Even een lang verhaal, want ik word eigenlijk met het moment onzekerder! Om maar bij het begin te beginnen. Ik geef borstvoeding en als ik mijn meisje de eerste borst geef is er weinig aan de hand. Toch merk ik wel dat ze snel moet drinken als ik haar aanleg. Ze klokt dan echt en moet snel slikken. Het klinkt ook als moeizaam slikken waarbij ik de slikbeweging heel hard hoor. Na ongeveer 5-10 minuten laat ze los en dan houd ik haar even rechtop om te boeren. Wanneer ik haar dan weer wil aanleggen begint ze hard te huilen, echter de zuigbehoefte is er nog wel want ze probeert nog wel te happen. Maar als ze dan eventjes de tepel in haar mond heeft gaat ze echt weer hard huilen. Ze verslikt zich ook best wel eens. Ik heb gisteren toch maar eens gekolfd om te kijken hoeveel er nou uit mijn borsten komt en ik zat na ongeveer 5 minuten kolven bij beide borsten al op +-65/70 ml. Ik word van haar gedrag vrij onzeker, want het is ook nog eens zo dat ze overdag bijna niet wil slapen en na het voeden dus ook moeilijk te bedaren is. Als ik dan na het voeden nog even met haar wil kroelen en knuffelen dan wordt ze wel wat rustiger, maar als ik haar dan in de wieg wil leggen dan begint ze weer te huilen.Ik kan haar niet laten huilen dus probeer ik haar zoveel mogelijk te troosten. Uiteindelijk lukt dit wel. Ook merk ik dat als ze wel slaapt ze na een poosje erg moeilijk begint te slikken, net of ze iets weg wil slikken. Wat kan dit zijn? Ik heb al een poos gezocht op internet en op dit forum en kom op dingen uit als een verborgen reflux of misschien wel KISS, wat me eigenlijk nog onzekerder maakt. Wie zou me hiermee kunnen helpen en zijn er misschien meer mama's met deze ervaringen?
Kan zijn dat het gewoon te hard gaat voor haar; dat je melk er zo krachtig uitkomt en zij supersnel gaat drinken waar ze last van kan krijgen...beter is het om dan de eerste melk ff te kolven tot het niet meer zo hard eruit komt en ze wat rustiger kan drinken...want zo snel drinken veroorzaakt volgens mij ook weer buikkrampjes...! suc6
Klinkt inderdaad bekend en bij onze dochter bleek het reflux te zijn. Vooral dat huilen na de voeding. Ze spuugde ook veel, de hele dag door, maar ik dacht dat dat normaal was voor een baby. Niet dus. Maar goed, ik ben geen arts, misschien kun je eens naar de huisarts (al zag mijn eigen huisarts niet in wat het kon zijn) of naar de arts bij het CB. Hoop dat je snel weet waar het door komt!
Hoi, Arend moest in het begin ook vaak huilen aan de borst. Hij verslikte zich steeds, moest ook hikken en werd dan weet boos tegelijk. Ik had ook heel veel melk. Dat is voor zo'n kleintje soms moeilijk bij te houden. Spugen kan hij nog steeds heel goed, al wordt het nu gelukkig minder. Eenmaal ben ik naar de huisarts geweest en die zei dat er niks ernstigs aan de hand was. Je hebt babies die weinig/niks spugen en babies die veel spugen. Pas als het na iedere voeding tegen de muur aan zou zitten was het een probleem volgens mijn huisarts. Bij het cb schreven ze johannesbroodpitmeel (=nutriton) voor. Dat hebben we wel geprobeerd, maar ik vond het zo'n gedoe iedere keer dat papje maken en proberen te voeren. Wij geven Arend nu altijd een slab aan en hebben dat spugen maar geaccepteerd. Dat huilen en boos zijn tijdens het drinken is trouwens na een maand of 3 wel overgegaan. Een andere moeder van de zwangerschapscursus herkende dat huilen en booszijn ook. Waar het nu aan ligt weet ik ook niet. Te veel melk/ te weinig melk/ ... ? Succes ermee!
Ik zou je willen adviseren om een vrijwilligster van een van de bv-organisaties of een lactatiekundige te bellen. Zij kunnen door specifieke vragen meer duidelijkheid krijgen. hier kun je de telefoonnummers vinden. Heel veel succes!
