Hebben jullie dat nu ook? Dat er zo enorm veel gedachten door je hoofd gaan over hoe het strakjes is als de kleine er eenmaal is.. Ik begin me steeds meer en meer te verheugen op de geboorte en ik blijf maar denken: hoe zal ze eruit zien? hoe ziet ze eruit? Op wie gaat ze lijken? En strakjes als ze 1 is?...en 2..3 ? Hoe zal ze aanvoelen en ruiken? Welke spelletjes zal ik met haar doen en hoe is het nu echt eenmaal als ik strakjes trots achter de kinderwagen aanloop met daarin ons kleine hummeltje? Zou ze me wel lief vinden? enzovoort enzovoort.. ik maak mezelf haast gek hihi.. Maar het blijft een heerlijk onderwerp om bij weg te dromen
Heb het ook Vind het zo'n raar idee dat ik straks een heel nieuw mens op de wereld zet. Kan me er helemaal niks bij voorstellen.. Ik ben soms ook wel een beetje bang..zou ze wel gezond zijn, zou ze geen down hebben.. dat soort dingen. Ik kijk ook heel anders naar andere kinderen, ook peuters en kleuters en stel me dan voor dat wij straks ook zo'n kindje hebben rondlopen. Ik blijf het een heel maf en onwerkelijk idee vinden! Kan niet wachten tot ze er is (nog wel even blijven zitten!). Eerst zien dan geloven