Erg zenuwachtig...

Discussie in 'De lounge' gestart door Be Happy, 31 mrt 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Be Happy

    Be Happy Niet meer actief

    Zijn hier nog meer zenuwpezen?

    Van kinds af aan ben ik al heel gauw zenuwachtig, tot overgeven aan toe. Mijn ouders hebben hier ook last van, dus waarschijnlijk heb ik die zenuwen van hun ge-erfd ofzo.

    Als er iets spannends staat te gebeuren, bijvoorbeeld tandartsbezoek of iets heel normaals als een cursus van mijn werk, ben ik dagen vantevoren al supernerveus. Ben zelfs zenuwachtig om het zenuwachtig worden zelf. Ben dan bang dat ik bijvoorbeeld zo zenuwachtig ga worden dat ik op de plek waar ik moet zijn, ga overgeven ofzo. En dat ik me vervolgens dan moet schamen.

    Je begrijpt: ik ben ook iemand die allerlei beesten op de weg ziet en die van een mug een olifant maakt.

    Ben geen medicijnenslikker, dus daar begin ik ook liever niet aan. Ik zie het meer als iets irritants wat bij me hoort en waar ik mee moet leven. De ene persoon is nu eenmaal nooit zenuwachtig, een ander is altijd een beetje zenuwachtig en bij mij slaan mijn zenuwen helaas compleet op hol.

    Maar ben ik de enige persoon die hier zo'n last van heeft of zijn hier meer mensen die er last van hebben?
     
  2. loopy

    loopy Fanatiek lid

    23 apr 2007
    3.564
    0
    0
    kantoor
    gouda
    ik heb het sinds ik een burnout heb gehad. ben altijd nerveuzig en als ik in bed lig ga ik piekeren en denk ik bij alles: ja maar wat nou als... ik slaap sindsdien met de radio of tv aan. dn kan ik mijn eigen gepieker tenmiste niet horen want het is mega-irritant
     
  3. Sewgirl

    Sewgirl Actief lid

    16 nov 2007
    401
    0
    0
    Nou meid begrijp je helemaal... Al vanaf kinds af aan, bijv. Sinterklaas nou nachten wakker en nu sinds 10 jaar als er idd iets s[pannends gaat gebeuren wat niet leuk is, echt overgeven. En als iets leuks staat te gebeuren dagen van tevoren elke dag kokhalzen. Mijn man vind het verschrikkelijk en mijn ouders ook trouwens. Anderen hebben al heel vaak gezegd dat ik naar de ha moet, maar ik weet toch wel waar het vndaan komt. Het enige wat ik een beetje merk is hoe ouder ik word hoe minder het wordt, maar stukken minder niet. Een heel klein beetje. Ik zou ook geen medicijnen nemen, dit kan je toch niet met medicijnen verhelpen. Ik heb het maar gewoon geaccpteerd van mezelf hoe vervelend het ook is. Succes ermee
     

Deel Deze Pagina