Hoihoi misschien dat iemand hetzelfde heeft gedaan en wil wel s weten of dat gelukt is Ik wil zelf dolgraag het geslacht weten van mijn baby maar mijn eigen familie wil het een verrassing houden. De familie van mijn ex wil het juist wel graag weten.. Nu zit ik erover te denken om het zelf wel te vragen maar aan niemand door te vertellen Is er iemand die dat al s heeft gedaan en heeft volgehouden?? Lijkt me een superuitdaging haha
Wij weten het en we hebben het verder niet verteld. Het begint ondertussen alleen wel behoorlijk irritant te worden, iedereen die continu vraagt wat het is. In het begin is het leuk, maar nu is het vreselijk irritant. Als ik hierop terug kijk zou ik tegen iedereen vertellen dat we het geslacht niet weten, als je dan een keer hij of hem zegt dan wordt er ook niet gelijk op gereageerd van ow ja zie je wel het is een jongen, je moet met alles wat je zegt uitkijken.
Zou ik noooooit kunnen (ik kan mn 'geheimpjes' vaak niet langer dan een paar uur bewaren ), maar ik heb wel twee vriendinnen die het wel tot het einde hebben volgehouden. Maar zoals Mlien al zegt, zat bij hen iedereen wel weken lang te gissen - wat mij ook irritant lijkt.
Heb ik ook al aan zitten denken om gewoon te zeggen dat ik het niet weet.. twijfel twijfel Hahaha jaa ik kan zelf ook totaal geen geheimpjes bewaren helemaal niet als ik er zelf heeeel erg enthousiast over ben.. Daarom vind ik het ook zo'n uitdaging voor mezelf
Hier hebben we ervoor gekozen om de ouders, schoonouders en schoonzus het wel te vertellen en de rest niet maar ik kan je vertellen dat het énorm tegen valt. Dat ik weet hebben mijn moeder en mijn vriend zich al een keer versproken, dat gaat zó snel. De volgende keer mag van mij of iedereen het weten of we doen zelf alsof we het niet willen weten (voor de geloofwaardigheid bazuin ik dat nu al rond ) en dan kan verspreken niet . Ik vind het nu iig enorm moeilijk maar wél leuk, echt een leuk geheimpje waar ook iedereen even de moeite voor doet om naar te gissen
Wij willen eigenlijk hetzelfde, maar het lijkt ons bijna onmogelijk. Als het een jongen is kun je gewoon 'hij' zeggen (doen we nu ook terwijl we het nog niet weten) en tegenover anderen volhouden dat het verder niets wil zeggen ('het' is zo onpersoonlijk). Maar als het een meisje is... dan kan ik geen 'hij' meer blijven zeggen. Dan wordt het toch makkelijk 'zij'. En tegenover anderen is het dan een stuk moeilijker vol te houden dat 'zij' niet te betekenen heeft... Lastig
Ik zou zeggen dat je het niet weet. Er zullen altijd mensen zijn die je niet geloven en blijven vissen, wat je ook zegt. Toen Ties werd geboren zei iedereen: "zie je wel, een jongen, jullei hadden het steeds over een hij!" En dat terwijl we er pas met 30 weken achterkwamen dat ons "meisje" jongen was! Mensen horen en geloven toch wat ze willen. Maak het jezelf gemakkelijk en sluit iedereen ervoor af behalve je man en jij. En je schoonfamilie kan het wek wilken weten, maar het is jullie beslissing en zij hebben daar niks over te zeggen!
Zit er nu ook sterk aan te denken om het gewoon helemaal voor mezelf te houden.. Mijn ex wil niks met t kind te maken hebben dus die hoeft t ook niet te weten. En als ik het aan iemand vertel die het wel wil weten heb je veel te veel kans dat de anderen het 'per ongeluk' wel te weten komen. Ik wil graag mijn zus vernoemen of mijn vader (R.I.P.) dus mijn zus wil het echt helemaal niet weten van tevoren. Dus kan eigenlijk t risico niet nemen dat ze t per ongeluk te weten komt.. Al doe ik t dan alleen maar voor mijn zus toch? Zal inderdaad wel moeilijk worden dus denk dat ik gewoon ga zeggen dat ik t niet weet.. Minste kans dat t dan uitlekt. En qua spulletjes kopen: ik koop gewoon een grote ondoorzichtige box waar ik alle dingetjes in doe waaraan het geslacht te zien is Of iemand miss nog een beter idee daarvoor? Wil nl. wel spulletjes kopen als ik weet wat t is..
