Hee iedereen die even de moeite neemt mijn berichtje te lezen. mijn kindje fleur is bijna 8 maand. ze heeft altijd heel goed op haar eigenkamer geslapen bij mn vriend bij mn vader en bij mn moeder. vanaf de geboorte is ze er al aan gewend 3 verschillende huizen te hebben en ze vind het overal even geweldig. nouja vond, sinds 1 maand is mijn moeder bij haar vriend in gaan wonen (en wij moesten ook mee natuurlijk) ze voelt zich hier wel op haar gemak en het gaat wel goed tot ze snacht moet slapen. van haar mooie grote eigen slaapkamertje liggen we nu op een kamer van 5 bij 5 waar mijn bed in staat haar bedje commode mijn kleding bakken en nog een stapel met allemaal stoffige spullen van iemand. ik word echt helemaal gek. fleur hoort me en ziet me en ruikt me. dit weerhoud haar allemaal om te gaan slapen (help help) ik ben blij als ik naar mn vriend mag om daar even bij te slapen. maar mn moeder ziet dat als een probleem en heeft de voogd ingeschakeld tot mijn grote verdriet. ik zou graag van donderdag(5 uur) tot zondag (8 uur) bij mijn vriend zijn en de rest graag bij mijn moeder. maar mijn moeder wil graag 2 week bij haar en dan in het weekend naar mijn vriend. omdat dat beter is voor fleur. ik ga dat nooit volhouden ik moet ook nog 3 dagen in de week naar school en als ik dan deze hoeveelheid slaap krijg kunnen ze me in een inrichting opsluiten. ik moest even me verhaal kwijt bedankt voor het lezen, Greetz.
Hoi Jeannine, ik heb even jouw andere berichten teruggelezen om te snappen wat je situatie is. Wat ik uit je laatste verhaal begrijp is dat jij bij je moeder woont en een andere voogd hebt (wie, waarom?). Ik begrijp ook dat je nog minderjarig bent. Kunnen jij en baby nu beide niet slapen in de nieuwe kamer? Heb je geprobeerd om haar bij jou in bed te leggen? Zij komt nu ook in een leeftijd dat ze veel meer meekrijgt, en last krijgt van verlaringsangst. Dat betekent dat ze bang is om jou kwijt te raken. Dit hebben overigens alle babys. Zij is nog te klein om te beseffen dat jij er ook bent als ze jou niet ziet, dus zoekt ze constant jouw aandacht om zeker te weten dat je haar niet 'verlaat'. Bij veel babys zorgt deze fase ervoor dat ze ook slecht slapen, en dat ze ook in behoorlijke ontwikkelingssprongen zitten en daardoor onrustig zijn s nachts. Probeer zoveel mogelijk rust voor jullie beide te maken, pak haar bij je, en ga samen in jouw bed slapen. Of ga even naast haar bedje zitten totdat ze slaapt, en ga dan zelf liggen. Verder zou ik goed praten met je moeder. Is jouw vriend ook de vader van je dochtertje? En wie is aangewezen als voogd voor jouw dochter?
Heb je dit al geprobeerd: eerst haar naar bed brengen, kamer uit, en dan zelf gaan slapen als zij diep slaapt? Dan kan ze even ongestoord in slaap vallen. En inderdaad is rond 8 maanden een bekende fase van verlatingsangst, als jij vaker weg gaat is dit misschien nog wel sterker.
ja mijn vriend is ook haar vader. en iemand van het leger des heils is aangesteld als haar voogd maar ze neemt het niet serieus en vind mij nog te jong om beslissingen over fleur te nemen dus dat doet zij samen met mn moeder.