Hoi Dames, ik zit met iets... Mijn zoontje kan niet zelf in slaap vallen. Als ik hem in bed leg, is het 2 minuten stil en begint hij te huilen. Ik leg hem in bed als hij moe begint te worden ( oogen wrijven, gapen, jengelen). Hij valt alleen in slaap als ik over zn bol aai... Nu was ik gisteren bij het CB en die vnden dat ik hem moet laten huilen (een uur :O), ook als ie gaat krijsen als hij dan nog niet slaapt hem mee naar beneden nemen, knuffelen, spelen en als hij moe beint te worden weer naar bed brengen enz tot hij wel in bed in slaap valt. Nou heb ik dat gisteren geprobeerd, maar na een half uur huilen kon ik het net meer aanhoren en ben ik naar boven gegaan. Hij was zo overstur dat ik geeneens meer adem huilde... Ik heb hem bij me genomen en toen ie rustig was weer in bed gelegd en toen ben ik gaan stofzuigen en toen is hij in slaap gevallen. Dus nu net weer wakker in bed gelegd en ben gaan stofzuigen, maar dat hij daar gisteren van in slaap viel was toeval want hij is nog steeds wakker en huilt... Volgens het Cb moet hij zelf in slaap gaan leren vallen... maar laten huilen vind ik zo zielig en zeker als ie over de rooie gaat!! Heb ik hem verwend dat hij nu alleen maar met mij in slaap kan vallen? Moet ik doorzetten met dat laten huilen? Wie kan mij helpen of heeft tips.... Groetjes Saskia Ow ik bakerde hem eerst in en toen op een gegeven moment viel hij in slaap na 6minuten huilen, maar nu hij bezig is met draaien kan ik hem niet meer inbakeren.
Mijn dochter is dan wel wat jonger (1.5 maanden) maar kon ook niet zelf in slaap vallen. Ik heb toen ergens op internet gevonden dat je ze wakker in bed moet leggen en laten huilen, elke 5 minuten naar boven gaan en troosten, maar wel in bed laten liggen en niet tegen praten. In het begin was het super moeilijk en veel krijsen het duurde 45 minuten voordat ze in slaap viel, en nu 1 week later hoeven we niet meer naar boven, ze moppert nog wel wat maar niet meer kei hard krijsen en na ongeveer 15 tot 30 minuten valt ze in slaap. Ik hoop dat je er wat aan hebt. groetjes
je hebt laten huilen en laten huilen Mijn dochter verleerde het "opeens" na 9 maanden. De enige oplossing was laten huilen, maar dan wel om de 5 minuten (dan 10, dan 20, 30 was nooit nodig) even kijken, aai over de bol. Niet uit bed halen en geen lange verhalen houden. Met onze zoon zijn we dus wel voorzichtiger, we halen hem niet meteen uit bed als hij geluidjes maakt (dus wakker) maar wachten af of hij weer in slaap valt (9 van de 10 keer wel het geval). We leggen hem erin bij eerste signalen, gapen meestal hier. Als hij ging huilen gingen we om de 5 minuten (dus niet minuten opgebouwd bij zo jonge baby) naar hem toe, en heel vaak het woord slapen fluisteren. Nu zeg ik alleen nog lekker slapen als ik hem in bed leg en hij huilt niet meer. Meteen slapen lukt niet, maar meestal is hij na 10 minuten vertrokken. De eerste keren ben je daar misschien wel een uur mee bezig, en zul je heel gefrustreerd raken, maar het moet na een dag of 3 wel beter gaan. Onthou dat je dit alleen moet doen als je er echt achter staat! Bij mijn dochter hebben we dit pas na 2 maanden gebroken nachten gedaan, eerder stonden we er niet achter. Ook moet je je realiseren dat je rustig moet blijven, raak je opgefokt dan gaat je baby mee in je stemming. En elk succes is er eentje de goede kant op! (enneh, cb moet je niet altijd opvolgen hoor, als jouw gevoel anders zeg!)
