Hallo, Mijn zoontje van 3,5 maand is altijd heel erg overstuur als we op bezoek gaan, hij huilt dan aan 1 stuk door en is niet te troosten. Zodra hij dan weer thuis is, is hij meteen weer vrolijk. Hij is ook soms zo als er bezoek komt. Hij ziet dan gewoon een hoop (soms) vreemde gezichten en daar lijkt hij niet van te houden, vooral niet als ze m willen vasthouden. Hij ligt gewoon het liefste in de box te spelen, of lekker te slapen in zijn eigen bedje. Thuis is hij echt een heel tevreden baby Nu vind ik het niet zo'n probleem, ik hoef nergens heen (werk ook momenteel niet), maar mijn schoonfamilie vindt dat ik daar maar doorheen moet, maar ik zie dat toch anders. Ik vind niet dat ik mijn kind anderhalf uur moet laten huilen. Ze kunnen ook hierheen komen en dan is het goed. Ik neem aan dat dit een tijdelijk probleem is, dus dan vind ik het ook niet erg om me even aan te passen en dan maar niet op bezoek te gaan. Naar de stad of zo gaat wel, dan ligt hij lekker in de kinderwagen. Wat vinden jullie?
Hier ook!! Niet zo erg maar als iemand anders haar vastpakte dan mij of papa huilde ze ook hèèl erg... Hier ook geprobeerd eens te laten "overgaan" maar dat lukte niet. Volgens het cb alleen maar goed want dan voelen ze zich veilig bij jou. Nou ik hou haar nu altijd effe bij me en daarna is het goed. Het gaat nu een heel stuk beter maar zij heeft het ook vanaf 4 maanden gehad. Het gaat vanzelf over, voel het gewoon aan, blijft je kindje huilen gewoon lekker bij je houden en inet luisteren naar de opmerkingen doen wat jij goed vindt!! Oma zei hier ook altijd dat ik het zelf schuld was maar eerlijk ik hield haar niet de hele dag bij me ze had het gewoon en ik laat mijn kind niet huilen omdat oma meent het beter te weten!!!
Ik heb het ook gehad, tot in het extreme. Sommigen gaven mij de schuld, dat ik te beschermend was enzo.... Mijn dochtertje kon hysterisch worden bij anderen, of als anderen bij mij kwamen. Ik denk dat het begon toen ze, tja, een maand of 2 was. Sinds ze 6 maanden is gaat het prima. Wat bij mij hielp was als volgt: Zeg tegen je visite dat ze de kleine even links moeten laten liggen en ga gewoon kletsen. De kleine kan dan rustig naar ze kijken en luisteren en wennen aan de mensen. Als jij ergens naartoe gaat, hou dan de kleine gewoon zelf vast en zeg ook dat anderen even geen aandacht moeten geven, na een kwartiertje kan je kijken of de klein op schoot wil. Zeg tegen mensen dat ze rustig praten tegen de kleine en niet wild en enthousiast gaan gillen . Sinds ik dit toepas gaat het geweldig. Degenen die ze nu vaak ziet kunnen intussen wel gelijk naar haar toe, wanneer ze haar maar rustig benaderen. Wanneer er heel enthousiast naar haar geroepen wordt, dan schrikt ze en is het alsnog mis....... n.b. doe vooral waar jij je gelukkig bij voelt. Ik heb de kleine nooit bij een ander laten huilen, dan pakte ik haar terug....... Ik heb er genoeg commentaar op gehad, maar er is maar 1 moeder, toch?!
Je kindje is ook nog wel erg jong. Toen ons zoontje 3 maanden was, vond hij op bezoek gaan ook nog wel zwaar, dus dat deden we ook nauwelijks. Tegenwoordig (half jaar later) heeft hij er geen problemen mee, nu hij ouder is vind hij de nieuwe indrukken vaak juist wel leuk.
Nou mijn kleintje (inmiddels pas 1 geworden zucht...) die heeft dat ook heel erg gehad, en kan dat nog hebben, behalve bij bekende. Maar kom ik ergens nieuw en zet hem op de grond is het ellende hoor, dus vaak even 10min bij papa of mama zitten en dan proberen op de grond, en soms gaat dat heel goed en soms heeft hij het na een half uur drie kwartier wel gezien. Ik probeer het uit te smeren naar langer maar gaat het niet ga ik weg. Net zoals slapen is ook een drama bij een ander, nog steeds. Behalve bij mijn ouders. Dus alleen korte bezoekjes en als ik ergens langer van plan ben te blijven gaat hij naar oma. Heb geen zin in gebrul want daar word het bezoekje ook voor je zelf en de mensen waar je komt niet prettiger op. Dus vaak komen mensen hier. En toen hij klein was helemaal. En je schoonfam, die heeft er maar rekening mee te houden en anders hebben ze pech. JOU kind,JOU ideen en dus JOU beslissing
Bij mijn dochtertje hadden we dat ook wel eens rond die leeftijd. Kom je binnen, hebben ze net hun sigaret uitgespuugd en gaan met hun stinkadem boven die maxicosi hangen en praten alsof ze hardhorend is en als ze dan ging huilen, was het gelijk een eenkennig kind of een huilbaby, blabla. En ja, als ze bij een ander erg huilt, pakken wij haar ook om weer te troosten. Het is altijd zo jammer dat mensen niet begrijpen dat baby's ook een persoonlijke grens hebben, net als volwassenen, maar dat wordt niet geaccepteerd. Ze moeten alles maar goed vinden. Nou, bij mij niet. Ach, als ze wat ouder worden, gaat het allemaal makkelijker, tenminste, hier wel.
goedemorgen, Ik snap dat je baalt van de situatie natuurlijk niet van je kindje die huilt als je in een vreemde omgeving bent of vreemde gezichten ziet maar je schoonfamilie. Vergeet niet dta jij de moeder bent en jij weet wat het beste is voor jou kindje, niet je schoonma, schoonpa of de buurvrouw. Ik zou gewoon zo min mogelijk op bezoek gaan, desnoods je schoonfamilie uitnodigen bij jou thuis en dan vragen of ze gewoon even een rustig kletsje met hem willen maken door boven de box te hangen en er zelf bij te blijven. dan ben je voor hun misschien wel overbeschermend maar jammer dan. kan mij voorstellen dat het moelijk is om uit te leggen misschien kun je het doen al sje vriend er ook bij is. wat mijn ervaring is, je kan het wel uitleggen maar begrip is er vrij weinig termen zoals hij moet het leren hij moet maar wennen, ddaar zit je niet op te wachten. je baby is pas 3,5 maand jij mag het tempo bepalen!
zo doen wij het ook!! Rustig laten wennen en het gaat dan vanzelf beter. Ga maar eens op de grond liggen en laat je partner eens boven je hangen dan zo laten doen zoals mensen tegen baby`s doen wordt je dan niet bang? haha Ons meisje is ook een meisje wat alles heel lang observeert zo is ze gewoon, dus eerst lekker laten kijken en als zij wilt, geven aan een ander en zo niet jammer dan!! Ik voelde me ook altijd rot maar nu vindt ik het goed geweest, het is inderdaad MIJN kind, en niet van oma al denkt ze soms van wel!!!