Hey meiden, Even mijn verhaal kwijt... onze dame is behoorlijk opstandig de afgelopen paar weken, sinds dat ze de waterpokken heeft gehad is het DRA-MA 's avonds om haar in bed te krijgen. Toen ze erg ziek was werd ze 's nachts wakker van de jeuk en hebben we haar tussen ons in laten slapen. Ik weet het, misschien niet al te verantwoord, maargoed, we hebben nu eenmaal die beslissing genomen. Sinds ca. 3 weken wilt ze alleen nog maar bij ons zijn, vanaf 8 uur, als ze naar bed gaat, is het een drama. We hebben al van alles geprobeerd, 10 minuten laten huilen (met als gevolg dat ze nu geen stem meer heeft), terug naar haar kamertje en opnieuw het slaapritueel. 's Avonds in bad, extra fles gegeven, langer op laten blijven, 's middags korter slapen, niks helpt, tenzij ze bovenop mijn man of op mij ligt. Als ze dan eindelijk in slaap valt willen we haar in bedje leggen maar ze heeft het gelijk door en waarna het weer een drama wordt en ze pas weer gaat slapen als ze boven op één van ons loigt... . We zijn nu alweer vanaf half 8 vanavond bezig om haar in slaap te krijgen maar het lukt gewoon niet en we zijn allebei zo ontzettend moe, nu is dat niet eens het ergste, maar gewoon puur dat ze niet slaapt met als gevolg dat haar hele schema in de war ligt, op het kdv valt ze gelijk in slaap als ze daar is. Vandaag heeft ze zelfs tot 12.30 uur liggen slapen! Ik snap wel dat ze heel moe wordt van het huilen en de gebroken nachten, maar we zijn het spoor een beetje bijster. Een nachtje wegbrengen is op dit moment even geen optie voor ons, ze heeft net voor de tweede keer een koortsstuip gehad waardoor we nu een beetje over-bezorgd geworden zijn (ook niet super, maar dit gaat wel weer over hoop ik). Ik ben er zo moe van, de gebroken nachten en daarnaast ontslag gekregen, dus het is echt een opeenstapeling van waardoor ik echt even niet meer weet wat ik moet doen. Ik voel me nu gelijk een zeur, maar ben het wel even kwijt, ben erg benieuwd wat jullie ervaringen zijn... Liefs, Fem
Wij hebben ook van die drama's gehad. Een soort zwart gat van een maand zonder slaap... Ik weet zo wat je bedoelt! Ik zou persoonlijk even een paar nachtjes met z'n 3-tjes in bed een beetje slaap inhalen en daarna haar even laten huilen. Ik heb geleerd dat er (voor ons) geen andere oplossing is en sinds we die beslissing hebben genomen is er weer rust in de tent. Ik heb zelfs hartkloppingen en duizelingen van het slaaptekort gekregen, en dat heeft ook nog 2 weken goed slapen geduurd voor het over was. Dus kijk uit wat je doet hoor!
Hoi Guppie, mja, ik ben ook bang dat ik een ernstig slaaptekort ga krijgen, ik zit nu met brandende ogen achter de pc terwijl ons meisje ligt te huilen boven, gaat met pijn in mijn hart , wel bedankt voor je reactie!
Fem meid wat moeilijk. Ik sluit me aan bij Guppie dat heeft heel goed gewerkt! Slaap een paar nachten goed bij sluit alle evt medische oorzaken uit en probeer toch eens de "harde"aanpak... sterkte meid!
Tjee meid... kan me voorstellen dat je er dan helemaal doorheen zit! Misschien inderdaad maar even aan jezelf denken en lekker haar bij jullie laten slapen. Zo kom je dan zelf ook even aan je slaap toe, want die heb je wel nodig. Anders ga je er echt aan onderdoor. Hopelijk heb je dan weer wat energie om er beter tegen te kunnen en de "harde aanpak" te doen... Succes meid en dikke knuffel!
ohw meis heel herkenbaar! Wij liepen ook op onze laatste loodjes en nu hebben we de 5 min regel toegepast en werkt erg goed! Als ze begint met huilen na 5 min kijken, strelen heel zachtjes of niet praten en na eventjes weer weg gaan en dit iedere 5 min. De eerste avond heeft het een uur geduurd, de 2de avond 15 min en de 3de avond was het direct stil. Hopelijk heb je er wat aan Dikke knuf
Heel herkenbaar, was hier ook. Volgens mij is het toch een sprongetje hoor met die leeftijd Wat wij gedaan hebben is met een matras naast haar ledikant slapen. Zo was ze toch in haar eigen kamer met Papa of Mama in de buurt. Hielp fantastisch ! Na een week of wat sliep ze weer alleen in haar kamer en konden wij ook weer terug in ons eigen bed. Volgens mij was ons dochtertje echt bang om alleen te zijn, dus ik geloofde niet zo in het laten huilen... Werd ze alleen maar nog banger van.
Het was weer een drama , nu is ze weer goed gaan slapen, dus we zullen eens zien hoe het gaat, afgelopen nacht heeft ze weer tussen ons in geslapen....
heb je 5 min regel al geprobeerd meis? Is even door bikkelen maar hier heeft het echt zn vruchten afgeworpen Anders het cb bellen? Die van ons gaven aan dat ze graag wilde helpen we hoefde maar te bellen
Thanx voor de tip Ikke, we moeten vrijdag weer naar het CB toe dus dan vragen we het zeker gelijk even, ik moet zeggen; ze is nu heel erg goed gaan slapen *afkloppen*, laten we hopen dat ze het een beetje volhoud vanacht... Bedankt voor het meedenken allemaal!
Ha Fem, vervelend allemaal (ook ontslag erbovenop getsie). Hier ook dramaqueen als het gaat om slapen (gaat nu ff goed hoor *klopklopklop*. Mijn ervaring is dat het t beste is om mee te gaan in dit soort periode's van verlatingsangst (lijkt het op toch?). Misschien heeft ze zelf ook een soort angstige ervaring gehad vanwege waterpokken/koortsstuip? Het echte laten huilen, werkt bij Mirre alleen als ze in goede doen is. Dan huilt ze ook anders: gewoon beetje jammeren/zeuren met pauze's. Als ze bang is dan krijst ze gewoon non-stop de hele boel bij elkaar. Hopelijk heeft iemand anders wel een goude tip
Ik lees ook even mee want mijn 15 maand oude zoontje is ook een slaapdrama, eigenlijk al vanaf dat hij geboren is. Ik woon in italie en daar laat echt NIEMAND zijn kind huilen. Kindjes slapen hier bijna allemaal met de mama ( zoals heel vroeger ) vaak tot 2 jaar en dan moeten ze in een eigen bedje slapen. Wij doen het half half; hij slaapt van ong 8.30 tot 01.00 in zijn eigen bedje ( soms komt ie vroeger soms later ) en dan komt ie bij ij in bed. Ik weet niet of dat zo erg is, maar ik slaap wel heel vaak slecht en ik slaap ook alleen met mijn zoontje, papa slaapt in het logeerbed Ik moet zeggen dat hij langzaamaan wel beter begint te slapen ( mits er geen tanden doorkomen, of hij last van een sprong heeft ) Ik zou willen dat hij doorsliep maar dat heeft hij nog nooit gedaan, vanaf de geboorte en daarom ben ik met hem samen gaan slapen. Misschien kan iemand me gerust stellen dat hij och echt een keer gaat doorslapen Liefs van een vermoeide mama