Pfff.. Jayro kan al goed en duidelijk antwoord geven op simpele vragen. Ik merk alleen dat het steeds vaker Nee wordt! "Wil je drinken?" "Nee" en zn beker gaat door de kamer... om 2 seconde later me heel lief aan te kijken 'nana dinken?" (nana=jayro) Als hij echttt heeeeel moe is en je vraagt of ie naar bed wilt zegt hij ja, maar anders is het altijd nee. Dus gestopt met vragen, ik vertel het nu gewoon. Lijkt niet veel te helpen, wat het woordje 'bed' doet het hem al denk ik En wat ook vervelend begint te worden is als ik bijv. zeg "jayro we gaan zo wandelen, je mag even in de wagen' (o.i.d.) dan is het NEE NEE NEE NEE en dan zal hij dus echt niet mee werken. Als ik dan vraag of ik ondertussen nijntje op zal zetten zodat ik mn spullen kan pakken is het trouwens "jaaa jaaaa nijntje". Nu mijn vraag... deden jullie kindjes dit ook al zo snel? Ik zie in de kinderopvang en mijn omgeving eigenlijk alleen peutertjes van 2-2,5 die zo'n soort fase hebben. Werd het bij jullie kleintjes met 2 NOG erger (met oog op de 2e die van komt) off kreeg hij/zij het toen juist niet meer??? (is er nog hoop haha?) En een andere vraag, ik ben van mening dat je kinderen altijd zoveel mogelijk moet vertellen, zo geef ik ook altijd duidelijk aan dat we weg gaan en waar we heen gaan. Alleen nu begin het 'gevecht' dan al voordat ik ook maar iets heb gedaan omdat hij alles al begrijpt. Hoe gaan jullie daar mee om? Hem zo van het een op andere moment in de wagen doen is ook niet de bedoeling natuurlijk. (als voorbeeld, zelfde is met naar bedje gaan of schone luier doen)...
Hihi, herkenbaar! Hier ook zo'n dreumes die allang en breed in de 'NEE-fase' zit! Alleen vind mijn dochter het geen probleem om weg te gaan, zolang ze maar zelf in de kinderwagen of auto mag klimmen anders is het wel NEEEEEEEEEE!
Hi, Hier eentje van bijna 2 en wij hebben ook een tijd "Nee" gehoord enige maanden terug. Gelukkig is dat weer wat over gegaan en zit hij nu in een 'Ja' fase..We hebben er zelf goed op gelet dat we niet te vaak nee zeggen. Mijn zoontje is nogal ondeugend en als je niet oplet dat hoort hij de hele dag 'Nee, niet doen", "Nee, mag niet". We proberen dat wat anders te verpakken. Daarnaast letten erop dat we niets aan hem vragen waar we geen antwoord op willen krijgen. Dus niet: "Ga je mee naar de winkel" als hij helemaal geen keus heeft. Wij vertellen ook altijd waar we heen en wat we gaan doen maar ik duld geen discussie. Het scheelt wel dat we dus niets vragen. We gaan nu boodschappen doen. Kick gaat nu naar Nijntje en lekker slapen. Etc etc. Ze zeggen 'Terrible Two' maar vooralsnog vind ik het nog wel mee vallen.. we hebben nog een maandje tegaan tot 2 jaar hahahahahah!
Haha gelukkig... voor mij dan, voor jullie niet... is het wel herkenbaar.... Geen vragen meer stellen let ik al op, behalve als ik echt wil weten wat hij wilt. En minder zelf NEE gebruiken zal ik op gaan letten, maar eigenlijk gebruik ik volgens mij het woordje nee erg weinig, omdat hij eigenlijk vrij veel mag en ik meer van de alternatieven aanbieden ben. Maar ik zal er eens op letten, soms kom je er dan toch achter dat je het vaker doet dan je door hebt.