Hallo, Ik zit ook weer met een aantal vraagjes, lichamelijke klachten. Ik heb een rare week achter de rug. Begon met een miskraam van een buurvrouw. Ik vermoede dat het mis zou zijn, gezien het leek op wat ik toen mee heb gemaakt,, helaas werden mijn vermoedens werkelijk, dezelfde dag had ze een curretage. Maar ik had last van een opgezette harde buik, vanwege haar spanning denk ik. Toen mijn nicht in het ziekenhuis ( 35 week zwanger) De volgende dag werd hun dochter geboren. een en al spanning voor mij, last van die harde opgezette buik, en volgens mij hyperventilatie. Tintelingen in mijn linker hand en pols en een versnelde hartslag rond de 95 slagen, maar die zit bij mij altijd rond de 60. Ik kan er niet eens van slapen ( tenminste inslapen wil niet) ik voel mijn hartslag en word dan helemaal gek, en dat terwijl ik normaal niet echt een stresskip ben hihi. Nu begon ( logisch) tijdens kraambezoek mijn nicht te praten over haar bevalling, en ik werd er helemaal raar van. Ik zie ook echt heel erg tegen een normale bevalling op ( mijn dochter is geboren met een keizersnede). Het liefste wil ik er niks mee te maken hebben en er helemaal niks over horen, want ik raak nu al in paniek. Stond ik van de week op de weegschaal, ben ik in 16 weken zwangerschap nog maar 2 gram aangekomen ( verloskundige heeft mij niet gewogen tijdens eerste bezoek, dus heb haar er ook niks over kunnen vragen). Ik spuug niet meer ( 4 keer gebeurd) dan moet ik toch aankomen? Kan moeilijk naar het toilet toe, en elke avond is mijn buik echt heel hard. Dit zijn allemaal dingen waarvan ik denk, is dit wel goed? Maak ik mij teveel zorgen? bij mijn vorige zwangerschap stond ik ook onder veel stres vanwege mijn erg zieke vader, en toen mocht ik van de ha valdispert gebruiken. Zou ik dat nu weer mogen ( tis toen misgegaan de zwangerschap). Tis weer een heel verhaal ( ben ik goed in ), weet ook niet of een van jullie er wat mee kan. Ik weet wel dat ik echt niet lekker in mijn vel zit, en dat terwijl ik toch ow zo blij ben met ons nieuwe wonder. Liefs Jolanda
hoi Jolanda, het is normaal dat je reageert op spanningen, zeker op dingen die met zwangerschap en bevallen te maken hebben. Je zit nu zelf in die fase en dan trek je je dat extra aan. Ook door de zwangerschapshormonen kun je anders reageren. Het is niet erg dat je lichaam reageert met een verhoogde hartslag en een harde buik. Dit gaat vanzelf weer over en kan geen kwaad. Dat je niet kunt inslapen heeft waarschijnlijk te maken met dat je je teveel zorgen maakt. Dat is niet nodig, en probeer het dus wat van je af te zetten. Doe iets ontspannends voor je gaat slapen, drink warme melk of kruidenthee en lees een (makkelijk) boekje. Je hoeft je ook geen zorgen te maken over dat je nog niet aangekomen bent. We wegen in bijna geen enkele praktijk meer, omdat we er toch niets mee doen. Veel of weinig aankomen is geen reden om in te grijpen. We letten op de groei van je kindje en je baarmoeder, zolang dat goed gaat is er niets aan de hand, al kom je in de hele zwangerschap niet aan. Dat je moeilijk naar het toilet kunt is echt een zwangerschapskwaaltje. Drink veel water (minimaal twee liter) eet veel fruit (appel met schil) en donkerbruin brood en andere vezels. Als je dat allemaal doet en het helpt nog niet, koop dan roosvicee laxo, daar kun je baat bij hebben. Ik zou zeker niet (te) snel naar de valdispert grijpen. Het is en blijft altijd beter om zonder medcijnen je zwangerschap door te gaan. Wat nodig is, is nodig, maar probeer nog even of het zo gaat. Als je het wel wilt , dan pas na overleg met je huisarts. Ik hoop dat je snel wat rustiger wordt! Mirjam
Dank je wel Mirjam, Tis in ieder geval prettig om te weten dat ik me geen zorgen hoef te maken over mijn hartslag en die harde buiken. Ik moet zeggen dat ik het wel probeer, om me niet overal zoveel van aan te trekken, maar sommige dingen zijn me zowiezo al heel erg dierbaar, en kan ik anders al niet loslaten, nu is dat nog een graatje erger merk ik. Ook heb ik heel veel moeite met eten. Ik betrap me er zefs soms op dat het ergens in de middag is en ik no niks heb gegeten. Ik moet mezelf dwingen om dan wat te eten, en dat terwijl ik dus niet iemand ben die op haar gewicht let, heb ik overigens nog nooit gedaan. Toen ik niet zwanger was at ik alles wat los en vast zat ( bijwijze van spreken), maar nu lukt dat gewoon niet. ( ben daar dus ook niet trots op). Ik hoop dat dat het komende trimester gaat veranderen. Valdispert heb ik ook nog niet gebruikt, alleen dacht ik eraan omdat de ha me dat de vorige keer had voorgeschreven. Ik wil aan de ene kant wel een afspraak maken bij de huisarts, om mijn klachten voor te leggen, maar het weerhoud me ervan omdat het telkens momentopnames zijn, op het moment dat ik bij hem zou zijn is er waarschijnlijk nog helemaal niks aan de hand, dus kan hij ook geen dingen controleren ( nouja dat is mijn logica) Ik ga in ieder geval kijken of ik iets kan vinden ter ontspanning ( mijn fysio therapeute zei ook al dat ik moeite heb om me te kunnen ontspannen en dat is ook zeker waar) Dank je wel voor het beantwoorden voor mijn vele vragen. Liefs,
