Ik loop al weken te denken, en te malen in mijn hoofd. Ik zal het "proberen" kort uit te leggen. We zijn in 2008 getrouwd, ik was toen zwanger van de eerste, mijn dochter was 6 maanden toen ik opnieuw zwanger was. Al jaren hebben we het druk, druk druk, en gewoon te weinig tijd gehad ook echt volop te genieten. We hebben nu twee meiden van 4 maanden bijna en een pittige peuter van 19 maanden. Ik werk 28 uur in de zorg, gelukkig onregelmatige diensten en veel slaapdiensten waardoor ik toch een groot gedeelte van de dag thuis ben bij mijn kinderen. We hebben een geweldige lieve oppas, gaat allemaal goed. Toch voel ik me "" schuldig" dat ik werk, en misschien wel teveel werk. Maar de combinatie is wel prima te doen. Merk dat mijn man en ik nu wel meer tijd met elkaar moeten doorbrengen en proberen nu elke maand toch wel een avond samen te plannen. Het is gewoon erg druk allemaal nu de kinderen jong zijn. Maaaar.... tot nu geen problemen hoor. Ik wil heel graag de SPH doen. Na 2 jaar "zeuren" bij leidinggevende had ik het voor elkaar. Via het werk SPH doen, werkgever betaald. Toen alles rond was vorig jaar bleek ik zwanger. Zou anders al zijn begonnen, maar dit hebben we nu een jaar uitgesteld. Ik zou dus gaan beginnen a/s september. Heb de bevalling afgewacht, en wilde weten hoe mijn dochter was. Heb je een lastige baby, dan neem je met een studie heel wat op de hals. We hebben een lieve rustige baby, en je merkt haar bijna niet eens. Klinkt ideaal!!! Maar weet je..... De dagen met een baby en peuter is druk, ook al heb je rustige en lieve kinderen. Tot de meiden gewassen en wel in bed liggen is het al 21.00 uur. De hele dag ben je met de kinderen en de huishouding bezig, daarnaast werk ik 28 uur, sport ik nog en heb veel hobby's waar ik gewoon weg de tijd niet voor heb. Het idee om in september weer te gaan leren benauwd me!!! Ik ga elke vrijdag dan naar school de hele dag, daarnaast al je zelfstudie. Het wordt een volledige werkweek voor mij. En ik voel me al schuldig over de 28 uur die ik werk. Dat ik nu zo weinig tijd over heb vind ik soms wel vervelend. Ik vind het iets teveel van het goede de studie erbij te hebben omdat dit tenkoste van mijn gezin zal gaan. Zo zie ik dat!!!! Ik wil het ontzettend graag, dus het idee het af te blazen voor nu vind ik vreselijk jammer. Na veel gesprekken al met collega's en ook familie ben ik deels wel een beetje uit. Een studie op school wordt dan gewoon teveel. Je kinderen maken deze leeftijd maar 1x mee en ik wil daar optimaal van genieten. Ik maak mijn leven nog drukker door nu te moeten studeren. Als ik naast mijn werk mijn vrije dag in moet inleveren voor school...... phoe. Vrijdag is mijn vaste vrije dag namelijk. Ik wil dus studeren op mijn tempo, op mijn manier, en zonder dat mijn gezin er onder zal "lijden". Ik kom dan op een thuisstudie, en dat ik de planning thuis moet veranderen en moet gaan leren op momenten dat de kinderen slapen, en naar de peuterspeelzaal gaan ( de oudste dan over een halfjaar ). Dan nog zal het druk zijn maar voor mij realistischer. Een studie via je werk heeft consequenties, zal de komende 8 jaar aan de stichting vast zitten, een aangezien het allemaal niet zo lekker loopt ( de zorg he ) heb ik geen idee of ik dit op deze plaats 8 jaar vol houdt. De SPH voor mij betekent op den duur ook een andere baan. Ik wil meer.. en heb zelf SPW-4!! Dus SPH is wel iets wat ik nodig heb voor een andere doelgroep te kiezen. De keuze is dan om de studie zelf te betalen. En zo denk en denk en denk ik al dagen, weken!!!! Mijn vraag aan jullie is, Wat zouden jullie doen wanneer je in mijn schoenen zou staan. Zijn er mama's die een druk leven zoals ik hebben en erbij leren en wat zijn jullie ervaringen hiermee? Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik weet wel dat ik EN van mijn gezin wil genieten, EN die studie heeeeeeeeeeeeel graag wil. Maar is dit voor de komende 4 jaar te combineren?
