En nee hij is niet weg. Maar hij "is" er gewoon niet meer... Hij is verandert. Hij moppert heel veel en kan totaal geen affectie meer van hem verwachtten. Alles wat ik niet doe daar moppert hij op. Dat ik me voel alof ik gister 10 pilsjes opheb en net een glas melk opheb wat over de datum was (oftewel duizelig en misselijk en alles wat er bij zwangerschap hoort) heeft hij gewoonweg niet door. Hij weet het wel, en hij zegt ook dat hij helemaal niets (veel) van mij verwacht maar toch. Altijd moppert hij dat het zon teringzooi is en dat hij alles op moet ruimen... Wat deels wel een beetje waar is, ik heb mn handen vol aan de normale bezigheden zoals de kids verzorgen en eten op tafel zetten en de was... veel dingen blijven idd liggen en we hebben veel tegenslagen gehad de laatste tijd... Dus ik snap deels zijn frustratie wel maar dan hoeft hij me toch niet te negeren? Woensdag gaat hij altijd naar zn ouders (vraag me niet wat hij er leuk aan vind want die zijn niet echt positief maar goed) en dan gaat hij al als we nog niet klaar zijn met het toetje zodat hij "weer vroeg thuis kan zijn" Ja en dan kan ik dus alleen alles opruimen EN 2 kids naar bed doen waarvan er 1 pertinent weigert te slapen... En ja ik ben een tikkende tijdbom, ik weet vantevoren nooit hoe ik kan regeageren op een opmerking ofzo, last van mn hormonstertjes... Maar kan hij me niet een beetje respecteren? Nog een paar weekjes dan voel ik me beter en kan ik het huishouden weet wat beter overzien hoop ik. (ik ben altijd al een slechte huisvrouw wdb) Maaar waarom wil hij niet meer intiem zijn!? Niks knuffelen, zoenen en sex is helemaaaal uit den boze! Ik weet dat hij moiete heeft met sex en zwanger maar ik heb er wel behoefte aan! Als ik erover begin zegt hij gewoon dat hij meer een ochtend sexer is, wat klopt. Maar sochtends zijn de kinderen eerder wakker dan wij dus je snapt wel dat ik dan geen zin meer heb.... We kunnen(konden) altijd goed praten maar ik weet niet meer wat ik moet zeggen!?? Ik heb namelijk alles al gezegd en hij vind dat ik hem als boeman afschilder wat absoluut niet mijn bedoeling is! Hij is altijd zo lief en zorgzaam en helpend... Pfff iemand een idee hoe ik dit aan kan pakken>?
He bah wat naar! Ik denk persoonlijk dat praten met elkaar de sleutel is, al weet ik wel dat het gewoon lastig is als hij je niet begrijpt! Wat is dat toch met die mannen, mijnes is op het moment precies het zelfde zijn hele persoonlijkheid is anders opeens (behalve met het schoonmaken enzo), ook al zo vreemd!Zal het in de lucht zitten? Ik wacht het maar tot na de bevalling af die spanning zal er wel mee te maken hebben. Al zie ik dat jij korter zwanger bent,, dus als jij nog tot de bevalling moet wachten zal te lang zijn. Waarom niet als de kleintjes naar bed zijn even lekker samen op de bank met elkaar praten? Proberen te kijken, waar gaat het mis.
He Thanx voor je reactie. Ik wil wel praten maar weet gewoon niet meer wat ik nog meer moet zeggen.... Misschien moet ik maar eens eea op papier gaan zetten en dan toch vanavond maar weer eens een gokje wagen... thanx
pfooeee wat een rottige situatie,is er misschien iets anders wat hem dwars zit,op het werk,of heeft hij veel zenuwen voor de bevalling,en wat gaat volgen? Ik weet dat als mijn man zo is,er echt iets anders dwars zit meestal,wat hij niet kan of wil uiten en dan gaat ie moperen op mij en de huishouding. Misschien moet je hem er gewoon eens naar vragen of er iets is op werk of iets anders waardoor hij niet lekker in zijn vel zit en of je hm daarbij kunt helpen,hoe moeilijk dat ook voor jou is omdat jij verdrietig bent om hoe hij tegen je doet. Ik hoop dat het snel wordt opgelost en jullie weer lekker kunnen knuffelen,want dit voelt natuurlijk wel erg eenzaam
Hoe deed je man bij je vorige zwangerschappen? Was hij toen ook "weg" of was toen alles normaal? Ik hoop iig dat je alles kunt uitpraten. Een dikke knuf! xxx
He... Het heeft niets met mn zwangerschap te maken denk ik... Maar meer omdat het thuis nu echt een rommel is en de tuin overhoop ligt (krijgen nieuwe tegels en de tuin is nu een grote zandbak) en we wilde verhuizen maar dat ging niet, mijn opa is erg ziek (kanker) en zijn ouders doen heel vreemd en soms zelfs hatelijk, komen ook niet op de verjaardag van mn zoon want dan gaan ze op vakantie... Dat soort dingen denk ik. Plus het feit dat hij sex met een zwangere vrouw gewoon eng vind, dat ik dan een miskraam krijg ofzo. Ja zelfs met nummer 3 vind hij dat nog steeds eng..... Vanavond hebben we hopelijk eindelijk even tijd om te praten! xxx
Dus hij heeft idd best een hele hoop aan zijn hoofd nu. Ik begrijp dat jij wel erg graag seks wilt nu,ik had dat zelf ook enorm in mijn vorige zwangerschap maar sommige mannen durven het gewoon echt neit dan,mijn man dus ook niet,wij hebben echt 9 maanden geen seks gehad toen en ik vond dat verschrikkelijk maar begrijp het ook wel. Wat raar dat zijn ouders zo doen,is daar ook een reden voor? Hopelijk kunnen jullie vanavond even praten samen en ik denk dat ook hij nu wel een paar extra knuffels kan gebruiken en steun en als hij ziet dat jij er voor hem bent dan komt dat vanzelf wel weer terug,sterkte!