Meid.. je ik heb zelf een baby en een peuter en ja.. het is niet altijd makkelijk, maar dat is het ook niet met partner.. mijn man werkt lange dagen (7u tot 19.30u).. als hij weggaat slapen de kids nog.. als hij thuis komt liggen ze in bed.. Bijna alle zorg komt op mij neer.. en ik heb er 4!!!.. school, zwemles, boodschappen.. allemaal op de fiets, met fietskar..kan precies.. naar de stad met de twee kleintjes kan met de duowagen.. ideaal.. en op mp erg goedkoop te krijgen.. tis ff zoeken, maar praktisch gezien is er echt overal een oplossing voor.. in de bus met 2 kleintjes.. baby in draagdoek tegen je aan.. jij hebt je handen vrij voor d ebuggy en je grote spruit.. en jengelen doen ze echt niet altijd.. Je schommelt heel erg tussen wel niet wel niet..t ene moment verlang je duidelijk naar steun in het houden van t kindje.. anderemoment ben je aan het doemdenken wanneer je daarvoor kiest... logisch trouwens.. doe ik ook altijd als ik een keuze moet maken die van belang is.. en dat is dit nogal... Ik denk werkelijk dat je je over de praktische zaken geen zorgen hoeft te maken.. ik denk dat je er best van uit mag gaan dat je zo nu en dan een beroep kunt doen op je moeder/familie/vrienden om op te passen.. daarbuiten is er flex kinderopvang en daar zitten ook subsidies op.. belastingvoordeel etc.. natuurlijk weet je niet hoe het leven loopt, maar je bent niet alleen op de wereld en een klein beetje vertrouwen in je omgeving mag best.. geen idee waar je woont, maar anders pas ik wel op.. Ik ben inmiddels een ster in het oplossen van praktische onbenulligheden zoals ik die wel s noem.. onbenullig voor een ander, maar voor mij heel belangrijk.. even wandelen of naar de stad.. klein iets, maar ik ben er wel ff uit.. en dat heb ik echt nodig.. hmmm. wordt een beetje onsamenhangend nu..sorry.. Wat de emotionele kant betreft.. zoals ik al eerder zei.. daar is medicatie voor evt waar nodig.. dus ook daar is voldoende hulp in.. Oh ik zou je zooooo graag live willen helpen he.. en niet alleen om je van de abortus af te houden, maar ook om jezelf.. om je net even dat vertrouwen te geven in jezelf.. je doet jezelf tekort!!!!.. Vertrouw op jezelf.. op je dochter.. op je omgeving... nogmaals JE KUNT T!!!.. je hebt t al eens bewezen.. 8 maanden geleden... en een leven na.... kun je dat ook?? Dikke knuffel meis....
@assi meis ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.. en het besluit ligt bij jou wat anderen daar ook van vinden.. ik vind als jij de keuze goed vind en het voelt goed moet je dat doen.. maar bij twijfel nog een keer goed nadenken... jij komt hier wel sterker uit !! en waar je niet dood van gaat wordt je alleen maar sterker van.. misschien allemaal heel cliche .. en er zullen nog moeilijke tijden komen niemand zal ook zeggen dat dat niet zo zou zijn denk ik.. dus meis heel veel sterkte en heel veel liefs, xxxxx
@patriciaK: na mijn MA was dat ook een tijdje mijn slogan om door te gaan: what doesn't kill you makes you stronger @assi, het lijkt me ook erg moeilijk dat het nu echt over is. je weet het en het voelt al even zo, maar nu is het echt. ik wil je heel veel sterkte en succes wensen. laat het even bezinken en denk er nog eens goed over na. en net zoals ichtus zegt: overal is een oplossing voor.
