Dit artikel had ik laatst ook gelezen. Duidelijk artikel. Misschien moeten sommige dames dit even lezen
Ik kreeg die kookwekkertip ook toen ik met 5 weken opbelde naar het CB. Laten huilen en om de zoveel tijd erheen. Ben blij dat ik t niet gedaan heb!
Hier ook... mijn dochter is een vrolijk en makkelijk meisje, vanaf 3 maanden is ze door gaan slapen, ze valt nog altijd makkelijk zelf in slaap, omdat ik denk dat die eerste tijd van geborgenheid (heb haar heel vaak gedragen) en het direct reageren op haar signalen haar gewoon een enorm vertrouwen heeft gegeven. Ze speelt nu heerlijk alleen, hangt alleen aan me als er iets is en huilt ook alleen als er iets is. We hebben haar heerlijk 'verwend' die eerste maanden. Dat is voor mij trouwens niet verwennen, maar gewoon natuurlijk, iets dat je doet als ouder. Er is echt niets mis mee gewoon te reageren op het huilen van je kindje. Natuurlijk is het niet erg als hij eventjes moet wachten, als je nog andere kinderen hebt die iets nodig hebben, of je zit net op de wc, etc. maar structureel laten huilen is op jonge leeftijd gewoon nergens goed voor. Laat staan als er een medische oorzaak is. En dat je met alle andere dingen kan stoppen in je leven, wake-up call! Dat is tijdelijk zo als je een kind krijgt. Een baby zet alles op zijn kop! Zeker de eerste 3 maanden. Mijn man en ik aten in shifts en ik was blij als ik voor 1 uur 'smiddags onder de douche stond. Dat hoort er gewoon bij, het wordt vanzelf rustiger en je komt in een ritme. Dat kun je niet afdwingen.
Mag ik ook even hierop reageren? Ik denk achteraf dat ik ergens tikkie extreem was, maar heb altijd vooraf gepland om alles zo te regelen dat ik zoveel mogelijk beschikbaar kan zijn voor alle drie kinderen als ze huilen. En ja, soms moesten ze even wachten, als ik bezig was met de poepluier van de ander of ik net op de wc zat. Maar dingen als eigen eten, koken, douchen, opruimen enz enz kwamen altijd ná het troosten. Waar ik weleens moeite mee had, waren de voedingsmomenten de eerste maanden. Ik miste 1 arm . En eerlijk gezegd heb ik enorm veel lopen stressen dat ze aub niet gaan huilen als ik bezig was met de voeding van baby 1. (als het geval was, ging ik met de baby en de voeding lopen naar de box en even sussen). Na de voeding van baby 1 kon ik weer rustig ademhalen, want 2 babys kon ik wel voeden en troosten met 2 armen. Ik zette ze dan alle drie in de wipstoel op de salontafel, gaf flesjes aan 2 baby's en zong dan liedjes of trok gekke bekken voor baby 3. En ALS die dan ging huilen of net poepen, had die even pech en moest even wachten totdat andere twee klaar waren met eten. Kinderen douchen heb ik nooit gedaan als ik alleen thuis was met hen. maar ik weet dat jij in een andere situatie zit, en dat je man erg veel werkt. Dus jij moet wel. En dan kan het idd even niet anders, en moet iemand wachten.
+1. Mijn kids nooit laten huilen en mijn jongste heeft echt veel gehuild zeker 10 uur per dag. Hele dagen zijn we aan het lopen geweest met de baby op de arm. Ja je leven schiet erbij in maat dan had je niet aan kinderen moeten.beginnen. Je weet dat je als je een baby hebt je daarvoor gaat Ik heb 2 heel makkelijke kinderen en sociaal. En.wat sam zegt geloof ik heilig in dat het komt doordat ze weten dan hun ouders er altijd zullen zijn.
Ok ik kan me gaan opwinden over de erg felle reacties die wij krijgen (de ontaarde moeders die een baby wel eens laten jengelen) maar ik gebruik ons duidelijke meningsverschil over opvoeden liever voor een oplossing. Ik ben namelijk erg benieuwd hoe de moeders die een kind niet willen laten jengelen omgaan met het volgende 'probleem'; Mijn zoontje is een heerlijk temperamentvol mannetje die zich amper alleen kan vermaken (waarschijnlijk doordat hij meer wil dan hij kan). Ik leg hem altijd bij me neer zodat hij mij kan zien tijdens het spelen. Ik praat tegen hem en zing voor hem maar nog jengelt hij vaak al na twee minuten. Als ik hem oppak lacht hij alweer zodra ik naar hem toe buig. Betekent dit dan dat ik de hele dag met hem op schoot moet zitten en hem moet vermaken of zijn er ook andere tips??? Voor de betweters die denken dat dit komt omdat ik hem wel eens liet jengelen toen hij nog jong was; al vanaf moment één was hij zo temperamentvol. Hiermee zijn we naar kinderarts en alles geweest, zij heeft bevestigd dat dit de aard van het beestje is. Stiekem vermoed ik ergens dat de moeders die hun kind niet laten jengelen niet tegen zulk soort problemen aanlopen omdat zij gewoon een makkelijk kind hebben (ook de aard van het beestje!). Maar ik ben benieuwd.
