Hoi misschien een gekke vraag. Ik was altijd bang om zwanger te worden want dan zou je misselijk kunnen worden. Nu heb ik dit gelukkig nog niet *afkloppen* Ik heb een soort van fobie wat betreft overgeven. Ook ben ik bang als het kindje eris dat dat gaat gebeuren. Herkent iemand mijn gevoelens? Liefs chrissie81
Herken je gevoelens rondom 'angst' voor misselijkheid niet. Maar maak je maar niet te veel zorgen, je hoeft echt niet standaard misselijk te zijn / worden tijdens je zwangerschap! Ikzelf heb er wel een beetje last van gehad, maar in verhouding tot verhalen die je hoort, is dat te verwaarlozen. En mijn schoonzus is nu 25 weken en is uberhaupt nooit misselijk geweest. Komt vast goed! Sterkte!
Ik snap wel wat je bedoeld hoor. Ik heb dat ook een beetje. Ik kan er echt niet tegen maar als het komt nouja dan is het maar zo. Moet er wat voor over hebben he. Ben wel al aan het zoeken mocht het gebeuren wat ik dan het beste kan eten enzo. Heb al van alles ingeslagen haha. Gelukkig heb ik er nu nog geen last van en ik denk ook dat iedereen er anders op reageerd. Iig niet luisteren naar alle doom verhalen van anderen. Misschien overkomt het jou wel helemaal niet. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Alle kinderen spugen... helaas maar jij bent dan mama en dan ga je er op een andere manier mee om. Echt waar? En zo niet.. dan toch! Mooi hoe dat mechanisme werkt hè? Veel sterkte maar zwanger misselijk zijn hoeft echt niet voor te komen en overgeven hoeft al helemaal niet. Ik ben de afgelopen 36 twee keer zo misselijk geweest dat ik moest overgeven. Nou te doen toch?
@Chrissie81: ik weet waar je het over hebt, daar heb ik in het verleden ook erg veel last van gehad. Toch wilde ik eind vorig jaar zwanger worden, de angst was toen al een heel stuk minder. Ik ben de eerste 3 maanden erg misselijk geweest maar heb nooit hoeven overgeven. En zelfs op de momenten dat ik heel misselijk was, was ik bijna niet meer angstig dus ik denk dat mijn fobie al aardig over is. Mocht je behoefte hebben aan lotgenoten, dan kun je eens op de site www.emetofobie.nl kijken, dat gaat volledig over een fobie voor overgeven. Succes er mee en probeer te genieten van het wondertje in je buik!
ik ben nooit één dag misselijk geweest tijdens mijn zwangerschap... en ik weet bijna zeker dat als je eigen kindje gaat overgeven, dat je er geen angst van zal hebben! komt goed! mocht je toch misselijk worden in je zwangerschap, heb je daar drankjes voor die je bij de apotheek kan halen.
Ik had het ook bij de eerste want ik vond spugen vreselijk! Maar helaas bij mij begon de misselijkheid na een week of 6 en hield pas op in de 7e maand Ik heb me er halverwegen letterlijk aan overgegeven en dat hielp. Vond spugen daarna lang zo erg niet mer als daarvoor. Bij de tweede zwangercshap van de 6e wek tot 12e week misselijk geweest en smorgens spugen en bijde derde ook en echt......het went! Maar misschien gat het jou niet overkomen want niet iedereen is misselijk of moet er echt van spugen. Als je kleintje straks spuugt is het heel anders je gaat heel anders handelen als het om je kleintje gaat dus niet ongerust!
Emetofobie moet behandeld worden door een deskundige. De angst alleen al is genoeg om erg in de stress te zitten en helemaal niet te kunnen genieten van je zwangerschap. Ga eens langs de huisarts en vertel wat je dwars zit. Je kunt ervan af komen, maar dan heb je wel hulp nodig. Verder zijn er, mocht je wel misselijk worden, medicatie beschikbaar die de misselijkheid kunnen onderdrukken.
ik heb het fora bekeken. Daar zijn mensen die het echt heftig hebben. Zij komen soms bijna nergens meer. Gelukkig heb ik het niet zo erg. Ik vroeg me af of ik niet de enige was. Nou bijdeze dus niet Gelukkig maar. Hopen dat later als het kindje moet spugen mijn instinkt het letterlijk overneemt. x
als ik iemand zie of hoor overgeven ga ik zelf ook altijd bijna... maar bij mijn dochter vang ik alles op in een bakje en zeg ik spuug maar liefje dan voel je je straks beter..... en ik ga zelf absoluut niet over mijn nek...... wonderbaarlijk
Hoi, Ik ben zelf ook zo'n extreme emetofoob geweest, en was ook ontzettend bang om zwanger te worden. Nu ik eenmaal zwanger ben lijkt het wel of het instinct me rustig houdt. Ik heb geen paniekaanval oid meer gehad. Ik ben echt wel erg misselijk geweest maar vond het ineens niet meer zo erg eigenlijk. Werd er ook totaal niet zenuwachtig of gestressed van. Ook rende ik het liefst heel hard weg als er iemand over zn nek gaat, maar laatst was ik op de markt en daar moest een kindje spugen..Vond het alleen nog maar zielig voor dat kleintje. Hulp wordt bij emefotobie wel gegeven maar ik heb er geen goede ervaringen mee. Probeer er gewoon rustig mee om te gaan en zoek steun in je omgeving.Ik blijf iig behoorlijk rustig, maar zullen ook wel de hormonen zijn. Succes.