Cosy, wat leuk 2,5 jaar al! Ik heb ook heel lang getwijfeld en manlief riep zelfs een tijdje 'nee'! Het bloed kruipt inderdaad waar het niet gaan kan. Ik zal kijken of het topic in april/mei veranderd kan worden. Wij zijn eind juni 1 jaar getrouwd. En inderdaad, wachten op aanzoek en bruiloft is ons ook gelukt. Wij zijn nu 9 jaar samen. Evi, heel begrijpelijk. Joy, welkom! Ik ben al wat ouder (28), maar mijn vriendinnen zijn er nog niet mee bezig of weten nu al dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Ik heb het niemand verteld, wil geen verwachtingen scheppen.
@ Cosy, Ik ben 21 jaar op dit moment. Ik studeer rechten en heb komend collegejaar een tussenjaar doordat ik een aantal vakken niet heb gehaald. Hierdoor heb ik van Jan 2014 tot september 2014 geen enkel vak. Hierdoor leek het ons een mooie tijd om het te gaan proberen. als het allemaal mag gaan lukken kan ik dan mooi een lange tijd thuis zijn. Verder wonen we nu ruim een jaar samen nadat we vorig jaar een huis hebben gekocht en mijn vriend heeft een vaste baan. Dus dat zit opzich wel goed. Ik ben soms wel bang voor de reactie's van anderen, maar ik wil gewoon niet wachten totdat ik ooit een baan heb, daar een tijd werk, een vast contract heb enz. ( om terug te komen op het eerdere forum) het duurt nog 2,5 jaar voordat ik afgestudeerd ben en dan nog een baan. En eigenlijk wil ik er dan ook niet weer gelijk uitliggen dus dan maar op deze manier Daar komt bij dat mijn vriend het super graag wil. Verder heb ik het alleen aan mijn zusje verteld! Op die manier die ik het uit heb gelegd snapte ze het wel en gaf ze me wel gelijk. Mijn schoonmoeder pusht wel erg, alleen wij hebben dat altijd afgewimpeld met dat ze daar de komende 5 jaar nog niet op hoeft te rekeken, met gevolg dat ze ons met rust laat en het bij mijn schoonzus probeerd. Ik vertel het bewust verder tegen niemand, het moet eerst maar zover komen..
@ Lotje, das toevallig wij zijn ook eind juni (ok wel 2 jaar eerder) getrouwd en nu 9.5 jaar samen @Joy, zoals je het schrijft klinkt het echt als een goed moment om nu te beginnen en niet te wachten. Ik was daar op mijn 21e nog niet aan toe. En idd als je op een vaste aanstelling moet wachten, dan kun je in het huidige klimaat jaren wachten @evi, das idd handig! als ik vragen heb weet ik waar ik ze kan stellen Het enige wat ik nu kan bedenken is dat ik babykleding maten niet snap. Als je de uitzet lijsten bekijkt staat er vaak zoveel setjes in 50 en zoveel setjes in 56 maar als ik kleding zie in de winkel zijn het vaak dubbele maten zoals 50/56 dus bij welke maat je dat dan moet tellen . Gelukkig heb ik nog een hele tijd voordat ik echt dingen voor de uitzet kan gaan kopen maar snappen doe ik het niet @ vertellen, mijn moeder en mijn beste vriendin weten het en dat vind ik fijn want dan kan ik het er met andere als met mijn man over hebben haha. Verder weet niemand het en dat houden we ook zo totdat ik daadwerkelijk zwanger ben en voorbij de 12 weken ben.
Als je baby geboren wordt heeft het over het algemeen maat 50, soms 56.Je moet je voorstellen dat de maten gerelateerd zijn aan de lengte, dus 50 is voor tot ongeveer 50 cm lang, 56 tot ongeveer 56 cm.Dan heb je ook nog de combimaten, dit zijn kleertjes zie er een beetje tussenin vallen qua maat.Beetje net als de 36/38 of 40/42 kleding die je in de winkels ziet hangen.