Wij weten het geslacht en hebben tegen familie en vrienden gezegd dat we het niet weten. Dan houd het vragen wel snel op, anders blijven mensen vissen naar het geslacht. De kinderkamer is hier vrij neutraal, dus het geslacht is daar niet uit te te halen (is lime groen). Ik wil er later nog wat meer accenten inbrengen mbt het geslacht, maar voor nu is het goed zo. Kleertjes idem. De enige waartegen ik het geslacht heb verteld is mijn beste vriendin, want anders zou ik het niet volhouden hoor. Ik moest het gewoon op z'n minst met 1 iemand delen
ik vind het echt knap dat mensen geslacht geheim kunnen houden, dat zou ik zelf echt niet kunnen. En met alle respect ik snap ook niet waarom jullie dat doen want de baby is al een verassing wat maakt uit als het geslacht een verassing is , tis of een jonge of een meisje haha
Wij weten ook het geslacht en voor de rest niemand. Het is enorm leuk, omdat je de mensen hoort zeggen, "ik ben er 100% van overtuigd dat het .... wordt".... en de ander weer het ander geslacht... En dan denken wij...hihi wij weten het, 1 van jullie heeft gelijk. Het is me trouwens enorm meegevallen, dat we niet in de verleiding hebben gestaan om het te vertellen... Mijn schoonma WIL het dolgraag weten, tot ergenis aan toe soms, en mijn ouders hebben zoiets, als jullie het willen vertellen prima, en anders maar niet...
Wij willen het niet weten en hadden het anders geheim gehouden om reacties te voorkomen, of we nu een jongen erbij krijgen of een meisje, commentaar krijg je toch en daar heb ik geen zin in. Bovendien lijkt de kick van het te weten komen met de bevalling echt geweldig! Hier ook een pushende schoonmoeder trouwens, iedere keer als ik haar zie begint ze erover en bij de pretecho was ze toch wel erg teleurgesteld dat wij nee zeiden...
Ja wij! Alleen wij weten wat het wordt, maar inderdaad.. iedereen loopt te vissen. Ik snap dat niet, ze weten toch dat wij het niet willen vertellen waarom dan zo irritant lopen te vissen?? Mensen kunnen daar toch wel respect voor hebben?
Tja schoonmoeders... Die van mij loopt ook gewoon naar boven zonder te vragen om naar de babykamer te gaan...toen ik er wat zei: zei ze, tja ik mag daar gewoon heen, ik zei, nou ik vind dat je dat moet vragen, want misschien liggen daar wel dingen die jij niet moet zien, ja dan moeten jullie dat maar opruimen...GRRRRRRRRRRRRRRRR... Ze zou mee gaan met de liggingsecho (niet doorgegaan uiteindelijk), zei ze, oh dan ga ik wel kijken wat het wordt...daar ga ik mij op richten... En ze is er zo van overtuigd dat ik me heb versproken, daar confronteerde ze me toen meteen mee...ik heb dat toen echt niet gedaan, alleen zij is er zo opgefocuusd...en ze is er nu van overtuigd dat het geslacht is...nu is dat het ook, en ik krijg straks wanneer de kleine er is...Ja zie je wel...je had je versproken... Zei ze van de week al, door jou ben ik gewisseld...GRRRR... ach nog een paar weekjes en dan zijn we daar vanaf haha... Ik heb zoiets accepteer gewoon onze keuze en zit niet zo te vissen dat doen anderen ook niet
iedereen wist bij beide zwangerschappen dat wij zelf het geslacht wisten maar we hebben het aan niemand verteld. was wel leuk, iedereen gaat speculeren en raden.....maar tis toch lekker ons geheim!! en dat is het ook gebleven, al dachten sommige mensen om ons heen het wel te weten door hoe wij praatten over de baby. Nou ja, we hebben we lekker laten denken
Wij weten het ook maar vertellen het niet verder. Het is niet makkelijk, maar ik geniet wel van ons geheimpje. Ik probeer er een sport van te maken om anderen een beetje om de tuin te leiden. Tot dusver denken m'n ouders en schoonouders dat we een jongetje krijgen. Missie geslaagd
Wij wisten het zelf niet, maar waren ervan overtuigd dat we een jongen kregen. Achteraf geloofde dan ook niemand dat we het niet wisten... Ook apart, haha! Je moet voor jezelf nagaan of je goed bent in je mond houden: als je makkelijk grote geheimen kunt bewaren (bijv. van vriendinnen ofzo), dan zal het geen probleem voor je worden. En het is natuurlijk ook zo dat je (meestal) de naam sowieso geheim wilt houden, dus of je nou alleen dat of ook het geslacht voor je houdt..........
