Meiden, ik heb tips nodig. Ik weet ut niet meer. Britt (morgen 14 mnd) slaap zo ontiegelijk slecht. Ze wordt om 0630 / 0700 uur wakker (in ons bed, leg ik zo wel uit) Dan gaan we eruit. Gaan we lekker eten, spelen enzo. Robd 1130 gaan we weer eten saampies en daarna gaat ze naar bed. Tenminste, normaal wel. Maar de laatste tijd is ook dat een ramp. Ze kan gerust 2 uur huilen achter elkaar. Ik ga om de 5 of 10 minuten bij dr kijken, stel dr gerust. Maar helaas, maakt dus helemaal niets uit. Ze blijft net zo lang gillen (lees krijsen) tot ze er weer uit is. Ik laat haar nu maar op tot ze instort, want eerder naar bed heeft dus geen zin. Ook geen goed plan, maar ik word er zelf echt niet vrolijk van als ze zo lang aan het huilen is. 'sAvonds gaat ze om 1930 uur naar bed. Soms even huilen, soms gelijk slapen. Maar rond 0030 word ze weer wakker en normaal viel ze dan gewoon weer in slaap, maar das de laatste week ook over. Ze zet het toch op een gillen (lees weer krijsen). En weer gaan we om de 5 minuten naar haar toe om haar rustig te krijgen en haar het gevoel te geven dat we er zijn. het is nu dus al een paar nachten gebeurd dat madam dus echt niet gaat pitten en dat ze dus al een paar keer bij ons in bed gelegen heeft. Ik weet het, pedagogisch niet verantwoord, maar op een gegeven mom zijn wij ook op. Ze kan het nl uren volhouden. En tuurlijk is er in haar leventje ook het 1 en ander gebeurd. Ze heeft er nu een broertje bij , dus moet haar aandacht delen. En tuurlijk is het niet goed om haar bij ons in bed te nemen. Maar we weten het niet meer hoor, we zijn echt helemaal verrot. Slapen slecht (logisch lijkt me). Wie o wie heeft de tip voor ons!
ik zou het ook echt niet weten alleen ik zou niet toegeven want nu gaat ze waarschijnlijk net zo lang door tot ze haar zin krijgt en ze weet nu dat ze die krijgt. Als je dat dus niet doet dan zal ze het vanzelf opgeven neem ik aan...
misschien idd een vorm van aandacht trekken? Tja, lastig hoor, ik vind langer dan een half uur laten huilen ook lang genoeg. Maar als ze tussen jullie in wél slaapt betekend het toch aandacht ben ik bang! Als ze ergens last van zou hebben blijft ze huilen lijkt me.... Pittig weifie! hahha
Toen ik je verhaal las, dacht ik net als de vorige dames, Britt wil aandacht. Een andere reden zou ik niet weten waarom ze zo krijst. Zoals je al eerder aangeeft, nu moet ze plots al de aandacht die ze voor haar alleen had, delen met een ander kindje en dat zal ze wss niet fijn vinden. Helaas heb ik geen tips om dit aan te pakken. Het enige wat ik me kan bedenken is dat gedrag negeren, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, wss.
Pff idd consequent zijn.. Begin hier mee op dagen dat je bijvoorbeeld vrij bent zodat je niet 'verrot' op je werk hoeft te verschijnen.. Ze weet nu dat mama haar er toch wel uit pakt. Laten gillen is denk ik de enige remedie.. Wat jullie allen heel veel energie kost maar beter heel veel energie voor een week dan minder voor bijvoorbeeld n jaar toch?
