Baby vasthouden

Bij een kraambezoek had ik er niet zo'n moeite mee als iemand m'n baby wilde vasthouden. Ze kwamen niet met tientallen tegelijk, dus dat 'van hand tot hand gaan' viel in de praktijk erg mee.
Als we ergens naartoe gingen waar wel veel mensen waren, lette ik wel op dat ze niet zo maar bij iedereen zaten.
Maar als jij het niet prettig vindt, dan hou je hem/haar gewoon lekker bij je. Desnoods maak je er maar een grapje van: ik ben gewoon een enorm bezitterige moeder en ik vind het niet leuk als iemand anders hem/haar vasthoudt.
Zelf vergat ik het vaak aan te bieden (of ik genoot zelf enorm van het kroelen), maar dan zette m'n vriend de kleine wel bij iemand op schoot. O ja, anderen vinden het ook leuk om een baby vast te houden...
Als ik zelf op kraambezoek ga, zie ik het zeker niet als een recht om de kleine vast te houden, maar ik vind het wel heel bijzonder (en heel leuk) als het mag. Ik heb er nog nooit om gevraagd, maar geniet er echt van als mama het aanbiedt.

Mensen op straat die baby's zo maar gaan aaien, snap ik dus echt niet. Zeker niet bij een pasgeborene. Ik weet niet hoe schoon die handen zijn. Bovendien ben ik zelf ook niet zo aanrakerig (behalve met m'n kids, hahaha) en ben er helemaal niet van gediend als mensen aan me zitten. Bij m'n kinderen heb ik daar een zelfde gevoel bij. Buurman, onbekende, het maakt me eigenlijk niet zo veel uit. Handen uit de kinderwagen!

 

Wij hadden een goed excuus, ons meisje is met de vacuumpomp gehaald en heeft nog even klem gezeten met haar schoudertje dus moest zo veel mogelijk in haar bedje blijven liggen de eerste dagen. Mijn ouders en schoonouders hebben haar dus ook pas na 5 dagen vastgehad.
Na de kraamweek heb ik er niet zo veel problemen mee als iemand anders ze vasthoudt maar de fles geven doe ik zelf of mijn man..

 

hee!

ik weet nu al dat er bijna niemand aan mn meissie mag komen.. de eerste zijn ik en mn vriend zelf!! Mn ouders en zusjes zullen binnen 10 min op de stoep staan, hun mogen haar ook vast houden, want is hun 1e kleinkind / nichtje. voor S-familie de 5e al, dus als die 1.5 uur later of ikhoop nog later voor de deur staan en ons meisje ligt toevallig net lekker te slapen bij mij of waar dan ook blijft ze lekker liggen. Hou er niet van om hand op hand te gaan.. het is geen ding..

 

@ honeyy: het zou toch niet moeten uitmaken of het de eerste of vijfde kleinkind is? Ieder kind op zich is toch bijzonder? En na 1,5 uur is een baby vaak nog wel wakker hoor

 

dit is een kwestie van zo kort mogenlijk zijn.als jij je twijfelachtig opstelt en alvast vanalles uit gat leggen is het voor hun veel makkelijker om te discuseren..

Als jij zegt bij de eerste die vraagt of hij/zij hem mag vasthouden.. zeg jij nee, wij vinden dat niet nodig of wij vinden hem nog te klein. punt en dan ga je weer verder en maakt er geen woorden meer aan vuil..

belangrijkste woordje is WIJ .. jullie zijn samen, zijn 1 blok. en het is JULLIE mening.

Alleen jij en vriend/man houden hem vast.

 

Nee voor ons niet .. maar voor hun wel we hoeven ook niet meteen te bellen als ze geboren is.. hun eigen woorden

 

Gewoon duidelijk zijn hoor! Ik vond het ook helemaal niks. Eerst ouders (ook pas op dag 3 ofzo) daarna broers en zussen en nu ben ik wel ietsje makkelijker maar vind het nog steeds niet echt fijn eigenlijk beetje onzin ook, zoals hier al eerder werd gezegd het is een baby geen voorwerp ofzo. Mssn ook omdat ik zelf niet echt de behoefte heb andermans baby vast te houden, snap geloof ik ook gewoon niet zo goed waarom?! Sommige mensen zeggen idd gewoon ik wil haar wel even vast houden hoor. Nou, niet dus. Gelukkig heb ik het tijdens mijn zwangerschap al zoveel mogelijk duidelijk gemaakt.
Volg je gevoel en kom er voor op!
Succes

 

Van mij mag iedereen die op bezoek komt mijn baby vasthouden! Lijkt me juist geweldig om te zien hoe leuk anderen het leuk vinden om mijn kindje vast te houden. Kijk er nu al naar uit

 

