Nou dat is ook inderdaad een feit, waardoor het precies komt weten ze dan nog niet, maar ze kunnen wel een aantal risico verhogende en verlagende factoren aangeven. Ben het dan wel met je eens, dat het niet zo is dat je een enorm (en/of onverantwoord) risico loopt als je een kindje in zijn eigen kamer laat slapen, want de kans op wiegendood is in beide gevallen (gelukkig!!!) heel erg klein. Borstvoeding is ook beter dan flesvoeding, dat is ook een feit. Ik vind het echt niet schandelijk dat er nog kunstvoeding wordt geproduceerd en vindt je ook geen ontaarde moeder als je besluit geen borstvoeding te geven. Maar het zou raar zijn als je dan maar niet meer mag zeggen dat borstvoeding beter is dan flesvoeding (in ieder geval voor de baby), omdat je dan jouw eigen manier als beste ziet? Ik hoop toch dat je wel zoveel afstand kunt nemen dat je daar een verschil in ziet, ik weet soms echt wel wat het beste is, maar soms kies ik voor iets dat ook goed is, maar misschien net iets minder op bepaalde vlakken (en misschien wel weer beter op andere vlakken), omdat het beter bij mij past en/of ik het fijner vind. Ik kan namelijk ook best geloven dat slapen op een eigen kamer ook bepaalde voordelen heeft boven slapen bij de ouders op de kamer, die op een ander vlak liggen dan het voorkomen van wiegendood.
Maar ik heb nog niemand zien zeggen; Als je niet samen slaapt moet je elke dag bang zijn voor wiegendood, want dan zit de kans er dik in dat je kindje dit gaat doormaken. DAT soort uitspraken vind ik vooral schokkend. Statistisch gezien is de kans inderdaad al heel erg klein, maar er zijn natuurlijk wel risicofactoren en dit is er één van. Hetzelfde zoals missprincessa al zegt dat dat ook zo is met bv/fv. Iedereen is vrij om te bekijken wat ze zelf het overwegen waard vinden toch?
Nou ik heb het dus in ieder geval 1 keer voorbij zien komen (weet niet of dat dit topic was of een ander topic) dat iemand zei dat bij een bepaalde kennis wiegendood voorkomen had kunnen worden als het kindje bij de ouders had geslapen (een arts zou dat gezegd hebben). Dat kun je namelijk niet weten als je de oorzaak niet weet (en die is nog onbekend, dus mijn inziens kun je dat dus daarom nooit zeggen). Ik heb nog wel een vraagje aan iedereen die ook overdag de baby niet naar zijn/haar eigen bedje brengt. Ik wil de baby ook graag overdag bij mij houden; in de draagdoek, box, kinderwagen of wieg. Maar hoor vooral in mijn omgeving dat dat toch erg slecht is ivm de prikkels en vooral de prikkels van de tv (die lang niet altijd aan staat, maar toch wel regelmatig). Is daar enig onderzoek naar gedaan of zijn daar bepaalde adviezen over?
suzykeq: dat ligt dus niet aan mij, maar aan de andere buurtgenoten he! Ik ben van de buurvrouw met het natuurlijk ouderschap. Ik kan een aantal dingen helemaal toejuichen, al doe ik ook een aantal dingen anders. Ik mocht vroeger nooit bij mn ouders in bed en ik heb dat altijd heel erg gevoeld als afwijzing en eenzaamheid, bah. Ik zou mijn dochter nooit uit mijn bed wegsturen. Ze slaapt alleen heel graag in haar eigen bedje. het is mij nog steeds niet duidelijk hoe ze kunnen zeggen dat het risico op wiegendood bij bepalde keuzes groter is dan bij andere keuzes. Want ze weten niet waardoor wiegendood komt, dus hoe kunnen ze dat nou zeggen?
