Maar het ging hier om een onderzoek naar wiegendood, hoe betrouwbaar is die dan als het kind 9 uur lang huilt...... Dat zijn geen normale omstandigheden om het onderzoek op te baseren. Artsen hadden in die zin beter het onderzoek kunnen stoppen en later nog eens herhalen als het kind gekalmeerd is. Dus ook plakkers eraf en even terug naar de vertrouwde omgeving.
Maar dat is allemaal gissen wat er gebeurt is, we weten niet of het onafgebroken gehuild heeft, we weten niet wat de verpleegkundigen voorgesteld hebben, we weten niet wat moeder gezegd heeft enz.......... De moeder was erbij en heeft ook niet ingegrepen, hoe kun je dan verwachten dat een verpleegster dat doet die het kind niet eens kent. Je mag toch verwachten dat een moeder aanvoelt dat er iets niet goed zit. Daarbij doen sommigen nu net alsof het kind ernstig verbrand is. Natuurlijk is eerstegraadsverbrand niet fijn, maar als de zon je een beetje verbrand heb je ook al eerste graads brandwonden en zodra er blaren op komen zelfs al 2e graads. Die zijn vervelend, maar niet zo erg dat je moord en brand schreeuwt. En ik herhaal nogmaals, dat het natuurlijk heel erg zielig is voor het kind, maar dit is wel gewoon risico van een onderzoek. Het wordt tegenwoordig niet meer gemeld dat er iets kan gebeuren omdat het bijna altijd goed gaat, maar ieder beetje nadenkend mens weet dat dit soort risico's er zijn met electroden werkt.