Van verschillende mensen krijg ik te horen dat je zoveel mogelijk bezoek moet laten komen in je kraamtijd, als de kraamverzorgster er is. Mijn man en ik zien dat allebei niet zitten dus zo gaat het ook niet gebeuren. Ik zie er nu al tegenop om ooms, tantes, neefjes en nichtjes aan mijn bed te ontvangen. Normaal zie ik ze ook bijna niet en dan willen ze nu ineens komen. We sturen de kaartjes ook pas later op, als wij vinden dat het daar tijd voor is. De TamTam doet toch eerst wel zijn werk. We willen graag ouders, schoonouders, broers en zussen en na een paar dagen opa's en oma's maar verder gewoon eerst heerlijk genieten van het kleintje en ons laten vertroetelen door de kraamverzorgster Wij hebben haar ook al aangegeven dat bezoek, waar we niet op zitten te wachten, gewoon 'geweigerd' kan worden als ze bellen. Wel aardig natuurlijk maar dit is toch niet raar? Hoe is de kraamtijd bij jullie verlopen?
Mijn kraamtijd moet ook nog komen. Maar wij hebben iig besloten om de eerste week na de geboorte geen visite ( behalve opa en oma, schoonvader, zwager, moeder) te ontvangen. De meeste mensen reageren hier heel positief op en geven me groot gelijk. Helaas zijn er ook mensen die blijven pushen. Vandaag nog een opmerking van; Anders laat je maar weten na de bevalling... Nee heb ik gezegd dit is ons besluit en dat blijft ook zo. Pfff wel vermoeiend hoor. Maar gewoon geen visite nemen, wij zetten zelfs op het kaartje dat we de eerste week na de geboorte geen visite willen. Komt er dan toch nog iemand langs kan ik die gewoon weg sturen. Succes!
nee vind hte helemaal niet raar...ik vind dat je groot gelijk hebt; bij mijn eerste hebben we na 2 weken de mensen laten komen zodat we de eerste 2 weken voor als zelf hadden (de opa's en oma's broer zussen en nichtjes zijn wel gewoon geweest natuurlijk)... daarna hebben we de visite laten komen en best wel volgepland...ik zou zeggen doe t lekker rustig aan; ik wordt alweer moe bij de gedachten van de drukte van toen.... dit keer hebben we t heelijk uitgesmeerd over de weken gedaan; echt heerlijk! en raad ik je ook zeker aan! iedereen wil natuurlijk je kleintje zo snel mogenlijk zien, maar ze loopt niet weg ofzo dus laat ze maar lekker ff wachten en dat jullie goed kunnen uitrusten want dat zal je hard nodig hebben!
Ik heb alleen mijn partner in de kraamtijd bij me (we latten nu nog) en dan zit ik eigenlijk niet op een huis vol te wachten ( op de naaste kring na). Ik wil gewoon dat wij als gezin de kans hebben om aan elkaar te wennen, omdat we elkaar daarna ook alleen in de weekends gaan zien tot ik mijn huis heb verkocht en daar bij mijn Lief werk heb gevonden. Dus wij plannen gewoon een kraamfeest een week of 4-6 na de geboorte. Een bij mij en één bij hem , 150 km verderop. Dan ben ik hopelijk ook weer een beetje fris en fruitig en kan iedereen in één keer komen.
Ik vond het juist wel fijn dat mensen in mijn kraamtijd kwamen. Natuurlijk niet jan en alleman maar vrienden enzo vond ik juist wel gezellig. Ik heb best een zware bevalling gehad en daar dan ontstoken hechtingen bovenop waardoor ik tot een week na de bevalling mijn bed eigenlijk niet uit ben geweest (natuurlijk wel douchen en naar de wc maar verder niet) en ik vond het soms dodelijk saai om daar maar in bed te liggen.. En daarnaast was ik ongelofelijk trots op het kleine mannetje wat ik toch maar mooi op de wereld had gezet en dat wilde ik aan iedereen die me lief was laten zien.
Misschien kun je een kraamfeest houden na een aantal weken. Dan ben jezelf weer helemaal op de been. En heb je 1 drukke dag en zijn alle mensen geweest ( op misschien een aantal na die die dag niet kunnen). Mijn zoontjes zijn te vroeg geboren en we hebben een aantal zeer goede vrienden op bezoek gehad in het ziekenhuis. Toen mijn mannen thuis kwamen waren er veel mensen verkouden en hebben wij gewoon duidelijk aangegeven dat we geen zin hadden in visite. Omdat ze door de vroeg geboorte veel meer kans hadden op infectie's etc. Nu zijn ze 9 maanden en er is GELUKKIG niet heel veel kraamvisite geweest. Had er totaal geen zin in. We hebben een hele moeilijke zwangerschap gehad en de mannen hebben 8 weken in het z'huis gelegen dus het enigste wat wij wouden was rust en genieten. Blijkbaar hebben we dat heel erg duidelijk gemaakt na de geboorte omdat er bijna niemand is geweest.