Mijn ervaring komt overeen met verhaal van cookie. Lize spuugde ook veel en elke borstvoeding was een worsteling (en moeilijk om aan te zien). Als je erg veel melk hebt, kan het zijn dat je bij een toeschietreflex 'straaltjes' melk geeft. Dat is voor de baby te heftig en hij kan dan niet meer rustig drinken. Wat bij mij hielp: vlak voor de voeding even kort afkolven zodat de druk er af is. Verder kan het nog van alles zijn: lucht naar binnen happen, misschien net niet de juiste lighouding, ... Ik heb een consult van de lactatiekundige gehad en dat heeft rust gegeven. (helaas heb ik moeten stoppen na 7 weken, maar dat is een ander verhaal). Succes, en geloof me, het gaat echt over, die 3 maandengrens is geen grapje! Amber
Zelfde advies eigenlijk, eerst eventjes een beetje afkolven. Noa kreeg ook een verschrikkelijk harde straal in haar mondje als ze aanzoog en verslikte zich daarin. Ze deed niets anders dan spugen en op een gegeven moment ben ik eerst ongeveer een minuut gaan kolven. Niet lang dus, maar genoeg om de eerste druk eraf te halen. Daarna was het spugen over en kon onze dame lekker rustig drinken!
Komt me bekend voor...ben naar de huisarts gegaan en bij mijn dochter bleek het verborgen reflux te zijn. Met joh.broodpitmeel door de voeding (kan ook met bv) was het verholpen en kreeg ik er een ander kind voor terug. Misschien ook even naar de huisarts en anders idd een lactatiedeskundige. Succes!
Je hoeft nog helemaal niet aan nare dingen als reflux te denken. Je klachten zijn typisch voor een sterke toeschietreflex en hoge melkproductie. Op deze leeftijd hebben jouw borsten zich nog niet aangepast aan de behoefte van je dochter. Het makkelijkste is: even losmaken zodra de melk toeschiet, en die melk opvangen. Zodra je weer druppels i.p.v. straaltjes hebt kun je weer aanleggen. Verder altijd de eerste borst helemaal laten uitdrinken, dat merk je aan je kindje, je ziet dan de wangetjes niet meer zuig-zuig-slik doen, maar alleen maar zuigen. Daarna pas de 2e borst aanleggen.
Ik sluit me hier bij aan, je verhaal klinkt namelijk herkenbaar. Als je het toe voelt schieten (tinteling of pijn in je borsten) haal je je kleintje even van de borst, houdt er een spuugdoekje onder zodat je de melk daarin opvangt en zodra je borst niet al te hard meer druppelt/spuit dan leg je de kleine weer aan. Ik zou wat Stranger zei wel nog doen, even iemand mee laten kijken of zo. Dat geeft behalve duidelijkheid ook vaak een hoop rust. Succes!
Ik hoop dat het gewoon is wat Dirksmama zegt maar zo vreselijk naar is reflux nou ook weer niet. De kinderarts zei dat bijna alle babies in mindere of meerdere mate een soort van reflux hebben, valt wel mee hoor en gaat vanzelf weer over.
KLopt, 80% van alle kinderen hebben het op een gegeven moment. De meesten hebben er nauwelijks last van en vaak is bij lichte gevallen de boel te verhelpen door ze zorgen dat ze nooit te vol komen te zitten.
Mama's; bedankt voor jullie antwoorden. Ik ben gisteren naar het consultatiebureau geweest en ze was goed gegroeid. Oook heeft ze voldoende plasluiers, dus ze krijgt genoeg. Ik heb jullie advies ter harte genomen en het gaat al iets beter. Soms slikt ze nog wel moeilijk (dat je het heel goed hoort en dan hoor ik de melk in haar buikje kloeken). Na de voeding houden we haar ook een poos rechtop. Dat aparte slikken een poos na de voeding heb ik bijna niet meer waargenomen. Het harde huilen tijden/na de voeding is du misschien ook wel te verklaren dat ze gewoon vol zit. Als ik ook bekijk welke hoeveelheid melk ik kan kolven in korte tijd is dat dus misschien ook wel logisch. In 5-10 minuten heeft ze dus eigenlijk wel genoeg (en ik maar denken dat de meeste mama's 20-30 minuten voeden en dat dit dus gangbaar is). @Alice; jij vertelde dat jouw kindje relfux had/heeft. Heeft ze hier 's nachts ook last van?
In het begin huilde ze het meeste tijdens en na de voeding....gevolgd door huilen weer door honger..en daardoor werd ze ook vaak snachts wakker. Maar sinds ik johannesbroodpitmeel gebruik en het bedje aan 1 kant heb verhoogd is het eigenlijk niet meer voorgekomen.
Vanaf dat ze 2 weken was huilde ze af en toe bij de fles en dat werd iedere week wat erger en heftiger (slokdarm raakt steeds meer geirriteerd) Volgens mij was ze een week of 5, 6 dat ik bij de huisarts was.