hoi Jolanda, het is wel heel belangrijk dat je goed eet, dat heeft je kindje nodig! Probeer zeker te ontbijten, het is belangrijk om de dag te beginnen met eten. Ook voor jouw bloedsuikerspiegel is het goed om regelmatig wat te nemen. Waarom wil je niet eten? Ben je bang om (veel) aan te komen? Neem in elk geval twee keer per dag fruit en 200 gram groente. Ook moet je echt (bruin) brood eten en een behoorlijke avondmaaltijd. Kijk eens op www.voedingscentrum.nl wat je nodig hebt als zwangere en ook voor lekkere recepten. Als je 's ochtends geen zin hebt in brood, kun je ook volkoren beschuit nemen (bijv. met aardbeien!) of cruesli of iets dergelijks. Probeer het eten aantrekkelijk te maken voor jezelf. Neem als je zo weinig eet daarnaast een multivitaminepreparaat voor zwangeren. Dat vervangt het eten niet, maar je kunt misschien wel wat extra's gebruiken. Over een bezoek aan je huisarts, je hoeft je niet rot te voelen op het moment van het consult. Je kunt ook gewoon een afspraak maken en je zorgen bespreken. Soms helpt het al genoeg om te praten en het te vertellen, zonder dat je meteen medicijnen nodig hebt. Als je meer vragen hebt, of je wilt je hart luchten, dat mag altijd hoor! Mirjam
Hallo Mirjam, Ik ben zeer zeker niet bang om aan te komen. Ik heb zelfs niet eens een weegschaal thuis, maar op mijn werk wel, dus als ik me weeg dan doe ik dat daar, maar dat is heel sporarisch. Het meeste eten trekt me niet, heb ook nog veel moeite om in de supermarkt te lopen vanwege al die luchten. Spugen doe ik niet maar ik word er nog steeds misselijk van. Ik eet 's morgens een beschuitje met kaas ( boter gebruik ik niet, omdat ik daar ook als ik niet zwanger ben niet tegen kan, veel melkproducten en dan voornamelijk volle producten en half volle producten verzuren in mijn maag, met gevolg dat het er weer uit komt, dus daar blijf ik vanaf) Rond een uur of tien eet ik dan nog een beschuitje. Cruesly heb ik geprobeerd maar ik krijg het echt niet weg. Ik heb gister tussen de middag en vandaag vier ham kaas tosties weg kunnen krijgen.( ben niet echt een brood eter , maar wel bijv tostie of een bolletje met komkommer en kaas, of gezond , dat kan ik wel weg krijgen). Warm eten vind ik normaal de lekkerste maaltijd van de dag, en dat krijg ik met moeite binnen, terwijl en andere dag het wel ineens lukt. Dit probeer ik er nu in te krijgen allemaal, en ik weet dat ik meer moet eten. Ik moet zeggen dat ik me er naar bij voel dat ik zo moeilijk eet momenteel, want mijn dochtertje ziet het van mij, en die moet wel haar bordje leegeten terwijl mama dat negen van de tien keer niet doet Het is gewoon telkens zo dat ik met goede moed begin te eten , maar dan valt het niet lekker en omdat ik bang ben om te moeten spugen stop ik er maar mee op dat moment. Soms vraag ik me af of ik het onbewust doe, maar ik zou niet weten waarom, ik denk ook niet dat dat het is. Ik denk dat als die misselijkheid minder word, dat het eten ook weer beter gaat worden ( althans dat hoop ik). Wat betreft de vitaminen, na mijn eerste en laatste consult bij de gyn vertelde ze dat ik nog een week foliumzuur moest slikken en daarna mocht stoppen, maar niemand ( ook de verloskundige niet) heeft me verteld of ik andere vitaminen moet slikken. Ik doe dat op dit moment dus ook niet, weet ook niet goed welke ( ik geloof dat ik gravitamon heb geslikt bij mijn dochter, maar weet dat niet precies meer). Ik kan er niks aan doen, maar ik irriteer me er echt aan dat ik nu telkens zo onzeker ben , terwijl ik dat normaal niet ben. Ben ook veel emotioneler, maar of dat te maken heeft met hormonen, of met alles wat er gaande is en is gebeurd de afgelopen weken, weet ik niet. Ik weet wel dat dit alles het er soms niet makkelijker op maakt. Pfff weer een heel verhaal verteld. Dank je wel voor het luisteren. Liefs,
hoi Jolanda, als je niet eet vanwege misselijkheid is dat heel begrijpelijk. Probeer inderdaad vol goede moed te beginnen met eten en zie maar hoever je komt. Neem vaker kleine porties, dat kan helpen. Je moet ook niet per se een multivitamine, maar het kan geen kwaad om dat te nemen. Je kunt kiezen voor gravitamon, femnatal of kruidvat zwanger vitaal, ze zijn allemaal goed, er zit overal hetzelfde in, er is alleen een prijsverschil. Je emotionele en onzekere gevoel komt zeker voor een deel door de hormonen. Het kan per zwangerschap verschillen hoeveel last je daarvan hebt. Sterkte! Mirjam