'Mijn' osteopaat heeft de voorkeurshouding helemaal gemist. De fysiotherapeute zag het meteen, en liet het mij ook zien. Duidelijk! Misschien dat het eraan ligt dat bij Xavi er een kromming in zijn ruggegraat/bekken zit, en niet - zoals gebruikelijk bij tangverlossingen - in het nekje.
Hier hetzelfde. In die zijslaper wurmelde hij netnzo lang tot hij daar tussen oo zn rug lag dus ja.... Wij laten he gewoon slapen en als hij slaaot gaan we zn hoofdje draaien. Beweegt hij in zn slaap ga ik later weer zn hoofdje draaien. Echt en uitvingpding die camera babyfoon
Aaah, dank voor de reactie. Dan doen we het dus verder prima. Ik durf haar niet op haar zij te laten slapen in de nacht. Maar de afplatting is ook al zichtbaar verminderd in een maand tijd dus het cosmetische aspect is minder belangrijk geworden. Wel de 'stijfheid' naar links toe nog dus we proberen daar extra op te lsetten. Wellicht heb jij nog meer tips voor ons? Was dan wel niet de bedoeling van je topic maar he....... xxx
Xavi heeft de neiging om met zijn ruggegraat een bochtje naar links te maken (zijn foetushouding), waardoor hij een sterke voorkeur heeft voor rechts. Daardoor heeft hij zijn nekspieren die hij nodig heeft om zijn hoofd naar voren te doen, minder ontwikkeld. Vanuit buikligging zijn hoofdje optillen gaat wel goed, maar andersom dus nog niet. De typs van de fysio: - zijn heupjes losmaken door naar links en rechts te bewegen - bij het optillen hem stimuleren zijn nekspieren te gebruiken om zijn hoofd recht te houden, door zo min mogelijk te ondersteunen, maar het hem langzaam zelf te laten doen. - hem met zijn rug tegen mijn buik aan dragen, waardoor hij 'vanzelf' het evenwicht in zijn nek gaat zoeken - linkerkant stimuleren door aanraking en interessante dingen om naar te kijken - zij-slapen, maar met speciale aandacht voor linkerzij - recht van voren voeden en verschonen om symmetrie aan te wennen Doordat Xavi zich meer bewust wordt dat hij ook een linkerkant heeft, zou zijn voorkeurshouding vanzelf minder moeten worden. (Met een afplatting midden achter als gevolg, lijkt me... Vandaar dat ik toch graag dat zij-slapen tot een succes wil maken.)
Misschien doe je dit allang, maar heb het niet gelezen: je zou hem ook tijdens elk verzorgings/verschoningsmoment kort op zijn buikje kunnen leggen. Zo een paar minuutjes, maar dat hij ook went aan buikligging en er even geen druk is op zijn hoofdje.
Dit doe ik na het voeden, tijdens het spelen. Na het verschonen is meneertje ongeduldig, en wil zijn MELK. NU!!!
Wij hebben voor Caitlyn fysio om 'r zo snel mogelijk te helpen ontwikkelen naar zit en staan, vanwege heftige reflux. Dat stimuleren om de nekspieren te gebruiken, moeten wij idd ook doen, (moesten eigenlijk, ze zit al met minimale steun inmiddels ). Dat doe je -heeft de fysio hier voorgedaan- door als je kind op de rug ligt, beide handjes vast te pakken en lichtjes te trekken, net dat je kind voelt dat er kracht uitgeoefend wordt, maar dus zonder je kind ook werkelijk omhoog te trekken. Zodra ze dan hun koppie omhoog trekken (en de beentjes dan ws ook optrekken), mag je ze verder omhoog tillen. Je leert je kindje dan dat het mee werkt aan het omhoog komen en traint de nekspieren dan goed. Dit kun je ook doen met je kindje liggend op de rug op jouw buik of halfzittend tegen je buik aan.
...en we gaan weer verder met het project 'Mr. X. op zijn zij'. (Gisteren even pauze wegens uitstapjes en familiebezoek, ik vind het belangrijk dat Xavi dan tussendoor wel wat slaap pakt om oververmoeidheid te voorkomen.) Wat mij nu opvalt is dat hij na een inslaaphuiltje wel in slaap valt, maar maar één of twee cycli van ongeveer een klein uurtje oppervlakkig slaapt. Als hij dan wakker wordt, heeft hij net genoeg trek om een fles te willen, hoewel het eigenlijk nog ruim twee/één uur te vroeg is. Ik probeer hem nog wel een ronde te laten slapen, maar meestal lukt dat niet meer. Hem laten huilen met honger doe ik uit principe niet. Hij raakt dan helemaal over zijn toeren, en dat vind ik geen optie. Dan ben ik nog verder van huis. Als ik hem dan verschoon en een fles geef, is hij daarna moe genoeg om vrij snel alsnog weer te gaan slapen. Dus komen we aan zijn fysio-oefeningen niet toe. Maar hiermee gaat het hele ritme van verschonen-voeden-knuffelen/fysio-oefeningen en spelen naar de maan. En dat ritme is nou juist het houvast wat ervoor gezorgd heeft dat Xavi huilbaby-af is... Ik overweeg hem nu grotere flessen te geven, zodat hij tenminste niet door de trek wakker blijft. Met als risico dat hij dan weer te veel binnenkrijgt. Wat is wijsheid?
