Hebben jullie dat ook dat er mensen zijn die zeggen 'wel makkelijk geweest zeker de bevalling, hij was zo klein' enz.? Waarom begrijpen mensen niet dat een bevalling van een premature baby ook gewoon een bevalling is? Mijn bevalling was alles behalve makkelijk. Spontaan 10 cm ontsluiting, 6 dagen weeënremmers, 6 dagen op een verlosbed liggen, flink pijnlijke rugweeën, geen persweeën, een baby die volledig in stuit lag....en dan heb ik het nog niet eens over al het emotionele wat erbij komt kijken als je te vroeg bevalt. Kan mij af en te zo ergeren aan zulke opmerkingen. Zo, dat lucht op
Hier ook hoor! Kreeg ook dezelfde opmerkingen... 'zal wel minder pijn hebben gedaan als ze zo klein zijn, en lekker hoor zo'n snelle bevalling!' Kon ze wel schieten. Nu zeg ik niet dat mn bevalling een hel was, maar idd vooral het emotionele dat je te vroeg bevalt en je weet dat je je kindje niet bij je kan houden erna. Hier wel een hele snelle bevalling gehad, maar daardoor niet minder makkelijk. Bevalling duurde met weeën erbij maar 3 uur en 3 kwartier en heb maar 7 min. geperst. Maar heb 2½ uur met flinke persweeën gelegen die ik op moest vangen voor ik ook werkelijk mocht persen, alles behalve prettig! Daarbij hier ook hele pijnlijke rugweeën. Nu had ik het geluk dat ik hem gelijk op mn buik kreeg nadat hij gecheckt was omdat de transport couveuse nog niet opgewarmd was zodat hij iig warm bleef.
Ik heb 3 bevallingen gehad. Mijn oudste, geboren met 39+ 3, 3545 gr, duurde 16 uur. 45 min geperst. Helse pijn waarna ik na 8 uur een ruggenprik kreeg. Daardoor voel de tweede helft in mijn ogen mee. Mijn middelste geboren na 37+ 2, 3170 gr, duurde (mede door inleiden) 30 min, waarvan 10 mi persen. Dit vond ik vele malen heftiger dan de eerste. Mijn jongste, (nu 2 wk oud), geboren na 32+ 1, 1950 gr, duurde na het breken van de vliezen 2 u 15 m, daarvoor de hele dag harde buiken soms licht pijnlijk. Ik vond het net zo heftig. Kortom; het maakt geen klap uit. Ik vind een bevalling van en prematuur net zo pijnlijk en net zo heftig als de 2 die ik eerder had. Er zijn makkelijke bevallingen van tienponders en zware bevallingen van kleine baby's. Dat ligt niet alleen aan lengte en gewicht. Gelukkig heeft bij mij nog niemand deze conclusie getrokken Btw, wat dachten jullie van het feit dat je er nog helemaal niet aan toe was? Ik moet nog steeds wennen aan het feit dat ik nu niet meer zwanger ben. Een verpleegster hier op de nicu is nog verder zwanger dan dat ik nu eigenlijk zou zijn.
Hier ook de hele mikmak met persweeën erbij. Ik mocht alleen niet persen want ze lag in stuit. Bij mijn oudste was het afgelopen na het persen nu moest ik haar binnen houden en werd het een spoed keizersnede. En het is emotioneel erg zwaar inderdaad.
Hier zei een vriendin van me dat ook telkens, als ik zei dat ik de bevalling erg mee vond vallen "Ja, maar ze was klein..". Vond dat ook erg vervelend! Gelukkig kan ik haar nu met de tweede, die wel op tijd geboren is, 'bewijzen' dat het niks uitmaakte. Vond allebei de bevallingen erg op elkaar lijken!
Idd, nu was mijn zoontje maar 5,5 week te vroeg, maar mn lichaam voelde zich na de bevalling nog echt zwanger. Heb na de bevalling ook 3 dagen echt krom gelegen van de naweeën, mensen denken dat een snelle bevalling fijn is, maar de klachten erna zijn alles behalve fijn!
Mijn bevalling viel mij echt heel erg mee, maar dat kan ook geluk zijn natuurlijk! Of het echt uitmaakte dat hij maar klein was weet ik niet. De weeën waren kort, alleen het peen duurde even omdat hij niet goed lag. Ik heb ergeren opmerkingen over gehad, misschien omdat ik zelf al aangaf dat het makkelijke bevalling was.
Heb ik ook vaak te horen gekregen. Mijn bevalling was alles behalve makkelijk. 5 dagen weeën en uiteindelijk nog flink ingeknipt, ondanks dat hij maar 1010 gram was en 34 cm. Hij moest er opeens met spoed uit. Gesloopt na al die dagen pijn en zo goed als geen slaap.