Ik heb nooit in bed gelegen en vond het juist hartstikke gezellig dat er mensen langskwamen. Wel altijd maar één, maximaal twee bezoeken per dag en wel maximaal een uurtje. Het hangt er maar helemaal vanaf hoe je bevalling verloopt. Ik zat dus de volgende dag gewoon op de bank en manlief ging na 2 dagen alweer naar zijn werk.. tja en als je dan een makkelijk kind hebt, zit je je al snel te vervelen. Ik had mazzel dat het precies was tijdens de Olympische spelen anders was ik echt tegen de muur op gevlogen. Wij hadden een agenda waarin we elke week één vollendige dag blokten, die was alleen voor ons. Dan bleef manlief ook thuis en hadden we de hele dag met z'n 3-en. De andere dag verdeelden we in drie blokken: ochtend - middag en avond. En maximaal twee van de blokken mochten bezet zijn. We lieten mensen soms tegelijkertijd komen (dus één vriend van manlief tegelijk met een tante ofzo). Al met al had ik bijna elke dag wel even bezoek en dat vond ik heel fijn maar ik voelde me dan ook top en mijn zoontje was vanaf dag één makkelijk. Je weet het niet van tevoren, je kunt hooguit de scenarios bespreken. Spreek met elkaar af wat je denkt dat je nu prettig zou vinden en kijk dan na geboorte elkaar nog eens aan. Wie weet is de wereld dan opeens anders (en dat is ie zeker )
onze kraamtijd was ook hectisch, zo wilden we het niet, maar we konden alle mensen (vrienden vooral) in hun enthousiasme niet tegenhouden, de meesten lieten gelijk vallen waar ze mee bezig waren en stonden binnen no time in het ziekenhuis, achteraf vond ik het wel prima, hadden we dat ook gehad en als ik moe was (bij bezoek thuis) ging ik gewoon slapen en nam ik de kleine meid mee, lekker bij mama weg van de drukte
ik lag volledig in de kreukels dus bij mij zijn de eerste week alleen mn vader en moeder mn broer en zn vriendin geweest. thats it. lekker rustig. moet nu met 6 weken nog bezoek afwerken maar wel lekker op mijn tempo . ben echt heel blij dat ik dat zo heb gedaan. t was allemaal al hectisch genoeg.
Ik dacht bij mijn eerste dat ik de eerste week niemand wilde zien maar niets was minder waar. Ik had iedereen al op de hoogte gebracht, maar ik voelde me na de bevalling ontzettend goed zodat ik aan de telefoon de meesten meedeelde dat ze best al langs mochten komen. Bij deze bevalling heb ik het een beetje in het midden gelaten. Toen bleek dat we na 48 uur weer opgenomen moesten worden doordat mijn kleintje te geel werd en bijna niet meer wakker te krijgen was, en mijn voeding weer niet op gang kwam hebben we het de eerste week alleen bij mijn ouders en schoonmoeder gehouden. De eerste dag zijn er wel vriendinnen in het ziekenhuis langs geweest. Daarna dus alles afgeblazen. Ikzelf voelde me hartstikke goed maar ik vond het veel belangrijker dat ik de kraamverzorgster en mijn man kon gebruiken voor mijn zoontje, zodat ik voor mijn dochtertje kon kolven en kon blijven proberen aan te leggen aan de borst. Vond ik op dat moment veel belangrijker dan visite ontvangen. En nu doen we maximaal één keer visite op een dag. Voor mijn zoontje ook wel zo rustig.
Wij hebben ook alleen directe familie en goede vrienden in de eerste week langs laten komen. En ook gewoon 2 dagen 'vrij' gepland, gewoon even geen bezoek. Het is wel lekker dat je dan nog hulp hebt. Vervolgens zat ik namelijk nog weken lang met mensen die net kwamen als je borstvoeding gaf (kwamen dan weer te vroeg ofzo) of met een heel gezin en je in je eentje maar met koffie en beschuit met muisjes loopt te rennen etc. Dit keer kan directe familie de eerste week komen en verder plannen we wel een kraamfeest, ik zit niet meer te wachten op wekenlang visite. En weer een dag of 2 geen visite in de kraamweek, is ook wel lekker.