aha das eigenlijk best logisch. hoe lang past een baby gemiddeld in maat 50 (of 56)? dat klinkt zo klein oh wacht ik zie het in een ander topic staan
Heerlijk weer even gesport en een rondje sauna gedaan. En ik bedacht me dat dat laatste over een paar maandjes misschien weleens niet meer kan. Joy, op zich inderdaad wel logisch zoals je het uitlegd. Hoe dan ook zal het nooit een volledige ideaalsituatie zijn, of je moet al willen wachten tot Sint Juttemes. En als je het echt heel graag wil (zeker vriendlief), dan heeft het ook geen zin om het nog zo lang uit te stellen. Samen vinden jullie er wel je weg in. Hoe oud is je vriend als ik vragen mag? Mijn man is trouwens nu 30. Ik wil denk ik ook wel drie kinderen als alles goed bevalt en de bevalling(en) niet al te veel leed veroorzaken. Dus dat speelt ook wel in mijn achterhoofd mee. Het liefst wil ik voor mijn 35e klaar zijn met baby's baren. Mits we kinderen kunnen krijgen en het geen jaren per kind duurt natuurlijk. Ik kom zelf uit een gezin van drie en vind dat toch wel veel verschil maken met twee. Ook vriendjes/vriendinnetjes/aanhang/etc (meestal uit gezinnen met twee of enigkind) vonden het altijd super gezellig en lekker druk bij ons. Mijn man komt uit een gezin van twee en zijn broertje is gehandicapt en zal ook nooit een vriendin krijgen. Dus mijn man heeft voor zijn gevoel nooit echt iemand gehad om mee op te trekken etc. Hij vindt de situatie bij mij thuis ook veel leuker, dus ziet ook wel wat in drie kinderen. Evi, ik heb veel vragen... maar weet niet of ik op allemaal het antwoord wel wil weten... (bevallen enzo) Mag ik vragen wat je financieel gezien kwijt bent voor een degelijke babyuitzet? Een grove schatting is ook goed hoor. Ik zat zelf in de richting van 5000-7000 euro te denken. Ik wil wel (bijna) alles nieuw omdat we toch meerdere kinderen willen als alles goed gaat. Dus dan hergebruik ik het liever zelf. @ vertellen... ik bedacht me dat ik het er met 1 vriendin over heb gehad. Maar tegen haar heb ik gezegd dat we in de richting van eind december zaten te denken om het eens te gaan proberen. Maar aangezien we eigenlijk net getrouwd zijn, blijken veel mensen alleen al daarom verwachtingen te hebben. Maar ik heb de afgelopen maanden alleen maar heel hard geroepen dat we nog echt geen kinderen willen (dat was in hte najaar ook nog zo, haha). Maar op mijn werk werd er bijvoorbeeld 2 weken geleden door iemand getrakteerd, krijg ik van iemand te horen: 'ik dacht eigenlijk dat die traktatie van jou was... dat je misschien wat te vertellen zou hebben'. Wat?!?!?! Dus ookal hebben we niks verteld of wekken we die verwachtingen niet, blijkbaar zijn er toch mensen die die verwachtingen hebben. Ik denk dat het komt door mijn leeftijd en doordat we pas getrouwd zijn... Ach ja, voor mijn moeder zal het vast een hele verrassing zijn, want ik heb in het najaar nog een zeer serieus gesprek gehad over kinderen en het opofferen van je eigen leven, hahaha. Het was wel duidelijk dat ik er toen echt nog geen zin in had, hahaha! Als iemand tips heeft om die verwachtingen de kop in te drukken hoor ik het graag.
@Babyuitzet vind ik lastig. Ik heb heel veel van m'n zusje gekregen of via marktplaats. Echt een heel mooi kamertje, dat kun je echt wel via marktplaats kopen, scheelt toch weer. @bevallen. tegen de tijd dat je vragen hebt hoor ik het wel. Lees eens het genante en memorabele bevallingsverhalen-topic in het deel de bebvalling. @vertellen. Alleen mijn zusje weet dat de plannen er zijn maar ook niet over wat en wanneer zeg maar.
Marktplaats is op zich wel een optie voor een kamertje inderdaad. En ik wil t.z.t. eens even bij mijn nicht polsen. Haar jongste wordt deze maand twee en zij zijn compleet zo. Ze heeft ooit eens gezegd dat ze de meuk zou bewaren, mocht ik het over willen nemen... Maar dingen als maxicosi, kinderwagen, kleertjes etc, wil ik wel het liefst nieuw. Overigens denk ik dat mijn man alles wel nieuw wil. Maar t.z.t. hebben we genoeg financiele ruimte, dus dat zal wel goed komen. Maar het hoeft ook weer geen kapitalen te kosten. Het genante en memorabele bevallingsverhalen heb ik inderdaad al twee keer een hele ochtend in gelezen. Maar er is inmiddels zo ontzettend vel gepost... Ik moet zeggen dat het lezen daarvan me wel wat geruster heeft gesteld als het gaat om bevallen. Ik ben vooral heel bang voor knippen (als het niet nodig is). En ik zit niet te wachten op een vloedgolf aan mensen rond mijn bed. Het liefst zou ik het alleen met mijn man en een vk doen, maar mijn man vind thuis bevallen niet echt een optie. Ik zou zelf ook liever in het ziekenhuis bevallen denk ik. Maar kun je bijvoorbeeld wel aangeven dat je geen mensen in opleiding of stagiaires erbij wil? Ik ben nogal gesteld op rust om me heen en laat me heel snel afleiden door dingen die om me heen gebeuren.
