2 weekjes terug heb ik mijn verhaal verteld over schoonmoeder die maar niets liet horen en toen met schoonzus en kleindochter langs de winkel liep waar ik werkte en niet ff naar me kwam kijken enz enz. maandag waren we 13 jaar getrouwd en toen belde ze op om ons te feliciteren met trouwdag. ik bleef uiteraard beetje koeltjes en ik kon niet meer mijn mond houden. alles heb ik er uit gegooid. ook dat ik echt heel erg teleurgesteld ben over dat ze niets laat horen. heb haar gevraagt hoe ze het zou vinden als haar kleinkind is geboren en wij haar er dan niet meteen bij willen hebben tja dat vond ze natuurlijk erg! maar heb haar heel duidelijk gemaakt dat we danb wel samen moeten werken aan de toekomst. nu komt ze vrijdag avond langs en t werkt als een sneeuwbal heb ik haar verteld komt u weer bij ons dan komen wij ookweer buiten verjaardag kerst oud en nieuw moederdag(verplichte dagen )eens ij u langs. nou de tijd zal het leren. dit is niet de eerste keer dat we dit hebben verteld aan haar hoop nu dat het wel doordringt!
hoop dat alles weer goedkomt! als ik problemen heb durf ik het nooit te zeggen omdat ik bang ben dat ze kwaad worden enzo. knap dat jij het wel gedurft hebt
Goed gedaan Mirrel! Hopelijk dringt het nu een keer tot d'r door! @ Sharon: ik ben ook altijd heel bang geweest om mensen de waarheid te vertellen. Op een gegeven moment ben je dat echt wel zat hoor, en trek je je smoeltje wel los! Ik denk maar zo: als mensen er niet tegen kunnen om ergens op aangesproken te worden: so be it! Zegt meer over hen daar over jou! En mochten daar eventuele vriendschappen door kapotlopen, zijn het nooit echte vrienden geweest! Een beetje vriendschap moet daar tegen bestand zijn vind ik. En dan worden mensen maar even kwaad, gaat ook wel weer over
ik heb haar ook letterlijk gezegt mischien denkt u wel mirell met die grote mond maar ik ben wel eerlijk en zeg wel wat me dwars zit. daar kon ze weinig op zeggen.
bij mij is het van de week weer gebeurd en ik ontplofte echt bijna! maar dacht op het laatste moment: Sharon, tot 10 tellen en wegwezen een tante van mijn vriend had namelijk voorgesteld om de gordijnen van de kinderkamer te voeren aangezien zij voor naaister had gestudeerd en een proffesioneel naaimachine had enzo. dus wij helemaal blij, de gordijnen "3maanden!" geleden naar haar gebracht en gezegt, zit geen haast bij. babykamer word toch pas 19juli geleverd... op 10 juli ofzo ff gebeld met de vraag of ze er al aan begonnen was... niet dus. maar ze zou het die week zeker doen want ze was een hele week thuis ivm rugklachten (zit in het koppie).... dus ikke 18juli gebeld... ja nog geen tijd gehad, en veel rugpijn en blabla... dus hebben we de gordijnen maar opgehaald en hebben ze maar door een andere tante laten maken... nu vond ik het gewoon heel gemeen dat ze over mij had gezegt dat ik geen geduld had enzo. en dat zij er niets aan kon doen dat ze rugklachten had en niet lang kon zitten of staan enzo. maar is wel dezelfde avond (18 juli) naar een bingo geweest waar ze 4 uur op een hard houtenstoel heeft gezeten zzzzz.... en dan te bedenken dat wij zoveel voor hun doen... zo! Dat lucht op!
Toppie! Hoop alleen dat je gewaagde actie niet voor niets was...en ze dus niet op mijn ex schoonloeder lijkt. Want anders zegt ze t een en doet ze t ander. Niet meteen maar langzaam aan weer wel. Heb je er nu wel n positief gevoel bij? Of twijfel je nog? En trouwens, gefeliciteerd!
hier hetzelde verhaal! familieleden die nooit langskomen...met de zwangerschap niet met de geboorte 2x ofzo en nu ook niet meer heb der fikse ruzie meegehad en verteld dat ik dit zo zat ben! maja er veranderd niks weet ook niet wat ik er mee aan moet maja! over een maand gaan we trouwen gezellie! haha! suc6 iedereen!
nou om eerlijk te zijn is dit voor mij nu echt de laatste keer. ik heb haar ook heel duidelijk gemaakt dat als het niet anders kan ,ik ook geen verjaardagen kerst enz enz meer contackt hoef te hebben(wat mijn man dan doet is zijn keuze maar hij denkt er wel hetzelfde over hij is er al meer klaar mee dan ik) ik denk dat ze flink is geschrokken maar dat is al eerder eens geweest toen zat ze met dikke tranen op de bank bij mijn man en uiteindelijk heeft dat ook niets geholpen. maar vanavond zal ik er niet meer zelf over beginnen en ben benieuwd of ze er zelf nog iets over zegt. tenslotte heeft ze genoeg stof tot nadenken van mij gehad. maar nogmaals de tijd zal het leren en ik moet proberen het positief te blijven zien ook al kost me dat wel beetje moeite. dus wens me maar succes met vanavond.
nou ze is gisteravond geweest maar heeft er met geen woord over gepraat. op zich was het wel gezellig we hebben haar alle babyspullen laten zien wat we al verzamelt hebben en ze vond het allemaal leuk en mooi. ik had ook geen zin om er zelf weer over te beginnen en ik denk dat mijn telefoongesprek heus wel is aangekomen. maar we zullen zien! over 3 weken gaan wij bij haar langs om de 3d echos te laten zien en daarna kunnen we alleen maar afwachten. maar op langer termijn........de tijd zal het uitwijzen.