Effe van mij aftypen, gewoon om mijn hoofd wat te verlichten. Bij mijn oudste heb ik een PND gehad (echt de hel, een jaar niet kunnen functioneren). Zelfs met opname in een psych unit en al. Bij mijn tweede heb ik ook giga de babyblues gehad (gelukkig maar een weekje of 2 en met kalmeermiddeltjes doorgekomen). Nu hoor je het al komen, ik ben zo bang voor nr 3. Ik heb nu al schrik voor die blues en ik kan er natuurlijk niet vanonder (zal toch een week of 2/3 tanden bijten zijn). Iemand tips of zo?? Heb ook een verleden van depressies en ben gedianosticeerd als borderliner. PS: ik hou zielsveel van mijn 2 schatten, maar die eerste maand als pasgeborene mogen ze van mij toch afschaffen.
Er zijn hier gespecialiseerde therapievormen voor. Neem eens contact op met je plaatselijke geestelijke gezondheidzorg.
Ojee als eerst een dikke knuffel voor jou. Kan heel gied begrijpen dat je em nu zit te knijpen. Ik heb niet echt tips maar mischien wat extra hulp van vrienden/familie roepen? Drie kindjes is niet niks natuurlijk
thx voor de knuffel loop nog steeds bij de psycholoog (eens om de 3 weken), en meestal functioneer ik goed (werk zelfs 4/5 bij de overheid) en de kindjes komen niets te kort. Maar het zijn gewoon die eerste 2/3 weken die ik de hel vind. Kraamtijd vind ik dus helemaal niet leuk. Vooral s nachts is het verschrikkelijk.
Daarin ben je verre van alleen... Depressie - Informatie patienten - Landelijk Kenniscentrum Psychiatrie en Zwangerschap