een wiegje/ledikantje vlak naast je bed of een co sleeper inderdaad. je kindje is 9 maanden gewend geweest aan je nabijheid en jou geluiden en moet het nu ineens helemaal alleen op een grote donkere kamer stellen. dat is natuurlijk nogal een verandering.de meeste kinderen kunnen de "ruimte"van het grote ledikantje ook niet handelen en zoeken de geborgenheid van een kleine ruimte en hun mama.een puckababy is een goede eerste stap op weg naar meer geborgenheid. misschien kun je eens lezen over het nut van samen slapen en je idee over het alleen moéten slapen bijstellen? er staan zat interesante artikelen op het net mocht je daar interesse in hebben.
Vanaf dag 1 een ledikant op onze kamer gehad. Toen ze 4 maanden was is ze naar haar eigen kamer gegaan. Totaal geen problemen mee gehad Gewoon geduld hebben, het komt vanzelf goed. Het heeft alleen tijd nodig Wat trouwens hier ook geholpen heeft is een radio heel zacht aan. Wanneer ik merk dat ze vrij onrustig is dan zet ik de radio heel zacht aan. Ze slaapt ook goed als het stil in huis is. Maar ik merk dat ze soms juist rustiger slaap met geluid.
Ik zou er gewoon lekker aan toegeven en haar lekker bij je nemen. Ik denk dat dit het beste werkt, en waardoor je als snelste het resultaat krijgt dat ze wel in haar eigen bedje/wiegje wil. Ze is nog zo klein.. Finn heeft hier ook de eerste 6 weken bij ons gelegen zo ongeveer, en daarna geen problemen meer gehad met zn eigen bedje op zn eigen kamertje