Op basis van correlatie... Wiegendood komt vaker voor bij kinderen die opgroeien in een huis waarin gerookt wordt, dus misschien is er een verband tussen roken in huis en wiegendood. Wiegendood komt vaker voor bij kinderen die op hun buik slapen, dus misschien is er een verband. Wiegendood komt vaker voor bij kinderen die in een aparte slaapkamer slapen, dus misschien is er een verband. Je kunt dus niet zeggen dat het een per definitie bijdraagt aan het ander, maar wel dat er misschien een verband is. Feit is in elk geval dat sinds er actief wordt gewezen op de gevaren van roken in huis (en dan vooral in de slaapkamer) en van buikslapen, er minder gevallen van wiegendood zijn. Nog steeds geen bewijs dat het daadwerkelijk wiegendood veroorzaakt, maar het wordt hoe langer hoe aannemelijker. Misschien daalt het aantal gevallen van wiegendood nog verder als er nog actiever wordt geadviseerd baby's bij de ouders in de kamer te laten slapen. (en dan niet tussen de ouders in onder een dekbed...)
Tja die prikkels...dat is iets heel Hollands hoor...ik heb nog nooit gehoord van een overprikkelde Afrikaanse baby. Ik denk dat het een kwestie is van naar je kind kijken...het ene kind slaapt prima met de radio en huiselijke geluiden om zich heen, het andere kind heeft echt behoefte aan stilte en rust en de gordijnen dicht. Er is geen algemeen recept, je moet echt kijken wat voor jou en je kind werkt.
Ik breng iets alleen als een feit als het ook een feit is. Driekwart van de babietjes die overlijden aan wiegendood lagen apart. 36% had voorkomen kunnen worden als ze bij hun ouders op de kamer gelegen hadden (niet in bed, maar in de kamer!). Dat is niet mijn persoonlijke mening, dat is de uitkomst van onderzoek. ISIS : Room-Sharing - ISIS Online
Ik zou gewoon een beetje opletten met de tv en deze wat vaker uitzetten of het geluid uitzetten. Er is wel degelijk onderzoek dat laat zien dat prikkels van de tv de hersenactiviteit van jonge kinderen beïnvloeden. Wat de gevolgen exact zijn is nog niet helemaal duidelijk, maar het wordt onder andere in verband gebracht met slechtere concentratie en daardoor een lager IQ en meer leerproblemen (weer is er alleen correlationeel "bewijs"). Gewoon huis, tuin en keuken geluiden lijken me geen kwaad kunnen. Zoals iemand ander ook al zei, in andere culturen worden baby's ook niet alleen op een kamertje gelegd en vanuit de evolutie zou het nergens op slaan als deze geluiden ons nadelig beïnvloeden. Zo leert je kindje dat het niet muisstil hoeft te zijn om te kunnen slapen. Vanuit mn eigen ervaring: mn dochter heeft bijna 8 mnd lang alleen maar bij mij geslapen overdag en was zelden tot nooit overprikkeld. In een draagdoek slapen geeft juist veel rust een veiligheid voor je baby.
ik heb altijd begrepen en geloofd dat een draagdoek, dicht bij mama dus, juist zorgt dat de prikkels minder kwaad kunnen. Mama en de doek beschermen en het kind kan het door je nabijheid beter verwerken. Daarom gaan de vrouwen in bv. India met de kids in de draagdoek naar de markt, hartstikke druk daar, maar in de doek is het voor de kids lekker rustig. En hoe vaak ben je niet in huis bezig terwijl de kleine slaapt, of in ons geval de prikkels van voorbij rijdende auto's enzo.
Tsja wat prikkels betreft. Ik heb daar nooit echt in ''geloofd'' zeg maar. Mijn zoontje ging ook vanaf een week oud gewoon mee op visite als ik ergens op de koffie ging en sliep heerlijk op het geluid van de stofzuiger of radio. Met een overdreven stille omgeving kreeg ik het tegenovergestelde voor elkaar en ik ben van mening dat mijn zoontje daarom zo lekker makkelijk is geworden. Hij slaapt overal, voelt zich overal thuis en op zijn gemak en slaapt ook niet minder na bijvoorbeeld een dag Efteling. Heerlijk!