Ja ik denk ook dat het aandacht is. Tis ook echt niet normaal wat ze er voor decibelen uit kan gooien. Je trommelvliezen trillen ervan. En mn hart breek als ik haar zo hoor huilen. Vmi heb ik haar er maar weer uitgehaal en rond 14u storte ze helemaal in dus heb ik haar in bed gelegd en heeft ze 2 uur geslapen, zonder mokken. We moeten idd consequent zijn .. maar das heel moeilijk kan ik vertellen als je haar zo hoort huilen. Ik hoop dat we nu een nacht krijgen zonder gegil, lijkt me heerlijk
Misschien is het naast dat wat er al is gezegd een idee om haar op een ander tijdstip positieve aandacht te geven en qualititime voor haar alleen (misschien voor het naar bed gaan?) Hoop dat je daar iets aan hebt
Hallo, Denk idd dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. Als een kindje huilt en dat uren vol kan houden (spreek uit ervaring) dan kun je op een gegeven moment niet meer. waarschijnlijk komt het gedrag voort uit het feit dat ze er een broertje bij heeft. Op zich een 'normale'reactie want haar leventje staat ook op zn kop. er is weer een ander ritme. Ik denk dat wat Arielle zegt een goed plan is. Dat zou ik doen en denk dat het dan nog wel even tijd nodig heeft voordat ze weer 'zichzelf' wordt. Succes Liefs Jenny
hallo, mijn oudste zijn 3 en 5, en die moeten ook erg wennen aan de nieuwe situatie. en als ze wennen komt het weer goed (hoop ik). ik doe voetjes en beentjes masseren voor het naar bed gaan, en een warm kruikje. dan trek je haar uit haar hoofd, en meer in lijfje, en je bent even rustig en intiem met haar bezig, en dat alleen is ook al heel fijn. en dan niet reageren op de baby. ik zeg altijd, laat maar huilen, ik ben nu even met jou bezig... ze moeten leren dat ik er gewoon nog voor hun ben. verder, consequent zijn, niet boos worden (heeft echt geen zin) en goed gedrag belonen. en ze moeten het wel 40 keer horen voor het blijft hangen, dus daar heb ik me maar op ingesteld, 40 nachten.... succes.
fay is nu 13 maanden en heeft ook die bui! erg vervelend soms! ze is om 6 uur wakker en dan is ze om 8 uur al moe wil der naar bed doen maar gaat alleen maar huilen! ga dan maar wansdelen en boodschappen met der doen! dan om 12uur eten en rond 1 uur naar bed maar dat gaat ook niet zonder gebrul maar ik laat der toch huilen zeker een half uur zonder te gaan kijken! en savonds precies hetzelfde! ze valt vaak na een half uur wel in slaap!
Het is ook de leeftijd hoor, ze gaan nu volgens mij ook scheidingsangst krijgen. Dus huilen als je weggaat etc, maar meestal heeft t CB een oplossing maar ik zal eens in mijn boekje kijken of er tips instaan Gelukkig heb ik er minder last van maar merk wel dat Anne-Fleur (15mnd) nu langzaam aan naar alleen een middagslaapje toegaat. Is t niet een idee (als t lukt natuurlijk) om voordag je ze in bed legt lekker evn met haar te spelen boekje lezen etc... Sterkte Brenda
JIPPIE, Vanmorgen hebben we eerst ff lekker gespeeld, boekje gelezen. Saaampies douche en toen eten. Daarna legde ik haar in bed en zonder mokken slapen. Dat spelen en lezen doen we smorgens altijd maar dat douche doe ik meestal savonds, maar blijkbaar werkt het.