Hier kan de directe familie langskomen en voor de rest geven we een kraamfeest. Vorige keer viel het me erg tegen dat je al die mensen moest verzorgen, terwijl ik nog nauwelijk lang genoeg kon staan om een broodje voor mezelf te smeren.
hier kwam elke dag wel iemand op visite. de eerste paar dag alleen onze ouders en broer/ zussen, daarna goede vrienden. vond het altijd wel leuk...maar was ook blij als ze wegwaren (ik lag de hele tijd nog in bed... vandaar)
Ik dacht dat er heel weinig mensen zouden komen, maar heb nog tot 2 maanden zowat dagelijks bezoek gehad. Nadat ik met mijn kindje net een uurtje thuis was, zat de kamer al met 10 mensen ofzo vol. Vooral in je kraamtijd zijn bezoeken erg vermoeiend moet ik zeggen. En ik heb dan een paar tantes die zowat elke dag wilden komen, die ik dus ook een keer niet wou zien(lach met hartkloppingen van vermoeidheid op bed)en dan zijn ze nog beledigd ook. echt vreselijk. Persoonlijk zou ik het een 2e keer anders doen, mensen echt even laten bellen voordat ze komen en ook gewoon aangeven als ik rust nodig zou hebben. En ook veel bezoek in de 1e week van veel mensen vind ik niks, in die tijd ben je nog vol met emoties van je bevalling, je bent je kind aan het leren kennen.Ik vond het op een gegeven moment ook irritant dat de zoveelste weer met mn kind zat de 1e week. Ik zou zeggen, denk om jezelf jij bent bevallen en mag nog een hele tijd de ''diva'' uithangen hahaha. Succes en je niet schuldig voelen
ik zou als ik jou was duidelijkheid verschaffen, en niet mensen aan de deur wegsturen. lijkt me wel beledigend. Nu alvast ter sprake brengen hoe je het wilt hebben, desnoods via de ouders. tantes die meerdere malen langs willen komen, hebben een bord voor hun kop denk ik, dat is meer iets voor de directe familie. En daar mag je best wat van zeggen. Hier is het totaal anders verlopen, eerst 8 weken ziekenhuis. Toen hij thuiskwam was ik zelf wel al hersteld, maar toch vond ik het zwaar. (kolven, aanleggen, voeden, en.. alles is zo nieuw) Via een site waarop ik voor iedereen bijhield wat er gebeurde met de kleine man in het ziekenhuis, had ik een stuk geschreven dat we de eerste weken rust wilde hebben. De kleine was ook nog eens ontzettend kwetsbaar, echt niet leuk. Verkouden mensen moesten we van de artsen wegsturen, en bij elk kuchje of niesje sprong ik overeind, iedereen moest zijn handen goed wassen, gelukkig is die tijd voorbij. Iedereen hield echt fantastisch rekening met ons, en kon zich (mede dankzij de website) goed inleven. Misschien kun je ook een site maken, en door je man er dingen op laten zetten na de bevalling, hoe het gaat enzo (scheelt een hoop telefoontjes) en fotos erop zetten ed. een tip van een vriendin van mij, stuurde een kaartje met daarop duidelijk: als je teentjes wilt komen tellen eerst even bellen, en de rusttijden zijn van .. tot .. maar ook deed ze er een kaartje bij in, je bent uitgenodigd voor zondag de zoveelste.. (een maand na de bevalling), dan vieren we ons kraamfeest, wij willen eerst samen genieten van ons kleine wonder oid. Ze had een paar kraamfeesten, een voor familie van haar kant, een voor vriendinnen, een voor de familie van haar vriend zijn kant. Dat vond niemand beledigend. Groetjes
Toevallig zat ik even te kijken naar de berichten die ik gepost had. Van al deze reacties heb ik helemaal geen e-mail binnen gekregen vandaar dat ik nu pas reageer... Zoals bovenstaande staat beschreven hebben wij ook op ons kaartje gezet. Alleen de rusttijden niet, dat bepalen we op dat moment. Mijn man heeft dan 4 weken vakantie en als alles goed gaat willen we ook proberen rustig eens wat te doen met zijn drietjes. Gewoon weg kunnen gaan als we daar zin in hebben en niet gebonden zijn aan mensen. Ik vind het leuk als goede vrienden langskomen maar ik zie echt heel erg op tegen familie. Van veel mensen hoor je nooit wat en eigenlijk sturen we ze nu 'verplicht' een kaartje (ooms/tantes) en dan ineens willen ze komen. Toen we vorig jaar in ons nieuwe huis kwamen wonen is er ook niemand komen kijken... heel frustrerend. Maar we hebben samen heel duidelijk hoe we het willen hebben en ik denk dat het wel goed gaat komen.