Ik vind het echt belachelijk als iemand zegt dat je een kindje zo lang moet laten huilen. Helemaal als ze zo jong zijn! Ik zou zeggen, volg je gevoel. Wij hebben dan het geluk dat als we Ilias lieten huilen, dat hij binnen de tien minuten (die wij als grens bedacht hadden) altijd sliep. De eerste paar keer heb ik me echt op zitten vreten beneden! Maar goed, wat doe je dan? Ik bedenk even wat dingen die ik ooit gelezen heb. Je kunt het allicht proberen. 1) Zorg ervoor dat je je kindje niet pas op bed ligt als ie echt al héél moe is, want dan kan hij niet in slaap komen. Let op zijn slaapsignalen. Gapen, in oogjes wrijven, aan oortjes trekken, voor zich uit staren, gezichtje wegdraaien van bewegende of gekleurde dingen, stil worden (stiller dan je van hem gewend bent) of op zijn duim/vingertjes gaat zuigen. Leg hem dan meteen in bed! 2) Maak een bedritueel. Bijvoorbeeld samen de gordijnen dicht doen, de knuffels op de plank welterusten zeggen, in bedje leggen, nachtlampje aan, liedje van mama, kus van mama en dan weglopen. 3) Als hij gaat huilen, 5 minuten laten huilen. Als hij dan nog huilt, terug naar binnen gaan, NIET oppakken en niet het licht aan doen, maar even zachtjes toespreken en over zijn bolletje aaien tot hij iets kalmeert. Daarna weer weglopen. Daarna weer 10 minuten wachten. Alles herhalen en misschien nog wel een keer. (Daarna zou ik het ook niet meer weten!) Over tip #3: Dat "niet uit zijn bedje halen", daar houd ik me soms ook niet aan hoor! Ik volg ook mijn gevoel. Soms huilt hij namelijk anders dan 'normaal'. Als hij pijn heeft of ziek is of zo. Dan pak ik hem op (laat het licht wel uit) en loop ik even met hem rond. Soms ga ik in de stoel op zijn kamer zitten met hem tegen me aan, tot hij gekalmeerd is. Dan leg ik hem weer terug (en loop weg en blijf weer minimaal 10 minuten weg). Als je het te zwaar vindt, net als ik soms dan kun je het om en om met je man/vriend doen. Dat maakt het 'moederleed' wat minder. Succes!
Ik heb een topic geopend wat hier wel wat op lijkt, ook mijn dochter kan het dus niet. Het is vreselijk.. Alles al geprobeerd. Als ik haar bij donker in bed leg doet ze het tot nu toe wel.. Succes! Geen tips dus..
ik moet soms wel 5 x naar em toe,..speentje geven of even op zn zij/buik/rug...hoe hij maar wilt...soms draai ik em om..valt ie ineens in slaap.. haal em er nooit uit...wnat k laat em nooti tot overstuur huilen..hij is wel te troosten met een aai of even speentje..of zn handjes vasthouden..
Waarom moet een baby perse zelf in slaap vallen? Ik vind dat in de Westerse wereld hier teveel belang aan wordt gehecht. Het enige 'voordeel' is mijns inziens dat de ouders meer tijd hebben voor zichzelf.
Nou, dat is wel een beetje kort door de bocht hoor. Ik heb mijn kinderen op advies van de kraamverzorgster van begin af aan wakker in bed gelegd, zodat ze leren om zelf in slaap te vallen. Na het eten mogen ze nog even spelen, dan in bad of douchen en naar bed. Het geeft rust en regelmaat en dat vind ik voor kleine kinderen belangrijk. Ze moeten een heleboel 's nachts verwerken en hebben hun slaap hard nodig en het is niet omdat ik dan meer tijd voor mezelf heb... ________________________________________________ Probeer eens om hetzelfde ritme aan te houden. Na een paar dagen went hij er misschien wel aan en wordt het vertrouwd. En eventjes laten huilen daar is niets mis mee, maar helemaal door het lint laten gaan is ook weer zo wat. Succes!
Idd, kort door de bocht. Hoe gaat het bij jouw als ik vragen mag? Ik wordt echt gaar van een uur boven het ledikant hangen met kromme rug om mijn dochter te sussen en over de rug te strelen. Heeft niks te maken met meer tijd voor jezelf!
Mijn zoontje valt wel zelf in slaap als hij laat naar bed gaat, maar sinds kort gaat hij om 20.00 naar bed. Als hij wakker naar bed gaat, huilt hij ongeveer 45 minuten voordat hij in slaap valt (om de 5 minuten ga ik naar hem toe). Dat vind ik niks, dus ik leg hem even bij me, 2 minuten later slaapt hij en dan leg ik hem in z'n bedje. Als hij 16 is valt hij vast wel zelf in slaap, ik kan me er niet druk om maken hij is nog zo klein. Ik zou als je per sé wil dat hij zelf in slaap valt, om de 5 minuten naar hem toe blijven gaan. Uiteindelijk valt hij vast wel een keer zelf in slaapn.
het was hier zeer zeker niet om meer tijd voor mijzelf te hebben, maar gewoon omdat ik het een gezonde ontwikkeling vind dat een kindje dat leert. Maar ontopic: zeker niet zolang laten huilen hoor, laat ze maar kletsen bij het cb. Een kindje van 4 maanden denkt echt niet: ik zal eens lekker gaan huilen om mama te pesten. Dat laten huilen werkt dan echt niet en is ook niet bevordelijke voor een veilige hechting. Maar ik maakte uit je verhaal op dat je dat toch al niet van plan was?? Mijn dochtertje was toen wel iets jonger (een maand of 2) en die viel heel snel bij mij in slaap, maar huilde wanneer ik haar in bedje overlegde. Alleen overdag 's avonds na de laatste voeding (23.00 uur) niet. Hier was de oplossing om in de kinderwagenbak te leggen. Omdat het overdag licht was zag ze in het ledikant de ruimte om haar heen en vond dat eng. In de bak met de klep omhoog, was het lekker beschut. Ook bleek ze het koud te hebben, op advies van een vriendin ben ik weer met kruikjes begonnen en toen sliep ze veel beter. Met een maand of 4 gestopt met de kruiken. Wat als overgang kan helpen is hem zo neerleggen dat hij je niet kan aankijken en dan naast het bedje gaan zitten, ( als je erboven hangt is het ook slecht voor je rug) dan een hand op zn rug of lijfje en zachtjes zeggen dat hij lekker moet slapen. Zo voelt hij jouw aanwezigheid en geeft hem dat veiligheid ws, hij wil graag bij mama zijn. Maar natuurlijk begrijp ik dat jij hem in zn bedje wil hebben.