Wat een reacties allemaal...En grappig genoeg denk ik dat iedereen eigenlijk hetzelfde bedoelt, maar het gewoon anders zegt. Wat 'huilen' is voor de een, is 'jengelen' voor de ander... Een baby laten krijsen, dat denk ik niet dat iemand hier doet. Ouders die dat doen, zijn volgens mij niet begaan genoeg met hun kinderen om hier tips te komen lezen over hoe om te gaan met hun kind en hoe een goede opvoeding te verzekeren. Een baby laten jengelen omdat hij aandacht nodig heeft, dat zal iedereen wel eens doen, nietwaar? Sommigen zullen direct erbij staan om te pakken, anderen wachten een paar minuutjes om te kijken of de kleine zichzelf toch opeens zal kunnen vermaken, en sommigen vinden dat het op dat moment eventjes maar zonder mama/papa moet. Ik denk niet dat er iets mis is met die 3 manieren van aanpakken, en ik denk dat iedereen ze allemaal al wel eens gehanteerd heeft. En ik betwijfel dat je je kind levenslang beschadigt omdat je hem even niet 100% van je aandacht geeft. Maar krijsen en hartverscheurend laten wenen, nee, dat doe ik nooit.
Ik doe het ook zo. Ik heb de hele discussie die in het topic staat niet gelezen, maar wil alleen zeggen dat ik het ook zo doe, en dat mijn kinderen allemaal geen blijvende schade hebben opgelopen. Op een bepaald moment, zeker als baby of dreumes, wennen ze er aan dat je komt, dat je troost, dat je misschien nog wat te drinken geeft. Heb ik ook allemaal gedaan, en dan houdt het nooit op. Mijn zoontje van 1,5 is ongeveer 3 maanden geleden weer begonnen met 'spoken', we hebben het 2 maanden aangezien met troosten en er naar toe gaan, en na 2 nachten gewoon laten huilen slaapt hij weer door.
Mijn kinderen hebben Italiaans bloed en het temperamentvan hun moeder ik kan je vertellen. Mijn oudste kon zich niet vermaken met 7 maanden de box weg gedaan omdat hij niet gebruikt werd kind ging er niet in bij het aanzien van de box was het al eigenwijs gedrag. En ja dan ga ik zelf het kind vermaken en zelf die aandacht geven kind heeft het blijkbaar nodig. Mijn jongste netzo maar nu trekt mijn oudste er naar toe. Babytijd was niet makkelijk mijn oudste huilde 10 uur per dag de jongste mag dubbel van de krampjes en reflux. De nachten waren op de eerste maanden 4 tot 6 uur per nacht. Maar nooit echt nooit heb ik mijn kinderen laten huilen en nu nog niet de oudste is 4 jaar geweest. Ik heb nu 2 hele pittige kinderen en voor de oudste heel wat op de psz moeten komen omdat ze er niet mee om konden gaan. Maar dan nog nooit. En nu ja ze zijn pittig maar enorm makkelijk in omgang.
Maar wat versta jij onder jengelen? (daar zijn ook verschillende definities voor). In mijn ogen jengelt een baby als ie een beetje ligt te murmen/ klagen en er bij lange na geen tranen aan te pas komen (want met tranen doe je huilen, niet jengelen). Over dat soort jengelen praat niemand in deze topic. En al helemaal niet als het kind niet alleen is, maar naast de moeder. Er zijn ook zat kinderen die nog steeds blijven huilen door allerlei oorzaken, ook als ze opgepakt zijn. Huilen kun je niet altijd oplossen, alleen liggen huilen in een ruimte wel.
Hoe oud is hij nu? Je hoeft jezelf geen ontaarde moeder te noemen hoor, laten huilen heeft heel veel gradaties. Jengelen is iets anders dan laten huilen en een baby van 2 maanden is heel anders dan een van 8 maanden. Mijn dochter (bijna 1 jaar) heeft ook weleens periodes gehad dat ze na 2 min op haar speelkleed al ging jengelen. Hier hielp het om een beetje een spel met haar 'op te starten' en vervolgens weg te lopen. Maar als je zoon een pittig karakter heeft en meer wil dan hij kan, zou ik hem ook genoeg uitdaging bieden. Mijn dochter heeft sinds kort ontdekt dat ze kan staan met steun en pasjes zetten aan de handen. Ze loopt nu het liefst de hele dag aan onze hand door het huis. Daardoor is ze ook sneller geprikkeld. Je moet ze soms even door wat fases heen helpen voor ze het zelf kunnen.