Een draagdoek lijkt me persoonlijk helemaal niks. Daarbij zit ik dan meteen zelf gevangen. (Ik kan hem niet lang dragen vanwege mijn BI die nog niet over is.) Daarbij is hij erg gevoelig voor prikkels. Toen we hem overdag nog in de box lieten slapen, was het echt elke nacht urenlang huilen. En dan leert hij alsnog niet op zijn zij slapen, toch? Ik heb net buikligging geprobeerd. Mén, wat werd hij boos! Zo zielig. Nu ook weer: na een klein uurtje zij-slapen is het weer huilen, huilen, huilen... En ik ben bang dat dat zo doorgaat tot ik hem uit bed haal voor een flesje. Pff.. moeilijk hoor.
Ook lastig: het zij-slaapkussentje is eigenlijk nog te groot. Ik heb met veiligheidsspelden het middenstuk wat ingekort. Maar Xavi blijft zich terug op zijn rug wurmen, en trappelt zich boven de lakens uit. Misschien toch maar weer experimenteren met een slaapzakje en dan strak onderstoppen onder alleen een lakentje. Rozemarijke, hoe lang duurde het voordat jouw kindje aan het zijslapen gewend was? (Op momenten dat Xavi slaapt, zie ik het weer helemaal zitten. Maar zoals nu, als ik urenlang heen-en-weer aan het lopen ben om hem te troosten en opnieuw onder te stoppen, word ik wel eens een tikje wanhopig.)
He wat vervelend! Is het geen idee met de fysiotherapeut andere opties te bespreken? Dus niet zo te focussen op het slapen in een bepaalde houding, maar als hij wakker is allerlei oefeningen te doen om de afplatting te voorkomen? Het lijkt me ook niet de bedoeling dat je zoontje enorm overstuur raakt omdat hij in een houding gezet wordt die hij niet wil.... zo komt hij ook niet aan zijn rust toe. Mijn dochter heeft altijd op haar rug geslapen, de kinderarts voelde ook een kleine afplatting links maar we hebben er nooit echt iets aan gedaan (ze draaide ook haar hoofdje zelf regelmatig naar de andere kant), er is geen verdere afplatting ontstaan en mevrouw ligt nu regelmatig op haar zij! Draagdoek zou wel een goede optie zijn omdat de meeste kindjes dan goed tot rust komen en hij slaapt dan in een heel natuurlijke houding zonder druk op zijn hoofdje. Maar als je BI hebt, gaat dat natuurlijk ook niet zo lang... het is wel beter dan hem ronddragen, in ieder geval (voor jou). Succes en sterkte ermee. Offtopic: wat een geweldige naam trouwens, Xavi.
Bedankt voor je complimentje over de naam! Fysio-oefeningen doen we dus al. Met draagdoek bedoel je een soort hangmatje voor in het ledikantje of zo?
Wanneer gaan jullie weer naar de fysio? Als tot dan het slapen zoveel problemen geeft, zou ik toch vragen of het mogelijk is het bij oefeningen overdag te houden en hem te laten slapen zoals hij wil. Misschien dat het er over een week of 2 heel anders uitziet en als je ook de buikligging blijft stimuleren, hij dan wel op zijn buikje gaat slapen of zelfs het zijligkussen oke vindt. Met een draagdoek bedoelde ik echt een doek die je vastknoopt om je lichaam. Als je hem nu veel moet troosten door hem te dragen, is een draagdoek daarvoor makkelijker en lichter, aangezien je nog BI klachten hebt. Ik denk alleen mee, hier heeft dat erg goed gewerkt in ieder geval.
Ook wij lopen bij de fysio voor het afplatten van het hoofd. Doen de oefeningen en stimuleren het buikslapen. Hij moest er eerst niets van weten om op zn buik te liggen en nu doet hij zelfs slaapjes van 3 uur op zn buik. Omdat ik het dood eng vind dat hij op zn buik ligt, zit ik er dus de hele tijd bij. Het zij liggen hebben we er niet in gekregen. Wat heel gek is, want in het ziekenhuis heeft hij 10 dagen op zn zij gelegen. Ik lees dus nog even mee.
@Nescio: ik troost hem bij voorkeur in bed, of hooguit zittend in de stoel bij zijn bed. Ik kan hem juist niet (lang) dragen, met of zonder draagdoek. En uiteindelijk is het dus de bedoeling dat hij in zijn bedje slaapt. Als ik hem bij mij zou dragen, en gewoon mijn dagelijkse dingen probeer te doen, is dat te onrustig. Het slapen op zich is het probleem niet. Het gaat om de houding. Donderdag komt de fysiotherapeute weer. Ik zal haar dan nog eens vragen. @Valenti: kan je iets meer vertellen over waar jij tegenaan liep bij het zijslapen, en de manier waarop je toch het buikslapen voor elkaar hebt gekregen? Het moeilijkste vind ik om te bepalen hoe lang ik hiermee door moet gaan. Want uiteindelijk doet hij wel een paar slaapjes op zijn zij, maar het staat nog niet in verhouding tot de ellende en het verdriet dat het geeft. Wist ik maar dat het een kwestie van hooguit een paar dagen was, en dat hij dan gewend zou zijn. Dan zou het voor mij makkelijker zijn om door te zetten. Maar als hij zo huilt, dan twijfel ik zo...