Hm. Moeilijk hoor. Ik begrijp dus dat het voor de lengte van de studie niet uitmaakt of je het via je werk doet, of door middel van thuisstudie? Het is sowieso 4 jaar? (Dat zou voor mij wel meespelen namelijk.) Ik heb zelf geen ervaring met studeren als je kinderen hebt, want ik had mijn studie al af. Een opleiding is voor mij erg belangrijk, ook voor de toekomst, en je wilt het graag doen, dus ik zou sowieso doorzetten. Van uitstel komt afstel in dit geval. Dat zie ik om mij heen. Mijn vriend roept ook al jaren dat hij wel een studie zou willen doen. Die is nu eind 30 en nog steeds niet begonnen. Op een gegeven moment heeft het natuurlijk geen zin meer. Dus sowieso (nu) doen. Dan blijft dus alleen de keuze thuisstudie, of niet, over. Ik zou zelf niet voor een thuisstudie kiezen, eerlijk gezegd. Ik heb gezien dat dat ontzettend veel discipline vergt, en als het inderdaad voor de lengte van de studie niet uitmaakt, betekent dit dat je die uren die je anders op de vrijdag zou maken, dus moet verdelen over de avonduren, plus al het extra werk dat daarbij komt kijken. In mijn omgeving heb ik meerdere keren gezien dat mensen uiteindelijk toch maar overstappen naar een gewone deeltijdstudie. Het voordeel is dan dat je ook echt in een klas terechtkomt, waardoor je ook wat sociale druk hebt (en gezelligheid natuurlijk). Bovendien kan je - als het goed is - een groot deel van het werk al op die dag verzetten en kost het je daarnaast nog maar misschien 2 avonden studeren. Anders ben je dus altijd bezig... Maar ja, daar zitten dus wel wat haken en ogen aan. Want 8 jaar blijven is wel lang. Betekent dat 8 jaar nadat je klaar bent? Of 4 jaar erna? En wat zijn de consequenties als je eerder weggaat? Ik begrijp wel dat het moeilijk is hoor. Ik werk zelf ook 28 uur en twijfel nu (heel erg) of ik 32 uur zal gaan werken. Om dezelfde reden. Is het anders misschien ook mogelijk wat minder te gaan werken, of eventueel deels te studeren in de baas zijn tijd? Dat hoor ik namelijk wel meer om me heen. Nou, succes met de beslissing!
Ten eerste bedankt voor je reactie . De 8 jaar is 4 jaar studeren en dan nog 4 jaar blijven! Ga ik eerdr weg moet ik de studie terug betalen. Ik wil het heel graag, en dit is wel mijn kans. Maar aan de andere kant.... de meiden maken deze eerste 4 levensjaren ook maar 1x mee. Daar wil ik ook zoveel mogelijk van genieten. Ik zou minder kunnen werken jah, ga ik 4 uur minder werken is dat op maandbasis maar een slaapdienst. Dat doet hem niet, dan zou ik 8 uren moeten inleveren. En financieel is dat een grooooot verschil. Alhoewel ik recht heb op ouderschapsverlof , maar we zijn pas verhuist en hebben een hoge hypotheek en hoge maandlasten. Dus willen we extra dingen doen met de kinderen doen of voor ons zelf is het wel belangrijk in elk geval 28 uur eerst te blijven werken. Ik vind een studie ook belangrijk, met name voor de toekomst. Vind een fijne en goede carriere belangrijk voor mezelf en mijn gezin. Nu is het misschien allemaal leuk, maar de kinderen worden ook groot en dan zou ik wel meer willen en wat anders, dus sph is dan van belang. Aan thuis studeren en deeltijd zitten beide voor en nadelen van. Ik ben wel iemand die discipline heeft, zou ik me voor een thuisstudie inzetten zal ik er ook voor vechten. Dat is wel een voordeel. Ik wil dan studeren op momenten waarbij de kinderen er geen "last" van hebben. Ik vind de keuze heel moeilijk!!! Ga ik het doen, dan veranderd er voor mijn man ook wel wat. Hij zal toch meer taken ook over moeten nemen en we moeten alles verdelen. Phoe..... Je zegt dus dat je het wel zou doen! Ik vind het ook, maar weet niet op welke manier. Moeilijk.....