ons meisje heeft daar ook problemen mee. maar dat is eigenlijk alleen smiddags. savonds valt ze vaak tijdens de laatste fles in slaap en zodra ik naar boven loop met haar word ze wel een beetje wakker maar vind ze het allemaal wel best volgens mij want vaak valt ze direct in slaap. smorgens (als ik niet moet werken) dan krijgt ze de fles en daarna gaan we nog even terug naar bed en valt ze meestal met dr speen in slaap, anders dan ligt ze in dr bedje een beetje te brabbelen en valt ze alsnog in slaap. maar is ze smiddags moe en breng ik haar naar bed dan is het echt huilen hoor! pfff en dan begint het rustig maar het eindigt echt in krijsen en reageer ik niet binnen 10 min dan spuugt ze het hele bedje onder. dan geef ik de speen en is het meestal wel goed maar het blijft moeilijk overdag.
Dan wil ik jou eens iets anders aanraden om te lezen (iets dat dan ook nog eens wetenschappelijk onderbouwd is): Waarom liefde zo belangrijk is door Sue Gerhardt Jouw kindje krijst niet meer zo hard omdat ze geleerd heeft dat het geen zin heeft om zo hard te huilen, er wordt toch niet aan haar behoefte voldaan... Ze geeft het gewoon op. Ik vind het onbegrijpelijk dat er steeds maar wordt geroepen dat je je gevoel moet volgen maar als het over 'laten huilen' gaat, moet je er een wekker bij nemen en je kindje vooral niet vastnemen... (klinkt nu erg veralgemenend, weet natuurlijk ook wel dat niet iedereen hier dit zo zegt )
het zal wel aankomen wat je zegt, maar ik ben het er helemaal mee eens. Ik ben helemaal niet soft ofzo, maar een kindje dat in bed ligt te gillen, ik krijg er tranen van in mn ogen als ik het lees.
Ik ben helemaal met je eens hoor, ik krijg echt een brok in mijn keel als ik soms hoor/lees hoeveel kleine babys wel niet moeten liggen huilen in hun eentje, alleen omdat ze snel 'afgericht' moeten worden.
Ik ben het met je eens. Laten huilen omdat ze zelf in slaap "moeten" vallen heb ik nog nooit gedaan. Toen Ayla "al" 3 maanden was heb ik haar 's avonds nog heel veel beneden bij mij op schoot gehad, omdat ze niet in haar bedje wilde slapen en wel bij mij op schoot. Nu is ze bijna 6 maanden en slaapt ze perfect. Ze valt altijd gewoon zelf in slaap in haar bedje. Ik geloof er heilig in dat zelf in slaap vallen vanzelf komt.
Ik ook. Ik begrijp dat jonge mama's erg onzeker zijn, was ik ook/ben ik soms ook! En ik heb ook veel gezocht en gelezen als ik over iets twijfelde ofzo. En ik doe soms ook wel eens iets wat niet volledig met m'n gevoel strookt omdat ik aan mezelf twijfel maar m'n kind alleen laten huilen, laat staan krijsen, dat vind ik werkelijk onbegrijpelijk! Als mama ben je de énige op de hele wereld in wie dat kleintje al zijn vertrouwen stelt, het rekent op jou om voor hem te zorgen op àlle gebieden en je kindje dan zo in de steek laten, is gewoon te triest voor woorden, vind ik.
Check hoe gezellig . Lekker slapen bij mama op schoot, met een kopje koffie en de laptop erbij prima geregeld. Bekijk bijlage 100676
Bedakt voor de tips meide. Ik ben er helemaal niet voor om mijn kindje zo lang te laten huilen/krijsen. Ik kon het na 10minuten eigenlijk al niet meer aanhoren. Toen ik Tycho inbakerde ging ik elke 10min naar boven en deed speentje erin en aai over zn bol tot hij rustig was, op een gegeven moment had hij maar 6 minuten nodig om in slaap te vallen. Maar sinds ik niet meer inbaker is hij dat helemaal kwijt.... En het is echt niet omdat ik tijd voor mezelf wil ofsow, maar gewoon omdat ik bang ben dat hij nooit zelf in slaap kan vallen.... En wat het CB betreft. Ik zei tegen die vrouw hij gaat dan echt over de rooie, toen zei ze doodleuk: "ja maar op een gegeven moment is ie wel moe en je zal zien dat ie steeds korter nodig heeft om te huilen. " En toen ik zei dat ik hem niet wilde laten huilen zei ze: "tja dan weet ik het ook niet hoor. " En daar kon ik het mee doen. Volgens die andere vrouw bij het CB moet ik elke 2minuten naar hem toe gaan en hem over zn bol aaien... nou dat lijkt me ook niet echt rustgevend voor je kindje....