Ik ben bij mijn vorige drie zo gek geweest om ze echt van hand tot hand te laten gaan. Als de visite dan weg ging zat ik de halve nacht met een onrustige huilende baby.
Nu gaat het dus toch echt anders!!
Natuurlijk mogen de opa's en oma's het wel gewoon vasthouden, net na de geboorte.
Ik heb er ook zo'n hekel aan als je je baby aan een volwassene geeft die het daarna, zonder te vragen, aan een klein kind geeft. Zie je heel dat hoofdje heen en weer schudden......
Ik ga deze keer ook de kraamvisite anders plannen. Niet al m'n schoonfamilie incl. over de 20 kinderen de eerste dag aan én op m'n bed..... Normaal gesproken zie ik die ook niet veel, dus waarom in de kraamtijd wel gelijk met z'n allen?
Ik merk wel dat ik assertiever ben geworden bij m'n 1e vond ik alles goed, nu dus gewoon echt niet meer!

 

lees je reactie nu pas.. Maar het voelde inderdaad zo dat je haast verplicht was om je kind 'af te geven'. Boaz sliep de eerste 3 nachten eigenlijk gewoon niet en toen hebben de verloskundige en kraamzorg geadviseerd om hem door niemand anders vast te laten houden, dus ook niet de opa's en oma's. Nu mijn schoonzusje bevallen is en iedereen haar kindje wel vast mag houden krijg ik nog regelmatig de opmerkingen van 'Ik mocht Boaz de eerste weken niet vasthouden.'.

Of dan had ik het aangegeven en durfde mijn schoonmoeder toch nog te vragen 'ahh, mag ik hem even vasthouden?', heb toen heel hard 'nee' gezegd(waar ik me overigens heel rot bij voelde), omdat het gewoon niet goed was voor Boaz.

Op een gegeven moment had ik of mijn man hem altijd in de draagdoek als er bezoek kwam, dus dat was lekker makkelijk, maar echt begrip kregen we niet.

En nog steeds is Boaz snel overprikkeld, mensen mogen hem nu heus wel oppakken maar ik geef wel aan om even rustig te doen en als ik zie dat hij overprikkeld raakt, neem ik hem over. Hij gaat er niet van huilen ofzo, maar ik zie hem drukker worden, en 's nachts heeft hij daar last van.

In ieder geval, lekker doen waar je jezelf goed bij voelt, dan vinden mensen je maar een zeikerd, het gaat wel om jou kindje. Sommige baby's zullen het prima vinden om 10 verschillende gezichten te zien, en bij sommige is het de reden dat ze 's nachts wakker blijven, gewoon lekker je gevoel volgen.

 

Oooh ik kan me nog die keer herinneren dat ik naar de verjaardag van mijn zusje ging toen zoonlief zo'n 3 maanden oud was. Toen had ik mijn excuus niet meer om hem niet te laten vasthouden en vond ik het ook minder erg. Gevolg was wel dat hij echt een rondje ging en hij uiteindelijk ontzettend begon te huilen. Terwijl ie nooit huilde! Wat was ik geirriteerd na die dag zeg, blijf toch eens van dat kind af!

Ik ben blij dat hij inmiddels te oud is hiervoor.

 

Ik denk dat het belangrijk is je eigen gevoel te volgen en naar je kind te kijken.

Ik ben zelf vrij makkelijk maar bij allebei was het tot nog toe anders. de oudste was met vacuumpomp geboren maar je merkte weinig aan hem. echter als hij sliep liet ik hem slapen en als hij wakker en rustig was keek ik wat hij deed bij een ander (had ook niet super veel kraam)

Bij de 2de als die sliep was die KO en dan gaf ik hem wel aan anderen. denk dat iedereen hem wel gehad heeft.

en nu..weer kijken hoe het gaat. als kindje snel overprikkeld is tja. dan rem ik t wel af.

overigens ook bij ouder worden kijk ik naar het kind. mijn kinderen geven zelf prima aan of ze wel of niet bij een ander willen. als we ergens binnen kwamen vaak ff laten bij komen en wennen (de een had daar meer behoefte aan als de ander) en dan kijken. als 1 huilt pak ik m weer terug. plus ik kijk natuurlijk verder ook wel naar de reactie

 

Ik herken het totaal niet...heb er nooit moeite mee gehad!
Sowieso directe familie/vrienden niet...vond het juist mooi om te zien hoe trots mijn moeder bv was...ben ook blij dat ik er geen moeite mee had...

 

en van hand naar hand vind ik wat anders.gelukkig had ik niet steeds een hele groep binnen haha want dat zou ik ook niet gewild hebben...en ik heb hem er niet wakker voor gemaakt.maar verder vond ik het wel prima.

 

Ik heb daar ook helemaal geen moeite mee gehad. Ons dochtertje had gelukkig geen "last" van de vacuumpomp gehad, dus dat viel ook al mee. En gelukkig is ze ook niet snel overprikkeld ofzo.