En studeren in de baas zijn tijd? Een paar uur per week? Zou je dat kunnen overleggen? Wat betreft ouderschapsverlof: daar krijg je ook wel weer wat voor terug van de belastingdienst. Tenminste, dat was twee jaar terug zo. Het is inderdaad erg moeilijk, en het is en blijft een opoffering. Ook voor je man. Maar dat is ook zo als je het uitstelt, dus wat dat betreft maakt het niets uit. Je zegt ook dat je het echt wilt doen, dus het alternatief is dat je het anders over een paar jaar doet. Natuurlijk, de kinderen zijn maar 1 keer klein, maar ze zijn ook maar 1 keer 5, 6, 7, 8, etc. En tegen die tijd wil je weer thuis zijn met een kopje thee na school. Dus dat argument blijf je houden... En hoe eerder je begint, hoe eerder je klaar bent.
Wat je ook kan doen, is het aantal uren per week uitrekenen dat je zou kunnen studeren zonder dat je kinderen er 'last' van hebben. Hoeveel is dat? En is dat genoeg? Bijvoorbeeld: als je elke avond van 21.00 tot 23.00 studeert, zit je op 14 uur per week. Dan hebben je kinderen er geen last van, en heb je misschien net genoeg tijd om je studie te doen. Maar dan heb je ook geen tijd voor jezelf of je man. En dat is natuurlijk ook wel erg belangrijk. Helemaal als je ook wat van je man moet vragen, zoals je zelf al aangeeft. Wat ik ook net zag, is dat je jongste dochter nog heel erg klein is. Speelt dat ook niet mee in je twijfel? Je zit nog vol hormonen, wil ze nog niet loslaten, hebt waarschijnlijk ook nog niet zoveel zin om te werken, laat staan er een studie bij te doen. Misschien moet je het even laten rusten en kijken hoe je er over een paar maanden over denkt. In september is de jongste alweer bijna 10 maanden...
ik heb geen ervaring met studie en kinderen. IK werk wel gemiddeld 32 uur in de week en ga een avond in de week na school. ik vind het erg fijn dat ik na school moet want dan wordt je echt verplicht en kan je het niet uitstellen. Want een vak doe ik thuis en die wil ik nog weleens op de lange baan schuiven. En als je na school moet doe je het toch. Maar ja voor jou is het wel echt 4 jaar en ik heb maar 1jaartje en ben al op de helft. Dus heb eigelijk niet echt een goede tip maar wil je wel succes wensen met je keuze en volg je gevoel dat is het belangrijkste voelt het niet goed ivm met de kinderen dan moet je het nog even niet doen en mischien wachten tot ze na school gaan. als dat mogelijk is.
jeetje, ik kijk, ik zie dat je een 2 meisjes hebt, met exact dezelfde namen als de mijne... Zit bij mij ook 15 maanden tussen..
Hey meis. Aangezien ik dagelijks zie hoe druk je het hebt en hoe laat je een keer klaar bent 'savonds zou ik er zelf niet aan moeten denken om daar ook nog eens een studie tussen te proppen. Of je zou een vaste oppasdag moeten regelen voor de meiden en dat je die dag ook echt voor het studeren gebruikt.
Ik ben het echt niet met deze post eens. Het is nooit te laat om een opleiding te doen. Mijn moeder heeft bijvoorbeeld op haar 50e nog de bestuursacademie gedaan. En nu na twee jaar een super leuke nieuwe functie. Ik zou het dus anders doen. Ik zou wachten tot je kinderen iets groter zijn ( PSZ leeftijd) en dan de studie oppakken. In de tussentijd kun je misschien meer tijd besteden aan leuke dingen met de kinderen en je hobby's. Zo zou ik het doen.
