Hoi meiden, Ik ben momenteel 26+4 weken zwanger. Sinds halverwege m'n tweede trimester ontwikkelde ik een soort spierpijn thv m'n schaambot. Dit voelde ik het meest bij draaien in bed, verliggen en lopen. Dit trok eigk rond de 20/21 weken een beetje weg en verdween helemaal. Ik liep in die periode heel veel. Nu is het sinds een goede anderhalve week helemaal terug en het verergerd (gepaard met steken). Het is bijna of de baby ingedaald is, maar dit is niet het geval (althans, vorige week lag ze nog heerlijk te draaien op de echo). Blaasontsteking had het kunnen zijn, maar inmiddels ben ik al een goede 5 dagen van de antibiotica af. Het eruit lopen kan nu niet meer, door m'n verkorte baarmoedermond moet ik van de gynaecoloog veel rust nemen. Ik heb deze vraag toen wel in het zh gesteld, maar is niet echt op gereageerd (maar toen gingen alle toeters en bellen nog af wegens verkorte baarmoedermond, klachten daarvan waren spotting en harde buiken). Herkent iemand dit? Heb het forum al proberen te doorzoeken, maar dat werkt niet echt mee.
Klinkt als bekkenpijn! Herken het (helaas). Heb je ook als je opstaat dat het dan extra vervelend voelt en na een paar stappen weer iets vermindert?
Ben bang dat het dan idd je bekken zijn. Had het bij de 2e zwangerschap en begint bij mij sinds deze week (al met 13 weken) weer. Dingen die misschien helpen (maar het gaat niet helemaal weg): - Liggen met voedingskussen tussen de benen; - Veel in kleermakerszit zitten zolang je dat nog kan (ontspant); - Benen zo min mogelijk over elkaar; - Als je op je rug ligt (bed of vloer) voeten neerzetten en dan benen opzij naar buiten laten zakken en vervolgens voeten tegen elkaar zetten (zelfde idee als kleermakerszit maar dan liggend) om druk eraf te halen; - Op je rug liggen, voeten op de vloer zetten en billen liften. Je kan ook overleggen met de VK of het verstandig is de fysio te bezoeken. Pas na de bevalling gaat het weer over, maar bij mij blijft het wel een gevoelige plek bij vermoeidheid buiten zwangerschap om. Heb na de vorige bevalling wel bij de fysio laten controleren of alles nog op de juiste plek zat, dat ga ik nu weer doen.
Dank je voor je reactie. Ik heb vrijdag een afspraak met de gyn en hoewel ik rust moet houden, check ik daar even idd of fysio mag. Goede tip om dat na de bevalling te doen!
Hier helaas hetzelfde probleem.. Echt super pijnlijk, ik merk het vooral na een dag werken (waarin in de werkzaamheden al dusdanig beperkt hebt tot het alleen nog kassa draaien (staand) en tussendoor veel zitten ga ik ook morgen in overleg met gyn van het ziekenhuis want deze pijn is echt nou pff.. Hier een medische zwangerschap dus onder goede controle van het ziekenhuis Iedere 2 weken een baarmoedermond meting, toevallig afgelopen week door deze zelfde pijn de hele avond in het ziekenhuis gezeten, toen was hij een ruime ruime centimeter korter dan de week daarvoor. Maar gek genoeg de volgende dag einde ochtend leek alles weer normaal. Mocht ik morgen nog tips en tricks krijgen laat ik je het zeker weten. Verder hoop ik dat je je snel beter voelt!
Das bekken, zodra je dat zeurderige gevoel hebt moet je al afremmen. Bij de zwangerschap van G had ik t ook, en volgens mn vk hoorde dat er gewoon bij. Goed gelovige ik, volgde haar. Beter gewoon toen een bekkenfysio kunnen opzoeken...t werd redelijk invaliderend en de factor pijn en bijbehorende vermoeidheid (door pijn) was niet grappig. Idealiter blijf je voor dat zeurderige gevoel. Vervelenderwijs houdt alleen je huishouden daar doorgaans geen rekening mee. Maar echt, balanceer t zoveel mogelijk uit qua beweging en rust (liggen!!!) dan heb je de minste ellende. Dingen als stofzuigen ff uitbesteden, minimaliseer traplopen waar t kan (niet voor elk lullig dingetje die trap op, maar werk met een kratje voor naar boven en neem dat in 1x mee (bij voorkeur een ander laten doen)). Boodschappen bezorgen als dat kan (financieel en praktisch). Bekkenfysio kan je allicht nog wat tips geven, denk aan paslengte bij wandelen, algehele houding, gunstigere manieren van opstaan/liggen/dingen tillen etc. Daarmee redde ik t ook veel verder dan verwacht. Uiteindelijk kwam er wel weer een rolstoel aan te pas, maar gelukkig konden we dat bij R redelijk minimaliseren. Bij G was t veel erger. Eenmaal bevallen van R leerde ik G fietsen zonder zijwieltjes in mn bevallingsverlof. Granted, ik hoefde er niet lang achteraan te hobbelen want ze kon t eigenlijk allang (5) maar toch iets wat ik niet had verwacht. Na haar zwangerschap lag ik 10mnd in de kreukels, dus was al voorbereid op t ergste. Serola bekkenband helpt ook best aardig en is niet duur (28 euro ex verzendkosten). Toevallig van t weekend besteld omdat ik verging van de rugpijn (SI tegenwoordig...) en dat helpt ook goed daarbij. Mn moeder met exact dezelfde kwaal heeft m nu ook, die had de mijne ff geprobeerd en was gelijk verkocht.
Ik kreeg geen meldingen @Mansay inmiddels heb ik het in het ziekenhuis gevraagd en die geven aan dat het kan zijn omdat m'n bmm verkort is en dat t onrustig lijkt te blijven. Dat daar de pijn vandaan kan komen. Mja geen echo gehad, dus kan dat ook niet bevestigen. Ga t vd week weer aankaarten (sta wekelijks onder toezicht). @Vero0504 ik doe echt praktisch al niks meer (loop 2x per dag de trap op en af om te slapen, loop max 15 min). Ik mag ook praktisch niks meer. Man heeft het volledige huishouden op zich genomen, dochter is al wat ouder dus zij helpt. Zal eens overleggen met de gyn of ik fysio evt mag inschakelen en idd wellicht bekkenband. Dit is soms echt niet te doen.
Nee kan me t gevoel indenken, iets te levendig zelfs. Met jouw termijn zat ik met G al in een rolstoel, kookte ik eten vanaf een bureaustoel/strijkstoel. Had ik toen maar van de slowcooker geweten en de spagettini bestaan (4 min kooktijd en kort geknipte spagetti). Ben blijven koken aangezien man t niet kan (de pogingen zijn niet echt verantwoord) maar vraag niet hoe...
Dat zou inderdaad kunnen, pff heel vervelend. Ik sta ook wekelijks onder controle (ivm vroeggeboorte in april - geen oorzaak gevonden) , hier was de bmm nu goed dus ze geven bij mij aan dat het waarschijnlijk die bandenpijn is.. Die banden sluiten zich op een bepaald punt aan en dat kan dus doortrekken naar liezen enzvoort. Het is wel iets om in de gaten te houden dus. Wat vervelend ook dat je al praktisch niks meer kan, maar oke luister maar goed naar je lichaam.. Dan nog maar even een paar weken rust, als de baby het maar goed doet.. Hoop dat je het een beetje vol zult houden.