt willen, natuurlijk, maar om advies vragen en dat (voor de hand liggende) advies dan ook krijgen en erover gaan klagen..
Shadixxx, het is niet zozeer klagen over de reactie, maar ik word nogal 1 richting opgeduwd hier. En dat is in mijn situatie helemaal verwarrend. En ik heb het expres neergezet in Alleenstaand & Zwanger...omdat er hier mee meiden zijn die ongepland/ongewenst zwanger zijn geraakt en zich even geen raad weten. Ik moet nu aan mijn meisje en aan mezelf denken... En het beste voor ons doen! Ik kan het niet maken om straks 2 kindjes ongelukkig te maken omdat ik me destijds te schuldig voelde over een overtijdbehandeling. Ik heb hier al meerdere keren aangegeven dat ik 2 kindjes emotioneel waarschijnlijk niet aan kan.. Jullie weten ook dat ik alle mogelijkheden voor mezelf op een rijtje heb gezet, maar alsnog krijg ik het niet voor mekaar 100% voor deze zwangerschap te gaan. Ja, dan moet ik een keuze maken... Een keuze dat voor mij en mijn dochtertje de beste is. Tuurlijk wordt het psychisch moeilijk, maar ik denk dat ik het moeilijker ga krijgen als ik deze zwangerschap wel doorzet.
Hai Assi, Je hoeft je hier absoluut niet te verantwoorden vind ik. Je kwam om raad en om van je af te praten, zolang je dat prettig vindt en er iets aan hebt is het nuttig, maar het is absoluut niet goed als je er alleen maar druk door ervaart. Onder druk, welke kant dan ook, kun je gewoon niet rustig en weloverwogen je eigen besluit nemen en zul je iets overhaast doen om er maar vanaf te zijn. Helaas sta je met de beslissing die je moet nemen altijd wel wat onder druk, abortus is controversieel en ook nog eens een heel groot besluit voor jezelf waarvan je gewoon niet nooit helemaal kunt overzien of het juist is. Plus de timing, je hebt nooit weken of maanden de tijd om het heel rustig uit te zoeken. Wat iemand ook al zei, je moet er straks mee kunnen leven, met je besluit, dus het kan maar beter volledig je eigen besluit zijn, zoveel mogelijk in "ruimte" genomen. Als ik jou was, zou ik me hier vandaan terugtrekken, en de tijd die je nog hebt tot je afspraak, helemaal te besteden aan jezelf, even afstand, en kijken of je dan kunt uitvinden wat je EIGEN gedachtes erover zijn. Je hoeft absoluut niet te blijven reageren hier, zoals je ook al zegt, je kunt nooit iedereen tevreden stellen. Sterker nog, ik vind je idee om het topic maar te sluiten heel begrijpelijk. Als je dat wilt moet je een van de mods even rechtstreeks pb-en denk ik. Je kunt je altijd weer melden als je wilt laten weten hoe het is afgelopen, toch? Heel veel sterkte meid, alleen jouw mening telt (plus evt die van je ex, maar goed), en wat je ook besluit, het was altijd het besluit dat je nu het beste leek, dus daar kun je altijd achter blijven staan. Veronika
op zich kan ik me helemaal vinden in de tekst van Veronika alleen niet in de laatste zin.. "Alleen jouw mening telt"... en beebje dan????? die kan niets zeggen...een keuze voor een abortuspil blijf ik werkelijk zo ongelofelijk verdrietig vinden.. oneerlijk en gemeen.. als je dan niet voor 2 kindjes kunt zorgen kies dan voor adoptie.. wanneer een man zijn zwnagere vriendin neersteekt of zo in elkaar mept waardoor er een miskraam ontstaat spreekt de hele wereld er schande van, maar wanneer een vrouw haar eigen kind laat aborteren (en dan zeg ik het nog netjes) dan is ze ineens Baas in eigen buik.. en mag het ineens wel... ik kan er niet bij...
Ichtus, ik snap dat jij echt anti-asbortus bent. Dat respecteer ik, maar ik vind toch echt dat de vrouw over eigen lichaam mag beslissen. Niet iedere vrouw deelt het gevoel om onder welke omstandigheid dan ook moeder te willen worden! En dat is soms maar beter ook... Ik ken mezelf het beste...en mijn situatie ook. Ik weet dat ik een 2de kindje niet aan zou kunnen. Emotioneel gezien ook niet, vooral in mijn eentje. En hulp....? Sja, hulp.... je doet het toch uiteindelijk alleen! Petje af voor de vrouwen die het wel kunnen, maar personen en situaties verschillen nu eenmaal.
Je doet het helemaal niet alleen. Je moet het zelf doen, maar zeker niet alleen. Maar goed, jij hebt je keuze allang gemaakt. Je gaat in tegen iedereen hier die zegt dat abortus geen goede keuze is.
Ieder zijn mening. Maar ik vind het vreemd dat je dit hier naar voren brengt, juist omdat het al geen makkelijke beslissing is.
Ik ga 'ertegenin' omdat ik weet dat een overtijdbehandeling voor mij op dit moment in mijn huidige situatie de beste keus is. Geloof me.......ik heb er LANG over kunnen nadenken. En dat heb ik gedaan. Dat kan niemand ontkennen! en dan maak ik een keuze (een moeilijke!) die voor mij en mijn kindje die ik nu al heb de beste is en word ik hier vervolgens ontzettend afgevallen