Hoi hoi, Ik werk en studeer tegelijk. Ik werk ook in de zorg alweer een jaartje of 12 en doe sinds 2009 de opleiding tot verpleegkundig. Ik werk 28 uur per week en daarnaast om de paar weken één week naar school van half 9 tot een uurtje of 4 dit wisseled dan per week. Het is dus iets ander dan wat jij dan gaat doen. Ik moet op werk ook nog opdrachten op de werkvloer doen probeer deze opdrachten op 't werk te doen maar neem het meestal mee naar huis . Voor school heb ik ook nog huiswerk.Ik werk alle diensten dus dag, avond en nachtdiensten. Ik ben met de studie begonnen toen mijn oudste nog 2 moest worden. Dit gedaan omdat het makkelijker kon regele met de opvang. Heb flexibele kinderdagopvang. Ik wilde zo graag de opleiding doen en dacht van als ik weer langer wacht dan doe ik het nooit. Ik ben trouwens nu 34 en net 36 als ik klaar ben. Ik zou begin 2012 klaar zijn en dan zou hij naar school. Nu ben ik echter plotseling zwanger geraakt van nummer 2 Van haar ben ik vlede maand bevallen . De opleiding is heel even stil gezet ivm met mijn verlof in mei begin ik weer en ben nu 6 maanden later klaar dus eind 2012. Ik zelf vind niet dat ik mijn gezin te kort doe. Ik ben heel heerlijk en soms is het wel even pittig. Ik krijg heel veel steun van mijn vriend, hij staat helemaal achter mij. Dit vind ik heel belangrijk iemand die achter mij staat en mij ook help met de zorg voor de kinderen. Maar ik heb zo iets van ik doe het ook een beetje voor hun. Als ik klaar ben met de opleiding word ik er alleen maar beter van en daar hebben hun ook profijt van. Als ik klaar ben met mijn opleiding moet ik 2 jaar bij het ziekenhuis blijven werken anders moet ik een deel van mijn studie terug betalen. Hun steken geld in mij en betalen mijn studie dus ik vind het wel logisch dat ze willen dat ik voor hun blijf werken. Moet jij dan 4 jaar na je opleiding bij hun blijven, begrijp ik dat goed? Ik zou zeggen doen. Je krijg nu de kans en je weet niet wanneer je nog een kans krijg. Je wil al heel lang verder en nu kan dat. 4 jaar lijkt heel lang maar als je eenmaal bezig ben dan gaat de tijd best wel snel. Ik vind dat ik naast mijn werk/studie nog voldoende tijd heb voor mij kinderen. Ik moet het soms wel even goed verdelen. Het meeste huiswerk doe ik savonds als de kleine op bed liggen. Ook doe ik het wel eens overdag een uurtje als de kleine aan het is. Het huishouden heb ik verdeeld met mijn man. Je kan wachten tot ze naar school gaan maar dat duurt weer bijna 4 jaar en dan had je klaar kunnen zijn met je opleiding Heel veel succes met de keuze maken. Je moet doen wat je gevoel zegt en dat is best wel moeilijk soms. Zo het is toch een langer verhaal geworden dan ik had verwacht sorry Groetjesss Jetje
Ik doe toevallig ook HBO SPH, een thuisstudie via NTI. Ik werk 24 uur en heb 1 zoontje. Ik zeg het eerlijk: het is lastig te combineren, en je moet een ijzeren discipline hebben om te gaan leren terwijl je eigenlijk kapot bent. Momenteel is het rustig op mijn werk, en doe ik veel opdrachten gewoon onder werktijd. Heel slecht, maar anders red ik het gewoon niet. Mijn zoon slaapt overdag niet zo lang meer (anderhalf uur ongeveer), en die tijd heb ik nodig om even bij te tanken. Daarna moet je huishouden doen, koken, nog even naar buiten etc. Als hij dan 's avonds weer op bed ligt ben ik weer gesloopt, en kan ik het niet opbrengen om na 21.00 nog te gaan studeren. Dus ik doe zoveel mogelijk in het weekend, als mijn vriend thuis is, en dus op mijn werk. Het zal uiteraard ook aan jezelf liggen, hoeveel energie je hebt en hoeveel je aan kunt. Die thuisstudie heeft ook nog verplichte praktijkdagen waar je naartoe moet (8 per jaar, altijd op zaterdag), maar je kan ze zelf indelen. En in het tweede jaar, waar ik nu zit, heb je nog twee digitale examens die op een andere locatie worden afgenomen. Verder doe je alles thuis en op je werk (praktijkonderzoeken, scriptieonderzoek etc.). Het is niet zozeer een moeilijke opleiding, maar de opdrachten vragen wel veel tijd, en je moet dus veel discipline hebben om het allemaal bij te houden en het niet te laten versloffen. Het is wel mogelijk om op basis van je SPW-diploma vrijstelling voor het eerste half jaar van de propedeuse te krijgen, en om vrijstelling voor de stage in het derde jaar te vragen. Dat laatste moet ik nog aanvragen, dus weet nog niet precies of dat gaat lukken. Als het wel lukt scheelt dat een hoop tijd in je studie en ben je sneller klaar. Het vierde jaar staat in het teken van de scriptie. Succes met je keuze!