Hey meiden, ik ben 2 dagen terug bevallen!! En tijdens mijn zwangerschap zag ik ook enormmmm op tegen de kraamvisite! Alleen al het idee, al die mensen...ppffff. Ik was ervan overtuigd dat we overstroomd zouden worden met visite. Maar niks is minder waar. Na de bevalling is alleen mijn moeder, broertje en zus geweest. Verder nog niemand en niemand heeft gevraagd om langs te mogen komen. Mijn schoonmoeder komt pas a.s. zaterdag langs, die gunde mij ook mijn rust. Het komt ook door de zw.schapshormonen dat ik me zo opwond, denk ik nu. Ik ben zooo blij dat ze is geboren en ben zo trots op haar en op mezelf! De rest boeit me niet meer hahaha. En by the way: ik geef heel eerlijk aan wanneer en hoe laat ik visite wil ontvangen, wie er mee mogen komen en wie niet..
Je moet het sowieso doen zoals jullie et willen. Het is een drukke en emotionele en mooie tijd en daar moet je met een leuke gevoel op terug kunnen kijken. ik kan me heel goed voorstellen dat je het niet wil. Wij hebben heel duidelijk op het kaartje gezet dat ze moeten bellen als ze willen langskomen. Dan kan je het heel mooi zelf indelen. Zeg gewoon eerlijk dat je het niet te druk wil hebben Mijn dochter heeft de eerste week in het ziekenhuis gelegen en ik gedeeltelijk ook. Heb een zware bevalling gehad en had dus ook helemaal geen zin in heel veel drukte. Toen we thuis waren hadden we ook nog maar 2 dagen kraamhulp. We hebben gezegd van 11 tot 12 mag er iemand (of een gezin komen) en tussen 4 en 5 smiddags. Goed te doen voor ons dan. Maar we hebben de mensen die van ver komen nog niet gehad. Binnenkort komt er een vriendin van ver langs die kan dan ook niet heel lang komen maar dat vind ze prima. Ook at moet je in de gaten komen dat de mensen van ver niet opeens uren blijven hangen omdat ze van ver komen. Dan ben je bekaf aan het einde.
Wij hebben t gelukkig lekker rustig.. In t ziekenhuis zijn mijn ouders en broer en oma al geweest, net als mn man zijn zus en man, broer met vriendin, ouders en oom, mijn oom en tante met een nichtje.. Hier thuis de naaste buren, een buur(t)vrouw die iets verderop aan de weg woont en morgenmiddag komt de voorganger van de kerk. tuurlijk zijn mijn ouders nog wel geweest, ook vanwege mn verjaardag.. Verder zo heeeerlijk rustig... Ben er zo blij mee.. Ik hou ook niet van die mensen die je anders ook niet ziet en dan ineens "ff langs komen".. bah..
Wij hebben ook eerst even bellen en rusttijden op het kaartje, daarnaast de eerste week alleen schoon/ouders/broers/zussen en pas na 5-7 dagen ga ik de kaartjes versturen. Ander bezoek plan ik echt pas na 7 dagen in, en dan om de dag 1 keer bezoek ofzo. Kraamzorg, gyn., vk en HA zijn op de hoogte dat ik na de bevalling genoeg rust moet krijgen, dus gelukkig wordt ik wel goed in de gaten gehouden. Ik heb een site gemaakt, waar ik wat foto's op zal zetten en misschien beknopt hoe de bevalling is verlopen, bij de kaartjes komt een klein kaartje met daarop de url van de site, zo hoop ik eigenlijk bezoek 'wat anders ook nooit komt' te weren, en dat ze alleen op de site zullen kijken en dan verder niet komen. Maar ja ik stuur ook een paar kaartjes 'verplicht' op, maar niet zoveel hoor! Dus je kunt het denk ik van te voren niet zo inschatten hoeveel mensen er gaan komen. Ook ivm de mex. griep heeft kraamzorg geadviseerd om bezoek heel erg te spreiden. Jammer voor al die verre tantes, dan wachten ze maar een tijdje hoor!