Ik heb mijn huiswerk gedaan en PUBmed afgespeurd. En inderdaad, ik moet toegeven, in vrijwel alle artikelen wordt het 'in de kamer van de ouders slapen' als pre genoemd. Het staat in het rijtje risico verlagende factoren. Dat wil niet zeggen dat wiegendood voorkomen had kunnen worden als het maar niet in het eigen bedje had gelegen. De oorzaak van wiegendood is namelijk niet bekend. Ik vind het werkelijk grof om deze stelling te poneren als de enige waarheid, en daarbij jezelf trots op de borst te kloppen dat JIJ het goed doet. Als ik verder ga zoeken waarom het dan zoveel beter is samen met je kind op de kamer te slapen kom ik qua feiten niet verder dan dat je het in de gaten kunt houden of het niet op zijn buik gerold is waardoor het geen lucht krijgt, te warm of veel te koud is geworden, dreigt te stikken in het (te zachte) matrasje en dat je het wellicht iets eerder doorhebt als het is overleden. Elke oorzaak van plotselinge dood met een oorzaak zoals daar zijn; als te warm, te koud, onder de dekens beland of gestikt in het matrasje is geen wiegendood. Als je beide slaapt dan hoor je niets van een fatale ademhalingsstop. Of je moet wakker worden van gasping, en dan valt er weinig meer uit te richten. Dus, samen slapen is niks mee mis, en in meerdere opzichten veiliger, maar met de onbekende oorzaak van wiegendood is geen duidelijke link, slechts een vermoeden. Wat mij bevreemd, mijn zoon heeft na anderhalve week nicu nog een week in de warmtekamer gelegen. Zonder monitoren, zonder voortdurend toezicht door aanwezige verpleegkundigen. Hoe valt dat te rijmen met de bevindingen van de onderzoeken? Als het zelfs in een academisch ziekenhuis (VUmc) niet wordt toegepast, hoe waar is deze waarheid dan werkelijk? Ik ben er steeds bang voor geweest en nog steeds. Toch is in zijn eigen kamertje de enige oplossing gebleken, oa gezien het ontbreken van genoeg ruimte in de slaapkamer en omdat hij door zijn vroeggeboorte 3 maanden hard heeft gekreund en zelfs vanuit zijn eigen kamertje leidde dit tot wakkere ouders. Gelukkig zijn er produkten als Luvion, die lichaamsbeweging (ademhaling) registreren en een signaal geven als er te lang geen ademhaling is wargenomen. Helaas ging de kinderarts niet akkoord met het meegeven van een neo care monitor en een setje plakkers
@ alf: ik snap ook niet dat een arts kan zeggen 'dit had voorkomen kunnen worden als hij bij de ouders op de kamer had gelegen', dat kun toch nooit zeggen als je niet snapt wat het veroorzaakt! Wat ik vooral lees is dat ze denken dat de geluiden van de ouder (ademhaling etc) de ademhaling van het kindje ook weer kan activeren. Wat betreft hoe het er in ziekenhuizen aan toe gaat, dat vind ik sowieso niet allemaal even baby vriendelijk, maar daar zijn hele andere afwegingen te maken dan thuis, omdat het om iets medische problemen gaat. Wat normaal gesproken het beste is, hoeft dan niet zo te zijn. Maar zo zijn heel veel keuzes afhankelijk van je persoonlijke situatie, karakter en voorkeuren. Ben het met je eens dat je je daarom echt niet beter hoeft te voelen.
Ik geloof niet dat er iemand zich hier op de horst klopt Alf. Kamer delen de eerste zes maanden wordt overal gezien als een risico verlagende factor. Ik snap niet hoe je aan de wijsheid komt dat dat een vermoeden is, met zoveel evidentie. Wiegendood komt zeven keer zo vaak voor als een kind gescheiden slaapt. Slaapaneu komt veel minder vaak voor als een kind de kamer deelt met een volwassene. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat je als moeder meteen wakker bent als de adem van je kind door een apneu stokt. Je slaap- en ademhalingpatronen passen zich aan elkaar aan. Ik ben ook heel verbaasd dat dit soort dingen jou niet verteld zijn toen je kind thuis kwam. Ik heb dat destijds bij beide kinderen namelijk zowel van verloskundige, gyn, huisarts als CB gehoord. Wat op kinderafdelingen gebeurt daar wordt een mens niet altijd blij van, daar kan ik uit eigen ervaring over meepraten.