Ik snap hoe jij je voelt, ik heb precies dezelfde keuze moeten maken. Ik werk 27 uur en ga ook iedere vrijdag van half 9 tot 5 naar school.Drukdrukdruk. Zelf heb ik er voor gekozen omdat ik het zó graag wil en het wel om de toekomst gaat en je eigen geluk. Daarom ook om het geluk van je gezin. Het zal even flink doorbikkelen zijn, maar ik zou het doen! Je krijgt de kans aangeboden en daarbij verdien je gewoon! Super toch.
Hoi, ik heb voor eenzelfde keuze gestaan. Werkte 24 - 28 uur per week en ben daarnaast een HBO opleiding gaan doen. Ik kon geen stage lopen bij de organisatie waar ik werkte dus kwam er 9 uur onbetaalde stage per week bij. Ik heb een dochter van toen 5 jaar. Als eerste ben ik minder uren gaan werken zodat ik met de stage dag niet boven mijn 28 uur uitkwam, dat had natuurlijk consequenties voor het inkomen. Ik vond het studeren heerlijk, het was mijn tijd, op school zijn (2 avonden en een ochtend per week) voelde echt alsof ik tijd doorbracht met vriendinnen. Maar doordat ik veel van huis weg was voor school, werk en stage waren mijn man en dochter dolblij als ik er was, maar dan moest ik nog zo'n 20 uur per week thuisstudie doen. Dat vond ik het moeilijkste, ik was er wel maar had geen tijd voor hen en zij stortte zich werkelijk op mij. Om een lang verhaal kort te maken; ik ben zowel met mijn werk als studie gestopt omdat mijn gezinnetje eraan onderdoor ging. Voor mij was het leuk en aardig maar ik moest het opofferen voor hen. Wat dingen om over na te denken of het kan gaan slagen voor jou: - Ben je een organisatie talent? Je moet echt goed kunnen organiseren, plannen, je daar aan houden, grenzen bewaken etc. Ben je een natuurtalent: prima! Mis je dat talent net als mij: hmmm - Geloof je echt dat dit je enige kans is? Mijn oma haalde op 60 jarige leeftijd nog de Havo. Mijn moeder op 40 jarige leeftijd de HBO. Moet het echt nu of kan het wachten? - Je zegt dat je leven druk is, dat je misschien wel dingen hebt gemist, nu heb je weer twee kleintjes en kun je ervoor kiezen om er meer voor hen te zijn. Hoe zie je dat? Wil je niks van hen missen en hoe zou je er tegen aan kijken als deze twee naar school zijn en je al die tijd hebt gestudeerd. Vind je dat juist handig gepland of kijk je met weemoed terug? - kun je het financieel aan als je besluit te stoppen met de studie of eerder stopt met werken bij het huidige bedrijf. Het ligt ook echt een beetje aan je karakter en je organisatie talent. Ik heb hele leuke meiden zien stoppen omdat ze het niet voor elkaar kregen om te combineren. Maar ik heb ook meiden erbij zitten die het gewoon doen, die het druk hebben en zwaar maar die het kunnen, waar het als vanzelf in het bloed zit. Je moet voor jezelf uitmaken bij wie je hoort. Of je thuis studeert of op school scheelt denk ik niet veel. Je hebt toch je studie uren en vaak moet je voor tentamens weg. Ik heb het contact met mijn medestudenten als heel prettig ervaren, dat was juist het gene wat mij er doorheen trok, waar ik het meest van genoot. Ik leerde ook veel van anderen. Je mag ook pb-tje sturen hoor als je verder wilt babbelen. Succes!