Maak er maar een rityeel val, er zijn dagen dat t minder zal gaan, dat is altijd zo Hou je taai, t gaat vast lukken Mijn kleine wordt nu met enige regelmaat gillend wakker omdat ze last van 3 doorkomende kiezen heeft en daar breekt je moederhart al van. Hoop voor je dat nu helemaal goed gaat komen
Via mail van Pampers gekregen, heb m nog niet helmaal doorgelezen heb nl. moeite met lappen tekst op een beeldscherm lezen ========================= Slaaptraining voor lastige peuters TRANEN ROND BEDTIJD Een van de vervelendste dingen als ouder is wanneer je opeens weer te maken krijgt met gebroken nachten. Om veel verschillende redenen hebben erg jonge kinderen periodes waarin ze opeens weer 's nachts wakker worden, weigeren op de normale tijd naar bed te gaan, of 's ochtends erg vroeg wakker worden. De onverwachte gebroken nachten zijn niet altijd makkelijk te verklaren, maar hier zijn wat tips om moeders en vaders de nacht door te helpen: - Ten eerste, wees de eerste drie jaar bedacht op veranderingen in het slaappatroon van je kindje. Als je hierop bent voorbereid, kun je er beter mee omgaan wanneer het daadwerkelijk gebeurt! - Kijk naar het gedrag van je kind in het algemeen om te zien of de gebroken nachten te verklaren zijn zit hij in een bijzonder aanhankelijke periode? Is zijn dagelijkse routine veranderd? Heeft hij te maken met een groeispurt of komen er misschien weer tandjes door? Als je een mogelijke verklaring vindt, maak je je wat minder ongerust en kun je misschien een oplossing voor het probleem vinden. - Houd zo veel mogelijk vast aan de normale slaaproutine. Als je één of twee weken lang elke nacht een paar keer op moet, kun je beter streng zijn en blijven vasthouden aan de normale regels, in plaats van toe te geven en hem 's avonds langer te laten opblijven of zelfs bij jou in bed te laten slapen. - Ren niet elke keer meteen naar je kindje toe wanneer hij 's nachts wakker wordt. Zo lang hij niet ziek is, kun je hem gerust eventjes laten huilen om hem de kans te geven zelf weer in slaap te vallen. En als je echt naar hem toe moet, doe het licht dan niet aan en betuttel hem niet te veel. Leg hem gewoon weer neer, vertel hem vriendelijk maar beslist dat er niets aan de hand is, wens hem welterusten en loop de kamer uit zonder je om te draaien of te aarzelen. Als hij je blik opvangt wanneer je weggaat, of merkt dat je aarzelt, maakt hij van de gelegenheid gebruik om je weer aan zijn bed te krijgen. Als hij enkele minuten nadat je weg bent gegaan, nog steeds ligt te huilen, geef je hem zo lang als je zelf kunt verdragen voordat je weer naar hem teruggaat. Herhaal dit zo vaak als nodig is en zorg dat je steeds wat langer wacht voordat je naar hem teruggaat wacht eerst ten minste 5 minuten, daarna 10, dan 20 en dan 35. Ga zo door totdat hij in slaap valt. Meestal zijn een paar nachten van dit soort slaaptraining voldoende om de meeste babys te leren dat s nachts huilen de moeite gewoon niet waard is! Onthoud dat jouw reactie op de slaapproblemen nu veel impact kan hebben op het slaapgedrag van je kind in de komende twee jaar. Het is het dus beslist waard om je kind al op jonge leeftijd te leren zelf door de nacht te komen. Als hij leert dat jij niet elke keer naar hem toe komt rennen wanneer hij huilt, heeft het hele gezin daar op de lange termijn profijt van, ook al betekent dit dat je een aantal erg onrustige nachten moet doormaken om hem zo ver te krijgen!
ik ben nog geen mama, maar wel communicatie deskundige bij jonge kids... het ligt zekers aan de leeftijd: snappen dat je met je gedrag invloed kunt uitoefenen...ook is het zo dat ze associatie patronen binnen een dag heeft, en wanneer deze niet meer kloppen is ze alles op dat moment kwijt, en kan ze even niets overzien.. (b.v. baby's die op de bank in slaap vallen en in bedje wakker worden, kunnen t even niet bevatten) Misschien is het een tip op rituelen te gaan gebruiken: voor slapen: dit en dit en dit.. en geef haar daar ook een rol in, dat ze zelf invloed heeft. wellicht dat het gemakkelijker gaat dan.. maar leeftijd is t zeker