Mijn zoontje wou ook nooit alleen slapen dus wiegde ik hem telkens in mijn armen en pas als hij sliep legde ik hem in bed. Dat heb ik zo ongeveer 3/4 maanden gedaan. Bij de cb gaven ze mij ook de tip om hem in bed te leggen als hij moe was en hem te laten huilen. Ik moest desnoods maar 2x 10 minuten stofzuigen en hem in de tussen tijd laten huilen. Zelf leg ik hem wel in bed geef hem zijn speen + kusje en zet zijn slaapmelodie aan en ga weg. Als hij gaat huilen omdat hij zijn speen elke keer eruit haal ga ik 3x terug om hem weer zijn speen te geven. Als t dan weer zo is dat hij gaat huilen laat ik hem max 5 min huilen en geef hem pas daarna zijn speen weer. Meestal valt hij de 2/3 minuut al in slaap.
Als iemand zoveel commentaar op je levert zonder dat diegene je kent is het toch logisch dat je gemener wordt dan je eigenlijk bedoeld!? Het lijkt wel pesten hier man, lekker met z'n allen tegen één en alles wat zij zegt lekker groter maken dan ze bedoeld. Neem de boel eens met een korrel zout en zie de oorzaak van dit soort reacties.
Tuurlijk hoef je een kind niet te laten huilen als het zo makkelijk is als die van jou. Als hij/zij huilt is er waarschijnlijk ook echt iets aan de hand. Maar sommige kinderen huilen ook omdat ze dat even nodig hebben of omdat ze zich vervelen enz.
Ok, ik snap het nog een keer dat je een baby niet laat huilen maar vanaf een bepaalde leeftijd kunnen ze je er ook mee gaan bespelen toch (4 jaar)? Als ik dit lees denk ik meteen dat het logisch dat de PSZ er niet mee om kan gaan; als een kind thuis gewend is om altijd maar vermaakt te worden. Ja dat kan op een PSZ (en later op de basisschool) met meerdere kinderen niet! Ik wil je absoluut niet veroordelen en vind het fijn een reactie te krijgen maar ik denk niet dat wij ooit op een zelfde lijn komen te zitten qua gedachten over de opvoeding.
nou sorry hoor maar ik heb niets over haar aanpak gezegd maar vind het wel heftig dat ze iemand anders kind zoiets toewenst. ik heb mijn zoontje zelf na een jaar ook wel eens laten huilen dus ik vind dat ik daar niet over mag oordelen. maar vind niet dat als iemand je niet aanstaat je diegenes kind wat toewenst. of je het nou meent of niet.
Misschien beter lezen? Mijn oudste speelt vanaf 2jaar goed alleen. 2 uur zelfstandig bezig zijn is geen probleem. Op school is er geen probleem op de psz konden ze niet met pittige kinderen omgaan niet omdat er niet zelf gespeeld werd juist wel maar omdat het juist was dat het kind een eigen wil had.... Op school is het een kind wat mee draait met groep 2 omdat dat meer uitdaging is. Het is niet dat ik nu nog steeds aan het vermaken ben. Maar zelfstandig spelen komt vanzelf en zonder huilen simpel. Een baby die zichzelf niet kan vermaken is er nog niet aan toe! We hebben het hier over een baby dus beneden de 2 jaar. Daar gaat het om niet om een kleuter.
Ooow geloof me.. Hij huilt Ook wel eens om 'niks' hoor.. Maar dat niks interpreteer ik als even willen knuffelen met mama, of ik moet iets voor hem pakken ofzo noem het maar op.. Maar omdat ik dat huilen niet als 'niks' zie is er in mijn ogen altijd iets ja.. En ik weet ook niet altijd wat hij bedoeld oid maar dan ga ik wel heel hard nadenken wat hij nou bedoeld en hoe ik hem kan helpen.. Ik zou ook kunnen denken pff.. Ben je weer om 'niks' aan het huilen.. Niet zo zeuren ga maar spelen Ik denk ook dt t heel erg aan jezelf ligt... Hoe je omgaat met je kind
Hoe oud is je kindje? En schijnbaar word e kindje vrolijk als je met m speelt... Dus ja dan zou ik met m spelen, heb ik daar geen zin in dan kan evt een draagdoek uitkomst bieden... En het ging hier trouwens niet om je jengelen he, maar om huilen... Jengelen vind : beetje mopperen, pruttelen en dit alles zonder tranen Huilen is: nja.. Gewoon huilen.. Zoals wij dus ook wel eens doen..(en ik vid het dan heeeel fijn dat iemand me troost, en dat kan gaan om mn kleine teen die ik keihard heb gestoten, maar ook omdat ik me misshien even alleen voel oid) Ik geloof dusdat er altijd een reden is voor HUILEN en dat e als ouderzijnde het zo gemakkelijk mogelijk moet Maken dan voor je baby