Vorige week zei mijn dochter dat ze zelf haar veters wilde strikken, dus ik ben het gaan voordoen en binnen 10 minuten strikte ze zelf haar veters! Ik wist niet wat ik meemaakte, supertrots natuurlijk. 's Middags kwam de aap uit de mouw; oma vertelde dat ze al een beetje geoefend had, maar toen lukte het nog niet. En ik maar denken dat ik geniaal was met mijn voordoen. Gisteren heeft ze zelfs in de groep op school een ander kindje geholpen met veters strikken, dus de juf had een handig hulpje. Wat zijn jullie trotsmomentjes?
Super leuk! We waren laatst bij een verjaardag en mijn dochter van 4 heeft de hele tijd "opgepast" op een kindje van net 1 jaar. Ze was zo lief. Spelletjes spelen op het niveau van het kindje, helpen met drinken, gezichtje afpoetsen etc. Ze is zó zorgzaam, mijn hart smelt
Onze uk is bijna 3.5 en is sinds mei compleet zindelijk, poepzindelijk was hij al langer. Hij ging 2 weken geleden poepen en het duurt wat langer en vervolgens hoor ik de kraan dus vraag of het goed gaat. Komt hij de deur uit met zijn broek omhoog en handjes gewassen, ik heb zelf mijn billen gepoetst. Hij stond daar met zo'n trotst gezicht (wij ook!)