Wij weten het geslacht wel, iedereen weet ook dat wij het weten maar verder weet niemand wat het geslacht is. De beebkamer hebben we zelfs in een bepaalde niet nader te noemen kleur hihi maar niemand mag onze beebkamer zien voordat het beebje er is. Wij hebben ons nog niet 1 keer versproken. We hebben het dus ook niet aan ouders en broers en zussen en beste vriendinnen verteld. Het is ONS geheimpje Wij hebben hier overigs voor gekozen omdat bij ons iedereen van elke stap altijd op de hoogte was (de vruchtbaarheidsbehandelingen bedoel ik). Maar juist hierdoor wilde ik ook iets geheim hebben. Normaal weten mensen pas bij een week of 12 dat je uberhaupt probeerde zwanger te worden en het dus al bent. Bij ons wisten mensen jaren van te voren al dat we ouders wilden worden. Was dan wel onze eigen beslissing omdat we de steun goed konden gebruiken maar dat maakte het nu wel dat we ook saampjes een geheim wilden hebben. Ohja, als mensen gaan raden of drammen: gewoon zeggen: 50% kans. Op alles wat ze zeggen over het geslacht: 50% kans
Jaa.. k weet niet hoe t bij anderen is, maar ik denk dat t bij mij een beetje aan de familie en opvoeding ligt dat ze t niet willen weten. Het is bij ons in de familie altijd al een verrassing geweest dus ik wist ook niet anders.. Totdat mijn schoonzusje zwanger werd en die het met 20 weken wist, toen dacht ik echt ohw wauw is supergaaf om te weten. Qua geheimen bewaren van anderen daar ben ik wel heel goed in, maar geheimen van mezelf niet zo heel erg Kan leuk worden dus.. En tis idd leuk om mensen te horen gissen haha en dan zie je ze gewoon je reactie afwachten als ze meisje of jongetje zeggen Respect voor degenen die het tot t eind volhouden, echt waar. @ maartje84 Logisch dat je dan een geheimpje voor jullie zelf willen houden Had ik ook zeker te weten gedaan in jullie geval!
Btw, wij weten nu al 3 maanden het geslacht en echt nog niet doorverteld, dat terwijl ik normaliter echt heeeel slecht geheimen over mezelf geheim kan houden hahaha!! Mijn mening is: als je iets heel graag wilt, dan kun je je dat jezelf echt wel opleggen Volgens mij is het hetzelfde als met een vegatarier: als iemand hoort dat ik geen vlees eet dan word er altijd gezegd: wat knap dat je dat volhoud!! Maar er is niets knaps aan, omdat ik zelf absoluut niet vlees wil eten. Ik sta er zo ontzettend achter. En zo ook met het geslacht!! Ik sta er zo ontzettend achter om het geslacht niet te vertellen Moet wel ff zeggen dat het soms wel een beetje lastig is als je weer echt te leuke beebspullen in een bepaalde kleur hebt aangeschaft om het dan niet te kunnen delen met een lief dinnetje maar als dat alles is