heb je nieuwe update gelezen.. snap dat het nu officieel is het voor jou moeilijker is, al wist je al dat deze relatie niet goed zou blijven gaan, zwanger of niet zwanger.. misgelopen was ie toch wel.. tog? ik heb ook wel eens aan vriendinnen gevraagd.. Oke stel, je relatie was wél goed.. zou je dan ook denken over abortus? dan zeggen ze allemaal NEE.. en dan zeg ik.. Oke stel... je relatie gaat over een mnd na de bevalling... heb je dan spijt van je kind? en het antwoord is dan altijd.. NEE.. en dit.. omdat je nooit zekerheid hebt in een relatie.. dus ben eigenlijk wel benieuwd of je ook aan abortus zou denken als je relatie wél goed was.. wat betreft de reactie's hier positiever.. ik denk dat het komt omdat iedereen bang is dat je spijt gaat krijgen, omdat je bepaalde dingen zegt waarvan iedereen denkt, ze staat er niet 100% achter en je daarom willen helpen, voor zover dat kan Maar het is en blijft jouw beslissing, vind het eerlijk gezegd jammer om te lezen dat je verstand het op dit moment wint van je gevoel, maar als ik eerlijk ben snap ik het ook wel.. maar ik denk dat je nu niet alvast tever vooruit moet gaan kyken, wat betreft het naar de stad gaan etc met 2 kindjes als je rondom je heen kijkt, zie je dat je niet de enige bent met 2 of meer kinderen, die krijsen jengelen etc.. kinderen kunnen vooral in de stad nogal eens vervelend zijn maar dat komt allemaal wel goed als het zover is, mss zijn ze als ze samen zijn wel helemaal niet vervelend.. dus zou me daar nu ieder geval niet te druk over maken! Nogmaals.. ik hoop dat je ieder geval de paasdagen wat rustiger doorkomt.. en je voor dinsdag de juiste beslissing neemt! weet zeker dat je je er helemaal doorheen slaat.. en kom anders een keertje bij me op visite.. kan ik je dan meenemen naar me vriendinnen, die 1 of meer kindjes hebben en er ook alleen voorstaan..en het redden .. girlpowerr.. ik ben tot nu toe de enige die weer een nieuwe relatie gekregen heeft, de rest is allemaal alleen... en soms denk ik, pff toen ik alleen was.. leek alles zo simpel.. nu ik met iemand samen ben.. lijkt het soms weer zo lastig allemaal.. vreemd maar waar.. meis succes nog deze laatste dagen!
Gisternacht heb ik gevraagd om een teken.. iets dat me verder zo kunnen helpen. Ik heb vannacht gedroomd over de baby... ik zag hoe een pasgeboren baby, een jongetje, verscheurd werd door een grote vis. En ik schreeuwde het uit: 'Doe iets, doe iets, help!!!' Ik werd echt verschrikt wakker... Mijn ex is gisteravond weggegaan en niet meer thuis gekomen. Het huis voelt raar aan... ik voel raar aan, alles voelt even raar aan. Alles voelt leeg en zo een grijze dag draagt niet bij aan mijn gemoedstoestand. Maar als ik dan denk aan mijn moeder, broertjes en zus en schoonzus die voor me klaar staan..dan gaat het wel weer. Ik hoor wel elke keer mijn broertje zeggen: 'Je gaat het niet houden, he!! Niet onnodig je eigen graf gaan graven!' Vanochtend werd ik wakker en mijn meisje sliep bij mij in bed, haar ledikant staat tegen mijn bed. Ik keek haar aan en dacht: Zul je nou nooit een volbloed broertje of zusje krijgen?!? Ja, noem mij ouderwets, maar dat is iets wat ik graag wil voor haar...dat vind ik belangrijk. Ik kan mijn ex moeilijk vragen om over een paar jaar donor te zijn, al is het wel serieus door mijn hoofd gegaan... Is dit nou nog mijn enige kans op een echt broertje of zusje voor haar? Er komt dus steeds meer bij in mijn hoofd... En dat even het praktische als ik dit kindje wel houd: Ik heb een jaarcontract, deze loopt tot 31 december 2010. Afhankelijk van het succes van ons project kan ik nog een jaar verlengd krijgen. Maar als ik dit kindje laat komen, wil ik niet meer 4 dagen op en neer reizen naar Amsterdam (3 uur reistijd per dag), dan zou ik 3 dagen willen werken.. En ze hebben mij aangenomen voor 4 dagen. Dus dan zou ik ervan uit moeten gaan: mijn contract loopt per 31 december af! Mijn uitgerekende datum ligt rond de 3 december 2010. Als ik het grof bereken heb ik in december, januari en februari nog recht op een WAZO-uitkering. Als die afloopt...heb ik nog eens 3 maanden recht op een WW-uitkering. Dat zijn