In andere culturen is het heel normaal om samen met je kind te slapen. Je kind op een eigen kamertje leggen is tegenwoordig een luxe probleem. Vroeger hadden ze geen extra kamertjes over en sliepen de kinderen altijd bij de ouders. Waarom moet een baby toch altijd maar alleen gelaten worden en zichzelf vermaken tegenwoordig. Een baby wil graag bij de moeder zijn en het is bewezen dat wanneer een baby bij de moeder slaapt de ademhaling ook rustiger is. 9 maand lang bij je in de buik gezeten en daarna wordt je zo in een leeg bed gedumpt zonder de warmte en veiligheid van je moeder om je heen. Hier wordt alleen, maar ook heel veel samen geslapen. En ze slaapt er veel beter door.
Het verschilt zo erg per kindje. De oudste heeft heel erg veel bij ons in bed geslapen vanaf dag 1 en nog wel eens ligt hij tussen ons in te slapen. De jongste slaapt helemaal niet bij ons in bed. Hij pakt zn slaap dan niet. Heeft een maand naast ons gelegen in een wiegje maar ging al snel naar zijn eigen kamer en slaapt nu hartstikke goed. Ik zeg dus doen waar jullie en je kindje zich goed bij voelen!
Interessant topic. Begrijp ook het 'aanvallen' niet zo van bepaalde leden. En volgens mij is het wel logisch dat mensen hun eigen manier van opvoeden, de beste manier (voor hun kind(eren)) vinden. Anders zouden ze denk ik niet ervoor kiezen zo op te voeden?? Daarbij zie ik ook veel 'ophef' over bepaalde methoden, maar de other way around, is het ineens eigen mening als waarheid verkondigen, en overtuigen/opdringen. Denk dat het belangrijk is iedereen in zijn waarde te laten, en te respecteren. We doen het allemaal op onze eigen manier, en (ernstige) uitzonderingen daar gelaten, ga ik er vanuit dat elke moeder doet waarvan zij denkt dat het 't beste is voor de kinderen en het gezin. Ik vind het altijd super interessant om te lezen, hoe er opgevoed wordt, en het waarom. Ik heb er niet mee te moeien, hoef er niet mee samen te leven, maar vind het super interessant om te lezen/zien waarom bepaalde keuzes gemaakt worden. Super toch, als dat zo werkt.
Dan bel jeugdzorg maar, aangezien jij vindt dat ik mijn kind heb gedumpt. Hoe kon ik...zal ik mezelf maar aangeven?
De oorzaak van wiegendood is niet bekend. Hoe kun jij dan stellen dat jij weet hoe wiegendood had kunnen worden voorkomen? Ik zie ook de correlatie (vermoedens dus, geen feiten) wel. Maar als je de onderzoeken leest kom je nergens de exacte reden van samen slapen en die verminderde kans op wiegendood tegen. Wel op veiliger slapen door eerder genoemde redenen waaraan je kind wel degelijk kan overlijden, maar geen wiegendood is. Je mag verbaasd zijn. De mogelijkheden zijn me natuurlijk wel genoemd, maar zeker niet als vastsstaand feit opgedrongen. Ik kan overigens ook zelf keuzes maken en dat heb ik dan ook gedaan. Als er echt een oorzaak was gevonden, was het geen advies meer maar een voorschrift. Net als niet roken. En dan sliep er ook geen kind meer alleen in een kamertje, en op een kinderafdeling in een academisch zkh?!
Nou inderdaad, dan mag ik mezelf ook wel aangeven. Ik heb mijn dochter na 5 weken op haar kamertje 'gedumpt' en ze slaapt er geen seconde minder door. En ze heeft nu een blije mama want ik liep op mn tandvlees doordat ik alles hoorde en geen oog dicht deed. Heb het 5 weken geprobeerd en het werkte gewoon niet. Nu ben ik veel ontspannender en dat is ook beter voor Carmen, aangezien die kleintjes stress etc oppikken...
Volgens mij klopt de kop gewoon niet. Baby's die bij de ouders in bed slapen hebben 5 keer meer kans te overlijden dan baby's die in een eigen bedje liggen (op de kamer van de ouders). Niet 5 keer meer kans op wiegendood. Maakt dat nou echt wezenlijk wat uit? Je wilt toch gewoon niet dat je baby doodgaat, of dat nou met bekende of onbekende oorzaak is, of je het nou wiegendood mag noemen of niet. Leg je baby gewoon niet op gelijke hoogte tussen 2 ouders in onder een dekbed.