Ik heb trouwens gevraagd om de titel van het topic aan te passen en ik zie dat het inmiddels naar april/mei is veranderd!
Ook in het ziekenhuis kun je met alleen je vk bevallen. Zolang er geen medische noodzaak is komt er niemand anders bij. Is een kraamhotel niks voor je?
Dat klinkt beide als interessante opties... Hoe gaat dat dan in een ziekenhuis in zijn werk? (ik heb namelijk ook weleens gehoord dat iemand had aangegeven er verder niemand bij te willen en uiteindelijk alsnog middelpunt van het curcus werd... inclusief stagiaires e.d.) Die kraamhotel-optie ga ik eens googlen. Ik heb niet eens een idee of zoiets hier in de regio is...
Hoe ik het begrepen heb (maar ik ben zelf bevallen op medische indicatie) is dat de vk een kamer voor je regelt in het ziekenhuis waar je dan bevalt. Eigenlijk hetzelfde als thuis, maar dan in het ziekenhuis. je hebt dan wel alle gemakken van het ziekenhuis bij de hand. En die stagiares moeten ze voor zover ik weet altijd toestemming voor vragen. Ik heb die gegeven, maar ben uiteindelijk niet met m'n vk bevallen.
Tja, m'n bevalling was prima. Ben ingeleid omdat m'n bloeddruk in een paar dagen erg steeg. Was nog niet alarmerend, maar omdat ik het ook wel een beetje zat was en al een cm ontsluiting had, mocht ik de volgende dag toch komen. Toen had ik al twee cm dus gelijk aan het infuus. Dat was half 9, 9 uur m'n eerste wee en gelijk in een weeenstorm. Wilde vantevoren geen ruggenprik, maar er toen toch maar om gevraagd na een uur. Half 11 naar de verkoever, half twaalf was ik terug. twee keer misgeprikt, dat vond ik wel heel naar. Ik de lift terug had ik al persdrang, dus die rp heeft niet veel geholpen want dat gaat er gewoon doorheen. Rond 12 uur had ik 8 cm, om half 1 mocht ik gaan persen en tien over 1 was m'n zoontje er al. Ruim 4 uur dus, dat viel wel mee en had ik dat geweten had ik die ruggenprik ook niet genomen. Had alleen erg veel bloedverlies door een inwendige ruptuur (stelde niet veel voor, maar net een bloedvat geraakt) en m'n bloeddruk ging enorm omhoog en wilde niet zo snel weer zakken. Dus dat was even hectiek, maar moet zeggen dat ik pas doorhad hoe tricky het was op het moment dat ik achteraf het bevallingsverslag las. Al met al viel het mij wel mee, heb nog ruim 3 dagen in het zkh gelegen, maar eerlijk gezegd vond ik het wel fijn dat er daar dag en nacht iemand was die me kon helpen met de kleine.
Evi, wel een heel persoonlijke vraag misschien maar he jij je kleine BV of KV gegeven? En ging dat meteen goed met voeden? Tis idd wel prettig als je nog even zelf "bij kunt komen" in t ziekenhuis en je de zorg nog even uit handen wordt genomen. Als er bovendien wat aan de hand is is er zo iemand bij. In t prille begin wel n fijn idee denk! Ik ga zelf wss belanden in t Maasstad ziekenhuis Rdam...hiephoii... Heb net effe ovu testje gedaan op.dag 10 van mn cyclus..ietssjes duidelijkere streep dan gister. Mn vermoedelijke ei komt vrijdag.. Mn laatste "ongebruikte ei" wordt dat...Vind t toch allemaal wel erg spannend worden nu hahaha
Owja! Om nog ff antwoord te geven op je vraag Lot ..ik heb idd sinds 2 jaar al.een hele sterke kinderwens..toen ook ingeschreven op ZP om mn hart een beetje te luchten en van mezelf af te schrijven..maar eigenlijk toen niet zo actief aan t schrijven als nu wachten duurt dan erg lang indd en om me heem zag ik mensen die zwanger waren, of bezig waren om dat te worden. En dan voel je je met 2 jr wachten toch n btje een buitenstaander haha maarrr..het lange wachten is bijna voorbij!
Dan wonen we redelijk bij elkaar in de buurt denk ik, ik ben in het Bleuland in Gouda beland.Ik heb kv gegeven. Heb een behoorlijke bos hout voor de deur en kon niet wachten tot die hun eigen maat weer hadden Mijn ventje heeft twee nachten op de babykamer geslapen en de derde nacht heb zelf gevoed. Het was inderdaad heerlijk om even rust te hebben en bij te kunnen komen. De eerste nacht thuis was een drama trouwens, 4 uur aan 1 stuk door gehuild. Hij was het rumoerige van het ziekenhuis gewend en dan ineens zo'n stil huis....Maar ook dat hebben we overleefd