Ik heb er zelf geen ervaring mee, omdat ik liever wil wachten. Dit proef ik ergens ook in jouw verhaal. Eigenlijk heb je het al ontzettend druk, maar ook belangrijk vond ik dat je die 8 jaar daar minimaal nog moet werken terwijl je nu al aangeeft dat je dat niet zo ziet zitten. Straks heb je de studie gedaan en heb je daar best wat voor op moeten geven qua vrije tijd enz. En dan kom je erachter dat je die laatste 4 jaar helemaal niet wil blijven, volgens mij krijg je dan het gevoel van: waar heb ik het nu eigenlijk voor gedaan?? Want ik kan mij voorstellen dat je als je klaar bent ineens andere leuke banen tegenkomt, en dan zit je nog aan je huidige werkgever vast.
Ik vraag me ook af of ze je wel mogen verplichten om dan nog 4 jaar bij ze te werken. Heb je al eens in de CAO gekeken?
phoe meiden.... wat een geweldige reacties van jullie!! Dat doet me goed. Ik lees dat de meesten zeggen: gewoon doen!!!!! Ik wil het zoooo graag!!! Echt zo graag. Misschien moet ik de sprong gewoon wagen en het gaan doen. Ik geloof 4 jaar, maar kan ook 2 jaar zijn na de studie dat je moet blijven werken. En ja, ook als je kinderen 4.5.6 jaar etc zijn hebben ze die leeftijd ook maar 1 keer. Dat is wel een punt . Het zou nooit een juist moment zijn als dat je argument is. De afspraak die ik met mijn leidinggevende was dat zij de studie betalen, ik zelf de boeken betaal en als compensatie wel minder wordt ingepland. Hoe en wat verder moeten we nog bespreken. Als ik lees dat je bij een thuisstudie wel praktijkdagen hebt en op zaterdag..... kan ik beter gewoon naar school gaan. Want voor die praktijkdagen moet ik wel verder reizen. En tuurlijk zal ik wel meer kansen hebben, maar ik vind wel dat hoe sneller ik begin, hoe sneller ik klaar ben. Daarom wil ik dit jaar beginnen als ik het ga doen. Meiden, echt super hoe jullie meedenken. Bekijk het even wat positiever. Het is inderdaad uiteindelijk ook voor mijn gezin een voordeel als ik het haal, kan meer verdienen!! Ik ben wel iemand die kan plannen en organiseren. Ben heel consequent daarin. Dus dat gaat geen probleem worden. En ik heb begrepen dat je om de vrijdag college hebt en de andere vrijdagen zelfstudie, wat eventueel ook thuis kan natuurlijk. Tsjaaa.... Toch vind ik de keuze heel lastig.
Ik ga dat eerst wel allemaal uitzoeken nog hoor. Wil precies weten hoe dit in zijn werk gaat. Zou het 2 jaar zijn, na je studie, dat is misschien wel te overbruggen!!!
Ja dit mogen ze verplichten. Omdat zij de studie betalen mogen zei als eis stellen dat jij minstens zoveel jaar in dienst blijft OF dat je een gedeelte van de studiekosten zelf terug betaald als je toch eerder stopt. Is een normale gang van zaken.
Ik ben afgelopen september begonnen met een studie personeelsmanagement, ook HBO. Ik heb 2 kindjes, manlief werkt 40 uur en ik 24 uur. Het is soms even pittig als ik 's avonds weer aan de slag moet voor school, maar ik heb er nog geen moment spijt van gehad, ik vind het heerlijk om weer te leren. (had ik niet verwacht moet ik zeggen).
TS: volgens mij heb je je beslissing (bijna) genomen. Top! Als ik jou was zou ik een keer om de tafel gaan zitten met je werkgever en inderdaad overleggen of je wat minder ingepland kan worden, wat volgens mij hetzelfde betekent als studeren in de baas zijn tijd. En vergeet inderdaad niet dat je het ook voor je gezin doet. Niet alleen voor een beter inkomen, maar je stelt ook een prachtig voorbeeld voor je dochters. Die zullen later heel trots op je zijn!