dus 6 maanden dat ik onbekommerd thuis kan zitten met de kinderen. PRECIES de situatie waarin ik zat toen ik zwanger van mijn dochtertje was...... En wat als ik geen baan kan vinden in die 6 maanden??? Wat dan??? En wat de kids betreft, ik ben afhankelijk van het openbaar vervoer. Ik heb wel een rijbewijs, maar geen auto. En je spaart niet 1,2,3 voor een goede auto. Ik heb naast mijn huis een KDV. Mijn meisje gaat nu naar mijn moeder, maar daar moet ik dan wel met de bus heen. De KDV is hier om de hoek.. daar kunnen mijn kids dan heen, dat scheelt ook tijd. Maar in mijn sector (cultuur en welzijn) werk je met onregelmatige uren. In mijn huidige baan heb ik alle vrijheid. Ik sta en ga waar ik wil en begin hoe laat ik zelf wil en vertrek wanneer ik wil, afhankelijk van mijn afspraken. Ja, allemaal dingen die door mijn hoofd gaan. Morgen is het al maandag... Mijn broertje haalt me morgen op..en dan gaan we samen naar mijn moeder..even lekker op visite..de familie bij elkaar. Misschien word ik na morgen wat wijzer. ik vraag me trouwens echt af hoe mijn ex-schoonfamilie heeft gereageerd op onze breuk. De moeder van mijn vriend is al sinds 2 januari niet meer langsgeweest en heeft de kleine sinds die tijd niet gezien. Gister kwam de aap uit de mouw... ze voelt zich niet zo welkom, blabla... en waarom ik nooit langskom? Pfffff. Dat zegt de vrouw die 5 dagen na mijn bevalling op visite kwam en mij liet koken en het huishouden liet doen en zich zelf liet bedienen...terwijl ik nauwelijks kon staan, zitten en lopen. En nog meer dingen!!!! Waar ik overigens NOOIT iets van heb gezegd. Ben altijd beleefd geweest tegen haar, ondanks alles. Maarja, goed... zal me niks verbazen als ze nu loopt te stoken.
Je vroeg om een teken, volgens mij heb je een teken gehad. Wat zegt het jou? Ik denk dat het je wil zeggen dat je er voor moet gaan, dat het niet altijd makkelijk zal zijn, maar dat je er wel komt en dat je je baby (zoontje?) zal beschermen tegen "de boze wereld" met alles wat je kunt en hebt. Ik kan me indenken dat je opziet tegen de periode na de bevalling, dat je bang bent voor een nieuwe postnatale depressie, maar als het goed is weten de mensen om je heen nu wat het is, kan er eerder ingegrepen worden mocht het nodig zijn. Dus ik hoop dat je die periode niet te zwaar laat meewegen in je beslissing nu.. Nogmaals heel veel sterkte!
ik snap het wel hoor, en je moet ook over veel nadenken nu, maar zie het als het "lot" dat je toch juist op het moment dat jullie uit elkaar gaan zwanger blijkt te zijn. op de een of andere manier moet het dan toch zo lopen. denk dat dat samen met die droom van je tekenen genoeg zijn.
ik keek er eerst ook wat raar op, maar ik denk dat Assi dat niet als lachend poppetje ziet. dat zij daar een wat andere uitdrukking op ziet.
jeetje mina zeg, dat zijn toch ook helemaal geen lachende smileys! niet zo snel conclusies trekken alsjeblieft!
jeetje Assi; wat is jouw verhaal herkenbaar!Ik zit alleen anders met mijn 2 kinderen uit een vorige relatie, die ik om de week bij me heb wonen. mijn afspraak bij de kliniek is komende vrijdag!!!!!Ik heb ook maar een paar dagen tijd nog wat ik nu moet doen! Ben gewoon bang en heb ANGST voor wat komen gaat.Gewoon de reacties en het ALLEEN voelen en alleen voor staan.... want wie gaat straks mee als ik ga bevallen?Hoe moet dat die eerste dagen als er complicaties zijn..... mijn vriend verdwijnt uit beeld als ik het "houdt".....vind ik altijd zo laf dat een man zich er "makkelijk"vanaf kan maken.... Mijn hoofd loopt ook over, kan niet meer denken!en bendaardoor ook bang om verkeerde besluit te maken! Dit word de zwaarste week uit mijn leven dat weet ik wel Dus assi; toi toi toi!!!! ik zal aan je denken! gr Lieve
Yinte: lachend?????? OMG het is een redface smily. Of wel een rood gezicht. Assi: heel heel veel sterkte. Al heb ik het idee dat je je beslissing al genomen hebt. Ik weet 100% zeker dat je het aan kan. Nee, het zal niet makkelijk worden en je zal best een keer denken, waar ben ik in vredesnaam aan begonnen. Maar kan kijk je naar je kids en denk je: kijk daar heb ik het voor gedaan. Liefs Nynke