graag wil ik jullie mening horen! mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder is hertrouwd, haar man heeft een dochter die nog daar in huis woont mijn ouders gaan met de zomer 2 weken naar zuid frankrijk, cadeautje van vrienden.. heel leuk voor hen maar durven de 17 jarige dochter niet alleen te laten... dochter riep al meteen joepie party time en dat is dus al helemaal niet de bedoeling ze laat ook regelmatig gas aan staan of de deuren open als ze weggaat.., snuffelt in mijn moeders papieren dus vandaar dat ze haar niet alleen willen laten niemand wil de dochter 2 weken in huis nemen, ze is nogal een lastig persoon... lastig uit te leggen wij kunnen dan niet daar in huis omdat ik dan net bevallen ben van mijn 2e kind en dus graag in mijn eigen huis wil zijn dus............ moet ik dan maar zeggen dat ikdie dochter wel 2 weken bij mij in huis neem zo net na de bevalling? voel me zo schuldig tegenover mijn ouders... ze hebben niet de financiele mogelijkheid om weg te gaan en kan ze dit dus zeer moeilijk ontnemen ook. ik kan ook niet de hele tijd daar heen om te checken ofzo, als het allemaal gaat zoals het hoort ben ik immers net bevallen. graag jullie mening
is er geen andere familie die op dr wil passen bv aan dr vader zn kant?? als ik naar mezelf kijk in me kraamperiode moet ik er echt geen opstandige puber bijhebben.....
sorry, maar in dit geval zou ik toch eerst aan mezelf denken... bevallen is niet niets en de eerste weken zijn belangrijk! ik zou het niet doen.... kan ze niet mee op vakantie?? of leeft haar eigen moeder nog?? er moet toch iets anders te verzinnen zijn???
Nee, sorry hoor, ik zou dat echt niet doen. Zo vlak na de bevalling heb je wel genoeg aan jezelf, je baby en je nieuwe situatie. Een opstandige puber kan je dan missen als kiespijn. Bovendien weet je nog helemaal niet hoe de hele bevalling en het herstel ervan gaat verlopen en kan je het misschien ook fysiek wel helemaal niet aan.
ik zou ook aan mijzelf denken hoor. Het feit dat niemand haar in huis wil, zegt mij al dat jij dat er na je bevalling niet bij moet hebben.
Ik zou haar echt niet in huis nemen hoor. Je bent net bevallen dan! Zit je echt niet te wachten op een puber die opstandig is! Ik zou je moeder en stiefvader naar een oplossing laten zoeken hoor. Hier hoef jij je niet in te mengen.
Ja, hoe vervelend ook, maar jouw minderjarige stiefzusje is niet jouw verantwoordelijkheid. Ieder ander moment zou ik 't wel begrijpen dat je 't zou overwegen, maar in je kraamtijd niet. Die krijg je namelijk nooit meer terug. Wat vind je moeder er eigenlijk van?
Heeft die stiefdochter geen eigen moeder meer? Anders kan ze toch daarheen? Ik zou het denk ik ook niet doen, hoe vervelend het ook is voor je moeder.
Ik sluit me aan bij de rest. Hoe vervelend het voor jou misschien ook voelt naar je moeder toe, zij is niet jouw verantwoordelijkheid. En zou er zelf niet aan moeten denken om net bevallen te zijn, huis/leven op zijn kop, kraamvisite etc en dan ook nog een opstandige puber in huis
Aangezien je het hebt over 'die dochter' denk ik niet dat jullie een innige band hebben? Dus dan zou ik het zelf niet doen. Zeker niet in mijn kraamtijd ... Maar ik snap je dilemma wel.
Jouw moeder en haar man kiezen toch zelf om weg te gaan dus moeten zij het toch regelen? Als ze haar niet thuis willen laten dan nemen ze haar mee...Als ik jou was zou ik me niet verplicht voelen, zeker niet als je dan net bevallen bent. Hebben ze jou gevraagd om haar op te vangen of voel je dit zo?
jeetje wat ontzettend lastig ene kant gun je je moeder dit natuurlijk van harte maar ja jij bent straks net bevallen en wilt gewoon rustig kunnen genieten van je kraamtijd en je heb nog gelijk ook stel je zou de meid in huis nemen wat vind zij daar zelf van, hoe kijkt ze tegen jou zwangerschap aan vind ze het leuk en spannend of doet het haar niets daar zou ook een rol in zitten vind ze het harstikke leuk is het waarschijnlijk minder erg om die 2 weken met haar "opgescheept" te zitten en wie weet krijgen julie nog een speciale band maar ja vind ze het 10x niets dan verpest ze straks jullie kraamtijd ik zou in deze ook met de 17 jarige praten en duidelijk willen weten hoe zij erover denkt om bij jou te blijven
Ik snap je probleem. Wat ik zou doen is eerst een rustig met dat meisje gaan praten. Gewoon met zijn tweeen, bakkie thee erbij en dan kan je best je zorgen op tafel leggen. Als je haar op een volwassen en serieuze manier benaderd zal ze meer openstaan voor een "gesprek op niveau". Gewoon de situatie uitleggen en wat je struikelblokken zijn en dan vragen hoe ze daarover denkt en of ze je gevoel kan begrijpen. En dan kunnen jullie misschien op een normale manier goede afspraken maken. Want zoals ik het nu begrijp word ze er een beetje buitengehouden maar dat zou ik niet doen want dan word een lastige puber alleen maar dwarser. Mocht ze je gevoel nou niet kunnen begrijpen en zogezegd schijt hebben, klaar dan. Maar wie weet wat er uit het gesprek komt en hoe leuk ze het vind betrokken te worden en als een volwassene behandeld te worden. Bij mijn dochter verricht het in elk geval wonderen
Ik zou het absoluut niet doen. Je hebt al meer dan genoeg aan je hoofd. Wat als ze je kraamtijd verpest? Die krijg je nooit meer terug. Daarnaast is het niet jouw verantwoordelijkheid. Overigens kan je best met haar een volwassen gesprek aangaan vantevoren, maar als ze echt zo dwars en onverantwoordelijk is zal ze echt alsnog lak aan je hebben hoor, zou het risico echt never nooit niet nemen!!
bedankt voor de reacties! ze hebben het niet gevraagd maar ik voel het zo.. dochter heeft geen contact met haar echte moeder maar inderdaad het is mijn kraamtijd en niet te vergeten dat ik dan ook een zoontje heb van 2