1e of 15e kleinkind, het blijft echt speciaal hoor. Het was dus voor mijn ouders de eerste en voor schoonmoeder nummer 15, maar dat waren haar woorden dus. Het werd er echt niet een minder groot wonder van als je er dan al 14 hebt en de 15e komt ter wereld. Ze waren allemaal hyper!!!

 

haha, komt me bekend voor, haha.

Hier heb ik er ook af en toe wat moeite mee. Schoonmoeder wil erg makkelijk de kleine 'opeisen'. Nu kan ik het van haar gelukkig wel hebben. Alleen dit deed ze ook laatst op een verjaardag.
Nu heb ik het wel toegelaten, omdat ik het goed vond dat ze hem vast zou houden, maar ik heb haar wel steeds in de gaten proberen te houden. Ik had namelijk geen zin in een stoelendans met mijn kleine van 4 weken!! Als ze hem dus 'zomaar' aan een ander zou geven, dan zou ik er wel iets van hebben gezegd. Dit heeft ze gelukkig niet gedaan, dus was het ook niet nodig, maar toch...ik moet het toch in de gaten houden!!

(Een geluk is wel dat ons kleintje er weinig moeite mee lijkt te hebben.)

 

Ik vind het ook niet erg als ze mijn kind vast houden als het net geboren is nou ja de eerste 2 dagen houden alleen papa mama en de kraamhulp de baby vast oh ja en mijn moeder maar die is zo rustig en lief voor baby´s die is heel anders als mijn schoonmoeder.
Als die er is voel ik me al niet op mijn gemak laat staan als ze dan ook nog mijn net geboren baby vast wil houden dan word ik wit heet van binnen dan lijk ik te koken. Gelukkig begrijpt mijn vriend dat heb het de eerste keer al heel duidelijk met hem over gehad omdat ze altijd op me neer keek en nog steeds kijkt.
Mijn moeder daar voelt mijn vriend zich ook gemakkelijker bij dus hij begreep met direct en bij beide kinderen heeft ze het pas met 3dagen mogen vasthouden. En ook maar heel even op een of andere manier huilden ze allebei heel erg bij haar dus vond ze het ook niet zo leuk ze kon ze ook niet stil krijgen.
Terwijl ze bij mijn moeder zo in slaap vielen dus het lag echt een beetje aan haar, en nog steeds ze zijn wat afstandelijker als ze in de buurt is dus denk echt dat het door haar komt.
En ook iedereen die hier komt in de kraamweek weet dat ze niet zomaar de baby uit de box kinderwagen of het bedje mogen pakken alleen met toestemming. Mijn schoonmoeder had er altijd wel een handje van om te zeggen oh ik ga even boven kijken hoor en dan was opeens de baby wakker daar kan ik me ook dood aan ergeren en dan de baby uit het bedje halen onder het mom van hij of zij was toch al wakker.
Nee daar kan ik echt niet tegen en dat hebben we haar verteld maar het kan haar niet veel schelen ze luiterd niet. Tot bij de 2de de kraamhulp het door had en meteen tegen haar zei als de baby boven is gaan we niet boven kijken dan moet het slapen.
Het heeft 4weken geduurd tot ze weer zelf het heft in eigen handen nam.
Nu gaat het niet gebeuren de baby slaapt benende in mijn kamer zeker de kraamweek en tot ik weer mobiel en bij de levende ben. Dus dit keer gaat echt alles zoals ik het wil en niet zoals zij het graag ziet.
Nee hoor als jij niet wil dat de baby word vast gehouden door jan en aller man dan heb je het grootste recht om te zeggen dat ze de baby moeten laten liggen waar het ligt.

 

Hebben we het over de zelfde verjaardag?? Van Opa? Dan was ik dus schijnbaar niet de enige die haast van haar stoel af viel.
Maaruh... van Cyntjeman was het ook niet handig om jullie mannetje door te geven aan ..... (W zijn verjaardag) Maar dat heb ik later ook tegen hem gezegd. Cyntjeman had er geen erg in op dat moment.

Liefs Cynt en een kus voor J.

 

Het heeft blijkbaar een verklaring, waarom bij moeders een soort oerinstinct opspeelt over het vasthouden van de baby:

"Een baby kan zich de eerste weken alleen door geur hechten aan de ouders en daarom is het erg belangrijk dat zowel de nieuwe moeder als vader lichamelijk contact hebben met de baby. Het kan mede daardoor ook onrust met zich mee brengen als een baby door iedereen vast gehouden wordt en zeker als dat 4 mensen zijn (buiten de ouders) in een uur tijd."

Bron: Kraamvisite: het bezoek aan de baby n de ouders | Mens en samenleving: Ouder en gezin