Een vriendin van me moest bevallen van haar zoontje* met 22 weken. Die bevalling vond ze vanwege de pijn (en dan heb ik het niet over jaar verdriet wat er ook nog eens bij kwam) net zo heftig als die van haar zoontje die geboren is met 39+6... De weeën zijn er ook niet minder heftig om..
Onze 2ling is met 32 weken geboren en doordat het spontaan was was het denk ik minder heftig dan met de jongste die met 38 weken is ingeleid. Maar al met al is het bevallen van een kleine prematuur babytje net zo heftig dan een 'gewoon' babytje.........
3 dagen weeenremmers die niet werkten, weeenstorm na weeenstorm, veel bloedverlies, persweeen opvangen en dan de paniek toen men erachter kwam hoeveel bloed ik eigenlijk verloren was. Goed, ondanks dat hij in stuit lag, duurde het persen kort maar daar is dan ook alles mee gezegd Als mensen zeiden dat dat wel een makkelijke bevalling was, zei ik dat dat allesbehalve zo was maar als ze er dan toch iets positiefs in wilde zoeken, ik ben tenminste geen 10+ kilo aangekomen en striae heb ik ook niet (Hoewel ik dat er met liefde en plezier voor over gehad zou hebben!)
Mijn eerste bevalling was juist moeilijker dan de tweede. Zeg ik vaak ook als mensen een rare opmerking erover maken (of erger nog, als ze mijn eerste bevalling een miskraam noemen...).
Ik stoor me vooral wan mensen die nu tegen me zeggen dat ik tenminste die laatste spannende weken van de zwangerschap niet door hoef omdat ons vorige kindje met 37 weken zwangerschap heel plotseling is overleden. Ons zoontje nu is geboren vanwege een infectie. Hij had geen dag langer moeten blijven zitten of anders hadden we nu 2 engeltjes gehad. Ik ben niet bepaald tevreden met het verloop van deze zwangerschap. We hebben nog dagen niet blij durven zijn omdat hij zo ziek was dat we niet zeker wisten of hij ooit wel mee naar huis mocht. Hij heeft er nota bene een hersenbeschadiging aan over gehouden. Ik was blij geweest met een bevalling bij 37 wk en dan meteen naar huis. Ik snap niet goed dat mensen kunnen denken dat dit nu prettig is! Sorry, even off topic, maar moest ook even mijn ei kwijt.
Geen sorry hoor! Hier ook wel eens de opmerking gekregen 'maar je hoeft in elk geval geen 9 maanden te wachten om hem te zien'....ehm, nee. Maar wel 14 weken te wachten voor hij mee naar huis mocht en ik voor het eerst lekker met hem op bed kon liggen knuffelen, hem mee naar buiten kon nemen en om voor het eerst met ons 3 te zijn
Nou inderdaad.. Hem al kunnen zien maar niet zelf kunnen verzorgen, en vrezen voor zijn leven, etc.. Nou echt een feest!
Heel herkenbaar! Vind die opmerkingen ook heel vervelend! Ja ben snel bevallen! mijn vruchtwater knapte en twee uur later was ik mama....maar geestelijk vond wel erg zwaar! Opmerkingen zoals' kan je alvast genieten' enz... nou was liever op 42 weken bevallen zonder alle stress en spanning!
Bij mij was het juist andersom De 1e woog 3980 54 cm De 2e woog 4318 56 cm Dus iedereen zei bij het horen van het gewicht sjonge zware bevalling geweest zeker... beide hele soepele snelle bevallingen gehad de 1e 9 uur, de 2e 2 uur. Dus andersom is het ook zeker niet waar
De eerste met 1550 gram en tweede met 3480 gram, beide prachtige bevallingen, alleen de tijd erna was natuurlijk heel anders!
Of de opmerking, je komt tenminste niet zoveel kilo aan als je een paar weken zwangerschap mist. Ben je tenminste snel weer op gewicht! GRRR!
Nja, ik durf dat in twijfel te trekken, naar verhouding 'poep' je natuurlijk ook geen 6 pond aan baby uit dus wat er na de bevalling uiteindelijk af gaat is naar verhouding ook minder he? Nu heb ik het 'geluk' (de '' omdat ik er ook best voor wil werken om er nog wat kilootjes af te moeten werken als mijn kindjes dan gezond waren) dat ik altijd alleen de zwangerschap zelf aankom. De eerste keer 8 kilo, de tweede keer 6 kilo, nu heb ik geen weegschaal, dus ik heb geen idee. Beide keren was het ook een paar dagen na de bevalling weer terug naar het startgewicht. Lijkt me vreselijk om dat soort opmerkingen te horen. Gelukkig heb ik alleen die ene nog maar over me heen gehad.