Afscheid..

Zeven jaar geleden kochten wij jou.. ik was toen 19. Jij was onze toekomst.. Wat waren wij blij, maar wat was jij lelijk en oud.. Ruim 3 jaar lang hebben wij je verbouwd, totaal veranderd en weer helemaal opgeknapt.. We hebben je gemaakt precies zoals wij willen..

Jij bleek de ultieme relatie-test, ik heb tegen je muren geschopt en met je deuren gegooid, ik heb je vervloekt en van je gebaald..
Er zijn, bij jou, enorm verdrietige dingen gebeurd, niemand heeft mij zo vaak zien huilen als jij.. Ik heb nergens zoveel verdriet gehad als bij jou..

Maar onder jouw dak zijn er ook ontzettend veel mooie dingen gebeurd.. Mijn 'vriendje' vroeg mij er ten huwelijk, onze kindjes zijn er verwekt, hun eerste stapjes op jouw vloer en hun eerste tekening aan jouw muur.. Ik heb er de mooiste gesprekken gevoerd, de ultieme liefde ervaren en ontzettend veel gelachen.. Jij hebt ons bij elkaar gehouden, ons een warme plek gegeven..

Ondanks dat je perfect voor ons bent, is jouw omgeving dat niet.. We zijn verliefd geworden op iets wat op geen enkele manier aan jou kan tippen, maar de vrijheid, midden in het bos, maakt alles goed..

Sinds juli zijn we bij je weg, verhuisd naar onze nieuwe liefde, de rest van ons leven.. Je staat nu 7 weken te koop en woensdag tekenen wij al voor ons (bijna) definitieve afscheid.. Een voorlopig koopcontract. Gelukkig zijn er mensen die net zoveel vertrouwen in je hebben als dat wij hadden..

Lief huis, bedankt voor alles.. Enne, het is maar goed dat jouw muren geen oren hebben.....

 

Ja, haha ik vind het stiekem ook wel moeilijk hoor.. Ben echt heel blij dat het maar zo kort te koop heeft gestaan, en we het met overwaarde kunnen verkopen maar toch..

En het huis waar we nu wonen staat inderdaad echt op een droomlocatie! Het huis zelf is gewoon k.t maar goed dat gaan we in de toekomst ook helemaal verbouwen.. Eerst even sparen