Tessie, lekker je kindje in de box laten slapen hoor! Moet je voorstellen hoe groot en eng de wereld nog voor hem is. Mart sliep de eerste maanden alleen in de draagdoek, in de box, of op mijn arm. 'S nachts sliep hij in zijn wiegje naast mijn bed. Toen hij ouder werd raakte hij te veel afgeleid beneden en toen is hij boven gaan slapen. En nu slaapt hij zonder problemen in zijn eigen bedje. Volgens mij voel jij goed aan wat je kindje nodig heeft, geef daar gewoon lekker aan toe. Ik geloof niet dat kindjes snel verwend raken en ik geloof al helemaal niet in laten huilen. Lekker toegeven aan je mama gevoel dat zegt: ik wil hem bij me hebben/in de box slapen en troosten
Maak je geen zorgen. Mijn zoontje heeft de eerste maanden overdag alleen maar bij mij in de draagdoek geslapen, urenlang. Hij is nu 11 maanden en doet zijn dutjes gewoon in bed. Is echt vanzelf goedgekomen. Hij heeft er gewoon behoefte aan lekker bij je te zijn. Lekker aan toegeven en ook proberen van te genieten. Ik denk nu al met weemoed terug aan dat kleine, warme lijfje tegen me aan. Succes!
Baker je hem ook in? Als je dat nog niet doet, doen! Is echt een aanrader. Mijn dochtertje sliep ook alleen maar ingebakerd en dan wel echt in haar ledikantje. Rond 12 weken zit een sprong, ook zij huilde dan steeds in de wagen. Poeh,voel je je dan opgelaten! duurde 2 weken, toen was het gelukkig over. Oh ja, en mijn 3e brulde dus op een gegeven moment ook in de wagen, dat lag ook aan het mutsje! zonder mutsje was het probleem over.
Ik zet hem inderdaad een mutsje op en dat vindt hij niet leuk, maar of hij daar nu zooo overstuur van raakt? Misschien heeft ie wel last van zo'n sprong ja, ik hoop het, want dan gaat het dus over.. Hij is een buikslaper, dus baker niet in...
En Elin en Violetriot: bedankt voor jullie geruststellende woorden... Ik ben nogal gauw bang dat dingen nooit meer goedkomen, maar soms moet ook accepteren dat de tijd er misschien nu nog niet voor is en wie doe ik er kwaad mee als hij in de box slaapt? Niemand, dus moet er ook geen groter probleem van maken dan het is (maar dan komt dat stemmetje weer: kindjes moeten in hun bedje slapen....)
Oh meid dat had ik ook heel erg bij mijn eerste. Hij MOEST in zijn bed slapen, want dat zei iedereen. En ik helemaal gefrustreerd omdat dat gewoon niet ging. Uiteindelijk heeft hij in het begin alleen maar in de kinderwagen geslapen en hij slaapt nu ook gewoon in zijn eigen bed hoor. Bij de tweede volgde ik gewoon mijn gevoel. En hij wilde alleen maar in de doe. Je zoontje wil gewoon lekker bij je zijn. Dat is heel natuurlijk. En je doet het hartstikke goed. Dus niet meer piekeren, komt echt vanzelf. Af en toe probeer je het gewoon een keer. Wat hier ook wel hielp was zo een projector in bed, daar was hij zo door gebiologeerd dat hij in slaap viel!
Ja hij wil gewoon overal graag bij zijn, het is een nieuwsgierig ventje. Gister was het rond deze tijd drama, omdat ik én heb gewandeld én hem daarna in bedje heb geprobeerd te leggen (na 30 min huilen maar weer eruit gehaald). Nu heb ik een wandelvrije dag en heb ik hem in de box te slapen gelegd en ligt ie prinsheerlijk te knorren... Morgen weer een dag, nieuwe ronde nieuwe kansen zullen we maar zeggen...
Dat zijn mijn kids ook, nieuwsgierig. Als hij zo tevreden is en genoeg rust krijgt, is het toch prima.
Kan het niet zijn dat hij last heeft van verborgen reflux oid? Dat hij het plat liggen in die bak niet prettig vind?